به زندگیم که نگاه میکنم میبینم فیلما، سریالا ، موزیکا ، طبیعت ، حیوونا ، حموم ، مدیتیشن ، کتاب ، ورزش ، خودم همیشه نجاتم دادن ؛ اما آدما چی ؟ نه ، هیچوقت .
ببخشینا ولی وقتی سخت میگیری نه معده ای میمونه، نه اعصابی، نه پوست لبی، نه قلبی، نه ناخنی، نه مویی و نه روحی.
یادت نره که یادم نمیری، حتی اگه هزار سالم دیگه باهم ارتباط نداشته باشیم، تو همونقدر زیبایی که اون روزا بودی، همونقدر دوست داشتنی ای که اون روزا بودی، همونقدر عزیزی که اون روزا بودی، دلتنگتم و این دلتنگی داره خفم میکنه.