خوشم میاد با بعضیا حرف بزنم و از ته
دل خوشحال میشم ولی متاسفانه بازم
وسط حرفا این حس مزاحمبودن از گلوم
میگیرتم و میگه تمومش کن و برو .
فک کنم حالت روانی خوبی ندارم که
نصف شب میشینم چتی که در کل روز
داشتم رو مرور میکنم ها ؟ نظر شما
چیه مهندسا.
بقول لیلا ما خودمون بلد نیستیم
خوب فارسی حرف بزنیم بعدش باید
بریم انگلیسی یاد بگیریم ؟
الان که دارم میبینم دانشگاه هم رو
مخمه، دلم میخواد برم پیش دوستام
تو مدرسه [مثلقبل] و بشینیم غیبت
این و اون کنیم.