وسط درس خوندن دراز میکشم کف زمین چون خودکشی کار خوبی نیست

ناخونامو از ته می‌گیرم چون خودکشی کار خوبی نیست

فکر‌کردی اگه دروغ بگی برنده میشی؟ آره احمق؟

ولی پروسه درس خوندن و نتایجش خیلی عجیبه. یعنی تو هرشرایطی که باشی، از خودت متنفر باشی، چمیدونم وسط یه بلبشوی بزرگ باشی، عزیزتو از دست داده باشی، مریض باشی و و و ، اگه بتونی درس بخونی، نتایجش واااااقعا ۸۵ درصد مسائل رو حل می‌کنه. یعنی اگه توانشو داشته باشی، به جای اینکه هدفون بذاری و دراز بکشی کف زمین تا شاید یادت بره، یا به جای اینکه یکی از اون هزارتا راه حل بدردنخورتو واسه حل کردن این مشکلا به کار بگیری، اگه فقط به جای اینا بتونی اون سختیِ درس و تحمل کنی و یکم بری بالاتر، واقعا تراپیه، سلامت روان اضافست. واقعا تورو می‌کشه بالا، واقعا چیزیه که باعث میشه حتی در بدترین شرایط یه ته‌مونده از لذت و حس کنی. ولی می‌دونم یه وقتایی آدم حتی جونِ تکون دادن دستشو هم نداره. چه از غم چه از مریضی یا چیزای دیگه. ولی واقعا اگه توانش داشته باشی و انجامش بدی جوابه. خیلی جوابه

واقعا مونده راهی که نجات پیدا کنم از اینجا؟

ولی یه فکت خیلی خیلی خیلی واقعی که چه بهش باور داشته باشی چه نداشته باشی، به هرحال اتفاق میوفته، اینه که، وقتی با یه نفر دوستی، تو رابطه ای، یا هرچیز دیگه ای، و یادگاریایی که اون بهت داده شروع میکنن به "اتفاقی خراب شدن" به این معنیه که قراره دوستی یا رابطه‌تون تموم بشه.

امروز رفتی، واقعا تعجب کردم. یکی از آدمایی که مطمئن بودم از دستش نمی‌دم تو بودی. ولی هفته‌ی پیش، گلدونی که بهم داده بودی آفت زد، آروم آروم خورده شد و امروز که رفتی، آخرین برگ‌ش هم افتاد .

کاش می‌شد بگذرم و رد شم

گل و گیاها و رنگ سبز واقعا روح زندگین

ولی از دست دادن یه آدم، باعث میشه نهایت جمله‌ی "خدایا الان چیکار‌کنم؟" رو درک کنی.

Think I better go -