آدم وقتی تنهایی از پس یسری اتفاقات برمیاد، دیگه بعدش براش مهم نیست که کی کنارش میمونه و کی از پیشش میره.
سختتر از خود گریه اون گریهایه که نمیاد، همه وجودتو گرفته ولی از چشم بیرون نمیاد، گلوت رو خورده ولی نایی ازش درنمیاد.