*خواب بودم نیمه شب در بسترم* سایه ای افتاد ناگه بر سرم *خواب بر چشمم هنوز تحمیل بود* سر بلند کردم که عزرائیل بود *رنگ از رخسار گلگونم پرید* آب پیشانی به دامانم چکید *دست و پایم سست، تن خیس از عرق* خِس خسی در سینه، جانم بی رمق *التماسش کردم و گفتم : امان* گفت : امر است از خدای آسمان *زندگانی بر سرت پایان گرفت* از تو باید این دقیقه جان گرفت *گفتمش : مال و منالم مال تو* تا رها یابم من از چنگال تو *گفت : نه هنگامه ی هجران توست* آنچه داری سهم فرزندان توست *سالها از عمر خود دادی هدر* از گناهان کاش می‌کردی حذر *آن همه فرصت چه کردی تا کنون* حال فرصت از کفَت آمد برون *کن وداع با خانمان و زندگی* رَو به عُقبی با چنین شرمندگی *گفتم أشهد ، جان من تسلیم شد.* روح من دست ملَک تقدیم شد *سخت جانم را برون آورد مَلَک* ناله‌ام افتاد در گوش فلک *لاشه ای دیدم زمن در بستر است* چشمهایش بسته و گوشش کر است *صبح شد دیدم عیال و خانمان* آمدند بر بسترم گریه کنان *دخترم می زد به صورت : کای پدر* زود بستی از میان بار سفر *آن طرف تر خواهرم خون می‌گریست* داد می زد این مصیبت چیست؟ چیست؟ *یک نفر آمد لباسم را درید.* آن دگر گفتا که تابوت آورید *غسل میّت دادنم خویشان من* در کفن پیچیده کردند جان من *سوی قبرستان روان کردند مرا* اهل منزل صد فغان کردند مرا *زین پس از آنان سرایم دور بود.* بعد از این‌ها منزل من گور بود *بردَنم در قبر نهادند در لحد* قبر شد منزلگه من تا ابد *خاک را بسیار بر من ریختند.* خود دعایی کرده و بگریختند *آن زمان من بودم و تنگی گور* ظلمتی گسترده بی یک ذره نور *ناگهان آمد صدای گفتگو* دو مَلَک ، با گرز دیدم روبرو *گفت برخیز ای فلان ابن فلان* لحظه‌ی پرسش رسیده ست این زمان *اولین پرسش : بگو ربّ تو کیست؟* دومین پرسش : بگو دین تو چیست؟ *سومین پرسش : که بود پیغمبرت؟* کو نماز و روزه ، حجّ اکبرت؟ *مانده بودم در جواب آن دو من* مهر خاموشی مرا بُد بر دهن *رَبّ؟ نمیشناسم نکردم طاعتش* دین؟ نکردم پیروی یک ساعتش *بی جوابم چون بدیدند آن زمان* برسرم کوبید با گرزی گران *آنچنان گرزی که آتش در گرفت* شعله هایش گور من را بر گرفت *وامصیبت این چه حال است ای خدا* ناگهان آمد به گوشم این ندا *بنده ی من : حُبّ دنیا داشتی* عمر جاویدان به خود پنداشتی *حُبّ عیش و نوش و ثروت بود تورا* پیروی از نفس و شهوت بود تورا *بر نماز خویش کاهل می‌شدی* روزه می‌آمد تو غافل می‌شدی *دست یاری با شیاطین داشتی* بی خیالی از برِ دین داشتی *غافل از یاد خدا بودی کنون* از عذاب سخت کی آیی برون *در غل و زنجیر کردند پای من* پس نشان دادند به من مأوای من *یک در از دوزخ برایم باز شد.* ناله و درد و فغان آغاز شد. *ضجّه‌ها کردم خدایا الأمان* شعله ای برخاست بند آمد زبان *آه ، دیدم ناله ام بی حاصل است* دیدم آنجا منزل این جاهل است *آرزو کردم که : ای کاش این زمان* بر بگردم ساعتی را در جهان *تا تن از دوزخ دمی راحت کنم* بی نهایت سجده و طاعت کنم *آرزویم بود این ، اما چه سود* راه برگشتی برای من نبود. *نشرش صدقه است* @a_l_y_a_s_e_n

📒با #کاغذهای_باطله_دارای_آیات_قرآن چه کنیم؟📒 ❣ #پرسش:👇👇 کتاب های قرآن سال های قبل دخترم و حتی کتاب های دیگرش که دارای اسم پیامبر و امامان است را نیازی نداریم ❌و می خواهم دور بیندازم اما چکار کنم که گناهی نکرده باشم؟🧐 ❣ #پاسخ:👇👇 باید احترام آیات قرآن و اسامى متبرّکه، اعم از اسماء اللّه و اسماى ائمّه اطهار ، #حفظ شود و از افتادن زیر دست و پا #حفظ شوند؛ لذا شما ظرف یا محلی را برای نگه داری این أسماء و آیات در نظر بگیرید و جمع آوری کنید و سپس هر چند مدت این کاغذها و کتابهای متبرک به أسماء را می توانید به سه روش از بین ببرید که بی احترامی هم نشود❌ و آن سه روش عبارتند از:🔰🔰 ۱. بهترین روش از بین بردن آنها این است که به مراکز بازیابی تحویل داده شوند تا آن مراکز آنها را خمیر کرده و بار دیگر مورد استفاده قرار گیرند.✅ ۲. می توانید آنها را در بیابان دفن کنید.✅ ۳. می توانید آنها را در آب رودخانه بریزید.✅ نکته:👌 سوزاندن این کاغذهای متبرک به آیات و أسماء ائمه جایز نیست.❌ 📚منبع: توضیح المسائل مراجع، ج اول، ص207، (برگرفته از استفتاءات مقام معظم رهبری)، سؤال162

❌ شبهه ۹۴۹ اینک به بهانۀ مطرح شدن نام مقدس اردبیلی (محقق اردبیلی) سری به موضوع همیشه‌داغِ خودمان حجاب و روسری می‌زنیم و سخن متفاوتی از همو در همین باره را می‌خوانیم: «و لولا خوف الاجماع المدعی لامکن القول باستثناء غیرها [أی: غیر الوجه والکفین والقدمین] من الرأس و مایظهر غالباً ایضا، فتامل...» (اگر ترس از اجماعِ ادّعایی! نبود علاوه بر"وجه و کفّین و قدمین" همچنین "سر" و "سایر قسمت‏هایی که غالباً [بنا به عادت رایج زنان] پیدا و برهنه هستند [مانند: گردن، سینه، بازو و ساق پا که قبلاً آوردم]" را نیز از لزوم پوشش استثناء می‌‏کردم). (خلاصه شده از کانال بازنگری به مدیریت ترکاشوند) 🆔 @Shobhe_ShenaSi ✅پاسخ حجت الاسلام دکتر قربانی مقدم 🔹برخلاف ادعای شبهه افکن مرحوم محقق اردبیلی نه تنها مخالف وجوب حجاب نیست بلکه پوشاندن دست و صورت نیز را واجب می داند. توضیح اینکه دو نوع پوشش مطرح است: پوشش هنگام نماز و پوشش در برابر نامحرم 🔹مرحوم اردبیلی درباره این دو نوع پوشش مینویسد: «و اما عورة المرأة فلا خلاف في كون كلها عورة: يجب سترها في الصلاة مطلقا، عدا الوجه و الكفين و القدمين، و في غيرها من الأجنبي ... واما ستر هذه الأشياء في غير الصلاة ، سيجي‌ء البحث عنه في النكاح ... واما حال الصلاة ... (مجمع الفائده و البرهان محقق أردبيلي ج 2 ص 104) یعنی: اما محل پوشش زن اختلافی نیست که محل پوشش زن تمام بدن اوست. بنابراین در نماز تمام بدن غیر از صورت، کف دست و قدمین و در غیر نماز در برابر نامحرم تمام بدن را باید بپوشاند. بحث از پوشش زن در برابر نامحرم در بحث ازدواج خواهد آمد اما درباره مقدار پوشش در هنگام نماز ...» 🔹ایشان در ادامه به بیان روایات در این مورد می پردازد و نهایتاً نتیجه می گیرد: ولولا خوف الإجماع المدعى لأمكن القول باستثناء غيرها من الرأس وما يظهر غالبا أيضا. (همان ص 105) بنابراین جمله ای که شبهه افکن به دنبال آن است تا عدم وجوب پوشش را برای زن اثبات کند، مربوط به نماز است. که در همان نیز فتوای به جواز نمی دهد بلکه در حد احتمال آن را مطرح می کند و در ادامه احتمالات دیگری مانند اختصاص این حکم به کنیزان یا دختران نابالغ را نیز مطرح می کند. روایاتی هم که در این باره ذکر می کند (و خود شبهه افکن نیز به برخی از آنها اشاره کرده) همه در مورد نماز است. مانند این روایت: (والمرأة تصلى في الدرع والمقنعة إذا كان الدرع كثيفا؛ زن باید در لباس و مقنعه نماز بخواند به شرط آنکه لباس ضخیم باشد [اگر ضخیم نباشد باید چادر نیز استفاده کند]) (همان ص 104) 🔹مرحوم مقدس اردبیلی در کتاب تفسیری خود یعنی زبده البیان نیز سخن زمخشری که وجوب پوشش صورت را قبول ندارد را نقل و سپس سه اشکال به آن وارد می کند. البته ایشان نتیجه گیری نهایی را به همان کتاب فقهی خود یعنی مجمع الفائده و البرهان موکول می کند و همانگونه که گذشت ایشان محل پوشش زن در برابر نامحرم را تمام بدن زن می داند. تنها چیزی که هست در مورد ستر صلاتی (پوشش در هنگام نماز) چند احتمال مطرح می کند که در بالا ذکر شد. #حجاب 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

🎥 درمورد جاسوسي كه در لباس روحانيت در ايران بود و افراد محلي از او معجزات بسيار ديده بودند چه ميدانيد؟ 👈 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 https://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

🔴 آیا سرداب سامرا محل غیبت است؟ 🔹 برخي از دشمنان تشيّع مدعي شده اند که شيعه اعتقاد دارد که امام در سرداب سامرا غائب شده و در آنجا زندگي ميکند و از آنجا ظهور ميکند. ابتدا شخصي بنام سمعاني اين اتهام را زد و ديگران نيز از او نقل مي کنند. 🔹 علامه اميني (ره) ميفرمايند: شيعه قائل نيست که حضرت در سرداب غيبت نموده يا از آنجا ظهور مي کند؛ بلکه قائل است آنحضرت از مکه و کنار خانه خدا ظهور مي کند و سرداب محل ولادت حضرت بوده است. (تعليقه بر برهان ص ۱۰۲) 🌕 نتيجه اينکه علت قِداست سرداب سامرا تنها بخاطر محل ولادت حضرت و سکونت چند امام در آنجا بوده و سرداب هيچ ارتباطي با مساله غيبت، ظهور و سکونت ايشان در عصر غيبت ندارد. #پرسش_و_پاسخ_مهدوی 🆔 eitaa.com/emame_zaman

🔴 تجافی در تشهد آخر نماز ⁉️ سؤال: اگرهنگام تشهد آخر امام جماعت رکعت اول یا سوم ماموم باشد، آیا تجافی واجب است؟ در حال تجافی چه ذکری باید بگوئیم؟ ✅ جواب: تجافی در تشهد آخر امام جماعت واجب نیست، بلکه ماموم می تواند برای رکعت بعد برخیزد و نماز را ادامه دهد، اما مستحب است در این حال به صورت تجافی بنشیند تا امام سلام نماز را بگوید، در این حال مستحب است فقط تشهد را بخواند. ✅ تجافی یعنی موقع تشهّد امام، انگشتان دست و پا را به زمین بگذارد و زانوها را بلند کنیم یا همان نیم خیر نشستن كه نه نشسته است و نه ايستاده . #احکام @khanoomonlin