#مناجات_امام_حسین_علیه_السلام هر کس که شد حسینی، پاک است و صاف و ساده دور است طینتش از خودبینی و افاده هر خیر و رحمتی هست، از پنج تن رسیده مدیونم از ازل بر این قوم و خانواده مهر حسین رزق است، رزقی به دست زهرا این عشق را به لطفش در سینه ام نهاده سِرّ نجات فُطرس در ذکر یاحسین است چاره به هر غمی هست این ذکر فوق العاده شد او قدیم الاحسان، چون از قدیم الایام... هر عقده را گشوده، با چهره ی گشاده توحید را به هر کس، خود خواست می چشاند از سوی کس نباشد غیر از حسین اراده تا ریخت آبرویم در محضر الهی کرد آبروی من را اشک غمش اعاده هربار دور ماندم از صحن کربلایش رزق زیارتم را بنت الحسین داده با چشم های تارش، در گوشه ی خرابه طفلی کنار دیوار با زحمت ایستاده بی اختیار ناگاه با چشم تر می افتد از بس دویده این طفل در دشت ها پیاده طفل سه ساله را چه با پهلوی شکسته؟! این جرم بوده کار زجر حرام زاده #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_سجاد_علیه_السلام_شهادت چهل سال است در تب گریه کردم چهل سال است هر شب گریه کردم   چهل سال است من بیدار ماندم صحیفه را نوشتم روضه خواندم   چهل سال است غرق اشک و آهم شبانه روز یاد قتلگاهم   چهل سال است خواب شمر دیدم به دستش خنجری دیدم پریدم   چهل سال است گفتم دادِ بیداد همیشه ظرف آب از دستم افتاد   چهل سال است تا مذبوح دیدم نشستم بر زمین، ضجه کشیدم   چهل سال است دشت کربلایم به یاد روز دفن و بوریایم   چهل سال است فکر اصغرم من عزادار ذبیحی پرپرم من   چهل سال است مانند ربابم به کام تشنه، زیر آفتابم   چهل سال است می گویم خدایا عطا کن خیر، سهلِ ساعدی را   چهل سال است یاد شهر شامم کنار عمه ها در ازدحامم   چهل سال است بر زخمم نمک خورد بمیرم عمه ام زینب کتک خورد   چهل سال است می گویم رقیه زنم بر دست می گویم رقیه   چهل سال است در بزم شرابم به یاد خیزران خانه خرابم   چهل سال است می سوزد وجودم به روی ناقه با غل بسته بودم   چهل سال است داد از سنگ دارم به روی خود نشان از چنگ دارم   نگو این زهر امانم را بریده چهل سال است عمرم سر رسیده #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر محل بده به منِ بینوا، فدات شوم دلم شکست ز دوری، بیا... فدات شوم   اگر چه دامن تو بارها رها کردم رها نمی کنی آقا مرا، فدات شوم    میان نافله ی نیمه ی شبت آقا برای نوکر خود کن دعا، فدات شوم    چه حرف ها! سر من فرش راه تو بشود؟! سرم کجا، کف پایت کجا؟! فدات شوم   خوش است کشته شوم در رهت هزاران بار دوباره زنده شوم بارها فدات شوم   تو هم شبیه حسینی، سجیّتت کرم است ببر مرا سحری کربلا، فدات شوم    میان سلسله فرمود حضرت سجاد امامِ مانده روی بوریا، فدات شوم    چکید خون حسین از بلندی نیزه عقیله با دل خون زد صدا: فدات شوم   عزیزِ بی کفنِ مادرم جُعِلتُ فِداک غریبِ تشنه لبِ سرجدا فدات شوم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر #امام_سجاد_علیه_السلام_شهادت این نسخه را عمل کن و آویزه کن به گوش جز در رضای حضرت صاحب زمان نکوش چشمی به هم زدی و جوانی تمام شد ای دل بگیر عبرت از آن مرد یخ فروش لوح سیاه قلب مرا دید و دم نزد شرمنده ام من از رخ مولای پرده پوش گویید با امام زمان از غم فراق دیگر برای گریه کنانش نمانده هوش گریه نکرد آن که به جد مطهرش والله هست معرفتش کمتر از وحوش بار گناه و معصیتش ریخت بر زمین هر کس کشید بار غمش را به روی دوش جانم فدای داغ امامی که بین تب می سوخت بین خیمه و داغش نشد خموش مقتل نوشته است که زین العباد را بستند بین سلسله بر مرکبی چموش لعنت به شمر، حضرت سجاد هرچه گفت: از خیمه دور باش، حرامی نکرد گوش تبدار بود و روضه ی ناموس را چشید آمد میان سلسله خون در رگش به جوش #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_سجاد_علیه_السلام_شهادت تا اشک هست در بصرم گریه می کنم با این توان مختصرم گریه می کنم تنها نه با دو چشم ترم گریه می کنم با خون مانده بر جگرم گریه می کنم   رنگم زمان دیدن مذبوح می پرد یا لحظه ای که طفل گلوبند می خرد یا مادری که کودک شش ماهه می برد با هر چه هست دور و برم گریه می کنم   روح صحیفه پر شده از گریه کردنم خمس عشر، بهانه شده بهر شیونم گاهی گریز بین ابوحمزه می زنم بین نوافل سحرم گریه می کنم   از خنده های حرمله زجری کشیده ام من که عقیله را سر بازار دیده ام بر دردهای عمه ی قامت خمیده ام بر غربت بزرگ حرم گریه می کنم   ناموس خود به ناقه ی عریان که دیده است؟ آتش میان زلف پریشان که دیده است؟ افتادن قطار اسیران که دیده است؟ عمری است با غم سفرم گریه می کنم   باید چه کرد بین گلو آه و ناله را زخم عمیق پهلو و بازوی لاله را خیلی زدند خواهر من را، سه ساله را یاد رقیه با پسرم گریه می کنم   وقتی عقیله وارد بزم شراب شد وقتی که خواهرم به کنیزی خطاب شد روی سرم تمام زمانه خراب شد بر خاک ریخته به سرم گریه می کنم   یادم نمی رود پدرم را پیاده بود هر طور بود روی دو پا ایستاده بود بر نیزه ی غریبی خود تکیه داده بود بر حال غربت پدرم گریه می کنم   عمامه اش به خاک لگد مال مانده بود خیلی غریب در ته گودال مانده بود با کام تشنه، زخمی و بی حال مانده بود از اوج روضه با خبرم، گریه می کنم   بالم زمان پا شدنم تیر می کشد از داغ زهر کل تنم تیر می کشد حالا که تشنه ام... بدنم تیر می کشد... ... یاد عموی تشنه ترم گریه می کنم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_سجاد_علیه_السلام_شهادت هربار آب دیدم و هربار سوختم بسیار گریه کردم و بسیار سوختم ای زهر، داغ سینه ی من حاصل تو نیست من سال ها به دیده ی خون بار سوختم از سال شصت و یک که چهل سال طی شده هر لحظه یاد قتلگه یار سوختم دادم به گریه حکم عَلیکُنَّ بِالفرار در بین خیمه، تشنه و تبدار سوختم یادم نرفته در وسط نیزه دارها دیدم نشسته عمه گرفتار، سوختم وقتی به نیزه شد سر بابای بی کسم شد کل دهر بر سرم آوار، سوختم یادم نرفته بوسه به رگ های حنجرش هر روز یاد آن غم دشوار سوختم دیدم رقیه خورده زمین روی بوته ای بیرون کشیدم از بدنش خار، سوختم در بند مست ها چقدر حرمتم شکست با ناسزای دسته ی اشرار، سوختم تا ازدحام می شود از حال می روم خیلی به یاد روضه ی بازار سوختم گهواره ی رضیع حرم را میان شام دیدم میان دکه ی تجار، سوختم زخم عمیق سلسله هم آن قدر نسوخت طوری که از تهاجم انظار، سوختم با دیدن سکینه ی مظلومه خواهرم یک عمر یاد شرم علمدار سوختم دیدم کفن به پیکر هر مرده می کنند... سر را گذاشتم روی دیوار، سوختم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر به سوی یار از ندارها سلام می‌رسد خوشیم این سلام‌ها به آن امام می‌رسد شدیم بی نصیب از نظاره‌ی رخش ولی نگاه لطف او به ما علی الدوام می‌رسد عطای یار و منعِ بخشش‌اش یکی‌ست باطناً صلاح ماست هر دوتاش...، هر کدام می‌رسد بریده می‌شود نخِ توسل اهالی‌اش به پای سفره‌ای که لقمه‌ی حرام می‌رسد از این طرف گناه ما فقط به سوی او رسید از آن طرف همیشه لطف و احترام می‌رسد همین که بر دعا دو دست خود بلند می‌کند به قلب ما همان دقیقه التیام می‌رسد دلِ شکسته! از غریبیِ عقیله صبر کن می‌آید آن امام و وقت انتقام می‌رسد ** فدای دختر علی که با قد خمیده‌اش محله‌ی یهودیانِ شهر شام می‌رسد چقدر کارِ این بزرگ‌زاده سخت می‌شود در آن زمان که کاروان به ازدحام می‌رسد گرسنه‌اند کودکان و رو به کس نمی‌زنند اگرچه بوی نان تازه بر مشام می‌رسد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#ورود_کاروان_به_شام آمد زمان سخت اسیری میان شام کوچه به کوچه سختی ماندن در ازدحام دروازه ی شلوغ و تجمع میان راه ساعات سخت رد شدن از هجمه ی نگاه از روی نیزه حال خراب مرا ببین با آستین پاره حجاب مرا ببین در شام داده اند به ما چه مدارجی! با طعنه گفته اند به ما قوم خارجی خندیده اند بر غم ما در ازای چه؟! پوشیده اند رخت عروسی برای چه؟! ارکان آسمان و زمین تیره می شوند مردان مست شام به ما خیره می شوند رقاصه ها کنار من آهنگ می زنند زن ها ز پشت بام سویم سنگ می زنند با ضرب کعب نیزه، به اجبار می برند ما را برای چه سر بازار می برند؟! حرفی نمی زنم که شدم از خجالت آب زینب کجا و رفتن در مجلس شراب؟! با دست بسته راهی دارالخلافه ام از مجلس یزید حسابی کلافه ام در بین طشت رفت سرت، نیمه جان شدم با چشم خیس خیره سوی خیزران شدم آنقدر زد به روی لبت در برابرم دندان تو شکست، بمیرم برادرم از ظلم روزگار گرفته دلم، چه بد... باید زن یزید به ما پوشیه دهد؟! پنجاه سال شد که به عشقت عجین شدم امشب بیا ببین که خرابه نشین شدم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر پنهان کنم چگونه هویدایی تو را یا بین سینه شرح دل آرایی تو را   ظرف مرا شکستی و حالا نشسته ام تا رو کنم حکایت لیلایی تو را   نفسی لک الوقاء... به عالم نمی دهم بنده شدن به درگه مولایی تو را   خیلی دعا برای دلم کرده ای ولی خیلی شکسته ام دل زهرایی تو را   در غفلت زمانه فراموش کرده ام درد غریبی و غم تنهایی تو را   باید چه کرد این همه رسوایی مرا؟ باید چه کرد این همه آقایی تو را؟   دل مرده ام ولی به حسینیه آمدم تا جست و جو کنم دم عیسایی تو را   با گریه گفت زینب کبری، برادرم  سنگی شکسته روی تماشایی تو را   دیروز آیه خواندی و با خیزران یزید برهم زده بلاغت و شیوایی تو را #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسن_علیه_السلام #مناجات_امام_حسین_علیه_السلام ذات حق است فقط قدر و بهای حسنین راه قرب به خدا چیست؟ لقای حسنین در حسینیه موحد شدنم کامل شد بنده ام، سجده کنم رو به خدای حسنین آبرودار شدن، ماحصل نوکری است هست، عزت همه اش تحت لوای حسنین فاطمه بی برو برگرد تلافی بکند هر کسی کارِ کمی کرد برای حسنین کیمیا می شود از خیرِ مجاور شدنش گردِ خاکی که نشیند به سرای حسنین اینکه در سلسله ی سینه زنان، سینه زدیم بوده تأثیر مناجات و دعای حسنین ذکر مادر پدرم نام حسین است و حسن جان مادر پدرم هم به فدای حسنین نذر کردم بروم ماه صفر، صحن نجف تا کنم طوف علی بهر رضای حسنین اربعین پای پیاده، حرم ثارالله کاش دستم برسد تذکره های حسنین دل من لک زده تا زائر شش گوشه شود دست خالی من و لطف و عطای حسنین بارها گفت نبی این دو پسر جان منند این همه ظلم نبوده است سزای حسنین هر دو آقای مرا تشنه به مقتل بردند کاش لب‌تشنه بمیرم به عزای حسنین #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها چه شب هایی رقیه از فراقت، سخت در تب بود چه تقدیری که وصل ما، خرابه، در دل شب بود چنان تار است چشمانم که باور کن نفهمیدم سکینه شانه زد موی مرا یا عمه زینب بود همیشه وقت دیدارت لباسِ خوب پوشیدم حلالم کن اگر امشب لباسم نامرتب بود چه شب ها که گرسنه ماندم اما شکر حق کردم رقیه محضر پروردگارِ خود، مؤدب بود اسیر ظالمی بودم که بی علت کتک می زد میان لشگر کوفه به بی رحمی ملقب بود نپرس از ازدحام مردم و بازارِ طولانی چه بازاری! چه بازاری! شلوغ و پر مخاطب بود نمیگویم در آن مجلس چه گفت آن مردک شامی فقط بابا بدان که دخترت خیلی معذب بود به جای این همه هجران، تو را محکم بغل کردم خلاصه این بغل کردن، مرا پایان مطلب بود #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها نجات چیست؟ رسیدن به کشتی ارباب حسین راه نجات است و ناخدای من است که گفته روزی من نیست دیدن حرمش به دست دختر او رزق کربلای من است #محمد_جواد_شیرازی http://eitaa.com/abdorroghaye

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها پایان مرا غمت سرآغاز شده ای رأس بریده ی سرافراز شده روشن شده چشمان ورم کرده ی من با آمدنت دوباره اعجاز شده موهای تو نامرتب و من عاجز دستان شکسته، دردسرساز شده تا صبح به روی لب خود می کوبم اینگونه چرا زخم لبت باز شده؟! نازی که بخواهی بخری نیست مرا از بس به کتک بال و پرم ناز شده با دستِ به پهلو و سری رو به زمین از اهل حرم، رقیه ممتاز شده بنیان مرا ریخته بر هم لگدی این درد کمر، خانه برانداز شده هو کردن ما گوشه ی ویرانه، پدر سرگرمی هر دختر لجباز شده سخت است تکلم به دهانی مجروح دلگیر مشو کلامم ایجاز شده بالم که شکسته پس مرا یاری کن حالا که دگر موعد پرواز شده #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسن_علیه_السلام #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت سلامِ ذات خدای کریم ها به حسن سلامِ جمله ی انوار انبیا به حسن هر آن کسی که بدون حساب بخشش کرد بدان که وقت کرم، کرده اقتدا به حسن به وقت کُشتیِ او با حسین فهمیدم چه مِهر و عاطفه ای داشت مصطفی به حسن ندید غیر محبت، ندید غیر کرم همان کسی که فقط داد ناسزا به حسن زمان سختی در معرکه فقط خوش بود خیال و خاطر مولایِ لافتی به حسن مدینه شهر نبی بود و او عزیز رسول کسی نکرد در آن شهر، اعتنا به حسن به پول، لشگرش او را معاوضه کردند نداشت هیچ کسی ذره ای وفا به حسن فقیر شهر سر سفره اش عزیز شد و چه حرف های بدی گفت بی حیا به حسن رسید محضر او پیر مرد ملعونی چشاند زهر جفا با نوک عصا به حسن تمام داغ حسن، ماجرای یک کوچه است چه ها گذشت در آن کوچه، سال ها به حسن غریب کیست؟ کسی که به خانه مظلوم است نکرد همسر او هم به جز جفا به حسن اذان شد و دم افطار آمد و جعده رسید تا که دهد ظرفِ زهر را به حسن میان طشت، غم و غربتش نمایان شد رسید از همه ی روضه ها چرا به حسن؟! کسی به ناله ی او اعتنا نخواهد کرد مگر حسین بیاید دهد جواب حسن #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت شرر زده به دلم، جام زهر بوالهوسی نمانده است دگر بین سینه ام نفسی میان خانه ی خود هم نبوده ام ایمن غریب تر ز من مجتبی ندیده کسی * چقدر پول معاویه، لشگرم را راند زمانه شاهد بی مهریِ سپاهم ماند امیر لشگرم از دور تا نگاهم کرد مسیر خویش عوض کرد و روی برگرداند * نمک به زخم دلم، از سر حسد زده اند به سینه ام همه ی شهر، دست رد زده اند چقدر نان مرا خورده اند این مردم ولی به پشت سرم حرف های بد زده اند * نشان ماتم عظماست زخم پلک ترم زمان کودکی ام شد، سفید موی سرم گرفت خواب و خوراک مرا غم کوچه همان زمان که زمین خورد مادرم به برم * همان زمان که سرش خورد آه بر دیوار همان زمان که زمین خورد مادرم با بار مرا ندید در آن کوچه و صدایم کرد مرا ندید... بمیرم که شد نگاهش تار * میان طشت، غم سالیان دورم ریخت میان طشت، غم سینه ی صبورم ریخت شرر کشید به جانم غم حسین غریب همین که با دل خون اشک در حضورم ریخت * اگرچه خون دل از غصه ای کهن دارم حسین گریه نکن من که سر به تن دارم شبیه روز تو را هیچ کس نخواهد دید غریب هستم و تنها ولی کفن دارم #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسن_علیه_السلام #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت نفس راحت رسول، حسن رازدارِ دل بتول حسن مات از رحمتت عقول، حسن پایه ی اصلیِ اصول، حسن گُل خوشبوی خانه ی زهرا برکت آشیانه ی زهرا ای که دریایی از کرم داری حُسن ها را همه رقم داری در دل نوکران، حرم داری سینه چاکانی از عجم داری أحسنُ الخُلق، نور لَم یَزَلی دوست دارم تو را شبیه علی از خودی های خود بلا دیدی لطف کردی ولی جفا دیدی هرچه دیدی از آشنا دیدی نیش زهر، از نوک عصا دیدی من بمیرم، سرت چه آورده؟! ران پایت چرا ورم کرده؟! گریه در زیر آفتاب نکن بعد از این، یاری انتخاب نکن دل ما را دگر کباب نکن روی یاران خود حساب نکن لشگرت با تو زاویه دارند دست خط، از معاویه دارند طشت، خون جگر، گرفتاری باز هم زهر، باز دشواری شده خونابه از لبت جاری جگری پاره در دهن داری چه بلاهای اعظمی دیدی... هفت باری که زهر نوشیدی داغ تو زهر نیست فدات شوم غربتِ دهر نیست فدات شوم طعنه ی شهر نیست فدات شوم این همه قهر نیست فدات شوم سال ها گریه، دیده ات را بست داغ تو داغِ " یَومُ الإثنَین" است آن دوشنبه که مادرت افتاد یاسِ چون لاله در برت افتاد گوشوارش برابرت افتاد سرش افتاد تا، سرت افتاد وقت رفتن تو را خودش می برد وقت برگشت، هی زمین می خورد دشمنی رو سیاه، پیرت کرد سرخی روی ماه، پیرت کرد چادری بین راه، پیرت کرد مادری پا به ماه، پیرت کرد دیدنش داغِ کارسازی شد با غرورت عجیب بازی شد وقت رفتن حسین شد سخنت تا که دیدی به دست او کفنت به دل ما، زمان پر زدنت... شعله زد این کلامِ دل شکنت نیست روزی شبیه روز حسین آه از داغ سینه سوز حسین تشنه بین دو نهر آب، سرش... می شود از قفا جدا، نظرش... سوی خیمه است خیره و جگرش... سوخت از زینب و دو چشم ترش کفنش تکه ای حصیر شود وای اگر زینبت اسیر شود وای اگر خواهرت به شام رود بین مردانِ بی مرام رود سرِ بازار و ازدحام رود وسط مجلس حرام رود چه کند خواهری که معصومه است؟! آه زینب چقدر مظلومه است #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسن_علیه_السلام همیشه باب رحمت حسین می شود حسن حقیقتِ کرامت حسین می شود حسن   حسین جنت نبی و مرتضی و فاطمه است چه حکمتی است، جنت حسین می شود حسن   علامت ارادتم به مجتباست یاحسین ارادتم به ساحت حسین می شود حسن   فنون رزم کربلا همان جمل نوشته شد زمان جنگ، هیبت حسین می شود حسن   حسین شاه عالم است و قبله ی جهان ولی ولی امر حضرت حسین می شود حسن   زرنگ باش و کربلای خود بگیر از حسن که بانی زیارت حسین می شود حسن   وجود قاسمش به دشت کربلاست حجتم فدای راه و نهضت حسین می شود حسن   غریبی حسن هم از کرامت است منشأش فدای روز غربت حسین می شود حسن   جگر رسیده بر لبش ولی به فکر کربلاست بیانگر مصیبت حسین می شود حسن #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت جانم فدای آن امامی که غریب است از سنگ قبر کوچکی هم بی نصیب است   یک روضه خوان یا شاعری پیشش نمانده خاکی است قبر و زائری پیشش نمانده   نان کریمی حسن را خورد تاریخ روز وداعش را ز خاطر بُرد تاریخ   هفتِ صفر روز غم و حزنی عظیم است مَردم... زمان داغ آقایی کریم است   بی مهریِ این قوم، تنها ساخت او را حتی امیر لشگرش نشناخت او را   سردارهایش غیر زر چیزی ندیدند سجاده را از زیر پاهایش کشیدند   گرچه میان خیمه اش تنهای تنهاست درد حسن تنها همان جریان زهراست   دیوار سنگی... تو بگو او چه کشیده؟! درد عظیمی بین آن کوچه کشیده   یک روز خوش دیگر ندید از آن دوشنبه موی سرش هم شد سپید از آن دوشنبه   مردی که روزی فاتح جنگ جمل شد ایام سخت غربتش ضرب المثل شد   وای از هوای خانه ای که سرد باشد مظلوم یعنی همسرت نامرد باشد   مظلوم یعنی هی بیافتی برنخیزی خونِ جگر را روی دامانت بریزی   مظلوم یعنی تشنه باشی آب خواهی بر خود بپیچی در کنار روسیاهی   وقتش شده تا که حسینش را بجوید با کام خشک و خونی اش لا یوم گوید   مانند آن تشییعِ سختِ مادرانه ای کاش تشییع تنش می شد شبانه   وقت نمازش یک سواره فتنه کرده فتنه گر یثرب دوباره فتنه کرده   آن زن که نفرین خدا دائم بر او باد دستور بر قوم کمان داران خود داد   آورده شیخ عباس آن شیخِ مقید تیر نخستین را خودِ ملعونه اش زد   جسمی که روزی روی دوش مصطفی بود حالا اسیر مردمانی بی حیا بود   از تیرها یکباره شد یاقوت، خونی دیوارهای کوچه و تابوت، خونی   دیگر حسینش جز دو چشم تر ندارد غارت زده یعنی حسن دیگر ندارد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسن_علیه_السلام #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت سوگند به نام دلربایش نور است وجود و ابتدایش با خَلقِ حسن کرد مباهات در روز ازل، ذاتِ خدایش آنان که نوشتند کریمش ما را بنویسند گدایش بخشید "سه بار" هرچه را داشت جانِ همه ی خلق فدایش حقاً که پسندِ قلب زهراست شد هرکه عزیزِ مجتبایش هستند تمام انبیا هم محتاج عطای دست هایش هم او شده راضی از خدا هم... حق بوده رضایش به رضایش چشمان حسین بر لب اوست وقتی حسن است مقتدایش در معرکه ی جمل که آمد دیدند به شکل مرتضایش آن قدر رئوف است که می خورد... در پیشِ جذامیان غذایش آن مرد، هر آنچه ناسزا گفت آخر نشنید ناسزایش تازه به کرم نوازشش کرد جا داد به او بینِ سرایش صد بحر اگر که مدح گویم یک قطره نگفتم از ثنایش هفت صفر است آی مَردم... روز غم و غربت و عزایش آن قدر بلا به او رسیده ماندم که بگویم از کجایش از کوچه نپرسید ازین مرد یک عمر، شده است مبتلایش جانسوزتر است داغ زهرا... از کل غم جهان برایش یاران مُقربش کشیدند سجاده و فرشِ زیر پایش درد است که زهر خورده آقا از همسر بی مهر و وفایش خونی شده با سرفه ی سختش دست کرم و گره گشایش قاسم به سر و صورت خود زد خونی شده دید تا عبایش پا می کشد این مردِ پر از درد در حجره، به روی بوریایش آن قدر جگر به دامنش ریخت تا جوهره رفت از صدایش بگذار بماند به قیامت دنیا که نفهمید بهایش آتش زده بر تمام عالم لایَوم کَیَومِ کربلایش گر کرب و بلا همیشه جاری است صلح حسن است مقتضایش صد شکر که سنگ ها نخوردند بر صورت مثل مصطفایش صد شکر که نیزه ای نیامد تا قطع کند صوت رسایش صد شکر نبود خنجری کند تا بوسه بگیرد از قفایش #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر با نور عشق، دل غمِ ظلمت نمی کشد با اهل بیت، خواری و خفت نمی کشد آزادگی است سیره ی مردان روزگار عبدِ نگارِ فاطمه، ذلت نمی کشد در فتنه ها، مریدِ حقیقیِ فاطمه دست از حمایتش ز ولایت نمی کشد هر کس که بار عشقِ امام زمان کشید صحرای حشر، بار ندامت نمی کشد با یک سلام، روزیِ ما می رسد رفیق کارِ زبان، به گفتنِ حاجت نمی کشد بی منت است لطفِ امام کریم ما این جا گدا ز شاه خجالت نمی کشد عبدی گناهکار که محتاج بخشش است صورت به جز به صورتِ تربت نمی کشد با معرفت هر آن که رود سمت کربلا کارِ شفاعتش به قیامت نمی کشد من را بس است روضه ی لب های تشنه اش وسعم به شرحِ روضه ی غارت نمی کشد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امام_زمان_عج_محرم_و_صفر سال ها طی شد و دل، زائرِ محبوب نبود این همه سال نشستن به دعا خوب نبود نه غم قحطی و نان داشت، نه داغ پیری جز غم دوری یوسف، غم یعقوب نبود هرچه گشتم عملی هدیه به آقام کنم بین بار عملم، توشه ی مرغوب نبود حاجت از چشم ترم خواند و دعایم فرمود گرچه حاجت به دلم مانده‌ و مکتوب نبود از ازل سینه ی زهرایی ما سینه زنان جز به آقای نجف، ملحق و منسوب نبود نکند قسمت من نیست برات عتبات سال ها بود دلم این همه آشوب نبود چشم خشکیده ی از معصیتم، جز به غم و... روضه های پسر فاطمه مغلوب نبود نیزه ها در بدنش بود ولی حداقل کاش جسمش ته گودال لگدکوب نبود چقدر بوسه زدش پیش همه ختم رسل حق آن صورت و دندان به خدا چوب نبود #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسین_علیه_السلام چون قلب مرده ام، ضربانم دهد حسین در وقت پیری ام هیجانم دهد حسین من بی خیال هر دو جهان، عاشقش شدم دیدم ولی که هر دو جهانم دهد حسین گرچه نشسته روی دلم گرد معصیت در روضه اش دوباره تکانم دهد حسین در فتنه های بی عددِ آخر الزمان عزت، کنار سینه زنانم دهد حسین در زیر قبه اش به حسن دادمش قسم تا هر چه خیر هست، همانم دهد حسین با صد امید آمده ام تا که لحظه ای شاید که روی خویش نشانم دهد حسین ای کاش بین کرب و بلا جان به لب شوم ای کاش کنج صحن، مکانم دهد حسین احساس می کنم که حرم می شود دلم وقتی به روضه، اشک روانم دهد حسین زینب رسید کرب و بلا و به گریه گفت: باید به شرح روضه توانم دهد حسین افتاده ام به خاک که با خاک تربتش تسکین به داغ های گرانم دهد حسین پرسش ز هر چه خواست کند از رقیه نه باید ازین سؤال امانم دهد حسین #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسین_علیه_السلام #شب_جمعه گریه ی بی صدا قبول نشد هرچه کردم دعا قبول نشد عده ای در مسیر دلدارند نوکری های ما قبول نشد شد پذیرفته کار بی منت کار با ادعا قبول نشد بهر وصلش چه نذرها کردم نذری ام منتها قبول نشد بنویسید باز هم امسال عبد سر به هوا قبول نشد منم آن روسیاه و بی کس که نزد مولا رضا قبول نشد صحن حیدر چقدر زیبا بود حیف! دیگر گدا قبول نشد هرچه گفتم وَ لا تؤدّبنی... حاجتم از قضا قبول نشد تا سحر ناله کردم از جگرم کربلا... کربلا... قبول نشد شعرها یک به یک خریده شدند شعر این بی بها قبول نشد حرف زینب که گفت با قاتل بس کن ای بی حیا... قبول نشد زیورم را بگیر و سر نبرش... لااقل از قفا، قبول نشد با عصا پیری آمد و می زد گفت ضربات پا قبول نشد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسین_علیه_السلام #شب_جمعه بیمار می شویم، دوا لطف می کنند دلمرده می شویم، دعا لطف می کنند هر قدر هم که پشت، بر این خاندان کنیم بر ما همیشه آل عبا لطف می کنند ما غافلیم و زود فراموش می کنیم این قوم، بی صدا به گدا لطف می کنند آن قدر با وقار و بزرگند، وقت جود... از پشت درب و زیر عبا لطف می کنند هرجا حسین گفته شود صحن کربلاست هرجا که هست کرب و بلا لطف می کنند با این همه گناه شدم زائر حسین خیلی به من امام رضا لطف می کنند برگ برات خویش گرفتم به روی دست امضای شاه طوس روی برگه ی من است با کسب اذن از سوی آب آور حسین رفتیم زیر قبه و بالاسر حسین این حب باطنی است، همان گرمی دل است با گریه می رسیم همه محضر حسین خیلی برای این که حسینی شویم ما زحمت کشیده اند پدر مادر حسین بالانشین شدن اثر یک توسل است پایینِ پا، کنار علی اکبر حسین این بوی سیب چیست که پیچیده در حرم؟ گویا هنوز مانده زمین، پیکر حسین  آتش گرفته ایم ازین خشکی و تَری خشکی کام و غربتِ چشم تر حسین  گر که حسین طرفه نگاهی عطا کند از این خراب، حُر حسینی بنا کند  جسمم به کوی یار وطن داشت، کاش داشت لفظم توانِ عرض سخن داشت، کاش داشت در پیشگاه حضرت ارباب ذوالکرم جانم بهای هدیه شدن داشت، کاش داشت اشکم، به زیر قبه ی کرب و بلا سرود: یک بارگاه، صحنِ حسن داشت، کاش داشت شمر لعین اگر طمع ملک ری نداشت شرم از حسین مطمئنا داشت، کاش داشت ای کاش کربلا عوض تکه ای حصیر بر این غریبِ تشنه، کفن داشت، کاش داشت زهرا رسید‌ه است، حسینِ شهید کاش حداقل سری به بدن داشت، کاش داشت جسمش سه روز روی زمین ماند تا شود سهمش حصیر و دفن به دست بنی اسد #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر ایوان نجف! باز دلم کرده هوایت رحمت به خلیلی که چنین کرده بنایت ای کاش کنم روبروی صحن تو سر خم مستانه به دور سر آقام بچرخم ای کعبه ی من، روی حیدر بهتر از وطن، کوی حیدر با بوی گنه آب و گلم ریخته برهم آقا نظری کن که دلم ریخته برهم دور از نجفت غرق بلا شد، شب و روزم تا کی من از این داغ نفسگیر بسوزم بر من خراب کن نگاهی یا ابوتراب کن نگاهی گیرم که دلم عصمت دیدار ندارد اصلا تو بگو باغ مگر خار ندارد؟! باشد دل من لایق بر طور نجف نیست گر قسمت من باده ی انگور نجف نیست جان من بگیر، من تمامم ساقی غدیر، تشنه کامم من تشنه لب چشمه ی جوشان غدیرم جز باده کوثر ز کسی باده نگیرم هم جان منی، هم نفس و معنی دینم با هرکه تو را دوست ندارد ننشینم ای قبله و میزان، لک لبیک ای باطن قرآن، لک لبیک دلگرم توام گرچه شدم از همه دلسرد عمری است که بابای منی، بی برو برگرد با لطف خودت نوکر این درگهم آقا بر چادر زهرا قسمت می دهم آقا ای حی و مجیر یاعلی جان دست من بگیر یاعلی جان ای چشمه ی جوشان نوه ات تشنه فدا شد رأس علی آن کودک بی شیر جدا شد از خون علی صورت ارباب خضاب است بعد ازین فقط حسرت و غم کار رباب است دلبرم بخواب، لایی لایی اصغرم بخواب، لایی لایی #محمد_جواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye