💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل سوم جلسه 4 🔹 بحث‌های قبلی سلوك الهی، ما را به وادی «حیرت» رساند. قبلاً سخن از جمع بین ناز و نیاز بود، دعاهای اهل بیت(علیهم السلام) گاهی مربوط به نیاز است كه «عُبَیدُكَ بِفِنَائِكَ مِسْكِینُكَ بِفِنَائِك‏» و مانند آن مطرح است... . 👇👇👇👇

💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل سوم جلسه 4 🔹 بحث‌های قبلی سلوك الهی، ما را به وادی «حیرت» رساند. قبلاً سخن از جمع بین ناز و نیاز بود، دعاهای اهل بیت(علیهم السلام) گاهی مربوط به نیاز است كه «عُبَیدُكَ بِفِنَائِكَ مِسْكِینُكَ بِفِنَائِك‏» و مانند آن مطرح است. 🔹 گاهی مربوط به ناز است كه در دعای «افتتاح» آمده است: «مُدِلًّا عَلَیكَ»؛ یعنی اِدلال كنم، دَلال كنم، غَنج و ناز كنم، در مناجات شعبانیه هم آمده است: «الهِی انْ اخَذْتَنِی بِجُرْمِی اخَذْتُكَ بِعَفْوِك‏»؛ اگر مؤاخذه كنی كه چرا گناه كردی، من هم مؤاخذه می‌كنم كه تو چرا نبخشیدی؟! و مستحضر هستید این دَلال به زبان خود خداست; زیرا هر انسانی به این مقام نمی‌رسد كه با خدا دَلال كند؛ یك، وقتی به قُرب الهی بار یافت، مشمول قُرب نوافل می‌شود؛ دو، وقتی مشمول قُرب نوافل شد، خدا در مقام فعل كه فصل سوم است نه مقام ذات و نه مقام اوصاف ذاتی، مقام فعل كه فصل سوم است كه «منطقة الفراغ» عرفان است، آنجا خدای سبحان می‌فرماید: «لِسَانَهُ الَّذِی ینْطِقُ بِهِ» من زبان او هستم! پس اگر در مناجات شعبانیه، عبدِ سالكِ، سلوك الهی می‌گوید: اگر تو مؤاخذه كردی كه چرا گناه كردی، من هم مؤاخذه می‌كنم كه تو چرا نبخشیدی «وَ انْ اخَذْتَنِی بِذُنُوبِی اخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِك»؟!‏ این به زبان الهی است، نه زبان خود شخص! 🔹 این مراحل در جلسه قبل به عرضتان رسید، اینکه انسان با جمع ناز و نیاز وارد حیرت می‌شود كه این چه خدایی است كه گاهی ما در آستان او می‌گوییم: «إِلَهِی أَنَا الْفَقِیرُ فِی غِنَای فَكَیفَ لَا أَكُونُ فَقِیراً فِی فَقْرِی‏»‏ من در نیازمندی خود حتی نیازمندم و نمی‌توانم مالك این نیازمندی‌ خود باشم، چه رسد به شئون دیگر! كسی كه «عُبَیدُكَ» است، «فَقِیرُك‏» است، «ذَلیلُک» است، «مُسْتَجِیرُك‏» است، «مُسْتَكِینك» است، «اللَّائِذُ بِك‏» است این چیزی ندارد، آن وقت چگونه چنین كسی كه فقیر محض است، می‌تواند ناز كند؟ وارد حیرت میشود.... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1394 آپارات: https://aparat.com/v/pISeh #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و پنجم ماه #رمضان 1443 🔹 محرمان اسماء #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 محرمان اسماء 🔹 القابی كه ذات اقدس إلهی به انبیا می ‌دهد مایه‌ های علمی فراوانی دارند؛ بسیاری از اینها اسمای حسنای الهی اند. همان #اسمای_حسنای_الهی كه ذات اقدس إلهی خود را به آنها مسما می ‌داند و به مضمون آنها موصوف می ‌داند، همان ها را برای انبیا قائل است. این «حفیظ» و « علیم» از اسمای حسنای ذات اقدس إلهی است، خدا حفیظ است خدا علیم است؛ وجود مبارك یوسف (سلام الله علیه) هم می‌گوید: ﴿إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ﴾. یك #انسان_كامل_معصوم كه مظهر اسمای الهی است هم به اسمای الهی متصف می ‌شود منتها ذات اقدس إلهی بالاصاله اینها بالتبع (یك)؛ از اینها بالاتر خدای سبحان بالذات اینها بالعرض (دو) و از اینها بالاتر خدا بالحقیقه و اینها بالمجاز (سه)، حالا تا خواننده چه كسی باشد و آیه را چه كسی بخواند و آیه را چه كسی تفسیر كند! 🔹 در جریان #رئوف_و_رحیم هم همین طور است؛ ذات اقدس إلهی خود را به عنوان «رئوف» و «رحیم» معرفی كرده است، آن گاه همین دو صفت ممتاز را ذات اقدس إلهی برای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) خویش قرار داده است؛ در آیه 128 سوره مباركه توبه كه تقریباً بخش پایانی آن سوره است آمده است: ﴿لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴾ و همین «رئوف» و «رحیم» در بخش های دیگر جزء اسمای حسنای الهی است كه به خدا اسناد داده شده است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 50 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 صوت درس خارج فقه #ربا 🔹 جلسه : 50 تاریخ تدریس: 1393/07/20 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 متن درس خارج فقه #ربا 🔹 جلسه : 50 تاریخ تدریس: 1393/07/20 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #مریم 🔹 جلسه: 52 تاریخ: 1388/10/14 #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه #مریم 🔹 جلسه: 52 تاریخ: 1388/10/14 #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_doross