#یک_نفس_با_شهدا گزیده‌ای از وصيت نامه شهيد محمود بيات سرمدي: اي كاش مي توانستم كاري كنم تا وظيفه ام را نسبت به اسلام عزيز انجام داده باشم و دلم آرام بگيرد و هنگام لقاء معشوق شرمنده خاندان اهل بيت عليهم السلام نگردم. ما كه آرزو داشتيم در كربلاي امام حسين عليه السلام مي بوديم، اينك نداي هَل مِنْ نَاصِرٍ يَنصُرُني، پاسخ آرزوي ماست كه اگر نبودي و نتوانستي در آن عرصه خونين پيكار نمايي، پس نداي من كه تاريكي قرن ها سكوت را پشت سر گذاشته است را پاسخ گوي. خدايا تو را سپاسگزارم كه ما را در روزگاري آفريدي كه توانستيم اسلام را دريابيم. ايثار و از خود گذشتگي را آفريدي .كه رنج و سختي را با زندگي درآميختي. بسيار دوست دارم كه زندگي ام با شهادت در راهت پايان يابد و اين بزرگترين آرزو و خواست بنده توست. از پدر و مادر عزيز و مهربانم كه مرا و انديشه مرا در جهت خدمت به اسلام عزيز پرورش دادند تشكر مي نمايم. در زندگي، اخلاق اسلامي را مراعات نمائيد و براي دنيا آن قدر توشه جمع كنيد كه در آن زندگي مي كنيد و براي آخرت نيز...حضرت علي عليه السلام مي فرمايند:" غنا و بي نيازي در قناعت است نه در ثروت". نگذاريد دنيا شما را به بند بندگي بكشد. اداره کل امور دانشجویان و کارکنان شاهد و ایثارگر دانشگاه تهران