وقتی امیرالمؤمنین در مناجات
شعبانیه گریه میکنند و به خدا میگن:
هَرَبْتُ إِلَیْکَ
‹ طلوع ›
وقتی امیرالمؤمنین در مناجات شعبانیه گریه میکنند و به خدا میگن: هَرَبْتُ إِلَیْکَ
(بچه کوچیکا رو دیدی؟
داره بازی میکنه یهو دستشو
میبره خون میاد
از دور جیغ میکشه
میدوعه سمت مادرش
یه متری مادر می ایسته
هی پاشو میکوبه زمین
گریه میکنه)
مولا در مناجات شعبانیه میگه
هَرَبْتُ إِلَیْکَ
یعنی خدایا
چاقو زدم دستمو
خدایا خراب کردم
میدوم به سمت تو
نزدیکت رسیدم وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ؛
مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ
زار میزنم در خونهات . .
(مادر چیکار میکنه؟ بچه رو تو
آغوشش میگیره نازش میکنه
یه داد هم میزنه که مثلا چرا اینکارو
کردی من که بهت گفتم مثلا فلان کارو
نکن این بچه برای اینکه دلِ مادرو به
دست بیاره هِی مادرو میبوسه)
اینم بگم
لازم نیست سخت بگیرید
ما که حاج آقا بهجت نیستیم
کل مناجات رو بخونیم . .
نه آقا تو یه فقره اش رو بخون با لذت
همین یه تیکهاش که میگه خدایا منو بسوزونی میگم خدایا دوستت دارم :)))
مخلص کلام اینکه آقا بچسبید
به شعبان و آذوقه و توشهیِ کل سال
رو بگیرید که هرچی بخوان بدن ،
تو همین ماه میدن ، برای ماهم دعا کنید.
شما خودکار رو میگیری ۱۰ تومن ؛
ولی لاک غلط گیر رو دو برابر میگیری
تو این دنیا حتی اگه رو کاغذ هم اشتباه
کنی واست گرون تموم میشه ! :)
-شهیدهزینبکمایی