🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸 بسم الله الرحمن الرحيم 🌷 #تفسیر_قرآن #جلسه_299 🌷 #آیه_281 #سوره_بقره 🌸 و َاتَّقُواْ يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ ترجمه: و تقوا پیشه کنید از روزى كه در آن به پیشگاه خداوند بازگردانده مى شوید و سپس هركسی (جزاى) آنچه را كسب كرده، بدون كم وكاست داده مى شود و به آنان ستمى نمى رود. 🌺 این آیه به منزله ى جمع بندى و هشدار عمومى در پایان آیات #ربا است. در تفاسیرى همچون كشّاف، المیزان، مجمع البیان، و برهان آمده است كه این آیه، آخرین آیه اى بوده كه بر رسول خدا صلى الله علیه وآله نازل شده، ولى به دستور پیامبر صلى الله علیه وآله در اینجا قرار گرفته است. 🌺 {و اتقوا یوماً ترجعون فیه إلى الله: و تقوا پیشه کنید از روزی که در آن بسوی خداوند بازگردانده می شوید.} منظور از روز همان روز قیامت است. #تقوا یعنی خود را حفظ کردن انسان باید از ربا و سایر حرام ها دوری کند. زیرا روزی بسوی خداوند بازگردانده می شویم. {ثم توفی کل نفس ما کسبت و هم لا یظلمون: سپس هر کسی آنچه را کسب کرده بدون کم و کاست داده می شود و به آنان ستمی نمی رود.} در معامله با #خداوند هیچگونه کم و کاستی نیست. 🔹 پيام های آیه281سوره بقره 🔹 ✅ #قیامت، روز مهمى است. تنوین كلمه «یوماً» اشاره به عظمت آن روز دارد. ✅ #ربا گرفتن و رسیدن به دنیا، ساده و زودگذر است، آنچه ابدى وباقى است، قیامت است. «واتقوا یوماً» ✅ #تقوا و یاد #قیامت، قوى ترین عامل براى دور شدن از ربا وسایر محرّمات است. «و اتقوا یوماً ترجعون فیه» ✅ ضامن اجراى نظام اقتصادى #اسلام، ایمان و تقواى مردم است. «واتقوا یوماً» ✅ در معاملات این جهان، امكان كم و كاست هست، ولى در معامله با #خداوند هیچگونه كم و كاستى نیست. «توفّى كلّ نفس ما كسبت» ✅ ملاک جزا و #پاداش، عمل است، نه آرزو. «ماكسبت» ✅ نگران #انفاق و ترک سود ربایتان نباشید، از اعمال نیک شما اندكى كاسته نمى ‌شود. «توفّى كلّ نفس... لا یظلمون» #تفسیر_یک_دقیقه_ای_قرآن 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈

281» وَ اتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ‌ و پروا كنيد از روزى كه در آن به پيشگاه خداوند بازگردانده مى‌شويد و سپس هركس (جزاى) آنچه را كسب كرده، بدون كم وكاست داده مى‌شود و به آنان ستمى نمى‌رود. #تفسیر_گویا #استاد_قرائتی #سوره_بقره #آیه281 ................................................. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈

#صفحه_47 #سوره_مبارکه_بقره 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تخصصی تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈

#صوت_استاد_منشاوی #صفحه_47 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تخصصی تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈

#آموزش_حفظ #سوره_مبارکه_بقرة آیه ی 282 #نغمه_بیات 🔶اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإِن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا وَلَا تَسْأَمُوا أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ وَإِن تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(۲۸۲) 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈‌

➖تلاوت قرآن رو چند بار با دقت گوش کنید ➖بعد میریم به سراغ ترجمه کلمه به کلمه و تفسیر این آیه 🔶اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ ۖ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٢٨٢﴾ يَا أَيُّهَا = ای الَّذِينَ آمَنُوا = کسانی که ایمان اورده اید إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ = هر گاه به یکدیگر قرض دادید و قرض گرفتید إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى = تا سر رسید معین فَاكْتُبُوهُ = پس بنویسید آن را وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ = و باید بنویسد میان شما كَاتِبٌ = نویسنده بِالْعَدْلِ = به عدالت وَلَا يَأْبَ = و منع نکند كَاتِبٌ = نویسنده أَنْ يَكْتُبَ = اینکه بنویسد كَمَا عَلَّمَهُ اللهُ = همچنان که اموخت او را خدا فَلْيَكْتُبْ = پس باید بنویسد وَلْيُمْلِلِ = و باید املاء كند ( كسى بگوید و دیگری بنویسد ) الَّذِي = كسى كه عَلَيْهِ الْحَقُّ = بر اوست حق وَلْيَتَّقِ اللهَ = و باید بترسد از خدا رَبَّهُ = پروردگار او وَلَا يَبْخَسْ = و نکاهد مِنْهُ شَيْئًا = از آن چیزی فَإِنْ كَانَ = پس اگر باشد الَّذِي = کسی که عَلَيْهِ الْحَقُّ = بر اوست حق سَفِيهًا = کم خرد أَوْ ضَعِيفًا = یا ناتوان أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ = یا توانایی نداشت أَنْ يُمِلَّ هُوَ = این که املاء كند او فَلْيُمْلِلْ = پس باید املاء كند وَلِيُّهُ = سرپرست او بِالْعَدْلِ = به عدالت وَاسْتَشْهِدُوا = و گواهی بگیرید شَهِيدَيْنِ = دو گواه مِنْ رِجَالِكُمْ = از مردانتان فَإِنْ لَمْ يَكُونَا = پس اگر نبودند رَجُلَيْنِ = دو مرد فَرَجُلٌ = پس یک مرد وَامْرَأَتَانِ = و دو زن مِمَّنْ تَرْضَوْنَ = از کسی که رضایت میدهید مِنَ الشُّهَدَاءِ = از گواهان أَنْ تَضِلَّ = اینکه گم کرد ( فراموش کرد ) إِحْدَاهُمَا = یکی از آندو ( زن ) فَتُذَكِّرَ = پس یاد اوری کند إِحْدَاهُمَا = یکی از ان دو الْأُخْرَىٰ = دیگری وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ = و منع نکنند گواهان إِذَا مَا دُعُوا = زمانی که خوانده شوند وَلَا تَسْأَمُوا = و خسته نشوید أَنْ تَكْتُبُوهُ = اینکه بنویسید آن را صَغِيرًا = کوچک أَوْ كَبِيرًا = یا بزرگ إِلَىٰ أَجَلِهِ = تا زمان معین آن ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ = آن عادلانه تر عِنْدَ اللهِ = نزد خدا وَأَقْوَمُ = و پایدارتر لِلشَّهَادَةِ = برای گواهی دادن وَأَدْنَىٰ = و نزدیک‌ تر أَلَّا تَرْتَابُوا = این که شک نکنید إِلَّا أَنْ تَكُونَ = مگر اینکه باشد تِجَارَةً حَاضِرَةً = معامله نقدی تُدِيرُونَهَا = دست به دست میچرخانید بَيْنَكُمْ = میان خودتان فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ = پس نیست بر شما جُنَاحٌ = گناه أَلَّا تَكْتُبُوهَا = اینکه ننویسید آن را وَأَشْهِدُوا = و گواهی بگیرد إِذَا تَبَايَعْتُمْ = هر گاه داد و ستد کردید وَلَا يُضَارَّ = و ضرر نبیند كَاتِبٌ = نویسنده وَلَا شَهِيدٌ = و نه گواه وَإِنْ تَفْعَلُوا = و اگر انجام دادید فَإِنَّهُ = پس شأن چنان است فُسُوقٌ بِكُمْ = نافرمانى است براى شما وَاتَّقُوا اللهَ = و بترسيد خدا را وَيُعَلِّمُكُمُ اللهُ = و تعليم مى دهد شما را خدا وَاللهُ بِكُلِّ شَيْءٍ = و خدا به همه چیز عَلِيمٌ = دانا 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈‌

(آيه ٢٨٢) -تنظيم اسناد تجارى در طولانى‌ترين آيۀ قرآن. بعد از بيان احكامى كه مربوط به انفاق در راه خدا و همچنين مسألۀ رباخوارى بود در اين آيه كه طولانى‌ترين آيۀ قرآن است، احكام و مقررات دقيقى براى امور تجارى و اقتصادى بيان كرده تا سرمايه‌ها هر چه بيشتر رشد طبيعى خود را پيدا كنند و بن بست و اختلاف و نزاعى در ميان مردم رخ ندهد. در اين آيه نوزده دستور مهم در مورد داد و ستد مالى به ترتيب ذيل بيان شده است.١-در نخستين حكم مى‌فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد هنگامى كه بدهى مدت دارى (به خاطر وام دادن يا معامله) به يكديگر پيدا كنيد آن را بنويسيد» (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ) . ضمنا از اين تعبير، هم مسألۀ مجاز بودن قرض و وام روشن مى‌شود و هم تعيين مدت براى وامها. همچنين آيۀ مورد بحث شامل عموم بدهيهايى مى‌شود كه در معاملات وجود دارد مانند سلف و نسيه، در عين اين كه قرض را هم شامل مى‌شود. ٢ و ٣-سپس براى اين كه جلب اطمينان بيشترى شود، و قرار داد از مداخلات احتمالى طرفين سالم بماند، مى‌افزايد: «بايد نويسنده‌اى از روى عدالت (سند بدهكارى را) بنويسد» (وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ) . بنابراين اين قرار داد بايد به وسيلۀ شخص سومى تنظيم گردد و آن شخص عادل باشد. ٤- «كسى كه قدرت بر نويسندگى دارد نبايد از نوشتن خوددارى كند و همانطور كه خدا به او تعليم داده است بايد بنويسد» (وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْيَكْتُبْ) . يعنى به پاس اين موهبتى كه خدا به او داده نبايد از نوشتن قرار داد شانه خالى كند، بلكه بايد طرفين معامله را در اين امر مهم كمك نمايد. ٥- «و آن كس كه حق بر ذمۀ اوست بايد املاء كند» (وَ لْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ) . ٦- «بدهكار بايد از خدا بپرهيزد و چيزى را فرو گذار نكند» (وَ لْيَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً) . ٧- «هر گاه كسى كه حق بر ذمۀ اوست (بدهكار) سفيه يا (از نظر عقل) ضعيف (و مجنون) و يا (به خاطر لال بودن) توانايى بر املاء كردن ندارد، بايد ولىّ او املاء كند» (فَإِنْ كانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ) . بنابراين در مورد سه طايفه، «ولى» بايد املاء كند، كسانى كه سفيه‌اند و نمى‌توانند ضرر و نفع خويش را تشخيص دهند و امور مالى خويش را سر و سامان بخشند (هر چند ديوانه نباشند) و كسانى كه ديوانه‌اند يا از نظر فكرى ضعيفند و كم عقل مانند كودكان كم سن و سال و پيران فرتوت و كم هوش، و افراد گنگ و لال، و يا كسانى كه توانايى املاء كردن را ندارند هر چند گنگ نباشند. از اين جمله احكام ديگرى نيز بطور ضمنى استفاده مى‌شود، از جمله ممنوع بودن تصرفات مالى سفيهان و ضعيف العقل‌ها و همچنين جواز دخالت ولىّ در اين گونه امور. ٨- «ولى» نيز بايد در املاء و اعتراف به بدهى كسانى كه تحت ولايت او هستند «عدالت را رعايت كند» (بِالْعَدْلِ) . ٩-سپس اضافه مى‌كند: «علاوه بر اين دو شاهد بگيريد» (وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ) . ١٠ و ١١-اين دو شاهد بايد «از مردان شما باشد» (مِنْ رِجالِكُمْ) . يعنى هم بالغ، هم مسلمان باشند. ١٢- «و اگر دو مرد نباشند كافى است يك مرد و دو زن شهادت دهند» (فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ) . ١٣- «از كسانى كه مورد رضايت و اطمينان شما باشند» (مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ) . از اين جمله مسألۀ عادل بودن و مورد اعتماد و اطمينان بودن شهود، استفاده مى‌شود. ١٤-در صورتى كه شهود مركب از دو مرد باشند هر كدام مى‌توانند مستقلا شهادت بدهند اما در صورتى كه يك مرد و دو زن باشند، بايد آن دو زن به اتفاق يكديگر اداء شهادت كنند «تا اگر يكى انحرافى يافت، ديگرى به او يادآورى كند» (أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى) . زيرا زنان به خاطر عواطف قوى ممكن است تحت تأثير واقع شوند، و به هنگام اداء شهادت به خاطر فراموشى يا جهات ديگر، مسير صحيح را طى نكنند. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 254 ادامه مطلب در جلسات بعد........ ................................................... 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تخصصی تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈

١٥-يكى ديگر از احكام اين باب اين است كه «هرگاه، شهود را (براى تحمل شهادت) دعوت كنند، خوددارى ننمايند» (وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا) . بنابراين تحمل شهادت به هنگام دعوت براى اين كار، واجب است. ١٦-بدهى كم باشد يا زياد بايد آن را نوشت چرا كه سلامت روابط اقتصادى كه مورد نظر اسلام است ايجاب مى‌كند كه در قراردادهاى مربوط به بدهكاريهاى كوچك نيز از نوشتن سند كوتاهى نشود، و لذا در جملۀ بعد مى‌فرمايد: «و از نوشتن (بدهى) كوچك يا بزرگى كه داراى مدت است ملول و خسته نشويد» (وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلى أَجَلِهِ) . سپس مى‌افزايد: «اين در نزد خدا به عدالت نزديكتر و براى شهادت مستقيم‌تر، و براى جلوگيرى از شك و ترديد بهتر است» (ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى أَلاّ تَرْتابُوا) . در واقع اين جمله اشاره به فلسفۀ احكام فوق در مورد نوشتن اسناد معاملاتى است و به خوبى نشان مى‌دهد كه اسناد تنظيم شده مى‌تواند به عنوان شاهد و مدرك مورد توجه قضات قرار گيرد. ١٧-سپس يك مورد را از اين حكم استثناء كرده مى‌فرمايد: «مگر اين كه داد و ستد نقدى باشد كه (جنس و قيمت را) در ميان خود دست به دست كنيد، در آن صورت گناهى بر شما نيست كه آن را ننويسيد» (إِلاّ أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلاّ تَكْتُبُوها) . ١٨-در معاملۀ نقدى گر چه تنظيم سند و نوشتن آن لازم نيست ولى شاهد گرفتن براى آن بهتر است، زيرا جلو اختلافات احتمالى آينده را مى‌گيرد لذا مى‌فرمايد: «هنگامى كه خريد و فروش (نقدى) مى‌كنيد، شاهد بگيريد» (وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ) . ١٩-در آخرين حكمى كه در اين آيه ذكر شده مى‌فرمايد: «هيچ گاه نبايد نويسندۀ سند و شهود (به خاطر اداى حق و عدالت) مورد ضرر و آزار قرار گيرند» (وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ) . «كه اگر چنين كنيد از فرمان خدا خارج شديد» (فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ) . و در پايان آيه، بعد از ذكر آن همه احكام، مردم را دعوت به تقوا و پرهيزكارى و امتثال اوامر خداوند مى‌كند (وَ اتَّقُوا اللّهَ) . و سپس ياد آورى مى‌نمايد كه «خداوند آنچه مورد نياز شما در زندگى مادى و معنوى است به شما تعليم مى‌دهد» (وَ يُعَلِّمُكُمُ اللّهُ) . قرار گرفتن دو جملۀ فوق در كنار يكديگر اين مفهوم را مى‌رساند كه تقوا و پرهيزگارى و خدا پرستى اثر عميقى در آگاهى و روشن بينى و فزونى علم و دانش دارد. «و او از همۀ مصالح و مفاسد مردم آگاه است و آنچه خير و صلاح آنهاست براى آنها مقرر مى‌دارد» (وَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 254 ................................................... 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تخصصی تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈