دیروز داشتم فکر می‌کردم چرا باید آدما انقدر برام مهم باشن که بخش عظیمی از وقتم رو بذارم برای فکر کردن به رفتارشون. نتیجه‌ی فکر کردنم این شد که اگه همون وقت رو بذارم برای اصلاح خودم، هم زندگی خودم راحت‌تر می‌شه، هم دیگه آدما انقدر واسم بزرگ نمی‌شن که بتونن بهم ضربه بزنن.
دل‌باخــته‌ی‌ابر‌ها؛
روزمرگی...
روزمرگی..
البته بهتر است بگویم پوچی؛ چرا که زندگی که روزمره باشد یعنی امروز همان دیروز و دیروز مانند روز قبلَش، بدون هدف و بدون رشد فرقی با پوچی ندارد بهتر است اصلا این زندگی نباشد تا آنکه شب و روز را به اجبار به سر کنیم و در آخر به ما را به خاک بسپارند...
دل‌باخــته‌ی‌ابر‌ها؛
03:27
تو خواهی خندید در جایی ک قبلا گریه کرده بودی:)
بمونه به یادگار از یه روز بارونی:)☕️🤍
دل‌باخــته‌ی‌ابر‌ها؛
•💖•
واقعا به اونایی که همسایه امام رضان حسودی میکنم:))))