بعضی از آدما یه جورین که حتی اگه ده سالم از اتفاقای قشنگ و بد زندگیشون در کنار آدمایی که دوسشون داشتن بگذره ،
بازم یه روزایی بی وقفه یاد اون روزان!
اما بعضیام هستن قشنگ ترین اتفاق و ، همون فرداش فراموش می کنن و میشن همون آدم عادیی که نگاش می کنی حسرت میخوری((:
کاش هممون به آدما نشون بدیم که چه قد واسمون مهمن.
کاش همشو تو دلمون خفه نکنیم.
کاش بزاریم بفهمن بشنون.
حتی به قیمت اینکه از دستشون بدیم(:
لااقل اگه یه روزی خواستن برگردن ، یادشون میمونه که کیا بهشون نشون دادن دوسشون دارن!
حالِ همو بپرسید.
ضرر نمی کنید.
مدام حالِ همو بپرسید.
مخصوصا وقتی حالتون بده
اصلا وقتی حالتون بده همش حالِ همو بپرسید چون بیشتر بهَم نیاز دارید.🙂
خلاصه که ،
از هیچ چیز احوال پرسی و اهمیت دادن دریغ نکنید که دنیا کوچیک تر از این حرفاس((:
شبتون قشنگ و آروم✨♥️
ولی تو یه وقتایی یادم باش.
شده بی حس
بی انگیزه
بی هیچ لبخند
ولی فقط یادم باش و بزار ذهنت منو یادش نره...
_داستان آدما هرچی تلخ تر باشه شیرین تره._
باور نکن
شاید فقط خواستم بگم تلخیِ قصَتو هم دوست دارم...
آهای خودم!
ببخش اگه فقط با یه نفر خندیدم و گذاشتم حالم فقط با یه نفر خوب باشه و فقط با یه نفر خوش بگذرونم ، و فرصت خندیدن و خوب بودنو ازت گرفتم(:
گرفتی چی گفتم؟
ینی خوب بودنمو محکوم کردم به یه نفر ، و اون یه نفر خیلی وقتا و جاها نبود تا من خوب باشم!!!
|تراژدے|
آهای خودم! ببخش اگه فقط با یه نفر خندیدم و گذاشتم حالم فقط با یه نفر خوب باشه و فقط با یه نفر خوش بگ
و الان
واسه ی همه ی اون لحظه ها
به تو
ینی خودم ،
بدهکارم...