💠 درختكاری در ردیف مقدّس‌ ترین اعمال 🔸 اهتمام اسلام به #فضای_سبز، به ویژه خوشه یا شاخه مثمر، كاملاً از مطاوی رهنمودهای رهبران الهی در متون دینی مشهود است؛ به طوری كه گاهی كاشتن درخت، در ردیف بهترین و #مقدس_‌ترین_كارهای_خیر قرار می‌ گیرد؛ چنانكه از رسول اكرم مأثور است: «سَبْعٌ یجْری للِعَبْدِ أجَرُهُنَّ وَ هوَ فی قبرِهِ بعَدَ مَوتِهِ: مَنْ عَلَّمَ عِلْما، أوَ أجرَی نهَرا، أو حَفَرَ بِئرا، أو غَرَسَ نَخْلاً، أوَ بَنَی مَسجِدا، أو وَرَّثَ مُصْحَفا، أو ترَكَ وَلَدا یستَغفِرُ لَهُ بَعدَ مَوتِهِ». 🔸 در این حدیث شریف، درختكاری در كنار تعلیم دانش، ساختن مسجد، توریث قرآن یا كتاب علمی سودمند دیگر و ... واقع شد كه این مقارنه، كاشف از درجه بالای اهتمام اسلام به درختكاری است؛ لذا هم درباره #نگهداری درخت و #آبیاری آن دستور رسیده است و هم درباره #پرهیز_از_قطع آن. از حضرت رسول گرامی اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مأثور است: «مَنْ سَقِی طَلْحَةً اَوْ سِدْرَةً فَكَاَنَّما سَقِی مُؤمِناً ظَمَأً»؛ یعنی هر كس درخت محتاج به آبیاری را (درخت سدر و مانند آن خصوصیتی ندارد) سیراب نماید، گویا انسانِ مؤمنِ تشنه را سیراب نمود. 📚 کتاب اسلام و محیط زیست ، ص 272 #روز_درختکاری #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra