بگرفته ای جان مرا، کردی به زندانت مرا می بخشیم عالم به من، گه ورشکستم میکنی دل را به زاری می بری، اندر خماری می بری خوبم که آزردی مرا، آنگه تو مستم میکنی مولانا

. حیران شدم در کار تو، درمانده از رفتار تو... هم می گشایی پای را، هم قفل و بستم میکنی با من نگویی چیستی، اهل کجا یا کیستی... گاهی بلندم میکنی، گاهی تو پستم میکنی آتش زدی کاشانه را،بردی دل دیوانه را... هم شاد شادم ای صنم،هم غم پرستم میکنی مولانا

دریا در استکان کسی ریختن خطاست از حد که بگذریم، محبت ثواب نیست ... #حسین_مرادی

گر تـو را با ما تعلق نیست ما را شوق ه‍ست ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام دل تو را می‌طلبد، دیده تو را می‌جوید #صائب_تبریزی

پر می کشد دلم به هوای حرمِ حسین دارم به اشتیاقِ شما می پرم حسین خورشید از حوالی گنبد طلوع کرد صبح اسٺ و باز نام تو را می برم حسین

از جهان آب و گل امید آسایش خطاست چار دیوار بدن مهمانسرای دردهاست #صائب_تبریزی 🌴🕯🌴

یک چند به گیر و دار بگذشت مرا یک چند در انتظار بگذشت مرا باقی همه صرف حسرت روی تو شد بنگر که چه روزگار بگذشت مرا #نیما_یوشیج 🌴🕯🌴

ویران شده را حوصله منت معمار نباشد ویرانه مارا بگذارید که ویرانه بماند... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌴🕯🌴

... خنده را معنای سر مستی ندان آن که میخندد غمش بی انتهاست. 🌴🕯🌴