به کسی که با تو هر شب، همه شوق گفت و گو بود چه رسیده است کامشب، سر گفت و گو ندارد ▪︎ خرابات

میدانستم کار به جایی میرسد که نه دل قانع میشود نه عقل راضی... امان ازین دوگانگی ها ▪︎ مانوشته‌ایم‌برای‌شما و المپیاد

گر از یادم رود عالم تو از یادم نخواهی رفت ▪︎ قلم‌شما

دیگرم غیر از تو میل صحبت دیگر نماند آنکه مشغول تو شد دارد فراغ از دیگران ▪︎ قلم‌شما(چقدر قشنگ بود💔)

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من داند و من دانم و دل داند و من ▪︎ قلم‌شما

این چه استغناست یارب؟ وین چه قادر حکمت‌یست؟ کین همه زخم نهان هست و‌ مجال آه نیست... ▪︎ خرابات

عمرم اگر شود به درازای عمر نوح کاری به جز غلامی حیدر نمی کنم 💚 فقط‌حیدر‌امیرالمومنین‌است

مقدار یار هم‌نفس، چون من نداند هیچکس ماهی چو در خشک اوفتد، نعمت بداند آب را ▪︎ خرابات

حال و هوای شهر ما دیگر هوای روضه نیست کفران نعمت کرده‌ایم، از ما محرم را مگیر... ▪︎ دلتنگ‌دل‌نگران‌محرم‌ارباب

اون زخمای نهانی که حافظ میگفت؛ بزرگترینش همین ماجرای محرم امسال ماست... مجال آه هم نیست واقعا 💔 خرابات

ما برای با تو بودن عمر خود را باختیم بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل می‌باختی ▪︎ قلم‌شما(این کارا فقط از دل آدمای مهربون بر میاد :) آخرشم ناراحتیش بازم برا خودشون میمونه فقط...💔)

گفتم زمان عشرت، دیدی که چون سر آمد گفتا خموش حافظ، کاین غصه هم سرآید ▪︎ قلم‌شما(کدوم شبی رو دیدی که صبح نشه؟! این قصه هم تموم میشه... قرار بود یه مقدار ادبی بشه ولی گویا قسمت نبوده :) خلاصه منظور اینه‌که همه‌چی رو با خدا هماهنگ کنین، قول میدم ضرر نمیکنین🖤)