📹 مناظره مهدی حسن در دانشگاه آکسفورد و دفاع از اسلام @jahad_tabein 🔰https://eitaa.com/Tashayo

✅ دربارۀ دعای هر روز ماه #صفر (یا شدید القوی و یا شدید المحال...): 🔹یکی از اساتید فاضل و همراه کانال نسبت به مستند بودن این دعا تذکری دادند که باعث شد بنده جستجو و مراجعه ای داشته باشم. نتیجه آن که: 🔹مرحوم حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان این دعا را به نقل از «محدث فیض و غیره» نقل کرده و تا جایی که بنده دسترس داشتم، نتوانستم منبع مزبور را پیدا کنم. 🔹اجمالا اینکه ادعیه و زیارات بعضا به نقل از ائمه (مأثوره) و بعضا به انشاء و ابداع علماء (با اقتباس از روایات) است که در این میان، قطعا ادعیه و زیارات منقول از ائمه (مأثوره) ثواب بیشتری دارد؛ 🔹همچنین در مواردی که روایتی از معصوم همراه با ذکر ثوابی خاص نقل شود، حتی اگر نقل قوی نباشد، از باب «رجاء» (امید به ثواب) میتوان به آن عمل کرد. اما در مثل دعای یادشده که سخن از روایتی در میان نیست (تا جایی که جستجو شد) ظاهرا احتیاط این است که به نیت ذکر مطلق (نه دعای خاص و مستحبی ماه صفر)، می توان قرائت کرد. 🔹نکته آخر اینکه عبارت «...اکفنی شر خلقک» در بخشی از دعای یادشده با عبارات مشابه نقلهای متعددی در روایات دارد. چنانکه نقش انگشتر امام صادق (علیه السلام) طبق روایتی چنین بوده است: «اللهم أنت ثِقَتي فَقِني شرَّ خلقك» (خدایا تو تکیه گاه من هستی؛ پس مرا از شر خلق خود حفظ کن) (الكافي ج 6 ص 473). ✍️حامد منتظري مقدم 👈 از نکات ارسالی دوستان در اصلاح و تکمیل این پیام استفاده میکنیم. 🔰https://eitaa.com/Tashayo

📹 مستندی از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ 👈 این مستند تاریخی را از دست ندهید. بسیار دیدنی است. 🔰https://eitaa.com/Tashayo

🌸 سخن پُرمهر و محبت امام #باقر(ع) با شیعیان و سفارشی مهم: 🍀امام صادق(ع) گوید: من و پدرم امام باقر(ع) وارد #مسجدالنبی(ص) شدیم. من برخی از #شیعیان را میان مرقد و منبر پیامبر (روضۀ شریفه) دیدم. آنان را به پدرم نشان دادم. پس پدرم به سوی آنان رفت, به آنان #سلام کرد و فرمود: «به خدا سوگند من بوی شما و روح و روان شما را دوست دارم؛ پس مرا با #پرهیزگاری و #کوشش خود یاری کنید... هنگامی که #بنده ای را #امام خویش قرار میدهید، به او تأسی کنید...» (الکافي، ج8، ص240) . ✍️ چند نکته درباره این حدیث: یک) امام باقر(ع) پس از حضور در مسجد النبی(ص) هنگامی که متوجه حضور شیعیان شد، نزد ایشان رفت؛ ظاهرا این اقدام حتی پیش از رفتن نزد مرقد پیامبر(ص) بود. همچنین امام منتظر نماند تا شیعیان نزد او بیایند؛ دو) امام در سلام دادن به شیعیان تقدم جست؛ منتظر نشد به او سلام کنند؛ سه) ابتدا با بیانی بسیار عاطفی اعلام کرد: من «بو» و «روح و روان» شما را دوست دارم؛ شاید معادل امروزی: «من عاشق شما هستم»؛ چهار) در سفارشی بسیار مهم، از آنان خواست با پرهیزگاری و کوشش، او را یاری کنند (...فأعينوا (فأعينوني) مع هذا بورع واجتهاد...)؛ تعبیر «یاری کنید» کاملا مهرآمیز و به دور از ادبیات دستوری است؛ پنج) در تأکید بر آن سفارش مهم، خود را «بندۀ» (خدا) و «امام» (پیشوای) شیعیان معرفی کرد (...إذا ائتممتم بعبد فاقتدوا به (فليعمل بعمله)...) و پرهیزگاری و کوشش (در بندگی) را راه و رسم خود خواند و از شیعیان خواست (بیان امام به گونه ای است که اگر جسارت نباشد، میتوان گفت «التماس کرد») که به او تإسی کنند و پرهیزکار و کوشا باشند. 🔰https://eitaa.com/Tashayo

🖊تاریخ ورود و توقف #اسرای اهل بیت(ع) در #شام ✳️ بر اساس نقل‌هاي تاريخي، ورود اسیران و سرهاي شهيدان به شام همزمان در روز اول ماه #صفر بوده است. ❇️ گزارش‎هاي تاريخي دربارة مدت اقا‎مت اهل‌بيت در دمشق، مختلف است. روی هم رفته مي‌توان گفت که مجموع حضور اهل‌بيت در خانه مخروبه (خرابة شام) و سپس در يكي از خانه‌هاي قصر، حدود ده روز بود؛ به‌ويژه با توجه به اينكه اقامت بيشتر آنان، برای يزيد زیان بار بود و سبب بروز نارضايتی ها و انتقادهای بيشتر از دستگاه حاكم مي‎شد. ازاين‎رو يزيد باشتاب آنان را رهسپار مدينه كرد. 📚برگرفته از مقتل جامع سید الشهداء, ج2 🔰https://eitaa.com/Tashayo

آیا ماه صفر نحس است؟ استاد یوسفی غروی: حدیثی را به پیغمبر اکرم نسبت می‌دهند که ایشان فرمودند: «من بشرنی بخروج صفر فله الجنة». و از این استفاده کرده‌اند که پس ماه صفر نحس است که پیامبر بهشت را برای کسی قرار داده که به خروج از این ماه بشارت دهد. اما صحیح آن «من بشرنی بخروج آذار» هست و این تحریف شده است به «من بشرنی بخروج صفر». «آذار» از ماه‌های رومی است. جریان این حدیث این است که اهل قبا به پیامبر پیشنهاد داده بودند که روزهای شنبه را به آنها سر بزند و این حدیث مربوط به همین دیدارهاست. پیامبر برای اینکه نشانه‌ای به مؤمنان بدهد تا در نزاع‌های پس از او (در اینجا نزاع ابوذر با خلیفۀ سوم) حق را گم نکنند در مسجد قبا به اصحابش فرمود: «اولین کسی که هم اکنون بر شما وارد می‌شود مردی از اهل بهشت است». کسانی که این مطلب را شنیدند از یک در مسجد خارج شدند تا از در دیگر وارد شوند تا مصداق این حدیث باشند. پیامبر که از این موضوع آگاه بودند به اصحاب داخل مسجد فرمود: «انه سیدخل علیکم جماعة یستبقون فمن بشرنی بخروج آذار فله الجنة؛ هم اکنون عدۀ زیادی وارد می‌شوند و کسی که مرا به پایان ماه آذار خبر دهد از اهل بهشت است». ابوذر در بین کسانی بود که وارد مسجد شده بودند. پیامبر از آنان پرسید اکنون در کدام یک از ماه‌های رومی قرار داریم؟ فقط ابوذر بود که گفت یا رسول الله از ماه آذار خارج شده‌ایم. و این گفتۀ پیامبر به خاطر این بود که مردم به محق بودن ابوذر پی ببرند و اصلاً ربطی به ماه صفر و نحوست آن ندارد. عده‌ای از علمای ما مخصوصاً علمای اخلاق ما از جمله مرحوم نراقی پدر و پسر اعتقاد به نحوست و سعد ایام را جز شرک خفی دانسته‌اند. یعنی اگر کسی معتقد باشد خود این روزها و ماه‌ها مؤثر در سعد و نحس زمان باشد مرتکب شرک خفی شده است. اما آنچه در قرآن آمده است به خاطر این است که در بعضی روزها عذاب الهی نازل شده است، نه اینکه چون آن روز نحس بوده است عذاب الهی نازل شده است، بلکه چون در آن روز عذاب نازل شده تعبیر به نحس بودن داریم. #صفر #نحوست @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo

#جشن_عاشورا در #مراکش از نگاهی دیگر: 🔹در همین کانال در تاریخ 12 مرداد، کلیپی درباره جشن عاشورا در مراکش ارائه و سپس در توضیح آن نوشتاري زير عنوان: «رویارویی "اُموی - علوی" در قاره سیاه معاصر؛ از رسم #تمخریت اموی ...» بازنشر شد. 🔹کمي پس از آن، پيامي متفاوت از دوست فاضل آقاي دکتر شفيعي دریافت کردم. ضمن تشکر از ایشان، خلاصه پیام شان این بود که جشن عاشورا در مراکش بر اساس رسمي کهن مانند عيد نوروز نزد ايرانيان است؛ البته به حديثي نبوي که جعلی هست، نیز استناد مي‌کنند؛ اما قصدشان شادي به جهت شهادت امام حسين(ع) نيست. 🖊حال دو نکته: 🔸يک) به نظر میرسد که هر دو دیدگاه قابل جمع است: در مراکش جشن عاشورایی از دوران کهن (پیش از اسلام) وجود داشته و در دوران اخیر؛ چه بسا پس از کم رنگ شدن، با حمایت آشکار یا پنهان اموی مسلک های این دوران، با رسمی دیگر به نام «تمخریت» آمیخته و احتمالا احیا شده است. شاید مردم عادی مراکش که در این جشن شرکت میکنند، اصلا توجهی به همزمانی این جشن با روز پُرمصیبت اهلبیت در عاشورای محرم سال 61ق نداشته باشند؛ اما اموی های این دوران، آن را در تقابل با سوگ و مصیبت دانستن آن روز، معرفی و تبلیغ می کنند؛ 🔸دو) مغرب (مراکش) از سال 172ق تا حدود سال 370 تحت حکومت شیعی ادریسیان (از نوادگان امام مجتیی ع) و سپس تمامی شمال آفریقا از سال 297 تا 567ق تحت حکومت بسیار قدرتمند شیعی فاطمیان بود که همچون آل بویه، عاشورا را تعطیل و روز عزای عمومی اعلان کردند. در این حال پس از فاطمیان، در طول قرن ها، تشیع زدایی گسترده ای در این مناطق رخ داد. اینجاست که از سویی باید به کم کاری تاریخی در معرفی عاشورای حسینی به ویژه در منطقه مغرب (مراکش) اعتراف کرد و از سوی دیگر مجاهدت بزرگمردی همچون شیخ #زکزاکی را در گسترش فرهنگ و اندیشه شیعی در غرب آفریقا ارج نهاد. ✍️ حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo

سوال: #هفتم_صفر ولادت امام #کاظم(ع) يا شهادت امام #مجتبي(ع)؟ پاسخ: در کتاب «بازپژوهي تاريخ ولادت و شهادت معصومان عليهم السلام» نوشتة استاد يدالله #مقدسي، ولادت امام کاظم (ع) ترجيح داده شده است. خاطراتي در اين باره: حدوداً از ده سال و اندي پيش شخص محترمي پيگير ترويج اين مسئله بود که هفتم صفر به عنوان شهادت امام مجتبي (عليه السلام) اعلام شود تا به زعم ايشان با استقلال سالروز شهادت امام مجتبي(ع) از وفات رسول خدا(ص)، بهتر براي حضرت #سوگواري شود! در زمان حيات مرحوم #پيشوايي اين شخص محترم به گروه تاريخ مؤسسه آمدند و مباحثي هم انجام شد؛ اما ادلة ايشان قانع‌ کننده نبود. مهمترين سند ايشان کتابي از قاسم بن ابراهيم رسي بود. به ياد دارم يک بار مرحوم استاد عرفان هم اين سند را نقد ميکرد و ميفرمود در صفحه پاياني کتاب قاسم بن ابراهيم رسي فهرستي از تواريخ زندگاني اهلبيت ذکر شده و در آنجا تا امام عسکري را بيان کرده در حاليکه #قاسم_رسي خودش قبل از امام عسکري وفات کرده است! پس اعتباري به آن فهرست نيست. برخي اشارات مرحوم پيشوايي ناظر به اين بود که از شخص ايشان خواسته اند که در اين باره قضاوت و نظرشان را اعلان کنند که ايشان نيز تأييد نکرد؛ اما پس از سال‌ها به نظر مي‌رسد که امسال، اولين سالي است که رسانه ملي هفتم صفر را متأسفانه (به رغم ضعف سند) به عنوان شهادت امام مجتبي(ع) قرار داده است! ✍️ حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo

هفتم صفر؛ ولادت یا شهادت؟ (1) بخش اول: ولادت امام کاظم (ع) درباره اینکه هفتم صفر روز ولادت امام کاظم (ع) هست یا خیر و همچنین اینکه شهادت امام حسن (ع) در همین هفت صفر بوده یا بیست و هشت صفر دست‌کم در هر مورد دو دیدگاه مشهور وجود دارد. درباره ولادت امام کاظم (ع) برخی هفت صفر را تعیین کرده‌اند و برخی ولادت ایشان را در ماه ذی الحجه دانسته‌اند. همچنین در خصوص روز شهادت امام حسن (ع) برخی هفت صفر را روز شهادت می‌دانند و برخی بیست و هشتم صفر را. پیش‌تر در همین کانال دیدگاه استاد یوسفی غروی و آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی را در خصوص ولادت امام کاظم (ع) منتشر کرده بودیم که هر دو به ولادت ایشان در ماه ذی‌الحجه قائل بودند و نه صفر (دیدگاه این دو بزرگوار را می‌توانید از اینجا و اینجا بخوانید). اما دیدگاه دیگر درباره ولادت امام کاظم (ع) روز هفت صفر است که محقق ارجمند استاد یدالله مقدسی بدان قائل است. ایشان در کتاب «بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان (ع)» می‌نویسد: «درباره ماه ولادت امام هفتم (ع) ناهمگونی چندانی در میان منابع کهن به چشم نمی‌آید. بخشی از آنها در این خصوص سخنی ننگاشته‌اند و تنها به ذکر سال تولد بسنده کرده‌اند [...] ولی آن دسته از منابع که در این باره سخن گفته‌اند بر تولد آن گرامی در ماه صفر تأکید کرده‌اند. تنها طبری امامی ماه ذی‌الحجه را به نام ماه تولد آن بزرگوار گزارش کرده و حاسب طبری هم ماه جمادی الآخر را ثبت کرده است. با توجه به متفرد بودن گزارش این دو و فزونی منابع گویۀ نخست باید گفت آن امام در همان هفت صفر متولد شده است. گفتنی است روایتی از ابوبصیر و منهال قصاب در خصوص تولد آن گرامی در منطقۀ ابواء نقل شده مبنی بر اینکه این دو نفر در سال تولد آن حضرت در سفر خج حضور داشتند و در طول سفر وقتی به ابواء رسیدند خبر تولد امام کاظم (ع) را شنیدند. ابوبصیر می‌گوید: «به محضر امام صادق (ع) تشرف یافتم و بر سفرۀ نهار امام نشسته بودم که بشارت تولد امام کاظم (ع) به پدرش داده شد». منهال نیز می‌گوید: «در حالی از ابواء عبور کردم که موسی پسر امام صادق (ع) تولد یافت و من پیش از امام صادق (ع) به مدینه رفتم و آن حضرت پس از یک روز وارد مدینه شد و سه روز به مردم اطعام کرد». اما در روایت این دو راوی هیچ گونه تصریح و اشاره‌ای نیست که این تشرف و حضور و بشارت و اطعام در چه ماهی بوده است. هرچند در شرایط کنونی رایج این است که غالب حاجیان پس از اعمال حج از مکه خارج می‌شوند لیکن آیا در آن زمان هم چنین بوده و آیا ابوبصیر و منهال هم چنین کردند یا مدتی در مکه ماندند و در بازگشت - با فاصلۀ طولانی که میان مکه و مدینه بود - در چه تاریخی به ابواء رسیده‌اند، هیچ یک از اینها روشن نیست [...] وانگهی گزارش ابوصیر با دو سند در کافی نقل شده و مجلسی هر دو سند را ضعیف دانسته است. و در روایت منهال هم شخصی به نام علی بن حدید حضور دارد که شیخ طوسی روایت او را در صورتی که در نقلش منفرد باشد غیر قابل اعتماد می‌داند و او در این گزارش از منهال منفرد است. به هر روی با استناد به این دو نقل نمی‌توان گفت امام کاظم (ع) در ماه ذی‌الحجه تولد یافت؛ چنان که کلینی هم که روایت ابوبصیر را در باب موالید ائمه ثبت کرده، در باب تاریخ امام کاظم (ع) درباره ماه و روز تولد آن گرامی اظهار نظر نکرده است» (برگرفته از کتاب «بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان (ع)، ص401-406). #هفت_صفر #امام_کاظم نقل از: کانال پژوهشهاي تاريخ اسلام @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo

هفتم صفر؛ ولادت یا شهادت؟ (2) بخش دوم: شهادت امام حسن (ع) استاد یدالله مقدسی: گزارش شهادت امام حسن (ع) در هفتم صفر در میان منابع متقدم و نخستین گزارشگر آن شهید اول (786 ق) است. در اینکه مأخذ وی در این نقل چه کتاب و گزارشی بوده است مطلب روشنی در دست نیست. اما دو دستۀ دیگر گزارش در میان منابع متقدم وجود دارد که «آخر صفر» یا «بیست و هشت» صفر را روز شهادت این بزرگوار دانسته‌اند. شیخ مفید، شیخ طوسی در مصباح، ابن شهرآشوب - با منابع فراوانی که در اختیار داشته - اربلی، علامه حلی، شیعی سبزواری، کفعمی در بلد الامین و حائری کرکی بر بیست و هشت صفر به عنوان روز شهادت امام حسن (ع) تأکید کرده‌اند. تأکید می‌شود در هیچ یک از این منابع نامی از شهادت آن گرامی در هفتم صفر حتی به صورت «قیل» هم برده نشده است. هرچند مرحوم مفید در «ارشاد» و «مقنعه» تنها از ماه صفر نام برده است، لیکن در «مسار الشیعه» بر دو شب باقی‌مانده از ماه صفر تأکید کرده است. شیخ مفید درباره تاریخ‌های ثبت‌شده در کتاب «مسار الشیعه» - که یکی از آنها شهادت امام حسن (ع) در بیست و هشت صفر و نه غیر آن است - می‌گوید: «این تاریخ‌ها همواره در طول روزگاران پیشین مورد توجه صالحان شیعه بوده و آنان روزهای شادی و حزن را پاس می‌داشتند». این سخن شیخ مفید از این نکته حکایت دارد که شیعیان دوران وی و پیش از او در روز بیست و هشت صفر برای امام حسن (ع) مراسم عزا برگزار می‌کردند (برگرفته از کتاب بازپژوهشی تاریخ ولادت و شهادت معصومان، ص 263-264) استاد یوسفی غروی: شیعیان عراق، همچنان در هفتم صفر به عنوان شهادت امام حسن (ع) عزاداری می‌کردند. مرحوم آیت‌الله‌ شیخ عبدالکریم حائری یزدی که درس‌خوانده نجف و کربلا بود، بعد از هجرت از نجف به ایران، عزاداری در هفتم صفر را نیز (علاوه بر آخر صفر) از علمای نجف و کربلا به ایران و قم انتقال داد و از آن وقت به بعد، علمای ایران علاوه بر بیست و هشتم صفر، هفتم صفر را نیز برای امام حسن (ع) عزاداری می‌کنند. #هفت_صفر #امام_حسن نقل از: کانال پژوهشهاي تاريخ اسلام @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo