لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 راه ملکوت
▪️ یک مرد شامی ـ با دست‌آموزی امویان ـ از راه دور محضر مبارک امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) آمد و سؤال کرد که «کمْ بَینَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء»؛[1] بین آسمان و زمین چقدر فاصله است؟ آن طوری که در احتجاج مرحوم طبرسی هست،[2] وجود مبارک حضرت امیر رو کرد به آن کودکی که آن جا نشسته بود، یعنی به وجود مبارک امام حسن مجتبیٰ(سلام الله علیه) که آن جا نشسته بود، فرمود پسرم «بُنی» تو جواب بده، اینها چنین هستند! وجود مبارک امام مجتبیٰ که کودکی بود فرمود منظورتان چیست؟ اگر آسمان ظاهر را می گویید «مَدُّ الْبَصَر»، اگر آن آسمانی که ﴿لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ﴾[3] آن را سؤال می کنید «دَعْوَةُ الْمَظْلُوم» آهِ مظلوم به آن جا می رسد. ما دو آسمان داریم، این «یا ربّ» به آن آسمان می رسد، درهای‌ش باز می شود، انسان ملکوتی می شود, البته این آسمان ظاهر را خیلی ها می روند. هرگز آن در به روی کافر باز نمی شود!
◽️ اینکه شما می بینید زمزمه رزمنده های ما در خاکریز اول و دوم همیشه «یا کربلا» و «یا حسین» بود آن آسمان باز شد و از آن جا نصرت آمد. هرگز شما در این هشت سال, شعر ایران مرز پُر گهر را در خاکریز اول و دوم نمی شنیدید، در جبهه ها رفتید و در شب های عملیات حضور داشتید، این کشور ماست! برای او تلاش و کوشش می کنیم، جان فدایی می کنیم، دوستش داریم و مال ماست; اما کشور را #حسین_بن_علی نجات داد، حواسمان جمع باشد! کشور را #کربلا نجات داد! این علاقه به #شهادت نجات داد! مملکت را این حفظ کرد.
▪️ انسان کریم است، سند کرامت او خلافت اوست و هویت خلافت آن است که خلیفه حرف «مستخلف عنه» را بزند و اگر حرف «مستخلف عنه» را نزند می شود ﴿أُولئِک کالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾[4] و اگر کسی «خلیفة الله» است هم باید اهل ظاهر باشد مشکلات هوا و فضای ظاهر را حل کند، هم اهل باطن باشد و ملکوت را ببیند. آن دری که فقط برای مؤمنین باز است سحرها آن را «دقّ الباب» کند وارد آن در بشود. وقتی وارد آن در شد دعای او برای خیلی ها مستجاب است. اگر کسی توانست در را در سحر بزند و در باز بشود و برای چهارصد نفر خیر بخواهد, همه این دعاها مستجاب بشود، این دین نمی گوید وقتی بیدار شدی روز کار چهارصد نفر را حل کن؟! آن وقت این می شود #ملکوت, این می شود آن آسمانی که فقط به روی مؤمنین باز می‌شود و انسان برای همیشه راحت است؛ هم ﴿لَهُمْ دَرَجَاتٌ﴾[5] می شود، هم ﴿هُمْ دَرَجَاتٌ﴾.[6] ﴿هُمْ دَرَجَاتٌ﴾، نه اینکه یک «لام» محذوف است! گاهی انسان خودش درجه می شود، خودش می‌شود ملکوت! خودش می‌شود نور! ﴿وَ جَعَلْنَا لَهُ نُوراً یمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ﴾،[7] این راه برای همه هست؛ حالا که این راه هست و این کشور به برکت خون های #شهدا طیب و طاهر شد ما می توانیم حدّاکثر استفاده را بکنیم. مبادا امور جزیی ما را از این ره آورد پُر برکت شهدا باز بدارد! این راه, رفتنی است! در عین حال که وظیفه شخصی خود را انجام می دهیم، آن راه اساسی ملکوت روی را هم ـ ان شاء الله ـ طی خواهیم کرد.
[1]. الغارات(ط ـ الحدیثة)، ج1، ص188.
[2]. الإحتجاج علی أهل اللجاج(للطبرسی)، ج1، ص268؛ «وَ بَینَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ وَ مَدُّ الْبَصَر».
[3]. سوره اعراف، آیه40.
[4]. سوره اعراف، آیه179.
[5]. سوره انفال، آیه4.
[6]. سوره آل عمران، آیه163.
[7]. سوره انعام، آیه122.
#خلیفه_الهی
#کربلا
#سحر
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1390/06/24
🆔 @a_javadiamoli_esra
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 امانت الهی
▪️ این نامه ای است که وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) برای محمد بن ابی بکر نوشته که او قبل از جریان مالک از طرف وجود مبارک حضرت امیر استاندار رسمی مصر بود. فرمود: «وَ اعْلَمْ یا مُحَمَّدَ بْنَ أَبِی بَکرٍ أَنِّی قَدْ وَلَّیتُک أَعْظَمَ أَجْنَادِی»، مصر از دیر زمان مورد عنایت حکومت اسلامی بود، وجود مبارک حضرت امیر هم فرمود این وسیع ترین منطقه ای است که من تو را برای او انتخاب کردم. «فَأَنْتَ مَحْقُوقٌ أَنْ تُخَالِفَ عَلَی نَفْسِک»، یک حق است که این در اخلاق مطرح است و آن این است که ما نباید ظلم بکنیم; یعنی به حق دیگری تجاوز بکنیم. مشکل ما این است که ما این لایه های درونی خودمان را نشناختیم، یک؛ خیال می کنیم هویت ما هر چه هست خود ما هستیم، دو؛ مِلک و مُلک ما است، سه؛ در حالی که بخشی از این لایه های ظریف #جان ما برای ما نیست، ما را امین آن قرار دادند. اینکه در قرآن کریم دارد به اینکه اینها به خودشان خیانت کردند یعنی آن خودِ خود!
▪️ مستحضر‌ید که بعضی از مفاهیم هستند که حتماً باید از مفهوم دیگر جدا باشند. ما در بحث هاب عادی حوزوی داریم که مفاهیم دو قسم هستند: بعضی هستند که دوتایشان یک جا جمع می شوند، بعضی هستند که دوتایشان یک جا جمع نمی شوند؛ مثلاً عالم و معلوم، گاهی انسان به غیر خود علم دارد مثل اینکه به درخت و آسمان و زمین علم دارد، عالم غیر از معلوم است؛ اما گاهی به خود علم دارد، این اتحاد عالم و معلوم است، عاقل و معقول، عالم و معلوم می شود متّحد باشد، امّا ظالم و مظلوم ممکن نیست متحد باشد؛ مثل اینکه خالق و مخلوق نمی شود متّحد بشود. علت و معلول حتماً دوتا هستند، خالق و مخلوق حتماً دوتا هستند، ظالم و مظلوم حتماً دوتا هستند، این وقتی از مرز خود تجاوز کرده و به مرز دیگری رسید می شود ظلم.
▫️ در قرآن چند جا دارد که اینها به خودشان ظلم کردند; ظالم چه کسی است؟ مظلوم چه کسی است؟ اگر تمام هویت ما خود ما هستیم و ملک ماست ما که از مرزمان تجاوز نکردیم! پس معلوم می شود یک لایه ما هستیم، یک لایه امانت خداست که نسبت به امانت ـ آن لایه لطیف الهی که «خلافت الله» است ـ اگر نسبت به آن بی مهری کردیم هم عنوان ظلم صادق است که ﴿مَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَ لکنْ أَنْفُسَهُمْ یظْلِمُونَ﴾[1] هم در بخش هایی از سوره مبارکه «بقره» دارد که ﴿عَلِمَ اللّهُ أَنَّکمْ کنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَکمْ﴾[2] شما به خودتان خیانت کنید، خائن چه کسی است؟ مورد خیانت چه کسی است؟ امانت چه چیزی است؟ معلوم می شود بخشی از آن لایه های عمیق روح برای ما نیست, #امانت_خداست، ما باید آن امانت را حفظ بکنیم که اگر گناه کردیم به امانت خیانت کردیم. فرمود آنچه که در درون شماست، در درونِ درون آن دیگر برای شما نیست، آن فقط یک #چراغ است که به عنوان امانت به شما دادند، فرمود که شما «محقوق» هستید، یعنی «حقیق» هستید در برابر آن حق مکلّف هستید که قبل از هر چیزی حق آن #امانت_الهی را بسپارید.
[1]. سوره نحل، آیه33.
[2]. سوره بقره، آیه187.
#سالروز_شهادت_محمد_بن_ابى_بكر
#چراغ_الهی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1390/03/12
🆔 @a_javadiamoli_esra
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 تفسیر به رأی
🔹 زمخشری در کشّاف می گوید که قرآن با جلال و شکوه و عظمت و فصاحت و بلاغتی که دارد به دست عدّه ای افتاده است که این ﴿وَ السَّماواتُ مَطْوِیاتٌ بِیمینِه﴾ را طوری معنا کرده اند که خود آنها خوششان آمده، بالای منبر هم این حرف ها را می گویند و خیلی ها هم از این ابتکار این آقای منبری خوشحال می شوند؛ این حرف زمخشری در کشّاف است و آن این است که گفتند: ﴿مَطْوِیاتٌ﴾ یعنی «مفنیاتٌ»، ﴿بِیمینِه﴾ یعنی به قسم، «یمین» را به معنای قسم گرفته است؛ یعنی خدا قسم یاد کرده که من اینها را از بین می برم. می گوید که من از علما تعجب می کنم که چرا این حرف ها را در کتاب ها می نویسند! باید اشک ریخت برای قرآن کریم که وضع قرآن کریم به جایی رسیده که اینها ﴿مَطْوِیاتٌ﴾ را «مفنیات» معنا می کنند و یمینی که در برابر یسار و مانند آن است ـ گرچه «کِلتَا یدَیهِ یمِین»[1]ـ این را به معنی قسم گرفتند.[2]
🔹 سرّش این است، آنکه وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود «یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»،[3] آن مهجور کما تقدم به معنی متروک نیست، آن مهجور از سنخ «إِنَّ الرَّجُلَ لَیهجُر»[4] است، برای اینکه در مکه نازل شد. توقّع پیغمبر این نبود که اینها قرآن را در مجلس ها و محافل بخوانند، توقّع پیغمبر این بود که نگویند این مهجور است، سحر، شعبده و جادو است و «إِنَّ الرَّجُلَ لَیهجُر»؛ آن مهجور به آن معناست که فرمود: ﴿مُسْتَكْبِرینَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُون﴾،[5] «سامر» یعنی شب نشین، شب ها دور هم می نشینید و می گویید قرآن ـ معاذ الله ـ هذیان است، نه اینکه مهجور است؛ یعنی متروک است كه قرآن را ترک کردند. در مکه اگر قرآن را باور می داشتند و این اهانت را نمی کردند که حضرت نمی فرمود: «یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»، این مهجور غیر از آن مهجور است؛ ولی در هر حال، چون قرآن رواج نداشت، وضع آن به این صورت درآمد که زمخشری می گوید: باید اشک ریخت، گریه کرد و گِله ما از علما این است که چرا این حرف ها را در کتاب های خود می نویسند، به برکت اهل بیت این حرف ها رواج پیدا کرده و قرآن عرضه شده و مانند آن.
[1] . الكافی (ط ـ الاسلامیه)، ج 2، ص 126.
[2] . الکشاف، ج4، ص144.
[3] . سوره فرقان، آیه30.
[4] . نهج الحق، ص333.
منابع اهل سنت: صحیح البخاری، ج7، ص93 و 94؛ با تغییرات.
[5] . سوره مؤمنون، آیه67.
#ابتداى_بیمارى_پیامبر_صلى_الله_علیه_و_آله_و_سلم
#نسبت_مهجوریت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه زمر جلسه 46
تاریخ: 1393/10/21
🆔 @a_javadiamoli_esra
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا