آیت‌الله مجتهدی تهرانی میگفتن : گاهـی انسـان بايد بنشـيند با نفـس خود حساب كتاب كند.🧮 پدر ما را اين نفس در مى آورد. به نفس خود بگوييد: تا كى؟! چقـدر؟ بس است ديگـر! به فكرِ خودت باش..

در مسجد و میخانه خیالت اگر آید محراب و کمانچه ز دوابروی تو سازم

گرخلوت مارا شبی از رخ بفروزی چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم

آدمک محبوب من- این چندمین نامه‌ایست که برایت مینویسم و در گوشه‌ای دور از چشمت به خاک میسپارمش. خودم را میشود کاری کرد اما کلمات را که نمیتوانم در وجودم‌ نگه دارم. آنها از من جوان ترند به این‌سو آن‌‌سو میجهند از دست هایم روانه میشوندُ روی کاغذ ها مکتوب. از تو میگویند از قلب سرشار از مهرت از اعجاز کلماتی که به کار میگیری و قلب ها ویران میکنی و از نو میسازی در میانِ نفس هایی که میکشی و لبخند هایی که میزنی هرگز از یادت مبر هست و خواهد بود چشم هایی که با دیدن شادی‌ات غرق جنونِ زیستن ها شود.

روزمعلم، از کنار گل فروشی ها که رد می شدم، صف های طولانی ای بود که انسان را به یاد صبح های جمعه، سر صف نان بربری می انداخت! ابتدا خوشحال شدم اما... از میراث "تکریم استادِ" علماء قِدم، تنها هدیه ی روز معلم و بیت شعرهایی نظیر شمع شدی شعله شدی ... مانده است! و در رفتار، جدل های دانش اموز و معلم، شوخی های دون شان او، صحبت های سر کلاس، گستاخی های مکرر و ... گویای نسیانِ ادب و تکریم معلم است... تابدانجا که اگر در برخی مدارس کسی برای آمدن معلم برخیزد، اُمُل و خودشیرین است!!! کاش کسی بود و به جای درس خواندن محض، کمی به فرزندان این سرزمین ادب زندگی را می آموخت و می آموخت که برکتِ همان درس خواندنت به رعایت احترام در برابر علم و عالم و معلم است...

تا به حال به آدم هایی که در زندگی ات هستند دقت کرده ای ؟ یادت باشه حضور هیچ کس در زندگی تو بی دلیل نیست ! این حرف را پدرم امروز زد. مثل تمام جملاتش زیبا و تامل بر انگیز بود. دیروز بود ک دور استاد بزرگوارمان جمع شده بودیم و می خندیدیم بی آنکه دریابیم لحظات را چقدر زیبا بود خنده های استاد شاگردی:) چقدر زیبا، دل انگیز بود نصیحت های مادرانه اش:) فهمیدم پدر درست می گفت ک وجود هیچکس بی دلیل نیست من متوجه شدم اگر می خواهی خود را بشناسی و از حال و هوای درونت با خبر شوی ببین چه کسانی در زندگی ات حضور دارند ! آدم هایی که با آن ها روبه رو می شوی آیینه ای هستند برای ما.. #حوزه #طلبگی #استاد_شاگردی #آدمیزاد

+سعی کنید با نامحرمان تماس نداشته باشید، چه زن چه مرد! -آقا مگر مرد هم نامحرم می شود؟ + بله، هرکس با خدا انس نداشته باشد، نامحرم است... (علامه حسن زاده آملی)

اول حق را بشناس تا اهل آن را بشناسى، و نيز اول باطل را بشناس تا هر كه را كه به سوى آن گام نهاد بازشـناسى. |مولا‌امیرالمومنین(ع)|

دلم یک کربلا می خواهد... بغض هایم را گذاشته ام بین الحرمین بشکنم. درددل هایم را گذاشته ام برای امام حسین بگویم نگاهم را کنار گذاشته ام برای دیدن شش گوشه. کم تر صحبت می کنم، می ترسم آنجا برای حسین حسین گفتن کم بیاورم. من که ندیده ام. من که نرفته ام... می گویند بین الحرمین عحب صفایی دارد... میگویند هوایش عطر بهشتی دارد می گویندو می گویند خسته ام از این می گویند ها دلم یک نقل قول از خودم دروصف کربلا می خواهد...:) 💔 #آدمیزاد

"برای ما طلبه ‌ها این كار یک ادب دینی است... مُهری كنارِ اتاق مطالعهٔ ما باشد هر وقت مطالعه‌مان تمام شد یک سجده شكر كنیم✨، بعد بیاییم بیرون... این‌ها را جزء برنامه ‌ها بدانیم✅" -آیت‌الله‌‌جوادی‌آملی

الهی! اگر این شهر پر از خستگی عشقی ز تو می داشت، دگر خسته نبود...

ـ ـــ ماھِ صد انجمن اين‌جاست؛ خدا می‌داند آفتاب حسن اين‌جاست؛ خدا می‌داند ◡◡ !

ماه گفتم، تو آمدی یادم.

بی یاد تو آرامم نیست:)

آرامش این قلب ناآرام سلام... امان از غبار راهگذر شما که یادگاری گرفته ام آن را از نسیم صبا ز برای خود. با آن سخن میگویم شاید که راز راه شما فاش شود و دل را روانه کنم به سوی سرزمینی که نگاهی گذرا به آن کرده اید و هزاران بار آرزو کنم بودن شکوفه ای بر درخت را از برای گرفتن نگاه شما. در حق وفای ما با نبودتان جفا کرده اید اما گویی تقدیر این است که من باشم و شما نباشید و جفای شما را به وفای دیگران هزاران بار خوش تر به جان برم و مهرتان را گران خرم. فقدان های بزرگ همیشه یادآور زنگ خطر هستند. زنگ خطرِ نبودن ها ما را وادار به یافتن برای بودن ها می‌کند. هنگامی که تاریکی فقدان نور است به دنبال نور میگردیم برای بودنش و حالا ظلماتِ زندگی ام عمیق و نور در آن کمرنگ شده. فقدان نبودتان عمیق و بودنتان معمایی شده حل نشدنی چرا که من بی حرکت کیش و مات شده ام. فقدان احساس نشدن وجود ، مرا وادار به ترک کردن می‌کند. شبی امیدوار به بودنتان و شبی ناامید از برای به آغوش کشیدنتان میشوم اما نسیم امید معبود ناامیدی از نیامدن محبوب را می‌برد. تصدقتان شوم ، هنگامی که در بازار نومیدی قدم می‌نهم چشمانم گرد میشود از خریدن ها و فروختن ها... گویی امروز که در پس کوچه ای نگاهی نومید را دیدم دریافتم که امید داشتن گنجیست بزرگ در نداری هایم. من شما را ندارم اما امید آمدنتان را چرا کاش که دلِ جسورتان رحمی بکند به من و قبل از به دار آویختن دل با طناب بغض ، سر برسید و نگهدارید حکم محکوم شده به اعدام توسط قاضی به جرم عشق را. #آدمیزاد

🤌🏻🥲

کهکشان نیستی_👌✨

‌« قصه جریحه دار شد آن طرف پیاده رو عقل صدا زد که بمان عشق صدا زد که برو » #شهید_الداغی #حاج_مهدی

یه جایی پیغمبر خدا، به خدا میگه: فَدَعا رَبُّه انی مغلوب یعنی من مغلوب شدم، من خسته شدم..:) فَانتَصِر از دست اینها نجاتم بده، من تنهام... خدام یه همچین چیزی به بنده هاش میگه وَاصبر لِحُکمِ رَبِّکَ فَاِنَّکَ بِ اَعیُنِنا یعنی صبرکن، آروم باش... که در محافظت کامل ما قرار داری:*)

به اخمت خستگی در می‌رود، لبخند لازم نیست...

به نام خدای قطرات باران... صدای قدم های باران در کوچه های قلبم طنین می‌اندازند نفس هایم به شماره افتاده حس عجیبی در شریان‌های ولوله برپا کرده است. من در تکاپوی عشق به سمت جاده های بهار میتازند اما هنوز کمی حسرت هایم در سرزمین زمستان باقی مانده است. باران نگاه تو همیشه بر کاسه های چشم من میبارد. بغض هایی که خواسته و ناخواسته در لحظات دلواپسی فروخورده شدند. نفس هایی که می خواستند گرمابخش دستان تو باشند، به ریسمان سرد بی کسی گره خوردند و از دیار فراموشی سر درآوردند. و حالا من ماندمو یک چمدان از حرفهایی که در لابلای گذرزمان خاک می خوردند و منتظر است. منتظر لحظه گوش دادن. منتظر لحظه ای که دیگر گفت ها ترسناک به نظر نمی رسند برای دلهای عاشقی که عاجزانه در جستجوی کلید خوشبختی خود را هلاک می کند. باران نوازشگر من به دیدنم بیا و آغوش خیس چتر هایت را برایم مهیا کن؛ بگذار ناودان خاطراتم همیشه از موسیقی شرشر احساسات لبریز باشد و چاله های خیابان عمرم در گل ولای حسرت جا خوش نکند. اما من منتظر معجزه باران می مانم...:) #آدمیزاد

درب ورود نمایشگاه کتاب تهران:)

حضرت ماه