🔸 در آخر، این یک نکته اساسی است که اصل طرح مسأله دفاع از حقوق زنان و مردان، باید در ذیل لایحه حمایت از خانواده و #حقوق_خانواده باشد. پرداختن به این موارد بعنوان تبعیت از سیاست سند 2030 در توانمندسازی زنان، روح کارش خطاست، ولو در بندهایش موارد خوب هم باشد، چرا که اصل فرهنگی ما، ضدخانواده بودن هر نوع سیاست جنسیتی (چه مرد محور و چه زن محور) با خوانشی مستقل از هویت خانواده است. مردانگی و زنانگی فرع بدنی هستند که فقط موجب تمایز در وظایف خانوادگی میشوند، و اصل کرامت در هویت انسانی ماست که مرد و زن ندارد. القای ارزش بودن زن بودن، و اولویت جنسیت او در اجتماع، یک انحراف بزرگ شیطانی علیه نظام خانواده است. 🔸 بخشی از یک متن آرشیوی کانال وحدت زوجات: 🔻اسلام هیچ #ارزش_ذاتی برای ابعادِ جنسیّتی ندارد، بلکه جنسیّتِ زوجین وقتی جایگاه می یابد که در خدمتِ #تشکیل_خانواده و اعتلایِ #ارزش_ذاتی_خانواده و عمق یافتنِ #وحدت_زناشویی در آن قرار بگیرد. تا بدین طریق آن فرع ِجنسیتی، در خدمتِ اصلِ #انسان‌سازی در #خانواده قرار بگیرد. 🔻 ﺍﺳـﻼﻡ، ارزش را در #حق_خانواده برای #انسان‌سازی دانسته، و مرد و زن را خادمِ خانواده قرار میدهد تا جنبه‌ی انسانیِ آنها تعالی یابد. در این راستا ‏«ﺍﺟﺮ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ زن‏» ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ‏«نقش» ﻭ ‏«ﺷﺨﺼﯿّﺖ‏» وی ‏(ﯾﻌﻨﯽ بُعد ﺍﻧـﺴـﺎﻧﯽ‏) در #نظام_ﺧﺎﻧﻮﺍﺩگی ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻣﯿﮑﻨﺪ، و ﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞِ اسلام، ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﻢ ‏«ﺑﻬﺎﯼ ﺯن» ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ‏«ﺑﺪﻥ‏» ﻭ ‏«ﺟﻨﺴﯿﺖ» وی ‏(ﯾﻌﻨﯽ بُعد ﺣﯿـﻮﺍﻧﯽ) در #نظام_ﻓﺮﺩﯼ‏ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﺪ. ✨ﺍﺳﻼﻡ، ‏«ﺯﻥ‏» ﺭﺍ ﺩﺭ ‏«ﻧﻘﺶ ﻣﺎﺩﺭﯼ» ﻣﯽﺳﺘﺎﯾﺪ، ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺍﮐﺮﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ‏«ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ مادر» ﻣﻌﻄﻮﻑ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ‏«ﺧﺎﺩﻡِ ﻣـﺎﺩﺭ ﺷﺪﻥ‏» ﻫﺪﺍﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ، تا از این طریق #انسان‌سازی درون #ارتباط_خانوادگی شکل بگیرد. ✨ﺍﺳﻼﻡ ‏«ﺯﻥ‏» ﺭﺍ در ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ‏«ﻣﺎﺩﺭﯼ» ﻭ ‏«ﻫﻤﺴﺮﯼ‏» ﻣﯽﺳﺘﺎﯾﺪ، ﺗﺎ ﺑﺎ ‏«ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽِ ﮔﻮﻫﺮِ ﺭﻭﺣﯽِ ﺯﻥ‏» ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ «ﻋﺎﻣﻞ #ﻭﺣﺪﺕ_ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‏» ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﭽﻪﯼ ‏«ارتباط ﺧﺎﻧﻮﺍﺩگی ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺑﻪ #ﻣﺤﺒﺖ_زن در خانواده» ، ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎیی ‏#ﺟﻤﻊ_ﻭ_ﺩﻝﮔﺮﻡ‏ ساخته شوند، ﻭ ﺑﻨﯿﺎﻥﻫﺎﯼ ‏«ﺍﺳﺘﺤﮑﺎﻡِ ﺍﻣّﺖِ ﺍﺳﻼﻣﯽ» ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ سازند. ✨‏«ﺳﻠﻮﮎِ ﺯﻥ‏» ﺑﺎ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﺍﯾﺜـﺎﺭ ﻭ ﻓـﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﺍﻭ ‏ﺩﺭ #ﺧﺎﻧـﻮﺍﺩﻩ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ، ﮐﻪ ‏«ﺧﻮﺩ‏» ﺭﺍ ‏«ﺗﻤﺎﻡِ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‏» ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮِ ‏«ﻧﻔﯽ ﺍﻧﺎﻧﯿّﺖ‏» ﻭ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ‏«ﻓﻨﺎﯼ ﻓﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻋﺒﻮﺩﯾﺖ‏» ﺩﺭ ﺍﻭﺳﺖ. ✨ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﻢ ﺑﺎ ‏«ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﯾﺪﻥِ ﺯﻥ» ﺩﺭ ‏«ﺟﻨﺒﻪﻫﺎﯼ ﺟﻨﺴﯽ»، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ‏«ﺗـﻦ‏»ﺍﺵ #ﺗـﻨـﻬـﺎ ﻣﯿﮕـﺬﺍﺭﺩ‏، ﻭ ﺑﺎ ‏«ﻣﺸﻐﻮﻝِ ﺟﻨﺴﯿﺖِ ﺧﻮﺩ‏ ﺷﺪﻥ» و تاکید استقلالی بر «حقوق زن بودن»، ‏ﺧـﺎﻧـﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ‏«ﭘﺨﺶ ﻭ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥِ ﺃﻋﻀـﺎﺀ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‏» ﻣﯽﺍﻧﺠﺎﻣﺪ؛ ﺩﺭﻧﺘﯿﺠﻪ، ﺍﺯ ﺩﺭﯾﭽﻪﯼ ‏«ﻓﺮﻭﭘﺎﺷﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ‏»، ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎیی ‏#ﻣﻨﺰﻭﯼ_ﻭ_ﺩﻝﺳﺮﺩ‏ در خانواده ساخته میﺷﻮﻧﺪ، ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺟﺐ ‏«ﺗـﻨـﻬـﺎ ﺷﺪﻥِ‏» ‏«ﺗﻤﺎﻡِ ﺍﻓﺮﺍﺩِ ﺟﺎﻣﻌﻪ‏» ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ؛ ﺁﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺮﻗـﺪﺭﻫﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏِ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ‏«ﺻﺪﺍﯼِ ﻫﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻣﯽﺷﻨﻮﻧﺪ‏» ﻭ ‏«ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱِ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‏». ✨ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﻢ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺮ ‏«ﺯﻧﯽ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ‏» ﻭ ‏«ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻭ ﺟـﺪﺍ ﺩﯾﺪﻥِ ﺁﻧﻬﺎ‏» ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ، ﺗﺎ #ﺍﻧـﺴـﺎﻥ‏ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﻮﺩ! ﭼﻮﻥ ‏«ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ‏» ﮐﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ‏«ﺯﻥ ﯾﺎ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩﻥ‏» ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓـﻦ ﮐﺮﺩﻥِ ‏«وحدتِ ﺻﻔﺎﺕِ ﺍﻟﻬﯽ در ﺍﻧﺴﺎﻥ‏» ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭِ «تمایز ‏ﺻﻔﺎﺕِ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ در ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ‏» ﻣﯿﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ✨‏«ﺍﺳـﻼﻡ» ﺑﺮﺍﯼ ‏«ﺍﻧـﺴـﺎﻥ‏» ﺍﺳﺖ، ﻭ ‏«ﺗـﻘـﻮﺍ ﻭ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﺳﻠﻮﮎ ﺍﻟﻬﯽ» ﺑﺮﺍﯼ ‏«ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖِ‏» ﻣﺎﺳﺖ، ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ‏«ﺯﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﯾﺎ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩﻧـﻤﺎﻥ! ﻭ #ﻧﻤﺎﺩ_ﺍﺳـﻼﻡ ، ‏«ﺍﻫـﻞ ﺍﻟﺒـﯿـﺖ» ‏(ﻋﻠﯿﻬﻢُ ﺍﻟﺴﻼﻡ‏) ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ‏«ﺍﻧـﺴـﺎﻥِ‏» کامل و ﺑـﺮﺗـﺮ هستند، ﻭ ﺩﺭ‏ «ﻋﻠﻢ ﻭ ﻋﺼﻤﺖ‏» ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯿﺎﻥِ ‏«ﺯﻫـﺮﺍ ﯾﺎ ﻋـﻠـﯽ ﺑﻮﺩﻥ» ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ‏(ﻋﻠﯿﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ‏). چرا که ‏«ﺧـﺪﺍﻭﻧـﺪِ ﻣﺘﻌﺎﻝ‏» ﻣـﯿـﺎﻥِ ‏«ﺍﺟﺮ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ» ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ‏(ﺫَﮐَـﺮ ﻭ ﺃُﻧـﺜـﯽ) ﻫـﯿـﭻ ﻓـﺮﻗـﯽ ﻧﻤﯿﮕﺬﺍﺭﺩ، ﻭ ﺩﺭ ﺑـﻬـﺮﻩ ﺍﺯ ﮐـﺮﺍﻣـﺖِ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻭ ﺣﯿﺎﺕِ ﭘـﺎﮎ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻫﺎﯼِ ﺑﻬﺸﺘﯽ ، ﻓـﻘـﻂ ﺑﻪ ‏«ﺟـﻨـﺒـﻪ ﻫﺎﯼِ ﺍﻧـﺴـﺎﻧـﯽ‏» ﺩﺭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻧـﮕـﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻧﻪ ﺑﻪ ‏«ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ»! ﺗـﻨـﻬـﺎ ﭼـﯿـﺰﯼ ﮐﻪ ‏«ﺑـﯿـﻦِ ﺯﻧـﺎﻥ ﻭ ﻣـﺮﺩﺍﻥ» ﻣـﻮﺟﺐ ‏«ﺍﻣـﺘـﯿـﺎﺯ‏» ﺁﻧـﻬـﺎ ﺩﺭ ‏«ﻧـﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ‏» ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣـﯿـﺰﺍﻥِ ‏«ﭘـﺮﻭﺍ ﻭ ﺗـﻘـﻮﺍﯼ ﺍﻟﻬﯽ‏» ﺩﺭ ﺍﯾـﺸـﺎﻥ ﺍﺳﺖ :