✍📚✍📚✍📚✍📚✍ ⁉️ دلایل تأمل در تاریخ؟!! بر گرفته از کتاب «دشمن شدید» اثر #استاد_مهدی_طائب ✍📚👇 @TarikhEslam

1⃣تأکید قرآن کریم：👇 @TarikhEslam

✅قرآن کریم در بیان تاریخ در میان کتب آسمانی، ره‌ آوردی بزرگ و بی‌مثال دارد. اصرار قرآن بر بیان مطالب تاریخی، در قالب یک سوم از آیات، خواننده را به وجد آورده و به شگفتی واداشته است؛ تا جایی که از خود خواهد پرسید : مگر این تاریخ چه اهمیتی دارد و چه کرده است که پروردگار هستی در آخرین پیام به آفریده خود، این‌ چنین سرگذشت پیشینیان را بیان کرده و ما را به تأمل در قرآن فراخوانده است؟ علت فراوانی آیات تاریخی در قرآن، تنها بیان داستان نبوده است؛ زیرا قرآن کتاب ذکر است و از حکیم یکتا، لغو صادر نمی‌شود. تاریخ، مجموعه‌ای از تجربیات ارزشمند پیشینیان و زیبایی، زشتی، پیروزی و شکست است که با مطالعه آن، عمر انسان به درازای عمر آن‌ها خواهد شد. افزون بر آن، باید توجه کرد که بیان تاریخ به صورت قصه، به جاذبه آن افزوده و اثرگذاری آن را دوچندان می‌کند؛ زیرا همگان آن را درک کرده و قادر به تحلیل خواهند بود؛ در حالی که استدلال‌های عقلی این‌گونه نیستند. 📚منبع： کتاب دشمن شدید طائب، ص۱۸-۱۹ @TarikhEslam

2⃣کسب تجربه：👇 @TarikhEslam

✅انسان‌ها بیش از آن‌که نیازمند علم باشند، به تجربه نیاز دارند. جایگاه علم در ذهن است و هنوز اثر خودش را نشان نداده، ولی تجربه، علم جریان یافته‌ای است که اثرش را نشان داده و تاریخ راه دسترسی به این تجربه است؛ اما اشکال در آن است که انسان فرصت تجربه ندارد یا به عبارتی، یک زمان بیشتر در اختیار او نیست که همین مدتِ کوتاهِ زندگی دنیایی است. از این رو در تعریف تجربه می‌توان گفت： «پیاده شدن علم که نیازمند زمان است». انسان‌ها واحد بالنوع و واحد بالجنس هستند و زندگی‌شان شبیه به هم است. می‌توانند از یکدیگر الگو بگیرند و تجربه به دست آورند؛ به این ترتیب، انسان‌ها می‌توانند از تاریخ به تجربه دست یابند. اختلاف انسان‌ها در صنف، مانع کسب این تجربه نیست؛ زیرا نوع، محقِّق تجربه است نه صنف. بر این اساس، انسان نمی‌تواند از حیوانات تجربه کسب کند؛ زیرا با آن‌ها واحد بالجنس است، نه واحد بالنوع. همچنین طبیعت، واحد بالطبع است؛ یعنی طبیعت(هوا، آب، خاک و قوانین طبیعت مانند جاذبه) تغییر نکرده است. البته در گذشته، برخی امور طبیعی شناخته شده نبود. بنابراین از زمان آدم (ع) تاکنون، هر یک از انواع موجودات، مدتی در این جهان زندگی و تجربه‌ای کسب کرده‌اند و خودشان از میان رفته، ولی تجربه آن‌ها باقی مانده است،که این تجربه‌های پیاپی، همان تاریخ است. 📚منبع： کتاب دشمن شدید طائب، ص۲۰ @TarikhEslam

3⃣عبرت از پیشینیان و رهایی از غفلت：👇 @TarikhEslam

✅اصلی‌ترین هدف قرآن از نقل داستان‌های تاریخی، عبور دادن انسان از گذرگاه‌های تاریک و ترسناک و رساندن او به روشنایی و هدایت و سعادت است. با خواندن داستان‌های قرآن و عبرت‌گیری از سرگذشت پیشینیان، پرده‌های غفلت از مقابل چشمان کنار خواهد رفت. گفته‌اند：رسول خدا(ص) آیاتی از سوره فصلت را برای یکی از کفار تلاوت فرمود تا به این آیات رسید： 《فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَ ثَمُودَ إِذْ جَاءتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللهَ قَالُوا لَوْ شَاء رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَ هُمْ لَا يُنصَرُون》(فصلت۱۳) پس اگر اعراض کردند، بگو：شما را از صاعقه‌ای همانند صاعقه‌ای که بر عاد و ثمود فرود آمد، می‌ترسانم؛ آن‌گاه که رسولان از پيش رو و پشت سر نزدشان آمدند و گفتند که جز خدای يکتا را نپرستيد. گفتند : اگر پروردگار ما می‌خواست فرشتگان را از آسمان نازل می‌کرد؛ ما به آنچه شما بدان مبعوث شده‌ايد، ايمان نمی‌آوريم. اما قوم عاد، به ناحق در روی زمين گردنکشی کردند و گفتند：چه کسی از ما نيرومندتر است؟ آيا نمی‌ديدند که خدايی که آن‌ها را آفريده است از آن‌ها نيرومندتر است که آيات ما را انکار می‌کردند؟ ما نيز بادی سخت و غران در روزهايی شوم بر سرشان فرستاديم تا در دنيا، عذاب خواری را به آن‌ها بچشانيم و عذاب آخرت خوارکننده‌تر است و کسی به ياري‌شان برنخيزد. هنگامی که به این آیات رسید، لرزشی شدید سراپای آن مرد را فراگرفت و با پریشانی و خودباختگی، خاتم الانبیا(ص) را سوگند داد که از تلاوت آیات باز ایستد. سپس با حالتی دگرگون نزد قوم خود بازگشت؛ چنان که دیگر آثار عناد و استکبار در چهره‌اش نبود. 📚منبع： کتاب دشمن شدید طائب، ص۲۱ @TarikhEslam

4⃣شناخت راه های پیشرو：👇 @TarikhEslam

✅قرآن کتاب ذکر است؛ از این رو، تاریخ را نیز بیان کرده تا از آن پند و اندرز گرفته شود. امیر مؤمنان، علی(ع) به امام حسن(ع) فرمود： 《أَيْ بُنَيَّ إِنِّي وَ إِنْ لَمْ أَكُنْ عُمِّرْتُ عُمُرَ مَنْ كَانَ قَبْلِي فَقَدْ نَظَرْتُ فِي أَعْمَالِهِمْ وَ فَكَّرْتُ فِي أَخْبَارِهِمْ وَ سِرْتُ فِي آثَارِهِمْ حَتَّى عُدْتُ كَأَحَدِهِمْ بَلْ كَأَنِّي بِمَا انْتَهَى إِلَيَّ مِنْ أُمُورِهِمْ قَدْ عُمِّرْتُ مَعَ أَوَّلِهِمْ إِلَى آخِرِهِم》 ای فرزند عزیزم! هرچند من عمری به درازای تاریخ ندارم، در کار و کردار نسل‌های پیشین نیک نگریسته‌ام و در اخبارشان اندیشیده‌ام و در میان آثار به‌جای‌مانده از آن‌ها جست‌وجو کرده‌ام، آن‌چنان که گویا خود، یکی از آنان شده‌ام. حتی چون سرگذشت گذشتگان به من انجامیده است، گویی با نخستین تا واپسین فردشان زیسته‌ام.(نهج البلاغه، نامه۳۱) انسان می‌تواند با تأمل در راهی که گذشتگان رفته‌اند و نتایجی که آنان بدان رسیده‌اند، راه‌های پیش‌رو را بشناسد و راه رفته را دوباره نپیماید. تاریخ، کوره‌راه‌ها را برای ما مشخص ساخته است تا به بن‌بست نرسیم. بنابراین، با دانستن تاریخ، راه رفته و خطرناک گذشتگان را دوباره نخواهیم پیمود. 📚منبع： کتاب دشمن شدید طائب، ص۲۲ @TarikhEslam