بعضی آدما نوع حرف زدنشون، نوع مهربونیش، نوع دیدگاهشون انقدر قشنگ و دوست‌داشتنی که دلم میخواد ساعت‌ها بشینم پیششون و تا میتونم باهاشون حرف بزنم و بهشون بگم که خیلی، خیلی زیاد خوبن.

ولی من اصلا از درس خوندنم و این شرایط راضی نیستم. هنوز به اون اندازه خوب نیستم، هنوز بعضی وقتا خریت میکنم و وقتمو الکی الکی هدر میدم، هنوز از خیلی چیزا عقبم، هنوز از موفقیت دورم و این قضیه به شدت زیادی داره عذابم میده. از الان خودمو بايد برای ترم دوم آماده کنم که عملکردم بهتر از این ترم باشه.

خسته‌ام. تنهایی مثل خالیِ ورم‌کرده و تاریک توی خمره‌ای سربسته اتاق را پُر کرده. خواب پناه‌گاهِ خوبی‌ست، خواب و فراموشی. - روزهادرراه ، شاهرخ‌مسکوب