#در_حرکتیم ... پرانگیزه و مقتدر ... مهمترین اتفاقات خوب سال ۱۴۰۱ @nafahat_graphic

#تلنگری #استاد_شجاعی #استاد_عالی • فقــط در یک حالت است، که ما اگر بغیر از شهادت از دنیا نرویم ضرر نکرده‌ایم، و نگرانی تولد به برزخ را نداریم. ★ در آستانه‌ی تحویل سال، بدانیم چه بخواهیم. @ostad_shojae

سلام و عرض ادب دارم خدمت شما بزرگواران و همراهان عزیز حاضر در کانال قبل از هر چیز بابت همراهی و صبوری شما عزیزان کمال تشکر رو دارم و بسیار ممنونم از حضور گرمتون در این محفل کوچک در این ساعات پایانی سال ۱۴۰۱ و در آستانه‌ی سال جدید برای همه‌ی شما عزیزان آرزوی خیر کثیر و رزق‌ معنوی و مادی بسیار دارم و امیدوارم در سالی که پیش رو دارید خداوند به تک تک شما رزق‌های پربرکت و لایحتسب نصیب و روزی کنه و در این دوران آخرالزمان روز به روز بر یقین و اعتقادات شما اضافه کنه و در مسیر حق ثابت قدم‌تر و محکم‌تر باشید و بمانید تا آخر این انقلاب که به گفته‌ی علامه حسن‌زاده بین‌الطلوعین ظهور هست، قطعا راه خودش را تا آخر خواهد رفت، ان‌شاءالله ما از قطار انقلاب پیاده نشیم که به قول سردار شهیدمون یکی از شئون عاقبت بخیری، نسبت ما با جمهوری اسلامی و انقلابه و همین طور رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی که امروز سکّان انقلاب به دست اوست. ان‌شاءالله سرباز ولایت باشیم و بمونیم. یا حق و التماس دعا🌺🙋  

اول نو شدن روز و ماه و سال رو به همه‌ی شما عزیزان تبریک عرض می‌کنم و اما بعد یک توصیه دارم اگر می‌خواید عید را به کسی تبریک بگید، وقت بذارید و جملاتی که احساس خودتون پشتش نشسته رو کنار هم بچینید و ارسال کنید. اگر اینقدر وقت ندارید و می‌خواید متنی که حاج علی براتون ارسال کرده رو برای بقیه بفرستید، دقت کنید و قبلش اسم حاج علی رو حذف کنید تا اینجوری نشه 😁

📢 ترک صِلِۀ رَحِم، قطع کردن رشتۀ رحمت خداست. 💠 آیت‌الله میرباقری: ‌«محبت‌هايی كه انسان از ديگران می‌بيند، محبت‌های خداست. اگر مادری به فرزندِ خودش محبت می‌كند، درواقع، محبتِ خداست كه در وجودِ مادر است. مادر چه كار می‌تواند بکند؟ پدر با ما چه كار دارد؟ قبلاً كه با ما كاری نداشتند! بعد هم جايی ما را رها می‌كنند؛ «يَوْمَ يَفِرُّ المَْرْءُ مِنْ أَخِيهِ * وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ * وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ». اين وسط اگر توجهی به ما می‌كنند، محبت خداست؛ چه رحمت عام يا خاص. اگر معلمی معارف الهيه را تعليم می‌كند، او با ديگران چه كار دارد؟! اين محبتِ خاصِ خداست؛ حوالهٔ خداست. اگر مادری محبت می‌كند حوالهٔ خداست. اين كه در دستورات فقهی داريم که صِلهٔ َرحِم واجب است يا قطع رَحِم حرام است و گناه كبيره شمرده شده است، ريشه در همين مطلب دارد. لذا فرمود چون رحم، رشته‌ای از رحمت حضرت حق است که بين انسان و اقوامش قرار گرفته، لذا قطع آن هم قطع با خداست.» ☑️ @mirbaqeri_ir

از افتضاح تا افتتاح خدا را نپیچان نویسنده : مریم اردویی در مواجهه با «ماه مبارک رمضان» خواه ناخواه آدم‌ها به چند دسته‌ تقسیم می‌شوند. گویی «شهرالله» در حکم امتحانی است که عیار همه‌ی ما را روشن می‌کند. مرد جنگ با شیاطین درون و طواغیت بیرون هستیم یا فقط دنبال راه فرار از آزمون الهی و بهانه‌تراشی‌های نخ‌نما می‌گردیم؟! در ادامه‌ی این یادداشت، اشاره می‌کنم به 4 دسته از آدم‌ها که هر یک نگاه مخصوص به خود را به ماه رمضان دارند.  یک دسته را می‌توانی لابه‌لای این دیالوگ‌ها بشناسی: «سحری چی بخورم که کمتر در طول روز تشنه بشم»، «کدوم غذا را بخورم که کمتر ضعف کنم»، «بدو تا اذان را نگفته‌اند دو قلوپ دیگه آب بخور!» به این‌ها می‌گویم دیالوگ‌های آشناطور ماه‌رمضان؛ دیالوگ‌هایی که همه‌ی ما کم‌وبیش شنیده و یا حتی دغدغه‌مان بوده است. دغدغه‌هایی از جنس همان دغدغه‌ی «چی بپوشم» قبل هر مهمانی که بیشتر از آن‌که حکایت از دغدغه‌مندی برای خود مهمانی داشته باشد، حول محور «من» می‌چرخد. منی که می‌خواهد کم نیاورد اما نه مقابل صاحب‌خانه، که مقابل خودش. حرف‌هایی که همه‌اش حیله‌گری است و دورزدن یک دستور الهی، انجام ظاهر و مخالفت با باطن! آن‌وقت می‌شود عبادت نفس و اطاعت از خود و روزه‌ای که مصداق انارهای‌ پوکی است که وقتی ظاهر تر و تمیز و سرخ‌آب‌سفیدآبکرده‌اش را می‌بینی طمع می‌کنی که آن تو «صددانه یاقوت دسته‌به‌دسته» نشسته، اما وقتی کارد می‌اندازی به جانش و باطنش را می‌شکافی، دودی از لای زخم تنش بر‌می‌خیزد که آه از نهادت بلند می‌شود. تازه می‌فهمی عجب رکبی خورده‌ای که به ظاهر بسنده‌ کرده و از کرم درون غفلت کرده‌ای. این‌همه خسران سربند آن است که از آداب روزه غفلت کرده‌ای؛ که اتفاقا باید در طول روز کمتر بخوابی تا بیشتر به تو سخت بگذرد و کاری کنی که اقلا به اندکی ضعف دچار شوی، نه اینکه مدام بخواهی ضعف را چاره کنی. دسته‌ی دوم را می‌توانی لابه‌لای این جنس دیالوگ‌ها جستجو کنی: «زخم‌معده دارم روزه برام خوب نیست»، «روزه بگیرم ضعف می‌کنم»، «فشارم می‌افته»، «گرسنه بشم عصبی می‌شم»، امسال هم ‌که «روزه بگیری، ضعیف می‌شی کرونا می‌گیری»! این دسته‌ اوضاع‌شان وخیم‌تر از دسته‌ی اول است. آن‌ها اگر حداقل دنبال چاره‌کردن ضعف‌شان بودند و دور زدن باطن حکم خدا، این‌ها رسما دنبال پیچاندن خود خدا هستند، غافل از این‌که نفس زیر دو خم‌شان را گرفته و با مخ بر زمین‌شان زده است. این بدنی که این‌قدر در پی رتق و فتق خوراکش هستند، دیر یا زود خوراک مار و مور خواهد شد. دسته‌ی سوم اما اوضاع‌شان فرق می‌کند. این‌ها دیگر دنبال پیچاندن خدا و یا باطن حکمش نیستند، بلکه زیرآب حکم خدا را پیش بقیه می‌زنند با دیالوگ‌هایی ابلیس‌طور: «روزه می‌گیری که چی بشه؟»، «تو این گرما روزه برای کلیه‌هات ضرر داره»، «خودت رو سرکار نذار، روزه برای هیچ‌کس فایده نداره!» این نسخه پیچیدن‌ها برای آدم‌هایی که در جریان هوشمند شدن‌ها، منفعل هم شده‌اند تا جایی که حوصله‌ی خواندن دو خط کتاب یا تلمذ پای حرف یک روحانی را ندارند، هم‌چون زهری است که به رگ روح‌شان و ساقه‌ی خاکستری مغزشان تزریق می‌شود و عملا پای استدلال‌شان را فلج می‌کند تا جایی که ایمان نیم‌بندشان شل می‌شود و تقوای‌شان با یک تق، وا می‌رود. این‌بار نه‌تنها جلوی حکم خدا گارد می‌گیرند که جلوی خلق خدا به روزه‌خواری‌شان مباهات می‌کنند. کسانی که مناجات‌شان به جای «هربت الیک» بدل به «هربت منک» می‌شود. چه بدبخت است آنکه از خدا فرار می‌کند. اما دسته‌ای هم هستند که در زمره‌ی «قلیل من عبادی الشکور» قرآن قابل تفسیرند. له‌له زدن‌شان از «رجب» آغاز می‌شود. از همان شب اول ماهی که قرار است «نهر رجب» کارش را شروع کند و از بهشت راه بیفتد و به‌این دنیا برسد، به پیشوازش می‌روند. جنس دیالوگ‌های‌شان فرق می‌کند.‌ هر روزشان با «یا من یملک حوائج السائلین» آغاز می‌شود و در پس هر نمازشان امید خیر دارند از کسی ‌که «ارجوه لکل ‌خیر» است و اعطاکننده‌ی کثیر بالقلیل.‌‌‌ خیزشان از اول رجب برای ایام‌البیض است تا معتکف خانه‌ی همان‌ کسی شوند که قرار است کمتر از دو ماه دیگر مهمانش شوند. آن‌قدر سر قرار رجب حاضری می‌زنند و از نهر سفیدش می‌نوشند که مهر «رجبیون» بر پیشانی‌شان می‌خورد و نشان‌کرده‌ی خدا می‌شوند برای روزی که منادی ندا دهد «أین ‌الرجبیون؟» و آن‌ها لبیک گویند «بلی!» رد نهر را می‌گیرند و می‌روند تا می‌رسند به شاخه‌های طوبی. «شعبان» را صرف صیام و قیام می‌کنند. دنبال اصلاح ذات‌البین‌اند. پریشانی از چهره‌ی گرفتار می‌زدایند و این‌گونه خود را به طوبای بهشتی درمی‌آویزند. ظهرهایش را صلوات شعبانیه زمزمه می‌کنند. دغدغه‌ی تقدم و تأخر از اسماءالله را که زاهق و مارق‌شان کند، لابه‌لای فرازهای صلوات با بغض قورت می‌دهند و لازم‌بودنی را که لاحق‌شان کند می‌طلبند. شب که می‌شود نجوا می‌کنند «و اسمع دعائی اذا دعوت

ک و اسمع ندائی اذا نادیتک و اقبل علی اذا ناجیتک فقد هربت الیک» و به‌سوی خدا می‌گریزند. این دیالوگ‌ها تازه شروعی بود برای افتتاح حمد و ثناء کسی که به ارحم‌الراحمین بودنش یقین کرده‌اند. «افتتاح» نه‌تنها برای آن‌ها دیالوگ دارد که «انک تدعونی فاولی عنک و تتحبب الی فأتبغض الیک»ش می‌تواند دیالوگ همه‌ی نیازمندهای نفهمی باشد که دو ماه فرصت‌شان را سوخت کردند، به جای نیاز ناز کردند و حالا در پی پیچاندن یک‌ماه باقی مانده‌اند. این است رمضان و خدایی که به دنبال چپاندن مهربانی‌‌اش در بغل همه‌ی دودره‌بازها است.‌‌.. ✍مریم اردویی @zananegiii

مناجات عرفانی حضرت امام خمینی(ره) برای ورود به #ماه_مبارک_رمضان @zananegiii

چند خطی در رابطه با این سکانس از فیلم «برادران لیلا» که برنده جایزه در جشنواره فیلم کن شده نوشتم که در ادامه می‌خوانید @aghletarif

گویی فیلم «برادران لیلا» با همین یک سکانس قصد دارد راهی که غرب در چندین دهه طی کرده است را یک شبه و با عریان‌ترین شکل ممکن طی کند. گمان نمی‌کنم حتی رادیکال‌ترین فمنیست‌ها که با نظریه‌ی پدرسالاری نقطه‌ی آغازین مبارزه‌ی خود را کانون خانواده و به ویژه پدر قرار دادند، اینچنین عریان، جرأت به تصویر کشیدن نظریه‌پردازی‌های خود را داشته باشند. «پدر» نه تنها در فرهنگ ایرانی و اسلامی جایگاهی ویژه داشته و دارد، بل‌که حتی در غرب نیز تا چندین دهه پیش از چنین جایگاهی برخوردار بوده است تا جایی‌که رسانه‌ها نقشی اساسی در تحکیم این جایگاه داشتند. به عنوان مثال شبکه تلویزیونی سی بی اس، در سـال 1954 با پخش برنامه‌ي «پدر بهتـر از همـه مـی‌دانـد»، بر نقش شگفت انگیز و موثر پدر در خانواده تأکیـد می‌کرد. اما به مرور زمان و با شروع فعالیت مخرب فمنیست‌ها خصوصا رادیکال فمنیسم در اواخر قرن بیستم این جایگاه تضعیف شد و اثرات مخرب چنین تضعیفی خیلی زود خودش را در جامعه‌ی غربی نشان داد. تاثیر این فعالیت‌ها تا فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها هم کشیده شد به گونه‌ای که پدران افرادی لاابالی، گمراه و بد ذات نمایش داده شدند. بت اوستین که یک منتقد سینمایی است، سینماي مدرن را تحت سیطره کودکانی می‌داند که هادي والدین خود هستند. او متقد است هالیوود جایگـاه والـدین مـدبر،رئـوف، قابل اتکا و آرام دیروز را به افرادي غیرمتعادل و ناآرام داده است که محتاج یک برنامـه دوازده مرحله‌اي یا یک کودك دوازده ساله هستند تا وضعیت خانوادگی پایـدار آنهـا را زنـده نمایـد. در کتاب «جنگ علیه والدین» که به همین مسئله در غرب پرداخته، نوشته: «تا چندی پیش پدران همواره عنصری اساسی در خانواده به شمار می‌رفتند. به گفته دیوید بلانکن هورن که یک تحلیل‌گر اجتماعی است در پایان سده بیستم، خانواده فاقد پدر در ایالات متحده، نشان از انحرافی اساسی از تقریبا تمام تاریخ و تجربیات بشر دارد.» از دست رفتن این پایگاه و ستون خانوادگی مهم در آمریکا تبعاتی چون افزایش انحراف و جرایم فرزندان و وقوع مشکلات اجتماعی چون برقراری روابط نامشروع قبل از ازدواج خصوصا در بین دختران و ۲ برابر شدن آمادگی ترک تحصیل را در بین فرزندان به دنبال داشته است. به تعبیر رهبر انقلاب وقتی اروپا خواست مدرنیته را به این منطقه بیاورد فاضلاب‌های آن را آورد. حالا یک بار دیگر غرب با اعطای جایزه به این فیلم، آن را مجرای ورود فاضلابی دیگر به ایران کرده است. این هتک حرمت پدر در حالی به تصویر کشیده شده که پدر در نظام الهی، با مفهوم مقدس «ولایت» عجین گشته است. در کتاب اهل بیتی‌ها در رابطه با جایگاه پدر می‌خوانیم: «پدر در نظام تکوینی خانواده، واسطه‌ی رساندن رزق خدای سبحان به بندگان خودش می‌شود؛ از این رو در نظام تشریع خانواده، به او ولایت داده‌اند و اهل خانواده را نسبت به پدر واجب‌النفقه قرار داده‌اند. همین پدر در خانواده مظهر اسمای الهی است؛ به گونه‌ای که مظهر خالقیت، قدرت، متانت، رازقیت و ...در نزد فرزندان است.» از همین رو محبت انسان به والدین راه محبت و رسیدن به خداوند است. بنابراین می‌توان گفت این سکانس از فیلم فقط شوریدن در برابر پدر نیست که شوریدن بر علیه نظام ولایی خداوندی است. ✍مریم اردویی @aghletarif

یک نکته دیگه حتی این دیالوگی که داره در این سکانس می‌گه کلی میشه ازش برداشت سیاسی کرد یک پدر پیر و بی‌عرضه که فقط به فکر خودشه خانواده‌ش دچار مشکلات اقتصادین با تصمیماتش باعث بدبختی اونها شده و اجازه نداده اونها سر و سامون بگیرن، برای نشوندن این پیرمرد خودخواه سر جاش، دختر خانواده باید قیام کنه و بخوابونه زیر گوش پدر

در اهمیت جایگاه پدر در خانواده لازم دیدم این روایت رو نقل کنم: در یکی از جنگ‌های پیامبر صلی‌الله علیه و آله ، پدر یکی از اصحاب مقابل پیامبر و در لشکر کفر قرار داشته، وقتی به میدان میاد و مبارز می‌طلبه، پسر اون مرد برای مبارزه از پیامبر صلی‌الله علیه وآله اذن میدان می‌خواد، ولی پیامبر صلی‌الله علیه و آله اجازه نمی‌دن و می‌فرمایند تو نرو صبر کن یه نفر دیگه اینکار رو به عهده بگیره.

زنان مارا آگاه کنید! نه اینکه ناراحت بشید حجت الاسلام رضوانی https://eitaa.com/zananegiii

یه حبه قند: حرم، حریم، حرمت، محرَم در تعالیم دینی ریشه یابی لغوی؛ در بسیاری از موارد می تواند موجب رفع سوءتفاهمات یا روشن شدن حقایق شود. مثلا در منطق دینی مرد و زن غریبه نسبت به هم اصطلاحا نامحرم نامیده می شوند و دین برای این نسبت؛ حدودی تعیین کرده است. این مرز گذاری را می توان با سوءظن تحلیل کرد و برای آن بافته های موهوم ردیف کرد از بدبینی اسلام نسبت به امر جنسی تا متضاد دیدن مرد و زن یا منزوی خواهی زن و... اما حکمت این فاصله گذاری را می شود تا حد زیادی از خود لغت و ریشه یابی آن متوجه شد. نامحرم با واژه هایی چون حرام، حرمت، محرّم، حرم و حریم هم ریشه است. وقتی میگوییم فلان مکان،حرم است«مثل مسجدالحرام» یا نام روزهایی را«محرًم الحرام» می گذاریم بدین معناست که این مکانها یا زمانها از منظر الهی دارای احترامی ویژه است که باید آن را حفظ کرد برهمین مبنا وقتی می گوییم فردی نامحرم است یعنی دارای حریمی است که باید محترم شمرده شود نه اینکه او شرّ و شیطانی است و باید از او دور شد! این حرمت، هم برای مردان و هم زنان به ویژه زن و مرد مومن، صادق است یعنی این طور نیست که فقط زن و مرد نسبت به هم حریم داشته باشند و نامحرم باشند بلکه بین خود مردان و زنان نیز مرزهای شرعی و اخلاقی موضوعیت دارد مثلا دو مرد یا دو زن نمی توانند به هر قسمتی از بدن یکدیگر نگاه کنند هرچند بدون قصد جنسی باشد، همچنین انسان شرعا اجازه نگاه جنسی به هیچ محرم و نامحرمی را جز همسر ندارد یعنی افراد در دایره این حدود نسبت به هم نامحرم اند. پس #انسان و حریم #جنسی و #جنسیتی او محترم است و اقتضائات متفاوت جنسی و جنسیتی زنان و مردان نسبت به هم موجب می شود که حریم های مختلفی برای حفظ این حرمت، میان ایشان تعریف شوداما جنس و #جنسیت زن در این حوزه حامل گوهرها و مزیت های ویژه ای است و به تبع آن دارای حریم وحرمتی متفاوت است که توجه به حفظ آن ضروری تر و شکستن آن مخرب تر است.این مطلب فراتر از پوشش شرعی است. خلاصه آنکه در منطق دین؛ زن، #عفت و #عزت او حرم است و کسی جز محارم به حریم این حرم راه ندارند آن هم در حد و حدودش. تنها همسر است که به همه این حریم راه دارد شرط ورود کامل به این حریم، رعایت #حرمت، پذیرش #مسئولیت و تعهد به #مراقبت از آن است(#غیرت) پاسداشت حرمت این حرم، هم بر دوش مردان است و هم خود زن چون حرمت این حرم اولا وبالذات، حق الله است نه حق فردی زن. اساسا مالک اولیه بدن ما و همه زیبایی هایش خداست(یا مالک رقّی) و شکستن حریم و حرمت جسم و متعلقات آن، بالذات حق هیچ کسی نیست و انسان امانت دار این حرم است. تلک حدود الله فلا تقربوها ✍️دکتر سید یاسر طاهررحیمی https://eitaa.com/zananegiii

حیفم اومد این متن رو شما هم نخونید

📸برافراشته شدن پرچم فلسطین در تظاهرات مخالفان نتانیاهو اندکی صبح سحر نزدیک است. به یاد اون سخن حضرت آقا افتادم که به زودی در قدس نماز خواهید خواند

اون روز نزدیکه ان‌شاءالله

منتظر ظهور دجال نباشید، دجال خیلی وقته که ظهور کرده 🍃🌹🍃 👤حجت‌الاسلام عالی https://eitaa.com/zananegiii

عاجزانه خواهش می کنم گوش کنید سخنرانی شیخ قمی موصوع: نبرد آخر الزمان 🏁 👈موج بعدی فتنه، برای اردیبهشت، برنامه‌ریزی شده است! (بعد از تعطیلات عید و پایان رمضان) 🔺شروع گرما 🔺بی‌حجابی و بی‌بندوباری‌های برنامه‌ریزی شده 🔺برانگیخته‌شدن غیرت قشر مذهبی 🔺کشته‌سازی از دختران بی‌حجاب 🔺درگیری‌های مسلحانه مذهبی‌ها و... 🔺کشتارهای گسترده 🔺و غیره... 👈راه‌حل خنثی‌سازی... جلسه در جمع نخبگان رشته‌های فنی کشور انجام شد. تاریخ شنبه 1401/12/06 تهران ⚠️بسیارمهم‼️‼️‼️ #جهاد_ تبیین انتشار با شما https://eitaa.com/joinchat/23527424Cc6ba52ee21

غلبه بر سِحر و چشم‌زخم بخش اول؛ بی‌اثرسازی سِحر و چشم‌زخم #پاسخهای_استاد_مؤیدی_به_پرسشها ~ ۴ دقیقه | ۸ مگابایت ‎ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ‎«توحید تشیّع» ● @ShiaTowhid ‎تلگرام|اینستگرام|آپارات

درباره کشف حجاب ۳ 🔹در مواجهه با این وضع زننده کشف حجابها، دوستانم میپرسند تذکر بدهیم؟ نهی از منکر بکنیم؟ آنها شجاعت تذکر دادن را دارند و غیرتش را هم. اما ابهامشان ناشی از نکته دیگری است که خواهم گفت. به هر حال سوال ساده است. «تذکر بدهیم یا نه؟». جواب من هم روشن است، بله تذکر بدهیم. غیرت دینی ما اگر باقی مانده، باید به چشم بیاید. (من در این یادداشت درباره بلاتکلیفی مسوولین و رسانه ای ها و همینطور دیگر وظایف و مسوولیتهای خود ما بحث نمیکنم.) 🔹اما یک نکته امروز جدی تر از قبل شده، عمل به امر به معروف و نهی از منکر، مثل هر واجب دیگری در فضایی از تزاحمات و تعدد عنوانها انجام میشود و مکلف باید عقلانیت لازم برای انجام آن را کسب کند. اهمیت توجه به این نکته، امروز بیشتر از گذشته است. فرض کنید به اشتباه با کسی از فامیلتان در یک جلسه و جمع خانوادگی، میانه تان بهم خورده باشد. در این فضا کوچکترین رفتار ناشی از تقابل شما باعث برداشت بد طرف مقابل و دیگران و بدتر شدن اوضاع میشود. از یک سو باید برای پوششش مثلا، به او تذکر دهید، در حالیکه موظفید رابطه خود را با او ترمیم کنید. کدام را مقدم میکنید؟ به من باشد میگویم اگر میتوانید تذکر بدهید اما تذکری که همزمان رابطه شما را نیز با او ترمیم کند. بلدید؟ اگر نه، کار را خراب تر نکنید. 🔹ما معتقدیم با این رفتار آدمها مخالفیم نه با خودشان. عمق ارتباطمان با کسانی که خطاکارشان میدانیم به اندازه عمق ایمانمان است. این ارتباط عمیق ایمانی مستحکم تر از رابطه فامیلی است. آیا بلدیم به گونه ای تذکر دهیم که این رابطه فامیلی و ایمانی ما مخدوش نشود؟ آیا بلدیم کاری کنیم که جمع زیادی از ضعیف الحجابها خود را بیرون از جبهه دینی ما به حساب نیاورند؟ بله دشمن روی این کشف حجابها حساب کرده، اما آیا روی اختلافات و دو گانگی ها حساب نکرده؟ خطر این شکن اجتماعی و دشمنی که بین ما ایجاد کرده اند، را احساس میکنیم؟ متوجه هستیم که بخواهیم یا نه ما نماینده نظام دینی هم به حساب میآییم و این جدایی به جدایی خیلی ها از نظام هم کشیده میشود. 🔹من تذکر دادن با این بلوغ و کیفیت را میپسندم. اگر ببینم نمیتوانم انجامش دهم. انجام نمیدهم. تذکری که دلم را خنک کند، جگرم را حال بیاورد نه. تذکری که احساس جدایی مرا از آدمها ایجاد کند نه رفتارشان، نه. تذکری که باعث تضعیف ارتباطات هویتی اجتماعی شود نه. 🔹به گونه ای تذکر بدهیم که ناظر سوم در درونش با ما همراه باشد. ولو به ظاهر همراهی نکند. دوست طلبه ای دارم که در فرودگاه هر چه یک دختر بد دهن و بی ادب به او میگفت و فیلمبرداری هم میکرد، او با احترام و ادب و منطق پاسخ میداد. طوری که مخاطبین دیگر همه به واسطه این ادب و اخلاقش با او همراه شده بودند. سخت است؟ بله سخت است. بله امروز ما هم نیاز به رشد داریم. امر به معروف و نهی از منکر را باید ارتقا دهیم، نیاز به یک فهم کلان و چند ضلعی داریم و نیاز به اخلاق و مهارت اعمال این فهم و بصیرت. 🔹حرف در این باره زیاد است . باز هم خواهم نوشت..... @ali_mahdiyan

آقایان مسئول، این مادر شهید مطالبه اش مسکن و زمین و خودرو و..... نیست. او فقط مطالبه حفظ ارزشها و دغدغه دین را دارد.