دست ما را به محرم برسانید فقط✋🏻

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم بر در پیر خرابات نهم روی نیاز تا باین طایفه محرم شوم اما نشدم هجرت از خویش کنم خانه به محبوب دهم تا به اسماء معلَم شوم اما نشدم از کف دوست بنوشم همه شب باده عشق رسته از کوثر و زمزم شوم اما نشدم فارغ از خویشتن و واله رخسار حبیب همچنان روح مجسم شوم اما نشدم سر و پا گوش شوم پای بسر هوش شوم کز دم گرم تو ملهَم شوم اما نشدم از صفا راه بیابم بسوی دار فنا در وفا یار مسلّم شوم اما نشدم خواستم بر کنم از کعبه ی دل هرچه بت است تا بر دوست مکرم شوم اما نشدم آرزوها همه در گور شد ای نفس خبیث در دلم بود که آدم شوم اما نشدم...

چقدر درد داشت این شعر امام:)

- بزرگ که شدم فهمیدم خانه امان با خانه های دیگر فرق دارد ! هرچه نداشتیم،کتاب زیاد داشتیم . . فهمیدم پدرم زیاد میداند ! بچه آخوند ها خاطرات مشترکی دارند ، از پیچیدن عمامه پدرشان و بازی کردن زیر سایه‌ی آن به وقت پیچیدن ، از دست کردن تو جیب گودِ قبایشان و صدای آشنای پدرها از بلندگوی منبر ها که خنده‌ی ریزی مینشاند روی لبشان (:

بی حس شدگان را چه غم از خنجر بعدی:)

ایها الحبیب، ادرکنا!

برنامه ی تلویزیونی "پهلوانان" باهمه ی نقد هایی که بهش وارده، روایت شیرینی از ارادت به اولیای الهی و زانو زدن در پیشگاه اون ولی الهیه، هر بار که نگاهش میکنم آن‌قدر دلم غنج میره که خدا میدونه...

هرچه بیشتر به محرم نزدیک میشم دلهوره من برا اربعین بیشتر میشه...:(

بی کپشن!

آخرین مرتبه‌ ی عشق اگر سوختن است پس چرا صبر ؟ بسوزانم و خاکستر کن .

در ازدحام جهان بی کسم یا مظلوم محبتی کن مرا به این و آن مسپار!