[ باز هم روز دهم، ساعت سه، ساعت سَر

ساعت وقت ملاقات سری با مادر ]

و اما بعد؛ [ پس از حسین، کز او خوب‌تر تراب ندیده چه ها گذشت به زن‌های آفتاب ندیده..؟ ]

صدای امام آرام آرام گم میشود در هیاهوی شادی شیطان... فریاد یاری خواهی که پاسخی نمیشنود! جز از حنجره شش ماهه غرقه به خون هنوز هم این هلهلهها ادامه دارد؛ تا صدایی در میانه اش گم شود در هلهله ی آخرالزمانی دنیا صدا به گوش تو میآید آیا؟ دیشب آخرین شب بهشت بود بر زمین ... امروز روز جهنم است آخرین شبی که همه دعا کردند، و به نماز ایستادند و صدای پر طنین زمزمههای عاشقانه .. از نجواهای شبانه راتا خود صبح ؛ ملائکه مثل گل چیدند و بوییدند این آخرین شبی بود که صحرا نجوایی چنین شیرین را شنید امروز طنین صداها فرق خواهد داشت خدا به خانم زینب سلام الله علیها کمک کند آجرک الله یا صاحب الزمان .

زینب به کدام درد بگرید؟ این خود غم است. ما که از این غم نمردیم، چه درد و ماتم است.

دیشب نگاه ساقی و امشب نگاه شمر خیلی میان دیشب و امشب تفاوت است

همه جا برایت شمع روشن کرده‌اند و تمام این شمع‌ها تا سحر خاموش می‌شوند. تو هم بیا و آخرش، «چون شمع، سحرگاه، مرا کشته‌ی خود کن , حیف است که گریان تو سر داشته باشد»

ماجرا تازه شروع شده است.... گفت آقاجان پس از این سی سال گریه بس نیست؟ شما هربار مثل روز اول گریه می.کنید این اولین بار نبود که کسی را از خاندان شما شهید میکردند مگر شهادت ارث و اسم و رسم شما نیست؟ امام که نسیان ،ندارند به گمانم امام دوباره مثل روز اول اشکهاشان جاری شد و فرمودند شهادت ارث ما بود ولی اسارت ارث ما نبود الشام الشام الشام.] در بازارگردی شام یکی از محبین حضرت ایشان را شناختند آمد جلوتر، نزدیک گوش حجت خدا فرمود امری هست برایتان انجام دهم؟ امام فرمود دینار و درهمی داری؟ مرد تعجب کرد برای چه؟ فرمود کمی پول به این نیزه داران که سرهای قدسیان را بالای نی بردهاند بده تا دورتر شوند مردم حواسشان پی آنها ،رود کمتر به این اهل خیمه و اهل بیت نگاه کنند. میگفت هروقت از سوی کسی احساس خطر میکنم به امام زمان میگویم یا امام زمان ما ناموس شماییم. مراقب ما باشید.. قبل از هرچیز خودمان مراقب خودمان باشیم و بعد بدانیم همه اهل یک خیمه هستیم و همه ناموس حجت خدا این روضه دردناکترین روضه عالم برای حضرت صاحب الزمانست تا که عقیله وارد بزم یزید شد بر روی نی محاسن سقا سفید شد.

متعلقات محبوب، محبوب است!