چه آدمهایی که بسیار مومن بودند و اندك اندك دچار روزمرّگی شدند و قلبشان از حضور خدا تهی شد! کجای کارید؟!

مردم وابستگی، بیچارگی می‌آورد!

و ما هر کس به تعلقی گرفتار...

در مسلخ عشق، جز نکو را نکشند...

توقع؛ رنج است...

عشق محصول انس است

گم کرده معشوق فاقد همه چیز است

انسانها گاهی در مسیری طولانی مقصد را فراموش میکنند

🔻 ببین وقتی میگه : منم فردا برا ایستگاه صلواتتیون فردا شکر میارم چه گل از گلش میشکفه با خنده میگه: اتفاقا شکر کم داشتیم شکر کم داشت ولی با همین بچگیش داشت برا ایستگاه صلواتی آقا امام حسین آبروداری میکرد ، با لبخند از رهگذرا پذیرایی میکرد 💔💔💔

خبر نداری که پیوستن در گسستن است و زندگانی در مردن و مرادها در بی مرادی؟

پروانهٔ شمع را وصال در سوختن است و شمع را زندگی در سر بریدن است...