💠 مفاتیح الحیات
#شماره 325
#فصل_یازدهم
#خواب_و_بیداری
#آداب_خوابیدن
🔸 رهایی از فکر گناه
مصداق ذکر: امام صادق (علیه السلام) می فرماید: ذکر خدا، تنها گفتن «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ» نیست، بلکه ذکر خدا، به این است، هرگاه به چیزی فرمان دهد پیروی کنی و از چیزی نهی کند ترکش کنی.[1]
همان طور كه اصل ذكر در اسلام توصیه شده است، كیفیت آن نیز بیان شده است كه ذاكر باید از ذکر مأثورِ از شارع مقدس بهره گیرد و هرگز به دنبال ذكر اختراعی نرود، چنان كه سفارش بزرگان اهل معرفت نیز همین است. ذكر مأثور هرچند با زبان یا قلم باشد، عملی صالح است؛ ولی هرگز سید اعمال صالح نخواهد بود، بلكه ذكر قلبی ـ كه بر همه اعضا اشراف دارد و ذاکر بدون رضای الهی، قبض و بسط، اخذ و اعطا و بطش و نشط ندارد ـ سیادت همه كارهای صالح حتی ذکر زبان یا قلم را عهده دار خواهد بود؛ یعنی در سیرت و روش خود انصاف و مواسات دارد و حیثیتی غیر از حیثیت دینی ندارد، پس ذكر آنها ذكر خداست.[2]
[1] . ذِكْرُ اللَّهِ عَلَی كُلِّ حَالٍ، لَیسَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ، فَقَطْ، وَ لَكِنْ إِذَا وَرَدَ عَلَیكَ شَىْءٌ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ، أَخَذْتَ بِهِ، أَوْ إِذَا وَرَدَ عَلَیكَ شَىْءٌ نَهَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ، تَرَكْتَهُ (الكافی، ج2، ص144).
[2] . ر.ك: تسنیم، ج7، ص555.
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 219
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 غفلت تبهکاران
🔹 كسی كه خود را در جامعه «مسلوب الحیثیة» احساس می كند یا برای جامعه حرمتی قائل نیست، او #متجاهر_بالفسق است و چون «متجاهر بالفسق» است، برای خود و برای جامعه, حریم و #حرمت و حیثیتی قائل نیست، لذا گفتند #غیبت از این گروه جایز است؛ امّا آن‌كه «متجاهر بالفسق» نیست، برای حفظ آبروی خود، مخفیانه گناه می كند که البته این خفا از مردم است.
🔹 ذات اقدس الهی می فرماید شما خودتان را از مردم مخفی می كنید ولی خود را از #اعضاء_و_جوارح مخفی نمی كنید كه «علیه» شما #شهادت می دهند، یك؛ از من خودتان را مخفی نمی كنید، چون من همه جا هستم ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَینَ ما كُنْتُمْ﴾، دو. فرمود: ﴿یسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لا یسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ﴾؛ اینها در خفا سعی می كنند كه مردم اینها را نبینند و كار خلاف می كنند؛ امّا دیگر نمی دانند كه ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَینَ ما كُنْتُمْ﴾، ﴿یسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لا یسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ یبَیتُونَ﴾؛ فرمود اینكه پشت درهای بسته تصمیم می گیرند، اینكه «تبییت» یعنی بیتوته می كنند و شب نشینی هایی دارند كه كسی نباشد، خیال می كنند ما آن‌جا حضور نداریم. ﴿یسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ﴾؛ ولی ﴿وَ لا یسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ یبَیتُونَ ما لا یرْضی مِنَ الْقَوْلِ﴾. در آن «تبییت» و شب نشینی ها و پشت درهای بسته، هر چه بگویند ما آن‌جا حضور داریم! فرمود اینها از مردم مخفی می كنند، برای اینكه آبرویشان محفوظ باشد؛ از «اعضاء» و «جوارح» خودشان مخفی نمی كنند، برای اینكه نمی دانند «اعضاء» و «جوارح» با خبر هستند و «علیه» اینها شهادت می دهند و از ما هم مخفی نمی كنند!
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 11
🆔 @a_javadiamoli_esra