گاهی تنها بودن ها بسیار شفابخش هستند ، از تنهایی ها باید استقبال کرد ، تنها بودن ها ، فرار کردنهاي ما را کم می کنند بعد مجبور می شویم با واقعیتی روبرو شویم که در گذشته رخ داده است ، در این واقعیت قرار است قسمتی از خودمان را پیدا کنیم ، خطاها را قبول کنیم و بعد وارد فرآیند تغییر شویم خودمان را ببخشیم و براي تمام خاطراتی که با آنها احساس گناه می کنیم برگردیم به خاطره .. به درد. برای هلیوس ✨

حسرت هایمان به ما کمک می کنند که ادامه ي مسیر را دوباره برنامه ریزي کنیم و به سمت حسرتهاي تکرار شونده حرکت نکنیم . غمِ حسرت ، غم شفابخشی است چون بخشی دیگر را در ما بیدار می کند ، بخشی که در درون ماست و نمی خواهد گذشته را تکرار کند ، کسی که با غم حسرتهاي خود کنار نیاید و سعی در فرار داشته باشد گذشته را دوباره تکرار می کند و هرگز متوجه نم ی شود چه اندوه اي را در خودش حبس کرده است . حسرت روزهایی که از دست دادهایم به ما این انگیزه را می دهد که دوباره بلند شویم و این بار بهتر تصمیم بگیریم برای FM ✨

همه ي ما دوراهی های سختی را در زندگی تجربه کرده ایم و گاهی برای اینکه تصمیم نگیریم صبر کردیم تا زمان گذر کند و فکر کردیم اگر زمان بگذرد می توانیم تصمیم درست بگیریم. در ابتداي تصمیمگیري ها و دیدن دوراهی ها شاید گذر زمان کمک مان کند ، اما زیادي منتظر گذر زمان بودن می تواند ما را مبتلا کند ، مبتلا به تردید و این تردید ، آرام آرام بخشی از ما می شود ، همراه تمام لحظه ها می شود و در کوچکترین تصمیم ها هم وارد می شود . تردید ممکن است مدتی رابطه هایمان را کش بدهد اما اجازه نمی دهد یک رابطه صمیمانه را تجربه کنیم ، با تردید در رابطه بودن اجازه نمی دهد طرف مقابل به قلبش شما وارد شود و شما هم وارد قلب او نخواهید شد . این تردید و عدم تصمیم گیري شاید کمک کند به ظاهر در کنار شخصی باشیم و رابطهاي داشته باشیم اما قطعا اجازه نمی دهد مهري عمیق و صمیمیتی آرام را تجربه کنیم. برای ابیگیل ✨

حس کردن خوشبختی حس کردن مسیري ست که خودمان تلاش می کنیم تمامش کنیم اما موضوع اصلا تمام کردن یا نکردن نیست ، موضوع تلاشی است که در مسیر انجام می دهیم ، این تلاش هر چقدر سخت تر باشد و مسیر با چالشهاي بیشتري همراه باشد ، احساس خوشبختی عمیقتر خواهد بود مخصوصا اگر بتوانیم مسیر را به پایان برسانیم . برای فریا✨

اگر جرات داشته باشیم و بتوانیم ویژگی هاي ناخوشایند خود را ببینیم ، دوست داشتن خودمان شروع می شود متوجه می شویم چقدر از برخی ویژگی هاي درونی مان ناراضی هستیم و این شروع پذیرش درونمان است ، این پذیرش ما را با خود مهربان می کند و حتی ما را با دیگران در صلح و آرامش قرار می دهد ، چون متوجه می شویم که چقدر در درون همه ي ما ویژگی هاي متعارض و سختی وجود دارد ، چقدر با همین ویژگی ها به یکدیگر حمله کردهایم و به ما حمله شده است . دوست داشتن خود ، پذیرش خود است ، ما با پذیرش خود در صلح قرار می گیریم و از همین صلح درونی تغییرآغاز می شود ، تغییر ویژگی هایی که دوستشان نداریم به رفتارهاي بالغ تر و همدلانه تر . برای لونا✨

تنهایی شبیه انسانی نامرئی است که در کنار ما و شانه به شانه ي ما همراهمان می آید ، شبیه فردي ست که همیشه حضور دارد اما دیده نمی شود ، حس میشود اما همیشه پر رنگ نیست ، هست اما ترجیح می دهیم که فکر کنیم نیست . تنهایی بخشی از ماست ، بخشی از وجود ما که با آن به دنیا آمده ایم. فرار ما از تنهایی ، شبیه فرار از خودمان است ، شبیه به این است که می خواهیم بخشی از بدنمان را نپذیریم ، چون دیدن و لمس کردن و حس کردنش دردآور است . فقط کافیست روزي مجبور شویم با آن بخش درد آور مواجه شویم ، آن روز ، روز غمگینی خواهد بود اما پس از آن ، پذیرش شروع می شود و زمانی که درد را پذیرفتیم ، درد شبیه به جریانی بیدار کننده در ما می چرخد و از بدنمان بیرون می رود و ما تغییر را حس خواهیم کرد . برای نیکا ✨

ی چی سرچ کردم پینترست نگرانم شد 😂 بجای عکس پیام آورد که اگر حالت خوب نیست بیا اینجا مودت بهتر شه

بعد من چجوری بهش می‌فهموندم که نه من خوبم برای تقدیمی میخوام

به مهربانی آدم هایی که با ما بیشتر از خودشان مهربان هستند باید شک کرد ، تا ما نسبت به خودمان شفقت نداشته باشیم ، با دیگران هم نمی توانیم از صمیم قلب مهربان باشیم . افرادي که خودشان را دوست دارند در روابط صریح حرف می زنند ، به روشنی از احساس هایشان صحبت می کنند ، براي خودشان ارزش قائل می شوند و اجازه نمی دهند کسی این ارزش را زیر سوال ببرد ، تعارف کمتري دارند و اگر کسی با این افراد در رابطه باشد به زودي متوجه می شود که براي ماندن در رابطه یا تمام کردن رابطه ، هیچ تهدیدي حس نمی کند و نمی ترسد از این که طرف ضربه و یا آسیبی بخورد و یا تلافی کند. برای Helmi ✨🦊

افرادي که خود را فداي دیگران می کنند از درون خیلی خودشان را دوست ندارند ، در بعضی موارد رفتار به ظاهر فداکارانه پوششی است براي پنهان کردن این ذهنیت که من خودم را دوست ندارم ، پس تلاش می کنم تا رفتاري داشته باشم که دیگران به من بگویند دوست داشتنی هستم اما در واقعیت آنها به شدت خشمگین هستند و سعی در سرکوب این خشم دارند ، به دیگران به صورت افراطی محبت می کنند و سریعا به آنها وابسته می شوند و هر لحظه از آنها توقع برگشت محبت دارند ، به شدت حمایت می کنند و انتظار حمایت دارند ، این خشم سرکوب شده به صورت دگرآزاري و خود آزاري خودش را بروز می دهد ، در بعضی موارد رفتارها و سرد شدن هاي غیرقابل پیش بینی از این افراد می بینید ، چون از عدم برگشت محبت خشمگین شده اند اگر منبع عشق را بیرون از خودمان جستجو کنیم باید همیشه کسانی باشند تا ما را تایید کنند و به ما بگویند چقدر با ارزش هستید ، مجبور می شویم دیگران را راضی نگه داریم چون اگر ناراضی باشند یعنی ما خوب نیستیم برای Helmi ✨🦊

شروع رابطه هاي متفاوت ، تنهایی ما را کم نخواهد کرد چون صمیمیت های اول رابطه روزي تمام می شود صمیمیت های اول رابطه با فروکش کردن هورمون شعف کمرنگ می شود ، ما براي کم کردن تلخ ی تنهایی درونی به صمیمیت ها عمیق دیگري احتیاج داریم ، صمیمیت هایی که خودمان قرار است تولید کنیم و از منبعی ناآگاهی تغذیه می کند نه هورمونی شعف زا . قطعا نخهاي نازك صمیمیت را خودمان با آگاهی آنقدر باید تولید کنیم که رابطه هر روز عمیقتر از روز قبل شود براي تکرار نخهاي صمیمیت هر چند روز یکبار عمیق و طولانی . به چشم هاي یار یا رفیقتان نگاه کنی و وجودش را حس کنید به او فرصت دهید با تمام نگرانی ها ، نقض ها ، ناکامل بودنش حرف بزند و از شما و قضاوت تان نترسد ، یادتان باشد براي رابطه هاي طولانی ما به نخ هاي بیشتري احتیاج داریم و خودمان مسئول تولید نخ ها هستیم نه هورمون ها و فیلم ها و عشق ها . برای فلیمونت✨