خطبه خواندن حضرت زینب سلام الله علیها
روایت شده است که چون اسیران کربلا را آوردند، زنان اهل کوفه گریبان چاک زده و زاری می‌کردند و مردان هم با آنها می‌گریستند. زین العابدین(ع)که بیمار بود با صدایی ضعیف و آهسته گفت:
«اینان بر ما گریه می‌کنند! پس چه کسی ما را کشته است؟»
آن گاه زینب دختر امام علی(ع) به سوی مردم اشاره کرد که
خاموش باشید! دم‌ها فرو بسته شد و زنگ شتران از نوا باز ایستاد.
روایت‌گر ماجرا گفته است:
هرگز زنی پرده نشین را خوش سخن‌تر از وی ندیدم؛ گویی بر زبان علی سخن می‌راند.
او خدا را ستایش کرد و بر رسول او درود فرستاد و مردم کوفه را به خاطر رفتار دوگانه‌شان و کوتاهی در یاری امام حسین(ع) نکوهش کرد و آنان را به کیفری بزرگ برای کشتن سید جوانان اهل بهشت وعده داد. پس از سخنان زینب، مردم حیران شده بودند و دست‌ها به دندان می‌گزیدند.
طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۰۴
دخترجناب
#ابوتراب
