بین خودمان باشد، اگر حقیقتا عاشقی و از فراقش می سوزی، چگونه گاهی از ته دل می خندی؟

گریه، فرار از غم است.

راز سوختن این قلب، در دستان توست؛ معطل نکن! آتشم بزن...

ولی باز هوای تهران، از هوای وجودمون تمیز تره؛)

بانوی عزیز من...:)) 🫀

...

یه وقتایی آدمایی به دلت می شینن که هیچ وقت اونها رو نخواهی دید، چرا؟:/

وقتی عاشق نشده ای، نمی دانی باران چیست نمی دانی کویر چیست نمیدانی قلب چیست نمی دانی درد چیست نمی دانی حلاوت چیست نمیدانی هجر و فراق چیست نمی دانی ذوق چیست نمی دانی خنده چیست نمی دانی امید چیست نمی دانی انگیزه چیست نمیدانی بیداری چیست نمیدانی تاریکی و ستاره چیست نمیدانی غروب و طلوع چیست نمیدانی حزن چیست نمیدانی غزل چیست...

گمان نکنم تفاوت انسان و حیوان، به عقل و نطق باشد، نه! چه بسا حیوانات، چه بسا اجنه هم دارای قوه عاقله (کمی) باشند! تفاوت انسان و حیوان در عشق است! عشق، روح انسانیت است که در حیوان ناطق، حلول می کند.