مذهبی ها من مذهبی ها را خیلی دوست دارم زمان و مکان را یک عنصر زنده میدانند و باهاش روابط دارند.  برایشان فرق می‌کند الآن رجب است یا جمادی الاول رمضان است یا محرم ...یا برایشان فرق می‌کند الآن کجای ماه است ؟جمعه است که باید دعای سمات بخوانند یا یک روز دیگر ... مکان هم برایشان همین طور است. مثلا ، شمال و جنوب و شرق و غربشان با رو به قبله و پشت به قبله و رو به امام رضا و پشت به امام رضا معلوم می‌شود. فرق مسجد و خانه و حرم و صحن را می‌فهمند. زمان ومکان برایشان زنده است. آن قدر زنده که می تواند خدا را به حق این وقت ساعت یا به حق این ماه عزیز یا این جای عزیز قسم بدهد. حسرت می‌خورم بهشان که دنیایشان این قدر معنی‌دار است. مرده و یک رنگ و جامد نیست ...زندگی کردن توی دنیایی که پر از نشانه‌و راز است ، لابد خیلی کیف دارد. دست کم کم اش اینکه هیجان‌انگیزتر از نفس‌کشیدن در یک دنیای صامت بیجان و بی‌رنگ است که مثل یک چهارچوب بیرون تو ایستاده و ربطی به تو ندارد. خوش به حال مذهبی ها ...:)

هرکار خیری امسال انجام دادید امام زمان سال قبل براتون نوشته... -میرهاشم حسینی حتی فکرشم قشنگه:)))

فاطمه بودن فقط کار شماست بانو اما قول می دهم رسم شاگردی را بیاموزم...✨

از غم دوری و هجران دیدهٔ عشاق ، تر فاطمه مشتاق او حیدر به او مشتاق‌تر ... #تهدمت‌والله‌ارکان‌الهدی

اهل ارائه تحلیل نیستم اما اینجا محل ارائه استحاله های ذهنیمان است، می گویم چندیست به این می اندیشم، اقبال سراسری اقشار مختلف مردم به معنویت و کشف غیب، و تولید محتواهایی که در این راستا به نحو عجیبی در حال گسترش است، آیا سخنی پشت پرده ی خود دارد؟ -اشتیاق عجیب نوجوانان بی نهایتی به امور سلوکی -اقبال گسترده، به عرفانهای کاذب -گسترش دوره هایی نذیر شکرگزاری، قانون جذب و ... -حضور برنامه کلمه در سیما، که مطالب عمیق و ناب عرفانی را بازگو میکند! -پخش برنامه برساحل سحر که شاگردان سلوکی آیت الله سعادت پرور رحمت الله علیه -برنامه زندگی پس از زندگی، و تبدیل شدنش به یک گفتمان -تولید برنامه شنود، توسط برو بچه های استاد معظم امینی خواه -و موارد دیگر!

از طرفی جبهه ی مقابل اسلام، کفر و جریان ضد توحید، در حال اوج گرفتن در استفاده ی از غیب، ارواح، اجنه و ... است. آیا به راه افتادن موج عظیمی از قفل شدن مغزها در اغتشاشات اخیر طبیعی است؟ واقعا دشمن، در نقشه هایش فقط از ابزار مادی استفاده میکند؟ در جاسوسی، در به هم ریختن شرایط کشور ها، در تسخیر روح و روان بشر و ... استفاده ای از ابزار فرامادی نمیشود؟ رهبر انقلاب در سخنرانی های گوناگون تاکید بر استفاده ی جبهه ی مقابل از امور ماورایی نداشتند؟ مانند تعبیر شیاطین جن و انس!

آیا نمی توان نتیجه گرفت ، اسلام و کفر در اوج مبارزه در حال در هم شکستن مرز های مادی گرایی و حرکت به سمت مبارزه ی معنوی هستند؟ آیا در این شرایط، نباید بیشتر مراقب امور فرامادی باشیم؟...چرا روی آن کار نمی کنیم؟... #تبسم

خلصنا من الدلتنگی های پی در پی یارب:)

ما از خدای گم شده ایم و او به جست و جوی ماست!...:)

عنه[رسول الله] صلى الله عليه و آله : يُفتَحُ لِلعَبدِ يَومَ القِيامَةِ عَلى كُلِّ يَومٍ مِن أيّامِ عُمرِهِ أربَعَةٌ و عِشرونَ خَزانَةً ـ عَدَدَ ساعاتِ اللَّيلِ و النَّهارِ ـ فخَزانَةٌ يَجِدُها مَملوءَةً نورا و سُرورا فيَنالُهُ عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَرَحِ وَ السُّرورِ ما لَو وُزِّعَ عَلى أهلِ النّارِ لأَدهَشَهُم عَنِ الإحساسِ بِألَمِ النّارِ ، و هِيَ السّاعَةُ الّتي أطاعَ فيها رَبَّهُ ، ثُمَّ يُفتَحُ لَهُ خَزانَةٌ اُخرى فيَراها مُظلِمَةً مُنتِنَةً مُفزِعَةً فيَنالُهُ عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَزَعِ و الجَزَعِ ما لَو قُسِّمَ عَلى أهلِ الجَنَّةِ لَنَغَّصَ عَلَيهِم نَعيمَها ، و هِيَ السّاعَةُ الّتي عَصى فيها رَبَّهُ ، ثُمَّ يُفتَحُ لَهُ خَزانَةٌ اُخرى فيَراها فارِغَةً لَيسَ فيها ما يَسُرُّهُ و لا ما يَسوؤهُ ، و هِيَ السّاعَةُ الّتي نامَ فيها أوِ اشتَغَلَ فيها بِشَيءٍ مِن مُباحاتِ الدّنيا ، فيَنالُهُ مِنَ الغَبنِ و الأسَفِ عَلى فَواتِها ـ حَيثُ كانَ مُتَمَكِّنا مِن أن يَملَأها حَسَناتٍ ـ ما لا يوصَفُ ، و مِن هذا قَولُهُ تَعالى : «ذلكَ يَومُ التَّغابُنِ» .[التغابن : 9 .] .[بحار الأنوار : 7/262/15 .]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در روز قيامت براى هر روز از روزهاى عمر بنده بيست و چهار گنجينه، به تعداد ساعات شبانه روز، گشوده مى شود. گنجينه اى را پر از نور و شادمانى مى بيند و با مشاهده آن چنان شادى و سرورى به او دست مى دهد كه اگر ميان دوزخيان تقسيم شود احساسِ دردِ آتش را از يادشان مى برد. اين گنجينه ساعتى است كه در آن پروردگارش را اطاعت كرده است سپس گنجينه ديگرى برايش باز مى شود و آن را تاريك و بدبو و وحشتناك مى يابد و از مشاهده آن چنان ترس و وحشتى به او دست مى دهد كه اگر ميان بهشتيان تقسيم شود، نعمتِ بهشت را به كام آنها تلخ مى سازد و آن ساعتى است كه در آن پروردگارش را نافرمانى كرده است. آن گاه گنجينه ديگرى برايش گشوده مى شود و آن را خالى مى يابد و در آن چيزى كه او را شادمان يا ناراحت كند يافت نمى شود و آن ساعتى است كه در آن خواب بوده يا به امور مباح دنيا اشتغال داشته است. پس، از اين كه مى توانسته اين ساعت و لحظات را با كارهاى خوب پُر كند و نكرده چنان احساسى از غبن و اندوه به او دست مى دهد كه در وصف نمى گنجد. و از اين باب است اين سخنِ خداوند متعال: «آن [روز] روز حسرت خوردن است».

پناه بر خدا...