برج ویرانم غبار خویش افشان کرده ام تا به پرواز ایم از خود جسم را جان کرده ام غنچه ی سربسته ی رازم بهارم در پی است صد شکفتن گل درون خویش پنهان کرده ام چون نسیمی در هوای عطر یک نرگس نگاه فصل ها مجموعه ی گل را پریشان کرده ام کرده ام طی صد بیابان را به شوق یک جنون من از این دیوانه بازی ها فراوان کرده ام بسته ام بر مردمک ها نقشی از تعلیق را تا هزار ایینه را در خویش حیران کرده ام حاصلش تکرار من تا بی نهایت بوده است این تقابل ها که با ایینه چشمان کرده ام من که با پرهیز یوسف صبر ایوبیم نیست عذر خواهم را هم آن چک گریبان کرده ام چون هوای نوبهاری در خزان خویش هم با تو گاهی آفتاب و گاه باران کرده ام سوزن عشقی که خار غم بر آرد کو که من بارها این درد را اینگونه درمان کرده ام از تو تنها نه که از یاد تو هم دل کنده ام خانه را از پای بست این بار ویران کرده ام #حسین_منزوی

همه لَج کردند حتی درَ همه کَج رفتند حتی میخ..

💔🏴✨ شب جمعه زحرم، موج کرم می آید باز از کرب وبلا شیون غم می آید امشب انگارهوای دگری خواهم داشت فاطمه باکمر خم به حرم می آید🕊💔 #دهه‌فاطمیه🕯

دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می‌سوخت هیئت، میان "وای مادر" داشت می‌سوخت دیوار دم می داد؛ در بر سینه می‌زد محراب می نالید؛ منبر داشت می‌سوخت #حسن_بیاتانی #وای_مادرم🥀

دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می سوخت هیئت، میان "وای مادر" داشت می سوخت دیوار دم می داد؛ در بر سینه می زد محراب می نالید؛ منبر داشت می سوخت جانکاه: قرآنی که زیر دست و پا بود جانکاه تر: آیات کوثر داشت می سوخت آتش قیامت کرد؛ هیئت کربلا شد باغ خدا یک بار دیگر داشت می سوخت یاد حسین افتادم آن شب آب می خواست ناصر که آب آورد سنگر داشت می سوخت آمد صدای سوووت؛ آب از دستش افتاد عباس زخمی بود اصغر داشت می سوخت سربند یازهرای محسن غرق خون بود سجاد، از سجده که سر برداشت، می سوخت باید به یاران شهیدم می رسیدم خط زیر آتش بود؛ معبر داشت می سوخت برگشتم و دیدم میان روضه غوغاست در عشق، سر تا پای اکبر داشت می سوخت دیدم که زخم و تشنگی اینجا حقیرند گودال، گل می داد و خنجر داشت می سوخت شب بود و بعد از شام برگشتم به خانه دیدم که بعد از قرن ها در داشت می سوخت ما عشق را پشت در این خانه دیدیم زهرا در آتش بود؛ حیدر داشت می سوخت

تو که میبینی در این خانه حیران آمدم خواستی راهم نده ،اما نگو درهم نزن

ڪار و بار دل ما پیش خدا می‌گیرد سر و ڪار دل ما باشد اگر با زهرا #لطیفیان

هر چه میخواهد دل تنگت بگو تا شاعرت درد ها را با دو پیمانه غزل درمان کند #حسین_مرادی

گریه ها می‌کرد تا امت شود بیدار ، حیف از صدای گریه اش اُمَّت فقط بی‌خواب شد

ما نخوابیم در این لاف زمان ما نکوبیم در باغ مکان ما اگر میل به دنیا بکنیم مرگ ما هست چو بهمان و فلان #حسین_افخمی_عقدا

ما اين كم و كاست را نمی‌دانستيم دل آنچه كه خواست را نمی‌دانستيم باور كن اگر عنايت عشق نبود دست چپ و راست را نمی‌دانستيم #جلیل_صفربیگی

زمانه تنگ آمد درگیر و دارکوچه ها مقفاگشت تغزل درانحصارکوچه ها زخم هایی دیگر ازسقیفه سرباز زد مادری محصورمانددرحصارکوچه ها #مجید_شکیبا

هرکه مرا با داغ زهرا آشنا کرد خیرش قبول حق ، دلم را با خدا کرد من دستبوسش میشوم تا روز محشر هرکس مرا اینگونه بر او مبتلا کرد.. #پوریاباقرے

دل بی قرار نیست، ادا در می آوریم چشم انتظار نیست، ادا در می آوریم بر لب دعای ندبه و دل غرق شهوت است این انتظار نیست ادا در می آوریم آقا! محب واقعی ات در میان ما یک از هزار نیست ادا در می آوریم محمدعلی رحیمی

محض وجود فاطمه ماهمگی در عدمیم هر چه نگارد او شود ما اثر آن قلمیم... #موسی‌علیمرادی

#فاطمیه_خط_مقدم_ماست . یک جمعه در عزای پریشان فاطمی من بودم و مسیر خیابان فاطمی . دیدم تمام شهر عزادار مادرند "باز این چه شورش است" به تهران فاطمی؟ . باران اشک و شعر نگاه مرا گرفت شاعر شدم به لطف فراوان فاطمی . در کوچه ای نشستم و دیدم بقیع را در ازدحام پیرغلامان فاطمی... . گفتند: شاعران همه، با دعوت آمدند خوش آمدی به شام غریبان فاطمی . دیدم نشسته اند تمامی شاعران شانه به شانه داخل ایوان فاطمی . رفتم بروی منبر و دادند دست من یک‌نسخه شعر خویش ز دیوان فاطمی . خواندم:که ذره زاده ی خاکیم، در حرم گردیم زیر فرش شبستان فاطمی . "سرمایه ی محبت زهراست دین ما" سلمان حیدریم و مسلمان فاطمی . شب های جمعه، کرببلا، گریه می کنیم با ناله ی غریبِ "حسین جانِ" فاطمی . این اعتقاد ماست که بر سنگ قبرمان حک می کنند پیرغلامان فاطمی . روضه گرفت و صحن پر از های و های شد باران گرفت بود به رضوان فاطمی . بر خویش آمدم وسط کوچه غرق اشک من، کوچه، فاطمیه و باران فاطمی... . این کوچه های تنگ چه اندوه اور است در فاطمیه های پریشان فاطمی . جمعه غروب، بغض گلوی ولیعصر.... شاعر رسید بود به میدان فاطمی #حامد_فلاحي_راد

برقعی: آسمان را به ریسمان بردند آسمان را کشان کشان بردند پیش چشمان دیگران بردند مادرم داد زد بمان ! بردند بازوی مادرم سپر ، اما...😭😭😭

زمانه تنگ آمد درگیر و دارکوچه ها مقفاگشت تغزل درانحصارکوچه ها زخم هایی دیگر ازسقیفه سرباز زد مادری محصورمانددرحصارکوچه ها #مجید_شکیبا

#آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان یک کلام از درد خود با من نگفتی هیچ وقت مخفی از چشمان حیدر دست بر پهلو زدی #محسن_صارمی #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها

#زبان_حال_امام_حسن_ع گشت تاریک در این کوچه جهان من و تو شد أسفناک‌ترین روضه از آنِ من و تو نرود تا ابد از یاد من آن لحظه که او بی‌هوا آمد و افتاد به جان من و تو یک زن و کودک مظلوم، طرف مرد نبود قدرت دست عرب داد نشان من و تو من روی خاک نشستم تو به خاک افتادی ضربه‌ها بس که گرفتند توان من و تو زیر سنگینی این بار جهان کم آورد شاهد گفته‌ی من قد کمان من و تو تندتر راه بیا خانه‌ی‌مان نزدیک است حتم دارم شده بابا نگران من و تو تو فقط چهره بپوشان و خیالت راحت بو نبرده کسی از راز میان من و تو پدرم می‌شکند گر که بفهمد چیزی این دلیلی شده و بسته دهان من و تو #مهدی_مقیمی

داغش به دل نشست و، بنیانگرِ غم ماست امسال هم دوباره، بانیِ ماتم ماست اصلا خودش از اول، هیئت نشینمان کرد عمر کمَش عزایِ، سنگین و اعظم ماست شد روضه های زهرا(س) دارالشفای عالم گرد و غبار پرچم، دارو و مرهم ماست تا کارمان گره خورد پشت درش نشستیم دریایِ استغاثه، در اشکِ نم نم ماست والله فاطمیه هم خط قرمز ما هم تا قیام مهدی(عج)؛ خطّ مقدم ماست گفتیم دردمان را، شد مادرانه درمان شد رازدار ما و یک عمر محرم ماست در کفن و دفن و برزخ، در صبح روز محشر نامش بدون تردید، در هر دو عالم ماست ایکاش که بگوید، بر پاسبانِ دوزخ زنجیر از دو پایش، بردار!...آدم ماست این داغ دارِ من بود، عشق علی(ع) به دل داشت گریه کن حسین(ع)و...ماهِ محرّم ماست! #مرضیه_عاطفی

#فاطمیه 🏴 بزرگ بانوی این شهر باورت می شد ز خاک کوچه حسن گوشواره بردارد؟ #علی‌اکبرلطیفیان

یافاطمه، ای مَلَک ارادتمندت ای باغ بهشتِ علوی لبخندت ای‌کاش که باشیم و ببینیم آن‌روز ... با آن« ۲ نفر» چه می کند فرزندت #سیدمجتبی_شجاع #فاطمیه

مادرم خورد زمین و جگرم تیر کشید از غم بال و پرش بال و پرم تیر کشید چند گامی به عقب آمد و افتاد و شکست تا سرش خورد به دیوار سرم تیر کشید شهادت بانوی دوعالم تسلیت باد