یه وقتی به خودمون میاییم که دیگه هیچی ازمون نمونده
نه جسمی برای ادامه
نه قولی برای عمل
نه همدمی برای مرهم بودن
نه اعتباری برای ساختن
نه سخن راستی برای پذیرفته شدن ...
یه اهلِ دلی میگفت :
بچه هیئتیها زودتر پیر میشن .
پرسیدن چرا ؟
گفت : اونایی که دغدغه هیئتُ ندارن ،
شاید سالی یه بار گذرشون بیوفته
ارباب دعوتشون کنه ؛
اما بچه هیئتیها..
بچه هیئتیها تو مجالس روضههاشون ،
هر دفعه سرِ روضه قتلگاه
پیر و پیرتر میشن . .
ولی یه چیز بگم ؟
رفاقت با حضرت عباس یه چیزِ
دیگه است...!
اصن رفیق فقط آقام ابالفضل
(علیه السلام)
میدونی چی این حس رو قشنگ تر میکنه ؟
_اینکه میدونی آقا عزیز دل ارباب بود!
_اینکه شبیه ترین در رزم به پدرشون مرتضی علی (علیه السلام) بود!
خیلی نابِ این حضرت خیلی ناب:)