اتمام تایم قایق سواری😍😍😍😍

بازگشت از اردو ساعت پنج عصر بحمد الهی

با سلام در اولین جلسه ای که با والدین گرامی داشتیم تعدادی از والدین سوالات خود را بصورت مکتوب ارائه کردند . سوالات در اختیار استاد فهیمی قرار گرفت و جواب ایشان به سوالات در ادامه ارسال خواهد شد👇👇👇

با سلام و خسته نباشید من یک فرزند پسر 13 ساله ی کلاس هشتم دارم که به شدت رفتار نا مناسب با من دارد و از هر شیوه ای استفاده کردم ولی هیچ تغییری نکرده است . مثلا حرفهای زشت و توهین میکند اگه جواب بدم بدتر می کند و اگر هم جواب ندم میگه دیدی من راست می گم و گرنه جواب منو می دادی و نزدیک یک سال یا بیشتر هست که ناخنش را می جود . برای ریشه یابی به مشاور هم مراجعه کردم ولی هنوز تغییری حاصل نشده 2 . برای بچه موفق بشه در کاری آیا درسته که به بچه وعدع و وعید و قول جایزه داد. سلام سوال اول: توی این فرض و با وجود این مشکلات (حرف های زشت و توهین و بد اخلاقی، ناخن جویدن و...) قطعا باید به مشاور رجوع کرد و علت را ریشه یابی کرد. شاید اضطراب دوره نوجوانی ریشه باشه شایدم علت های دیگری داشته باشه. تو این مورد حتما باید رفت سراغ مشاور متعهد و با تجربه و اطلاعات مورد نیاز را به مشاور بدهیم تا بتواند تحلیل دقیقی از ریشه مشکل پیدا کند. سوال دوم: وعده و وعید مشکلی نداره و میشه برای اینکه فرزند کار خوبی انجام بده بهش قول جایزه داد منتها باید مواظب باشیم فرزند شرطی نشه و همیشه منتظر جایزه نباشه و برای جایزه، کار خوب مد نظر ما را انجام نده. علل پرخاشگری: گاهی ریشه پرخاشگری خصوصا در این سن، که در آستانه نوجوانی هست، بخاطر تغییرات اوست. چون ذهنش از کودکی به بزرگسالی می‌رسه، دچار تحولاتی می‌شه، باید این تعییرات رو بشناسید و همراهی کنید تا بگذره 👌مثل کم حوصلگی، حساس بودن، توجه به ظاهر، زود ناامید شدن،زود افسرده شدن، زود عصبانی شدن. دومین ریشه که برمیگرده به جسم بچه‌ها که ممکنه کمبودهایی دارند باید با مراجعه به طب سنتی برطرف بشه. سوم تامین نیازها ست. نیاز به همصحبت، نیاز به بازی، نیاز به آزادی و انتخاب. که اغلب به خاطر فرصت نداشتن، یا ایجاد محدودیت، به نیازهاشون پاسخ مناسب داده نشده و باعث پرخاشگری در بچه ها میشه چهارم میتونه حس انتقام گرفتن باشه بخاطر اینکه تحقیر میشه توسط بزرگترها و همون رفتار رو اجرا می‌کنه روی کوچکترها.

با سلام پسر من هفتم و 14 سال دارد پسر من خیلی صحبت میکند در خانه و خیلی سوال را در خانه تکرار می کند ممنون می شوم جواب دهید . و خیلی دست های خود را می شوید من فکر میکنم که وسواس دارد سلام سوال داشتن فرزندان نشانه خیلی خوبیه. اینکه بچه ها از سر کنجکاوی سوالات زیادی می پرسن خوبه فقط پدر و مادر باید خودشونو مجهز کنند که بتونند به درستی سوالات فرزند را جهت دهی کنند. سوال داشتن فرزند زمینه بسیار مناسبی برای افزایش تفکر و قدرت تحلیل فرزند است. در مورد شستن دست ها هم میتونید از علت شستن سوال کنید که چرا اینقدر شستشو می کنی؟ علت خاصی داره؟ زیاد کثیف میشه؟ ابتدا باید علت شستشو زیاد مشخص بشه سپس متناسب با همون علت راهکار داد.

در مورد تفاوت گذاشتن بین فرزندان لطفا راهنمایی کنید شوهر من به شدت بین پسر اول و دوم فرق می گذاره خیلی محسوس و تابلو تا جایی که پسر اولم به داداش خودش لقب سوگلی داده تذکرات من اصلا کارساز نیست چون پسرم (اولی ) شبیه همسر اول شوهرم بوده که بهش خیانت کرده و دومی کاملا شبیه خودش واقعا نگران پسرم هستم لطفا راهنمایی کنید سلام این کار پدر قطعا کار درستی نیست و باید اصلاح بشه. منتها برای اصلاح این کار نباید خیلی تند و محکم برخورد کرد سعی کنین خیلی آرام و نرم باهاش گفتگو کنید و اشتباه کارش را بهش بگید یا اگر از شما پذیرش نداره شخص ثالثی را پیدا کنید که از اون شخص حرف شنوی داره و از طریق او به گوشش برسونید که این رفتار چقدر میتونه آینده فرزند اول را به خطر بندازه. این رفتار برای ارتباط دو فرزند هم خیلی مضر هست و حتی ممکنه آسیب زیادی به فرزند دوم برسونه و...

بچه ای که تحت تاثیر حرف دوستش قرار می گیره چگونه با او صحبت کنیم که اگر با یک رفیق نابلد هم برود بتواند عین آن بچه نشود ؟ چه طور می توانیم از دوست بد او را دور کنیم و بفهمانیم این دوست خوبی نیست برای تو؟ سلام هر چه اعتماد به نفس و هویت مستقل در فرزندان ما تقویت شود به همان میزان تحت تاثیر دوستان قرار نمی گیرند. برای مصون شدن فرزندان از تاثیرات دوستان بد باید هویت مستقل را در اونا تقویت کرد. ما در تبیین روش تربیتی، مفصل در مورد هویت مستقل صحبت می کنیم. در مورد دوست خوب و بد هم می توان با گفتگو به نتایجی رسید. مثلا به نظر شما یک دوست خوب چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟ چه خصلت هایی در یک دوست نشانه خوب بودن و مفید بودن دوستی با او است؟ و از این نوع سوالات برای این که خود فرزند به ویژگی های دوست خوب برسد.

فرزندم مدام در مدرسه با حمایت و مداخله در مشکلات دیگران، خودش را مطرح می کند و برای خودش و خانواده دردسر و مشکل ایجاد می کند هر چقدر هم برایش توضیح می دهیم رفتارش اشتباه است قانع نمی شود راهکار چیست ؟ لطفا توضیح دهید. سلام اگر فقط برای مطرح شدن این رفتارها را انجام می دهد، باید دید ریشه انجام این رفتارها چیست؟ ریشه آن می تواند کمبود محبت و نقص توجه باشد که در این صورت باید بیشتر او را دید و به او توجه و محبت کرد تا این کمبود توجه برطرف گردد. ریشه های دیگری هم می تواند داشته باشد از جمله احساس استقلال و بزرگ شدن. در این صورت باید زمینه مستقل شدن فرزند در خانه را فراهم کرد به عنوان مثال به او به چشم یک مرد نگاه کنیم نه یک بچه، به او مسئولیت بدهیم و کار بسپاریم که احساس بزرگی و ارزشمندی در او تقویت گردد.

باعرض سلام سوالی که داشتم این است که اگر پدر یا مادر دچار اشکالات اخلاقی باشند و بچه این نقایص را می بیند چطور اقتدار پدر و مادر حفظ شود مثلا پدری که سیگار میکشه و بچه این کار را نمی پسندد و مرتب شکایت می کند به نظر شما نقش مادر اینجا باید چطور باشد چطور بچه ها را قانع کرد تا اقتدار پدر هم از بین نرود با تشکر سلام این اشکالات و نقائص قطعا پدر و مادر را تا حدودی از چشم فرزند خواهند انداخت یعنی قطعا تاثیر گذاری پدری که اهل سیگار نیست از پدری که سیگار می کشد بیشتر است اما اقتدار والدین در منزل فقط تحت تاثیر این موارد نیست و پارامتر های مهم تری دارد از جمله احترام پدر و مادر به یکدیگر مثلا مادر حرمت پدر را نگه دارد و اقتدار او را حفظ کند حتی اگر پدر سیگار می کشد و مادر مخالف کشیدن سیگار است. به عبارت دیگر اگر پدر و مادر بدی ها و نقائص یکدیگر را نادیده بگیرند و احترام و اقتدار یکدیگر را مراعات کنند قطعا فرزندان نیز این اقتدار را حس خواهند کرد هر چند یکی از والدین اهل سیگار باشد. در مورد کارهای نا پسند یکی از راهکار های کلی این است که کار ناپسند را مذمت کنیم نه شخصیت طرف مقابل را، یعنی سیگار کشیدن را کار بدی بدانیم نه اینکه کسی که سیگار می کشد را انسان بدی بدانیم.

با سلام و عرض ادب پسر من 12 ساله هست و کلاس هفتم خیلی کم تحمل و کم صبر شده هر موقع در مورد مدرسه یا بیرون بودنش یا کلاس که هست سوال بپرسم اولی را که می پرسم دومی را میگه اینقدر سوال می پرسی چگونگی برخورد با این مشکل ؟ سلام این مورد نیاز به اطلاعات بیشتری دار تا بتوان تحلیل دقیق تری داشته باشیم. آیا فقط در مورد مدرسه و درس و بیرون کم تحمل هست یا هر موضوعی که در موردش سوال می کنید این شکلی برخورد می کنه؟ آیا موقعیت مناسبی برای گفتگو انتخاب شده یا خیر؟ آیا فرزند آمادگی و شرایط لازم برای گفتگو را داشت یا اصلا حوصله نداشت؟ به طور کلی میشه قبل از شروع گفتگو سوال کنیم که آیا دوست داری در مورد مدرسه و... با هم گفتگو کنیم؟ هر موقع این رفتار را انجام میده بگیم فکر کنم الان شرایط مناسبی برای گفتگو نیست میتونیم بعدا در مورد این موضوع با هم صحبت کنیم. البته ممکنه بخاطر این باشه که ما قبلا خیلی فرزندمون رو سوال پیچ کردیم. الان تا می‌خواهیم سوالی بپرسیم پیش خودش میگه وای دوباره شروع شد و قراره 20 سوال رو جواب بدم. لحن سوال کردن ما هم خیلی مهمه فرزند نباید از سوالات ما احساس کنه در حال بازجوییه و داره جواب پَس میده.