📌#وادی_محیط حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ الدَّيْلَمِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ الصَّيْرَفِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْمَاضِي ع قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ حَدِّثْنِي فِيهِمَا بِحَدِيثٍ فَقَدْ سَمِعْتُ عَنْ أَبِيكَ فِيهِمَا أَحَادِيثَ عِدَّةً.....فَقَالَ يَا إِسْحَاقُ إِنَّ فِي النَّارِ لَوَادِياً يُقَالُ لَهُ مُحِيطٌ لَوْ طَلَعَ مِنْهُ شَرَارَةٌ لَأَحْرَقَ مَنْ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ وَ إِنَّ أَهْلَ النَّارِ يَتَعَوَّذُونَ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ الْوَادِي وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ الْوَادِي لَجَبَلًا يَتَعَوَّذُونَ أَهْلُ ذَلِكَ الْوَادِي مِنْ حَرِّ ذَلِكَ الْجَبَلِ وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ- وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ الْجَبَلِ لَشِعْباً يَتَعَوَّذُ جَمِيعُ أَهْلِ ذَلِكَ الْجَبَلِ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ الشِّعْبِ مِنْ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَ‌ فِي ذَلِكَ الشِّعْبِ لَقَلِيباً يَتَعَوَّذُ أَهْلُ ذَلِكَ الشِّعْبِ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ الْقَلِيبِ وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ الْقَلِيبِ لَحَيَّةً يَتَعَوَّذُ جَمِيعُ أَهْلِ ذَلِكَ الْقَلِيبِ مِنْ خُبْثِ تِلْكَ الْحَيَّةِ وَ نَتْنِهَا وَ قَذَرِهَا وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَنْيَابِهَا مِنَ السَّمِّ لِأَهْلِهَا وَ إِنَّ فِي جَوْفِ تِلْكَ الْحَيَّةِ لَسَبْعَ صَنَادِيقَ فِيهَا خَمْسَةٌ مِنَ الْأُمَمِ السَّالِفَةِ وَ اثْنَانِ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَنِ الْخَمْسَةُ وَ مَنِ الِاثْنَانُ قَالَ أَمَّا الْخَمْسَةُ فَقَابِيلُ الَّذِي قَتَلَ هَابِيلَ وَ نُمْرُودُ الَّذِي حَاجَّ إِبْراهِيمَ فِي رَبِّهِ‌ ... قالَ أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ‌ وَ فِرْعَوْنُ الَّذِي قَالَ‌ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‌ وَ يَهُودَا الَّذِي هَوَّدَ الْيَهُودَ وَ بُولَسُ الَّذِي نَصَّرَ النَّصَارَى وَ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْرَابِيَّانِ. 🆔@abhas313

 اسحاق بن عمار صیرفى نقل کرده است که به حضرت موسى بن جعفر (ع) عرض کردم: فدایت شوم! با من درباره آن دو (همان دو منافقى) سخنى بگوى که من از پدر (بزرگوار) تو درباره آنها سخنانى شنیده ام، حضرت فرمود: اى اسحاق! اولى (در مثل) بسان گوساله، و دومى به منزله سامرى است! راوى مى گوید: که عرض کردم: فدایت شوم (قدرى) بیشتر درباره آن دو صحبت کنید. حضرت فرمود: بخدا سوگند که آن دو، گروهى را نصرانى و عده اى را یهودى و دیگرى را مجوسى کردند (و آنها را به شرک و ارتداد سوق دادند)، خداوند گناهان آن دو را نیامرزد! عرض کردم: قربانت شوم! باز هم در مورد آن دو سخن بگوى، فرمود: سه گروهند که خداوند نظر رحمت خود را از آنان دریغ مى دارد، و آنها را (از آلودگى گناهانشان) پاک نمى سازد، و عذابى هولناک براى این سه گروه مقرر شده است. پرسیدم: آنان کیانند؟ فرمود: مردى که به ناحق ادعاى امامت کند، و دیگرى آن که بر امام و رهبر راستین خلق (ائمه معصومین) طعنه زند (و از پیروى او سرپیچى نماید)، و سومى کسى است که براى این دو بهره اى از اسلام قائل باشد (و گمان کند که مسلمانند). راوى مى گوید که: از محضر آن حضرت درخواست کردم که باز هم در مورد آن دو بیشتر توضیح دهند، فرمود: اى اسحاق! فرقى نمى کند که من آیه محکمى از کتاب خدا را نابود کنم، یا نبوت رسول خدا را منکر شوم، یا وجود خدا را انکار کنم، یا اینکه خود را به ناحق در امر امامت و رهبرى بر على بن ابیطالب (ع) مقدم بدارم و از او پیشى گیرم!. راوى مى گوید: باز هم از حضرت درخواست کردم که مسأله را بیشتر روشن کنند، حضرت به من فرمود: اى اسحاق! در دوزخ، دره اى وجود دارد که آن را سقر مى نامند، و از زمانى که خداوند آن را آفریده است تاکنون نفس نکشیده، و اگر خداوند فرمان دهد که به اندازه سر سوزنى نفس بکشد آنچه را که در روى زمین است به کام آتش فرو خواهد برد، و براستى که دوزخیان از حرارت سوزان و بوى گند و کثافت آن و آنچه را خدا براى ساکنان آن دره آتش مقرر داشته است، به خدا پناه مى برند؛ و در آن دره، کوهى است که همه ساکنان آن دره از حرارت و عفونت و کثافت آن کوه و آنچه که خداوند براى ساکنان آن تدارک دیده است به خدا پناه مى برند؛ و در آن کوه، شکافى قرار دارد که ساکنان آن کوه از حرارت و بوى گند و کثافت و آنچه که خداوند براى ساکنان آن تهیه کرده است به ستوه آمده و در صدد جستجوى پناهگاهى (براى خود) هستند؛ و در آن شکاف، چاهى قرار دارد که ساکنان شکاف آن کوه از حرارت و تعفن و بوى گند و آنچه را که خداوند در آنجا مقرر داشته است، پناهى مى طلبند؛ و در آن چاه، مار بسیار بزرگى است که ساکنان آن چاه از پلیدى و تعفن و گند آن مار و زهرى که خداوند در دندانهاى او براى دوزخیان قرار داده است به ستوه مى آیند و در پى یافتن پناهگاهى هستند؛ و در اندرون آن مار بزرگ، هفت صندوق است که در آنها پنج تن از امتهاى پیشین و دو تن از این امت (زندانى و معذبند). راوى مى گوید: پرسیدم: آن پنج نفر و آن دو تن کیانند؟! حضرت فرمود: قابیل، و نمرود که با ابراهیم (ع) در مورد خداوند چون و چرا کرده و گفت «منم که زنده مى کنم و باز مى میرانم»، و فرعون که گفت: «منم که پروردگار بزرگ شمایم»، و یهودا که جمعى را یهودى، و بولس که گروهى را نصرانى کرد؛ و دو تن اعرابى که از منافقان (بنام) امت منند». 🆔@abhas313

💠 مبارزه با انحرافات و خرافات(1) 🔸پیامبر و نهی رفتارهای شاهانه 🔺#أُكَيْدِر_بْنِ_عَبْدِالْمَلِك مسیحى، حاكم دُومَةُ الْجَنْدَل بود، شهری در شمال عربستان و نزديك تبوك که در آن عصر، زير نفوذ امپراطوری روم‌ بود. پیامبر(ص) با فرستادن گروهی به سرپرستی #خالد_بن_ولید، فرمان داد تا دومة الجندل را تصرف کرده و اکَیدر را به اسلام دعوت کنند. 🔺پس از تسخیر قلعه اُکَیدر و انعقاد پیمان میان او و مسلمانان، خالد، اُکَیدر را همراه با غنائمی به سوی مدینه فرستاد. 🔺هنگامی که اُکَیدر محضر رسول خدا آمد، به نحوی بود که انگار همچنان در همان کسوت پادشاهی است و آویز صلیبی از جنس طلا و جامه‌ای زربافت به تن کرده بود. 🔺همین که چشم اُکَیدر به پیامبر(ص) افتاد، به سبک مرسوم، مقابل حضرت سجده کرد. اُکَیدر تصور میکرد که پیامبر(ص) نیز مانند یکی دیگر از پادشاهان عالم است لذا اینچنین رفتار کرد اما رسول خدا با دستان خود به او اشاره کرده و دوبار فرمودند: «خیر»، یعنی با من چنین رفتار نکن و او را از سجده کردن بر دیگری نهی کردند. (روى محمد بن عمر عن جابر رضي اللّه تعالى عنه قال: رأيت أكيدر حين قدم به خالد و عليه صليب من ذهب و عليه الديباج ظاهرا. فلما رأى النبي(ص) سجد له، فأومأ رسول اللّه(ص) بيده: لا لا مرّتين) 📚 سبل الهدی، ج۶، ص۲۲۱و۲۲۲. همچنین توضیح علامه سیدجعفر مرتضی را ذیل این گزارش، در اینجا بخوانید: الصحيح من سيرة النبي الأعظم، ج۲۷، ص۳۷. 🆔@abhas313

💠 مبارزه با انحرافات و خرافات(2) 🔸پیامبر و نهی خدا دانستن ایشان 🔰امام صادق(ع): مردى خدمت پيامبر خدا(ص) آمد و عرض كرد: درود بر تو اى پروردگار من! حضرت به او فرمود: تو را چه شده است‌؟ لعنت خدا بر تو باد، پروردگار من و پروردگار تو، «اللّٰه» است. هان! به خدا سوگند، از زمانى كه مى‌دانم، تو فردى بودى، در جنگ ترسو و در زمان صلح پستْ خو. (جَاءَ رَجُلٌ إِلَي رَسُولُ اللَّهِ(ص) فَقَالَ‌: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَبِّي ! فَقَالَ‌: مَا لَكَ لَعَنَكَ اللَّهُ‌، رَبِّي وَ رَبُّكَ اللَّهُ‌، أَمَا وَ اللَّهِ لَكُنْتَ مَا عَلِمْتُ لَجَبَاناً فِي الْحَرْبِ لَئِيماً فِي السِّلْم) 📚 رجال الکشی، ج۱، ص۲۹۹. 🆔@abhas313

💠 مبارزه با انحرافات و خرافات(3) 🔸پیامبر و نهی سجده کردن به ایشان 🔺مردی به پیامبر(ص) گفت: ای رسول خدا! ما به تو سلام میکنیم، همچنان که بعضی از ما به دیگری سلام میکند، آیا بهتر نیست برای اینکه از دیگران برتر باشی ما به تو #سجده کنیم؟ 🔺حضرت فرمود: هیچ کس جز خدا سزاوار سجده کردن و پرستش نیست اما اگر میخواهید حق مرا ادا کنید، پیامبرتان را گرامی داشته و حق اهل او را بشناسید. (قَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! نُسَلِّمُ عَلَيْكَ كَمَا يُسَلِّمُ بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ، أَفَلَا نَسْجُدُ لَكَ؟ فَقَالَ عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ: «لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ أَنْ يَسْجُدَ لِأَحَدٍ مِنْ دُونِ اللَّهِ، وَ لَكِنْ أَكْرِمُوا نَبِيَّكُمْ وَ اعْرِفُوا الْحَقَّ لِأَهْلِهِ») 📚 التفسير الكبير(مفاتيح الغيب)، ج8، ص270. 🆔@abhas313

✅جمع آوری نقدهایی بر اندیشه سریع القلم 👇 📌پرونده اول 💬 اندرو کارنگی (سرمایه‌دار افسانه‌ای آمریکا) در فقر مطلق متولد شد و کارش را از کارخانه نخ‌ریسی شروع کرد. 💬 اپرا وینفری ثروتمندترین زن رسانه در فقر وحشتناک، آزار و محیط خانوادگی نابسامان بزرگ شد. 🔴 هاوارد شولتز؛ مدیرعامل استارباکس در محله‌ای بسیار فقیر در نیویورک بزرگ شد. 🔵 جف بزوس و استیو جابز افسانه‌ای نیز به فرزندخواندگی در خانواده‌هایی متوسط به پایین پذیرفته شده بودند. 💬 از فقر مالی مهمتر استضعاف ذهنی است که غربگرایان به آن مبتلایند! 🆔@abhas313

✅جمع آوری نقدهایی بر اندیشه سریع القلم 👇 📌پرونده دوم(فقر ذهنی سریع‌القلم و مازوخیسم استعمارخواهی) 🔹 فقر حتماً چیز خوبی نیست؛ فقر را باید مرتفع کرد؛ و البته حتی برخی لیبرالها هم معترفند که بخش قابل توجهی از فقرها نه ناشی از کمبودهای ذهنی یا عملی فرد، بلکه برآمده از نقصهای ساختاری است. 🔹 بر این اساس،صرف فقیر بودن هیچ نشانه‌ای از نقص نیست بلکه بسیار بوده‌اند در تاریخ که از جامعه یا خانواده‌ای فقیر برخاستند ولی با شکستن چرخه‌ی فقر و حصار تبعیض، وضعیت متفاوتی را برای خود رقم زدند. 🔹 به هر حال تقریباً هر نوع فقر اقتصادی قابلیت علاج دارد؛ این علاج در بخش مهمی می‌تواند ساختاری باشد. یعنی وضعیت ساختارها و نهادها در طول زمان به نحوی تغییر کند که افرادی که کوشش کافی دارند، از چرخه فقر خارج شوند. 🔹 اما آن فقری که علاجش از همه دشوارتر است، فقر ذهنی و وجدانی است. فقر ذهنی آنجاست که فردی علیرغم همه‌ی نواقص و کمبودهایش در علم و معرفت و به رغم همه تجربه‌های غلطش در سیاست و اقتصاد و مشاورت، نسخه ای علیه انسانهای شریف می پیچد و آنها را از گرفتن پست منع می‌کند. 🔹 این فقیر ذهنی، حتی نمی‌داند که ناقص می اندیشد و این بزرگترین فقرها و نداری‌هاست. 🔹 جناب سریع القلم ایده‌ای در توسعه دارد که اندیشمندان متعددی تذکر داده‌اند که به لحاظ منطقی ناقص و به لحاظ انسانی، عاری از شرافت است. توسعه‌ای که سریع القلم از آن سخن می‌گوید در بهترین حالت تبدیل شدن به سرایه‌دارانی برای استعمار است - و البته سرایداری هم شغل شریفی است به شرط آنکه نوچه استعمار نباشد- و صد البته مازوخیسمی هم به این تز مخلوط است که از آن استعمار لذت هم می‌برد و به آن فخر می‌فروشد. 🔹 حالا صاحب چنین ایده مشعشع غیرانسانی که البته هشت سال هم به دست روحانی تجربه شد و ماحصلش سنگین ترین تحریمها علیه کشور بود، چطور میتواند فقرا را به مضحکه بگیرد و به آنان توهین کند؟ 🔹 سریع القلم یک‌زمانی هم لبوفروشان را به تمسخر میگرفت و میگفت که نباید اصلا به نظر آنان اعتنا کرد؛ بعدها مشخص شد که خیلی از لبوفروشان از این فخرفروشان بهتر می‌اندیشیده‌اند. منبع :تسنیم 🆔@abhas313

✅جمع آوری نقدهایی بر اندیشه سریع القلم 👇 📌پرونده سوم( اقتصاد و سیاست، برای «طبقات فقیر» خیر، برای «طبقه متوسط» آری!) 🔻نسخه جدید نئولیبرال‌های ایرانی، تئوریزه کردن رسمی الیگارشی است! 🔹انتشار تازه‌ترین اظهارات محمود سریع‌القلم، استاد علوم سیاسی و طراح تز توسعه متقابل(بخوانید توسعه وابسته) دوباره بحث خطرناک پیوند سیاست با طبقه سرمایه‌دار را زنده کرده. سریع القلم در مصاحبه‌ای مدعی شده که «طبقات فقیر و ضعیف» نباید وارد عرصه سیاست و اقتصاد شوند و آینده این حوزه‌ها باید در اختیار «طبقه متوسط» بماند. ادعایی که نه تنها فاقد پشتوانه علمی است، بلکه بازتولید همان گفتمان نخبه‌گرای سرمایه‌داری است که در بزنگاه‌های انتخاباتی تکرار می‌شود که ثروتمندان را به دلیل «چشم و دل سیری و بی‌نیازی» قابل اعتماد معرفی می‌کنند و فقرا را ذاتاً مستعد فساد می‌دانند! 🔸این نگاه، در ظاهر آکادمیک، اما در واقع مبتنی بر پیش‌فرض‌های تبعیض‌آمیز است؛ پیش‌فرض‌هایی که تاریخ خلاف آنها را ثابت کرده است. آنانی که بیشترین هزینه را برای استقلال، امنیت و عدالت جوامع پرداخته‌اند، غالباً از طبقات فرودست برخاسته‌اند؛ کسانی که با مشکلات معیشتی آشنا بوده و طعم فقر را چشیده و مسئله مردم برایشان ملموس بوده است همواره وجودشان به نفع جامعه بوده. 🔹در مقابل، طبقات برخوردار در طول تاریخ – از قارونیان و فرعونیان تا خوانین و فئودال ها و ملاکان و حالا الیگارشی‌های مدرن نظیر علی انصاری‌ها و بابک زنجانی‌ها- بیش از هر گروه دیگری در پی انحصار، استثمار و حفظ منافع خویش بوده‌اند. جریان سرمایه‌داری جهانی نیز همین مسیر و فرآیند را ادامه داد: از استعمار قدیم و جنگ‌های پی‌درپی علیه سایر کشورها تا استعمار نوین و بی‌ثبات‌سازی ملت‌ها برای تضمین منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک! 🔸از منظر علمی نیز استدلال سریع‌القلم بی‌مبناست. حتی امروز در معتبرترین دانشگاه‌های آمریکا، نظام پذیرش دانشجو کاملاً «Need-Blind» است؛ یعنی هنگام ارزیابی علمی، وضعیت مالی دانشجو مخفی است. هزاران دانشجوی کم‌برخوردار با فاند کامل وارد رشته‌های اقتصاد، سیاست، حقوق و علوم اجتماعی می‌شوند. دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، ییل، MIT و استنفورد تنوع طبقاتی را نه تهدید، بلکه عامل تقویت کیفیت علمی و تصمیم‌سازی می‌دانند. حتی آمریکایی‌ها امروز برای خود به این نتیجه رسیده‌اند که سیاست و اقتصاد زمانی کارآمد می‌شوند که تجربه‌های زیسته متنوع در آن حضور داشته باشد، نه وقتی به حوزه‌ای انحصاری برای قشر برخوردار تبدیل شوند! 🔹جالب آنکه همین جریان که سال‌ها هر نوع بحث درباره نابرابری و «طبقه» را «مارکسیستی» و کمونیستی می‌خواند و با مفهوم «طبقه» مشکل داشت، امروز با تناقضی آشکار از حاکمیت «طبقه متوسط» سخن می‌گوید. لیبرال‌های ایرانی که ادعای آزادی سیاسی و آزادی فردی و آزادی اقتصادی‌شان گوش فلک را کر کرده بود به کجا رسیدند که امروز خیلی علنی می گویند «اقتصاد و سیاست» برای طبقات فقیر نه؛ ولی طبقه متوسط بله! شعارها و مبانی لیبرالیسم، آزادی سیاسی و آزادی اقتصادی برای فرد فرد جامعه است ولی لیبرال‌های ایرانی، مستبدترین طبقه هستند! 🔸ادعای سریع القلم حالا علنی و عریان شده وگرنه این جریان سه دهه گذشته این سیاست را در عمل دنبال می‌کرده؛ از هاشمی رفسنجانی و خاتمی گرفته تا روحانی و حالا پزشکیان! این ادعاها بیش از هر چیز، ماهیت واقعی جریان لیبرال ایرانی را آشکار می‌کند. 🆔@abhas313

✅جمع آوری نقدهایی بر اندیشه سریع القلم 👇 📌پرونده چهارم: از ریشه‌کنی فقر تا ریشه‌کنی فقرا! 🔻یک نکته مهم دیگر درباره سخنان جدید محمود سریع القلم که گفته نباید طبقه فقرا وارد عرصه و مناصب سیاست و اقتصاد بشوند و عرصه ها باید برای طبقه متوسط باشد، اضافه کنم. 🔸این نکته که وقتی فرد درگیر مشکلات مالی و معیشت خود باشد، دغدغه ای برای مسائل فرهنگی و سیاسی و اقتصادی مملکت ندارد و توان برنامه ریزی برای زندگی شخصی ندارد چه برسد به امور مملکتی؛ نکته درستی است. ما که این نکته را رد نمی کنیم. مادامیکه فرد شب و روز گرفتار تهیه یک لقمه نان برای اهل و عیال هست، فرصتی برای فعالیت سیاسی و اقتصادی و بالتبع حضور در مناصب سیاسی و اقتصادی ندارد! اینکه کاملاً بدیهی است. این نکته نه تازه است و نه محل بحث و نزاع. 🔹موضوع اصلی آنجاست که آیا طبقه اجتماعی می‌تواند به‌عنوان معیار دائمیِ تعیین صلاحیت در عرصه قدرت عمل کند یا خیر؟ در روایت سریع‌القلم و جریان نوکیسه سرمایه‌داری، فقر نه یک وضعیت اجتماعی قابل اصلاح، بلکه برچسبی دائمی و ذاتی است که فرد را برای همیشه از امکان ارتقای سیاسی و اقتصادی محروم می‌کند! 🔸در برابر این دیدگاه، نظریه سیاسی اسلام - بر اساس بند 3 اصل ۴۳ قانون اساسی - دقیقاً نقطه مقابل این دیدگاه، وظیفه دولت را این می‌داند: «تنظیم‌ برنامه‌ اقتصادی‌ کشور به‌ صورتی‌ که‌ شکل‌ و محتوا و ساعت‌ کار چنان‌ باشد که‌ هر فرد علاوه‌ بر تلاش‌ شغلی‌، فرصت‌ و توان‌ کافی‌ برای‌ خودسازی‌ معنوی‌، سیاسی‌ و اجتماعی‌ و شرکت‌ فعال‌ در رهبری‌ کشور و افزایش‌ مهارت‌ و ابتکار داشته‌ باشد.» دقت کنید: «شرکت فعال در رهبری کشور! 🔹در این چارچوب، رهبری یک فرآیند اجتماعی و مشارکتی است، نه امتیازی موروثی برای طبقه‌ای خاص. معیار شایستگی نیز نه ثروت، بلکه تقوا، تخصص، کارآمدی و توان تدبیر است. اصل ۴۳ قانون اساسی علیه انحصار قدرت می‌ایستد و می‌گوید که رهبری حق همه است. نزاع واقعاً بر سر جمله‌‌ای ساده نیست؛ بر سر دو مدل حکمرانی است: یکی مبتنی بر انحصار طبقاتی، دیگری بر مشارکت عمومی و شایسته‌سالاری واقعی! 🔸البته اینکه چرا حالا در کشور ما ملاک انتصابات بر مبنای شایستگی نیست، ربطی به نظریه اسلام سیاسی ندارد؛ همین جریان نوکیسه در دولت های مختلف اجازه نداده که از طبقات ضعیف و آدم‌های ساده‌زیست و از طبقات پائین جامعه به مناصب وارد شوند. اینها حتی در تدوین و طراحی سیاست های اقتصادی کشور هم معتقد هستند که نباید طبقات ضعیف جامعه در نظر گرفته شوند. اگر نیاز باشد برای توسعه کشور طبقات فقیر له شوند، مانعی ندارد و باید له شوند! 🔻در یک جمله خلاصه کنم؛ اسلام سیاسی به ریشه‌کنی فقر اعتقاد دارد اما اینها به ریشه‌کنی فقرا! 🆔@abhas313

💠زیارت آل یاسین وذکر مصیبت باب الحوائج شش ماهه 🕌مسجد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها 🗓۱۴خرداد۱۴۰۴ 🆔@abhas313

♨️بیانیه حجت‌الاسلام رفیعی در مورد مطالب آقای سلیمانی اردستانی باسمه تعالی یا‌ ایها الذین امنوا اتقوالله و قولوا قولاً سدیدا به حسب وظیفه از شهر کربلا و کنار مضجع شریف حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) برآن شدم در باب مطالب اخیر آقای سلیمانی اردستانی و فضای ایجاد شده در کشور نکاتی را به اختصار عرض کنم، تفصیل انشالله در فرصت دیگری. ۱- همواره در طول تاریخ بین عالمان در زمینه‌های مختلف علمی اختلاف نظر وجود داشته که یکی از آن‌ها گزاره‌های تاریخی است. کشاندن مباحث خاص عرصه‌های علمی به سطح عموم مردم و جامعه خطای بزرگی است. به ویژه آنکه هر طیفی مبنا و دلیلی دارد، بزرگ‌ترین اشتباه جناب اردستانی آن است که اختلاف نظر خود در باب شهادت صدیقه طاهره(سلام‌الله‌علیها) را به فضای مجازی و مجالس عمومی مردم آن هم با ادبیات سخیف کشانده، آن هم در شرایط فاطمیه که همه جا از رهبر معظم گرفته تا مراجع و اعتاب مقدسه و مردم در حال برگزاری روضه و عزاداری هستند، ایشان اگر حرفی هم دارند باید در جمع دانشمندان به بحث بنشینند نه با انتشار صوت، احساسات مردم را جریحه‌دار کنند؛ این یا از غفلت است یا عمد و یا به هدف دیگری که الله اعلم. ۲- تاریخ نقلی مجموعه‌ای از مطالب است که طبق آن متخصصین تحلیل خود را ارائه و نظر خود را با احتمال اظهار می‌دارند، این‌که شیخ بگوید من تاریخ را قبول ندارم و بر مبنای الهیات منکر حوادث بیت می‌شوم سخن باطلی است، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. مگر می‌توان با استبعاد صرف، تاریخ نقلی را زیر سوال برد، ده‌ها مدرک(که فاضل گرامی آقا حامد ارائه نمود) دال برحرمت شکنی و جسارت به بیت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) است چگونه با یک استبعاد و شبهه‌ای که بزرگان سال‌ها در آثار خود مانند (مأساة الزهرا) پاسخ داده‌اند احساسات جامعه عزادار شیعه را جریحه دار می کنید. ۳- آیا ادبیات توهین به شیعه، مراجع و عموم مردم با واژه‌هایی که شرم دارم ذکر کنم، زیبنده کسی است که لباس پیامبر را یدک می‌کشد؟ ۴- تمسخر روضه امامان (علیهم السلام) مانند امام شهید و مظلوم جواد الائمه (علیه‌السلام) و توجیه غلط حسادت همسران چه وجهی دارد؟ جای امام خمینی(ره) خالی است که با یک جمله‌ی منتشر شده از صدا و سیما (سال۱۳۶۷) با شائبه توهین به حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) چه حکم تندی دادند. شیخنا، علت شهادت امام جوان شهید، دستور حاکم عباسی است، به علاوه گریه بر مصائب اهل بیت علیهم‌السلام در منابع دینی ما توصیه شده تا نام آنان‌ برای نسل‌های بعدی زنده بماند. ۱۴۰۰ سال گریه از یک نسل نبوده، نسل‌های متعدد با گریه و عزاداری فرهنگ مظلومیت اهل بیت را منتشر کردند چرا امام باقر (علیه‌السلام) توصیه به ۱۰ سال عزاداری در منی کرد، مگر صدیقه طاهره سلام‌الله‌علیها بر رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله) و عمویش عزاداری نکرد؟ مگر پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) نفرمودند چشمی که بر حسنم گریه کند کور وارد محشر نمی‌شود؟ شیطان کار زشت شما را زیبا جلوه داده است، اتقوالله ۵- توهین و جسارت از سخنرانان و مداحان عزیز نیز کار پسندیده‌ای نیست، باید مواظبت کرد. در پایان از شیخ می‌خواهم با استغفار و عذرخواهی از افکار عمومی و خواص جامعه مانع بهره برداری دشمن شوند. اختلاف مبنا و نظر امری است طبیعی و قابل بحث در لجنه‌های تخصصی، اما ضربه زدن به باورهای شیعی قابل تحمل نیست. والسلام علی من اتبع الهدی ناصر رفیعی محمدی 🆔@abhas313

⚠️ حتی در بردن نام مبارکشان ادب داشته باشیم هزار مرتبه شُستم دهان به مشک و گلاب هنوز نام تو بردن نشان بی‌ادبی‌ست ... قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيٍّ الْبَصْرِيُّ الْمُعَدِّلُ قَالَ: رَأَى رَجُلٌ مِنَ الصَّالِحِينَ فِيمَا يَرَى النَّائِمُ رَسُولَ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ أَزُورُ مِنْ أَوْلَادِكَ فَقَالَ صلی‌الله‌علیه‌وآله إِنَّ مِنْ أَوْلَادِي مَنْ أَتَانِي مَسْمُوماً وَ إِنَّ مِنْ أَوْلَادِي مَنْ أَتَانِي مَقْتُولًا قَالَ فَقُلْتُ لَهُ فَمَنْ أَزُورُ مِنْهُمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ تَشَتُّتِ مَشَاهِدِهِمْ أَوْ قَالَ أَمَاكِنِهِمْ قَالَ مَنْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْكَ يَعْنِي بِالْمُجَاوَرَةِ وَ هُوَ مَدْفُونٌ بِأَرْضِ الْغُرْبَةِ قَالَ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ تَعْنِي الرِّضَا فَقَالَ صلی‌الله‌علیه‌وآله قُلْ‌ صَلَّى‌ اللَّهُ‌ عَلَيْهِ‌ قُلْ‌ صَلَّى‌ اللَّهُ‌ عَلَيْهِ‌ ثَلَاثاً. 📚 عيون أخبار الرضا عليه‌السلام؛ ج‌۲؛ ص۲۸۱ علی بن احمد معدّل گوید یکی از صلحا، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله را در خواب دید و عرض کرد یا رسول الله من کدام یک از فرزندان شما زیارت کنم؟ حضرت فرمودند: بعضی از فرزندان من مسموم شدند و بعضی مقتول. عرض کردم با توجه به پراکندگی زیارتگاه های ایشان کدام یک را زیارت کنم؟ حضرت فرمودند: هر کدام که به شما نزدیکتر است هر کدام که به محل زندگی شما نزدیک تر هستند و شما به اونزدیک هستی او را زیارت کن و او در غربت مدفون است. عرض کردم یا رسول الله منظور شما حضرت رضا است؟ حضرت فرمودند: بگو صلی الله علیه، صلی الله علیه، صلی الله علیه. 🆔@abhas313