چجوری ببخشمت ؟
تو فهمیدی که ناراحتم کردی،
ولی حتی از کارت پشیمون هم نشدی، چه برسه به معذرت خواهی .
«انگشتبهانگشت و رگبهرگ دستانت را سپاسگزارم..
که در روزگار آوارگی خانهی من بودند»
آیا آنانی که شب گریه میکنند، میدانند؟
الله و فرشتگانش بسیار نگران میشوند؟
و آنجاست که خداوند میفرماید :
"یؤتِکُم خَیْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْکُمْ"
قسم به خودم که برای تو بهتر از چیزی که از دست داده ای نصیبت میگردانم.
-آیه ۷۰ سوره انفال.
آدمیزاد سکوتش بوی دلخوری و پرحرفیاش بوی بیپناهی و دلتنگی میدهد، وای به حال آدم دلتنگ و دلخور، نه میتواند سکوت کند، نه حرف دلش را بزند..
من از اون آدمایی نیستم که وقتی دلتنگ میشم، نصف روز پتو رو بکشم رو سرم و تو تختم بمونم، من یهو یادم میوفته دلتنگم، مثلا وقتی دارم واسه خودم چایی میریزم یهو یادم میوفته یه چیزی کم دارم، یهو عصبی میشم، انگار از یه چیزی کلافه میشم، یه چیزی بیشتر پیدا کردن قند برای چاییم
وقتی ازم میپرسن چیشده چرا ناراحتی مشکلت چیه؟ تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه که: «من نمیتونم به تو بفهمونم.
نمیتونم به کسی بفهمونم که در من چی میگذره.
من حتی نمیتونم اونو برای خودم توضیح بدم.»
تو را شبيه شب دوست میدارمت. «یک دست، یک رنگ، بیصدا، تنها، و البته بیپایان، بیپایان، بیپایان..»