eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
1.9هزار ویدیو
40 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
یک جنگل و وصفش که به شیرینی خوابی ا‌ست یک کلبه‌ی چوبی که لب رود شرابی‌ است با  نم‌نم  باران و کمی صبح و من و تو... به‌به که چه آدینه‌ی رویایی و نابی‌ است
منظومه ی پیروزی بیست و دو بهمن پنجاه و هفت عشق ز ره آمد و ابلیس رفت صبح ظفر گشت برون با شکوه چشمه ی خورشید بر آمد ز کوه ماه به دامان فلک آمده دیو برون گشته ، ملک آمده روح خدا ، روح امید آفرید بر شب ما صبح سپید آفرید مشت گره کرده ی ما وا شده غنچه ی ایثار شکوفا شده عطر گل عشق به جان‌ها نشست کاخ شیاطین همه درهَم شکست جلوه گر آمد به فراز و نشیب نَصرُ منَ الله وَ فَتح قَریب چهره ی خورشید پُر از ژاله شد دشت و دَمَن غرق گل و لاله شد هر دل بشکسته به سامان رسید صبح بهاران به زمستان رسید شاخه ی سرمای زمستان شکست گرمی جانبخش به دلها نشست خاک وطن بوی شقایق گرفت مشعل ایمان دل عاشق گرفت بر دل ما عطر شقایق شکفت عطر خدا بر دل عاشق شکفت کاخ ستمگر همه چون کوخ شد هرچه بجز آینه منسوخ شد دولت طاغوت که درهم شکست جلوه ی صد آینه آمد بدست فاتح دل گشت قیامی سترگ بیشه ی شیران نبود جای گرگ بیشه ی شیران شده ایران زمین خاک دلیران شده ایران زمین بر قُلَل این وطن سرفراز پرچم عزت شده در اهتزاز عشق به دل جلوه ی جانبخش بست نهضت اسلامی ما نقش بست همنفس گلشن صبح مبین خون شهیدان شده فجر آفرین بر افق روشن این انقلاب آیه ی « والفجر » بود آفتاب دل ز افق شمع هدایت گرفت تابشی از نور ولایت گرفت دفتر «یاسر» همه چون گوهر است شعر ظفر خیز درین دفتر است ** محمود تاری «یاسر»
از عشق دم زدیم و زمان در هوس گذشت پیری رسید و عمر گران در هوس گذشت افسوس! شد تباه ، همه ـ روزگارمان از نوبهار تا به خزان در هوس گذشت روحی نمانده است به پیکر چو مردگان درد و دریغ و آه! که جان در هوس گذشت هر روز ، در هوس سپری گشت تا غروب هر شام تا به وقت اذان در هوس گذشت آیا چه‌سان توان که از این عمر ، دم زنیم وقتی که در نهان و عیان در هوس گذشت جانی نمانده است در این جسم دردمند زیرا روان و تاب و توان در هوس گذشت سرو چمان کمان شد و حاصل نداد؛ چون تیری که بگذرد ز کمان ، در هوس گذشت پیرانه سر ، رسید و به ظلمت نشسته‌ایم چون زندگی و بخت جوان در هوس گذشت (ساقی) چه سود شِکوه از این رنج بی‌حساب وقتی که زندگی ، به زیان در هوس گذشت سید محمدرضا شمس (ساقی)
دیگر کسی ز درد شکایت نمی‌کند از باد هرزه‌گرد شکایت نمی‌کند بعد از فروغ حنجره‌ای وا نمی‌شود زآغاز فصل سرد شکایت نمی‌کند حتی درخت سبز همه سالیان دور از برگ‌های زرد شکایت نمی‌کند مردی که اعتراض رسای زمانه بود حالا که مانده فرد شکایت نمی‌کند بگذار تا به درد خودش سوزد ای رفیق دور و برش نگرد شکایت نمی‌کند من هم دگر شکایتی از تو نمی‌کنم از دست درد، مرد شکایت نمی‌کند
. صبح آمده و ترانه‌خوان شد بلبل "با غنچه‌ی تازه همزبان شد بلبل" تا غنچهٔ گل شکُفت در اول صبح انگار که صد سال جوان شد بلبل
4_5992509147868827645.mp3
4.61M
صبح 21 بهمن❄️ 🎤 ┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ ┈┈••✾•🌷•✾••┈┈
‌مرا چشمم به باران می شناسد به اندوهی فراوان می شناسد علاج درد من گفتند: تنها طبیبی از خراسان می شناسد
در خواب دیدم با ردایی از توسل در کسوتی از نور، بر ما لطف داری گل کرده باغ خنده‌های سرخ رنگت مثل شکوفه، موعد رقص بهاری در خواب دیدم قامتت را قاب کردند در چشم‌های تا همیشه مضطر من از مشرق محراب تو خورشید سر زد مثل طلوع صبح‌های بیقراری در دست‌هایت هودجی چون روز روشن می‌خواند ما را تا حضوری عاشقانه آنجا که می‌شد تا همیشه زندگی کرد با نورها، در موسم آیینه کاری تعبیر خوابم را کدامین ابن سیرین در جزوه‌های عاشقی تفسیر کرده قول و قرار روزهای با تو بودن در دولت صلح و صفا و رستگاری اللهم ارنی الطلعه الرشیده ان شاالله
زیر این سقف نیلی صد رنگ در میان تلاطم امواج سرزمینی سپید مشهود آستانش پلی است تا معراج سرزمینی پر از گل مهتاب چشمه هایش روان و جوشنده بی کران هست و ساحلش آرام موج هایش بلند و توفنده عطر یاس قنوت شب بویش مرغ دل را دهد پر و بالی باغ سبز دعا گشاید در احسن الحال می شود حالی استجابت پلی زند آسان روی گلدسته های سرو باغ گل زند روی دامن محراب خون زخمی که رُسته از هر داغ عطر ناب حضور می بالد بین جمع صمیمی ِ مشتاق جمعه لبریز می شود از نور می شود پر ز خوشه ی میثاق صوت بال کبوتران شوق بال امید می کند مرهم انتظاری دو باره می روید از دل گرم بی قرار حرم می برد خطبه خوان او دل را تا فراسوی کهکشانی دور دور در چشم ما شود نزدیک آن ظهور پر از پیام و شور باز هم جمعه، باز هم باران شسته زنگار روی آیینه ظهر جمعه است وعده ی دیدار وعده ی ما، نماز آدینه (وعده ما نماز آدینه)
🇮🇷همه با هم می آییم 🇮🇷راهپیمایی یوم‌الله ۲۲ بهمن ...
خود را نشسته‌ام‌ به تماشا تمامِ عمر آیینه‌وار در دل دنیا تمامِ عمر دل بسته‌ی حقارت دنیا نبوده‌ام در گیرودار چرخ ثریا تمامِ عمر دیروزِ من‌ گذشت اگر هم به سوختن آکنده بودم از تب فردا تمام عمر قلب مرا نگاه‌ تو هر لحظه می‌کشاند چون رود سمت پهنه‌ی دریا تمامِ عمر گفتی که همچو آینه‌ام روبروی تو در خود شکست آینه خود را تمام‌ِ عمر مویی سپید کردم و رویی سیاه...آه در های و هوی مهلکه تنها تمامِ عمر از من نخواه خنده که خشکیده بر لبم لبخند کودکانه‌ی مهتا...تمامِ عمر
از زلزله و عشق خبر کس ندهد آن لحظه خبر شوی که ویران شده ای... ♥️
جمعه ها شرح دلم یک غزل کوتاه است که ردیفش همه دلتنگ توام می آید... تیر برقی چوبی ام در انتهای روستا بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا ریشه ام جا مانده در باغی که صدها سرو داشت کوچ کردم از وطن، تنها برای روستا آمدم خوش خط شود تکلیف شب ها آمدم نوریک فانوس باشم پیش پای روستا یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند پیکرم را بوسه می زد کدخدای روستا حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم قدر یک ارزن نمی ارزم برای روستا کاش یک تابوت بودم، کاش آن نجار پیر راهی ام می کرد، قبرستان به جای روستا قحطی هیزم، اهالی رابه فکر انداخته‌ست بدنگاهم میکند دیزی سرای روستا من که خواهم سوخت، حرفی نیست، اما کدخدا تیرسیمانی نخواهد شد عصای روستا
﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ دنیا تمام تشنهٔ نور است نازنین دیگر زمان، زمان ظهور است نازنین از بس‌که در هم است شب و روز روزگار انگار روز حشر و نشور است نازنین برگرد سوی وادی کنعان عزیز مصر! دل‌ها بدون نور تو کور است نازنین تزویر زیر نام تو بازارها زده است کالای زور و زر به وفور است، نازنین دنبال ردّ شعله‌ای از چشم‌های تو موسای سینه راهی طور است نازنین خورشید قرن‌هاست که بر روی نیزه‌هاست یا در میان تشت و تنور است، نازنین ای آخرین ذخیرهٔ هستی ظهور کن دنیا تمام تشنهٔ نور است، نازنین! ━━━━💠🌸💠━━━━
ابرها باران به باران با تو بیعت می کنند گریه گریه بی قراران با تو بیعت می کنند گل به گل لبیک گو در جامه ی احرام برف باغ و صحرا نوبهاران با تو بیعت می کنند می رسند از چشمه ساران شوق دریا در بغل اشکباران آبشاران با تو بیعت می کنند در فلک خورشید و ماه آیینه دار خالق اند روز و شب آیینه داران با تو بیعت می کنند کعبه خواهد دید روزی را که در پیرامونش بعد جبرائیل یاران با تو بیعت می کنند تشنه ی دیدار را کی مست رویت می کنی؟ در نقابی و خماران با تو بیعت می کنند دل پریشان تر ز دریا سخت پیمان تر ز کوه اینچنین چشم انتظاران با تو بیعت می کنند
دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند، چه بُوَد فایده بینایی را...
🌹🌹🌹 قطره دریاست اگر با دریاست ورنه او قطره و دریا دریاست ما می‌آییم که دریا بشویم روز دریا‌شدن ما، فرداست 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 با عشق حسین فاطمه می‌آییم با شادی و شور و همهمه می‌آییم تا مظهر اتحاد ملی باشیم ما دست به‌دست‌هم، همه می‌آییم 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 دنیا صف اتحاد راخواهد دید از چشم جهان حماسه را باید دید این ملت و این رهبر و این وحدت ماست تا کور شود هر آن که نتواند دید ۲۱ بهمن ۱۴٠۱
🌺تا صبح ظهور🌺 پر شور و شکوه، بهمنی تازه رسید در جان وطن بهار امید دمید این نهضت فاطمی چهل ساله شده‌ست «تا کور شود هر آنکه نتواند دید» این صبر و صلابت و صفا، زهرایی‌ست دل‌های تمام شهدا زهرایی‌ست یا فاطمه گفتیم و به میدان رفتیم جمهوری اسلامی ما زهرایی‌ست با روبهکان ز صولت شیر بگو با دشمن اهل شر ز شمشیر بگو تا لرزه بیفتد به تن کاخ سفید کوبنده‌تر از همیشه تکبیر بگو تا نام حسین بر لب مردم ماست در معرکه‌ها شکست دشمن پیداست معنای بلند لعن بر شمر و یزید «امروز شعار مرگ بر آمریکاست» در لشکر نور، انقلابی هستیم پر شور و شعور، انقلابی هستیم ثابت قدم و غیور، ان‌شاءالله تا صبح ظهور انقلابی هستیم
نابودیِ این فتنه گران، می آییم خشنودیِ روحِ آرمان، می آییم در روز خدا، بیست و دوئه بهمن ماه تنها نه.... همه با دل و جان می آییم ۱۴۰۱/۱۱/۲۰
با هرچه که هست در توان می‌آییم خردیم و کمیم یا کلان می‌آییم گفتند بساط کیک و ساندیس به پاست در هیئت ساندیس‌خوران می‌آییم اسم بسیجی‌ها رو گذاشتن ساندیس‌خور☺️ راهپیمایی فراموشتون نشه ساندیس‌خورها 😁
این پرچمی که در همه دوران سر آمد است از انقلاب کاوه آهنگر آمده ست از گرگ و میش مبهم اسطوره های دور از روشنِ حماسه این کشور آمده ست در دستهای رستم دستان در اهتزاز بر شانه سیاوَش از آتش در آمده ست با سرخِ لعل و سبز ِزمرّد ،سپید دُر در جلوه زار عشق به صد زیور آمده ست خون دل از خیانت تاریخ خورده است از خاک و خون و خنجر و خاکسترآمده ست از آتش تو نیست هراسش که بارها ققنوس وار از دل آتش برٱمده ست در موج خیز حادثه افتاده است و باز خیزان به رزم معرکه ای دیگر ٱمده ست تنها نه با مَوالی مختار بوده است هر جای در حمایت حق با سر آمده ست با سربدارها به سرِ دار رفته است چنگیز در برابر او مضطر آمده ست گاهی برای قوّت قلب رییس علی در رزمگاه دشمن افسونگر آمده ست گاهی انیس جنگلیان بوده است و گاه مشروطه خواه را علمِ لشگر آمده ست حبل المتین وحدت مستضعفان شده ست آیینه دار هیمنه ی رهبر آمده ست در جبهه تیر و ترکش خمپاره خورده است شب زنده دار خلوت همسنگر آمده ست گاهی شده ست زینت تابوت لاله ای با رنگ و بوی دسته گلی پَر پَر آمده ست چون پرچمی که در کف سردار کربلاست گاهی مدافع حرم حیدر آمده ست زخم سنان دشمن و زخم زبان دوست از هر طرف به پیکر او خنجر آمده ست با این همه همیشه سرافراز و ماندگار در اهتزاز بر سر این کشور آمده ست