eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
8.5هزار عکس
2.1هزار ویدیو
94 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
باران و باد و برف و زمستان بهانه اند این خانه را نبودن تو سرد میکند . .
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت من مست چنانم که شنفتن نتوانم شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم با پرتو ماه ایم و چون سایه دیوار گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم دور از تو من سوخته در دامن شب ها چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم فریاد ز بی مهریت ای گل که درین باغ چون غنچه پاییز شکفتن نتوانم ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
مصراع های اول: سروده حضرت حافظ مصراع های دوم: سروده سجاد محمدیاری 🌸🌸🌸 دل می‌رود ز دستم صاحبدلان خدا را یادی کنید از من، در محضر دل آرا کشتی شکستگانیم، ای باد شرطه برخیز یارب تو بازگردان، از لطف، ناخدا را ده روز مهر گردون، افسانه است و افسون باز آر آن حقیقت، آن نور باصفا را در حلقه گل و مُل، خوش خواند دوش بلبل عطری رسید زان گل، آکند این فضا را ای صاحب کرامت ، شکرانه سلامت لطف و تفضلی کن، این عاشق گدا را آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است قرآن و اهل بیت است، مستمسکی گوارا در کوی نیک نامی، ما را گذر ندادند آن جا شهید گمنام، گردید آشکارا هنگام تنگدستی، در عیش کوش و مستی هر کس که شد سبکبار، آن کوی گشت دارا سرکش مشو که چون شمع، از غیرتت بسوزد این آتش دل من، دل را مسوز یارا حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود از لطف شد تفضل، پوشید این قبا را
«چه شود گر به نگاهی دلِ ما شاد کنی؟!»
مثل حافظ نه قبل و ‌نه بعد از او کسی نیامده است. حقیقتاً هیچ کس نتوانسته مثل حافظ غزل بگوید. ‌حافظ مقوله‌ دیگری است و بالاتر از همه است. در سفر به شیراز 😍 ۱۳۷۳/۸/۳۰ 20 مهرماه روز بزرگداشت حافظ شیرازی
از جهان وحش نا امید صبح و ظهر و عصر و شب شهید در میان قطع آب و برق سیل بمب فسفر سفید حال و روز غزه کربلاست ثانیه به ثانیه عزاست این همه جنایت بشر سازمان نا ملل کجاست!؟ در نبرد بین خیر و شر ناظرند جمع کور و کر تف به حامیان پولکی بر حقوق ظاهرا بشر! شب دوباره پر ستاره شد کودکی که تکه پاره شد از کسی صدا نیامد و باز وقت استخاره شد غزه بار روی گُرده نیست زنده باد آنکه مرده نیست! هرکسی سکوت کرده است جنس شیر پاک خورده نیست بحث سرزمین مادری است جنگ، جنگ نابرابری است خیبر است و راه فتح آن دست بچه های حیدری است
ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم تا درخت دوستی کی بر دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم گفت و گو آیین درویشی نبود ورنه با تو ماجراها داشتیم شیوه چشمت فریب جنگ داشت ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم
دیر است که دلدار پیامی نفرستاد ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد سویِ منِ وحشی صفتِ عقل رمیده آهو رَوشی، کبک خرامی، نفرستاد دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست دانست که مخمورم و جامی نفرستاد چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد حافظ به ادب باش که واخواست نباشد گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی شد حلقه قامت من تا بعد از این رقیبت زین در دگر نراند ما را به هیچ بابی در انتظار رویت ما و امیدواری در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی بیمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی حافظ چه می‌نهی دل تو در خیال خوبان کی تشنه سیر گردد از لمعه سرابی
۲۰ مهرماه روز بزرگداشت حافظ گرامی
15.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🤍🕊 مرا روزی مباد آن‌دم که بی‌یادِ تو بنشینم ... 📻