🔸حضور گردشگران اروپایی در تبریز برای رصد ماه گرفتگی

⭕رنو فرانسه هم از ایران می‌رود 🔹مدیر اجرایی شرکت خودروسازی رنوی فرانسه گفت،این شرکت احتمالا به منظور تبعیت از تحریم های آمریکا فعالیت خود در ایران را متوقف خواهد کرد

سوال و جوابها از سایت دکتر ابیانه می باشد .

نکه یکی از پایه‌های رشد اقتصادی، این است که مردم تعصب داشته باشند، نسبت به خرید کالای کشور خودشان. چون کالای هر کشوری را بخرند، به اقتصاد و پول و اشتغال آن کشور کمک کرده‌اند. وقتی مردم کالای خودمان را نمی‌خرند، یعنی ضربه به اشتغال و اقتصاد و پول ملی‌مان زده‌اند، وقتی کالای خارجی را می‌خرند یعنی کمک به اقتصاد و اشتغال و پول آن کشور است. ما باید اساس واقعیات نه توقعات از دولتمان مطالبه‌گر باشیم. من می‌توانم با ضرس قاطع بگویم نه دولت و نه مردم به وظیفه خودشان عمل نکردند. و یکی از دلایل مشکلات موجود در کشور ما همین عمل نکردن به وظایف خود است. ✔- ۹۷، سال حمایت از کالای ایرانیست، وظیفه دولت و مردم چیست؟ حمایت چند بخش دارد. یکی وظایفی است که دولت بر عهده دارد. اگر کسی بخواهد وارد تولید بشود تسهیلات ایجاد می‌کند. تسهیلات این است که کارشکنی نکنند. وقتی یک نفر می‌خواهد یک کاری راه بیندازد، دو سال دنبال گرفتن مجوز ندود. خیلی سریع این کارها صورت بگیرد که متأسفانه در ادارات دولتی ما متوسط ساعت‌ مفید کاری فقط ۲۲ دقیقه در روز است. مثلاً ساعت مفید کاری در ژاپن ۸ ساعت است. در کره جنوبی 9 و نیم ساعت است. در ایران ۲۲ دقیقه. یعنی یک کارمند کره‌ای به اندازة ۲۶ تا کارمند ایرانی کار می‌کند. و این چیز خوبی نیست برای ما. این وضعیت، وضعیت مطلوبی نیست و این در حالی است که تعداد کارمندان ما بسیار زیاد است در کشور. ژاپن کمتر از ۴۰۰ هزار کارمند دولتی دارد. آمریکا با بیش از ۳۰۰ میلیون جمعیت حدود ۸۰۰ هزار تا کارمند دارد. ما فقط دستگاه دولتمان، زیرمجموعه رئیس جمهور، نزدیک به دو میلیون و چهارصد هزارتا حقوق بگیر دارد. متورم هستیم. باید کم بشود. با این وجود کار مردم تسهیل نمی‌شود. همش امروز و فردا می‌کنند و مردم را سر می‌دوانند. و بودجه عظیمی از کشور صرف حقوق اینها می‌شود. به هر حال یکی برعهده دولت است که کارشکنی نکند. یکی اینکه بخش تولیدی سعی کند کیفیت و کمیت کار خودش را بالا ببرد. هم مدیران، هم کارگران، هم کارمندان و هم مهندسین، دنبال این باشند که ارتقاء ببخشند به کیفیتشون و هم کالاهای به صرفه‌تری تولید کنند. یعنی هزینه‌هایشان را بیاورند پایین. یک بخش‌اش هم به عهده مردم است. فرض کنید دولت و بخش خصوصی کارشان را انجام دهند و تولید کنند، دولت هم تسهیل کند، حتی وام‌های ارزان قیمت بدهد و هر کاری از دستش برمی‌آید به موقع و سریع انجام دهد و کارخانه شکل بگیرد، مجهز شود و استخدام کند و تولیدش را شروع کند، اگر این تولیدات فروش نرود، تمام این سرمایه‌گذاری از بین خواهد رفت. لذا مردم باید بدانند که موقعی که دارند انتخاب می‌کنند بین یک کالای داخلی و خارجی، انتخابشان فقط بین قیمت و مرغوبیت نیست، دارند انتخاب می‌کنند که تولید در کشور ما را حمایت کنند یا یک کشور خارجی را. کسانی که اجناس خارجی می‌خرند در حالی که جنسش در ایران وجود دارد، اینها دیگر حق ندارند اعتراض کنند چرا ما مشکل اقتصادی داریم، چرا بیکاری داریم، چرا ارزش پولمان کم شده، چرا اقتصاد وضع مناسبی ندارد. تو باعثش هستی. تو با خریدت، تو با تفریحاتی که در خارج از کشور انجام می‌دهی و ارز خرج کردن، باعث بروز این مشکلات شدی. اینها را باید برای مردم تشریع و تفهیم کرد. بدانند که چه ضربه‌ای به اقتصاد کشور می‌زنند. اتفاقاً کسانی که این کارها را می‌کنند بیش از همه نق می‌زنند. بیش از همه متوقع‌ هستند. ✔- حقوق ها مناسب نیست و خانواده ها در فشار هستند؟ در بودجه سال ۹۷، رقم نزدیک به ۹۶ هزار میلیارد تومان، برای درآمد نفتی پیش‌بینی شده، یعنی به ازای هر ایرانی ماهی ۱۰۰ هزار تومان. خب. حالا اگر یک نفر یک میلیون تومان حقوق می‌گیرد، حقوق بگیر دولت یا از دستگاه‌های عمومی است که از بودجه عمومی استفاده می‌کند، اگر حقوقش یک میلیون تومان هست، یعنی به اندازه سهم ده نفر از نفت داره حقوق می‌گیره. یعنی ده نفر از سهمشان محروم شدند تا من یک میلیون تومان حقوق بگیرم. حالا اگر بیشتر بگیرد، بیشتر است. تقسیم بر ۱۰۰ هزار تومان کنید، هر کس تا بفهمد حقوقی که می‌گیرد سهم چند نفر است. چند نفر کپرنشین شدند تا شما این حقوق را بگیرد؟ آیا انصاف است کار نکنید و از زیر کار در بروید. ممکن است شما فکر کنید که حق‌تان بیش از این است و حق هم با شما باشد. خب نمی‌توانید وقتی فکر می‌کنید حق‌تان بیش از این است کار نکنید. می‌توانید استعفا دهید و بروید. هستند خیلی کسانی که حاضرند جای شما را بگیرند. اما اگر شمایی که تعهد دادید به کار کردن و حقوق را بگیرید و کار نکنید، شما یک اختلاس‌گر هستید. شما اجحاف در حق ملت می‌کنید. شما اجحاف در حق آن کپرنشین کردید. اگر کار می‌کنید واقعاً به اندازه ۸ ساعت کار مفید در روز نوش جانتان. نمی‌شود من حقوق بگیرم و بعد هم بگویم کار نمی‌کنم چون من حقم را بیش از این می‌دانم. این نکته، نکته بسیار مهمی است که باید ما در نظر بگیریم. ✔- آیا وضعی