سوز سردی بر صورتم می خورد. درستــ همان جا ایستادم؛ کنار سقاخانه حرم. آن روز جمعه مهدی هم کنارم ایستاده بود. هر دو برای زیارت به حرم امام رضا (ع) آمده بودیم. نزدیکی های ظهر بود که بعد از زیارتــ خواستیم برگردیم خانه. مهدی گفت: «صبر کنیم، نماز جمعه را که خواندیم، برمی گردیم …» لرزیدم و گفتم: «آخه با این هوا؟ سرما می خوریم …» کتش را از تن درآورد و روی زمین پهن کرد: «بشین روی لباسم تا سرما نخوری …» خودش هم همان طور با لباس نازکی که بر تن داشتـ، کنارم روی زمین نشست آن روز نماز جمعه را با هم خواندیم؛ درست همان جا کنار سقاخانه حرم … . 💠همسرشهید مهدی هنرور باوجدان #یڪ‌روایت‌عاشقانہ🌿

' مغرور و بداخلاق بشو با همه اما بامن بـِه از این باش که با خلقِ جهانی🌏'

"بسم ربّ الخـٰالق دل های عـٰاشق✨"

💛🖇

-هر که از عشق تو پرسيد ، به او گفتم شـُكر♥️ :) پیش مردم گِله از یار ...؟ همینم مانده‌ست !