اعوذ بالله من الشیطان اللعین الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین «رب أخلنی مدخل صدق و أخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک سلطانا نصیرا» 🔰 سخن آغازین: 🔶 قرآن کریم، کتابی حی و بیانگر مجموعه مباحث نظری و عملی لازم برای هدایت بشر در تمامی دوران هاست. آموزه های وحیانی قرآن کریم اگرچه خود نیازمند هیچ علمی از علوم دیگر نمی باشد، لکن ما برای استفاده ی هر چه بیشتر از این دریای خروشان معارف و توان بهره گیری از نصوص آن نیازمند علوم بشری می باشیم. البته نه بدان معنی که مطلبی را از علوم استخراج کرده و آن را اصل قرار داده و بر قرآن کریم تحمیل نماییم بلکه بدان معنی که مباحثی که در علوم و فنون مختلف در می گیرد، شخص را آماده ی ظهور گیری در آن باب بخصوص از متون دینی می کند، یعنی شخص اکنون صلاحیت پیدا کرده است که با چشمی مسلح این علوم و ثمرات آن را به قرآن کریم عرضه نماید و از قرآن کریم پاسخ دریافت کند. در این صورت یک چرخه ی فهمی برای رسیدن به دیدگاه دینی در باب علوم انسانی روی می دهد، از یک سو کار های علمی بایستی به پیش رود و در هیچ مقطعی متوقف نشود که این امر خود منجر به استفاده و استظهار و استنطاق هر چه بیشتر از متن دینی می گردد و از سویی دیگر قرآن کریم که بیانگر متن واقع از عمیق ترین ساحت های هستی تا ظاهرترین آن می باشد، به این علم جهت دهی می کند. این چرخه ی فهم یکی از پایه های شکل گیری علوم انسانی اسلامی در راستای تحقق تمدن اسلامی می باشد. (وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ) النحل/89 🔶 در مواجه با تراث نقلی-روایی گرانقدر اهل بیت عصمت و طهارت) نیز بایستی بعینه همین مواجهه صورت گیرد، فلذا شخصی که به روایات مراجعه می کند، هم بایستی دستی در علم مربوطه و مسائل آن داشته باشد و هم با انحاء ظهور گیری از روایات و نحوه ی استفاده از آنها برای امروز آشنا باشد. این مهم نیازمند علم اصولی متناسب با نیاز های علوم انسانی و به فراخور احتیاجات نحوه ی ظهور گیری و حجیت روایات در این باب می باشد. لکن هر چند این علم اصول هنوز تولید نشده است، لکن علامه ی طباطبایی در تفسیر گرانقدر المیزان و نحوه ی مواجهه با روایات شیعی گام هایی مهمی را برداشته اند که اگر امتداد یابد می تواند یک علم اصول نوین و پاسخگو به نیازهای تمدن اسلامی از آن استخراج کرد. به علاوه انس با روایات و درگیری ذهنی روز افزون نیز خود می تواند فتح بابی برای این مهم باشد. 🔶 گروه علوم اجتماعیِ موسسه ی آموزشی پژوهشی نفحات که اولا به دنبال امتداد حکمت اسلامی در مباحث علوم اجتماعی و ثانیا به دنبال تولید علم اصول مورد نیاز مباحث اجتماعی و گرد آوری احادیث مرتبط و فراهم آوردن بستر تولید علوم اجتماعی اسلامی می باشد، از سال 99 مجموعه مباحثاتی را از آغاز کتاب بحار الأنوار علامه ی مجلسی در باب احادیث اجتماعی میان برخی از اعضای خود شکل داده است. هدف اولیه جمع آوری احادیث مربوطه به حوزه ها و مسائل علوم اجتماعی (از جامعه شناسی دین و معرفت و کار و شهری گرفته تا مسائلی چون عدالت اجتماعی و جنسیت و سائر مباحثی که به زیست دینی-اجتماعی فرد مسلمان مربوط می شود و قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام با ندای هدایت به سوی سعادت راستین متکفل بیان آن شده اند) می باشد، این قدم خود می تواند بستری را برای بحث های اجتهادی و شکل گیری یک درس خارج فقه اجتماعی و یا فقه الاجتماع و هر گونه فعالیت علمی دینی دیگر در زمینه های مرتبط فراهم سازد. 🔶 لازم به ذکر است که رویکرد اولیه در اینجا صرفا جمع آوری است تا روایات جلوی چشم اندیشمندان حوزوی دغدمه مند در حوزه های اجتماعی حاضر باشد، بررسی سندی و متنی و شرح و بسط هر یک از احادیث و استخراج لوازم آنها مجال دیگری را می طلبد. 🔶 در پایان از خداوند منان توفیق طاعت و بندگی و ادامه ی این مسیر را تا رسیدن به منزل مقصود که شکل گیری جامعه شناسی از سنخ مسلمین و برای مسلمین و در راستای اهداف اسلامی باشد خواستاریم. اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا [إِمَامِنَا] وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا، وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا 📣 فراخوان همکاری: بدین وسیله به اطلاع می رساند که هر کسی در هر زمینه ای از مباحث اجتماعی به حدیثی دست یافت و علاقه مند به نشر آن بود، می تواند حدیث مربوطه را به مدیر کانال ارسال نماید. 📌ارتباط با مدیر: @Tb_enghelab 🌐 آدرس ما در پیام رسان های اجتماعی: https://eitaa.com/ahadith_ejtemai https://ble.ir/ahadith_ejtemai https://www.instagram.com/ahadith_ejtemai/

🔰#حدیث_شماره_1 🌀#فراز__اول 📒 عيون أخبار الرضا عليه السلام ع، علل الشرائع فِي عِلَلِ الْفَضْلِ عَنِ الرِّضَا ع ⁉️ فإِنْ قَالَ قَائِلٌ لِمَ أَمَرَ اللَّهُ الْخَلْقَ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ وَ بِرُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ وَ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قِيلَ لِعِلَلٍ كَثِيرَةٍ ▪️ منْهَا أَنَّ مَنْ لَمْ يُقِرَّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَجْتَنِبْ مَعَاصِيَهُ وَ لَمْ يَنْتَهِ عَنِ ارتِكَابِ الْكَبَائِرِ وَ لَمْ يُرَاقِبْ أَحَداً فِيمَا يَشْتَهِي وَ يَسْتَلِذُّ مِنَ الْفَسَادِ وَ الظُّلْمِ فَإِذَا فَعَلَ النَّاسُ هَذِهِ الْأَشْيَاءَ وَ ارْتَكَبَ كُلُّ إِنْسَانٍ مَا يَشْتَهِي وَ يَهْوَاهُ مِنْ غَيْرِ مُرَاقَبَةٍ لِأَحَدٍ كَانَ فِي ذَلِكَ فَسَادُ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ وَ وُثُوبُ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ فَغَصَبُوا الْفُرُوجَ وَ الْأَمْوَالَ وَ أَبَاحُوا الدِّمَاءَ وَ النِّسَاءَ وَ قَتَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً مِنْ غَيْرِ حَقٍّ وَ لَا جُرْمٍ فَيَكُونُ فِي ذَلِكَ خَرَابُ الدُّنْيَا وَ هَلَاكُ الْخَلْقِ وَ فَسَادُ الْحَرْثِ وَ النَّسْلِ ▪️ و مِنْهَا أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَكِيمٌ وَ لَا يَكُونُ الْحَكِيمُ وَ لَا يُوصَفُ بِالْحِكْمَةِ إِلَّا الَّذِي يَحْظُرُ الْفَسَادَ وَ يَأْمُرُ بِالصَّلَاحِ وَ يَزْجُرُ عَنِ الظُّلْمِ وَ يَنْهَى عَنِ الْفَوَاحِشِ وَ لَا يَكُونُ‏ حَظْرُ الْفَسَادِ وَ الْأَمْرُ بِالصَّلَاحِ وَ النَّهْيُ عَنِ الْفَوَاحِشِ إِلَّا بَعْدَ الْإِقْرَارِ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَعْرِفَةِ الْآمِرِ وَ النَّاهِي فَلَوْ تُرِكَ النَّاسُ بِغَيْرِ إِقْرَارٍ بِاللَّهِ وَ لَا مَعْرِفَتِهِ لَمْ يَثْبُتْ أَمْرٌ بِصَلَاحٍ وَ لَا نَهْيٌ عَنْ فَسَادٍ إِذْ لَا آمِرَ وَ لَا نَاهِيَ ▪️ و مِنْهَا أَنَّا وَجَدْنَا الْخَلْقَ قَدْ يُفْسِدُونَ بِأُمُورٍ بَاطِنِيَّةٍ مَسْتُورَةٍ عَنِ الْخَلْقِ فَلَوْ لَا الْإِقْرَارُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَشْيَتُهُ بِالْغَيْبِ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ إِذَا خَلَا بِشَهْوَتِهِ وَ إِرَادَتِهِ يُرَاقِبُ أَحَداً فِي تَرْكِ مَعْصِيَةٍ وَ انْتِهَاكِ حُرْمَةٍ وَ ارْتِكَابِ كَبِيرَةٍ إِذَا كَانَ فِعْلُهُ ذَلِكَ مَسْتُوراً عَنِ الْخَلْقِ غَيْرَ مُرَاقَبٍ لِأَحَدٍ وَ كَانَ يَكُونُ فِي ذَلِكَ هَلَاكُ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ فَلَمْ يَكُنْ قِوَامُ الْخَلْقِ وَ صَلَاحُهُمْ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ مِنْهُمْ بِعَلِيمٍ خَبِيرٍ يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى‏ آمِرٍ بِالصَّلَاحِ نَاهٍ عَنِ الْفَسَادِ وَ لَا تَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ لِيَكُونَ فِي ذَلِكَ انْزِجَارٌ لَهُمْ عَمَّا يَخْلُونَ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَسَادِ #اخلاق_اجتماعی #کارکردهای_خداشناسی #خداشناسی_هنجارها 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🖌ترجمه: ⁉️ پس اگر شخصی سوال کند كه چرا خدای متعال خلق را مامور کرد که به خدا و فرستادگان و حججش و به آنچه از خدای متعال رسیده است اقرار کنند؟ در پاسخ گفته می مشود که به خاطر علل بسیاری که برخی از آن عبارتند از: 🔷 نخست: كسى كه بخدا و بفرستادگان او و بحجتهاى او و بآنچه از نزد او رسيده است اقرار نكند، از معاصی خدای متعال نیز اجتناب نمی ورزد و خود را از ارتکاب کبائر باز نمی دارد، و در نتیجه مراقب کسی نبوده و مراعات کسی را نخواهد کرد در آنچه می خواهد و در فسادی که از آن لذت می برد، و هنگامی که مردم مرتکب این امور شوند و هر انسانی بر اساس هر آنچه بدان میل داشته و هوایش نفسش اقتضای آن را دارد، عمل کند، بدون آنکه مراقب کسی بوده و دیگران را مراعات کند، در این امر فساد تمامی خلق و حمله ی برخی بر برخی دیگر (و در نتیجه شکست خوردن برخی از برخی دیگر) را در پی خواهد داشت، در نتیجه آدمیان فروج را غصب كنند و خونريزى و مال مردم و اسير كردن عيال مردم را مباح دانند و بعضى ايشان بعضى ديگر را بدون حق و جرمى بقتل رسانند پس لا جرم خرابى دنيا و هلاكت خلق و فساد دين مردم بر آن مترتب شود. 🔷 دوم: خداوند حكيم است و تنها کسی حکیم بوده و به صفت حکمت متصف می شود که از فساد منع کرده و امر به صلاح نماید و از ظلم باز دارد و از فواحش نهی کند، و منع از فساد و امر به صلاح و نهی از فواحش ممکن نخواهد بود الا بعد از اقرار به خدای عز و جل و معرفت امر کننده و نهی کننده، پس اگر مردم به حال خود در عدم اقرار به خدای متعال و عدم معرفت حضرتش نهاده شوند، امر به صلاح و نهی از فسادی تحقق نخواهد یافت چرا که آمر و ناهی ای وجود نخواهد داشت. 🔷 سوم: ما خلق را چنين يافته‏ايم كه گاهی در باطن و مستور از خلق فساد می کنند، پس اگر اقرار به خدای عز و جل و خشیت در غیب از حضرتش نباشد، هیچ کس هنگامی که با شهوت خود تنها شده و اراده ی آن را کند، مراقب دیگری در ترک معصیت و هتک حرمت و ارتکاب کبیره نخواهد بود و مراعات کسی را نخواهد کرد، هنگامی که فعل آن شخص مستور از خلق بوده و بدون مراقبت دیگران انجام شود و در این امر هلاک تمامی خلق قرار دارد، پس قوام خلق و صلاح حالشان جز به وسیله ی اقرار به خداوند علیم خبیری که عالم بر سر و أخفی است و امر به صلاح می کند و از فساد بازی می داد و هيچ امر پنهانى بر او پوشيده نيست، نخواهد بود،تا اينكه در اين اقرار منعى باشد ايشان را از انواع فساد در هنگامى تنها می شوند. 📚 بحارالأنوار، ج3، ص10 به نقل از عیون اخبار الرضا (علیه السلام) ج2، ص99 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره1 🌀#فراز_دوم ⁉️فإِنْ قَالَ فَلِمَ وَجَبَ عَلَيْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَةُ بِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى وَاحِدٌ أَحَدٌ؟ قِيلَ لِعِلَلٍ: ▪️منْهَا أَنَّهُ لَوْ لَمْ يَجِبْ عَلَيْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَةُ لَجَازَ أَنْ يَتَوَهَّمُوا مُدَبِّرَيْنِ أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ وَ إِذَا جَازَ ذَلِكَ لَمْ يَهْتَدُوا إِلَى الصَّانِعِ لَهُمْ مِنْ غَيْرِهِ لِأَنَّ كُلَّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ كَانَ لَا يَدْرِي لَعَلَّهُ إِنَّمَا يَعْبُدُ غَيْرَ الَّذِي خَلَقَهُ وَ يُطِيعُ غَيْرَ الَّذِي أَمَرَهُ فَلَا يَكُونُونَ عَلَى حَقِيقَةٍ مِنْ صَانِعِهِمْ وَ خَالِقِهِمْ وَ لَا يَثْبُتُ عِنْدَهُمْ أَمْرُ آمِرٍ وَ لَا نَهْيُ نَاهٍ إِذْ لَا يَعْرِفُ الْآمِرَ بِعَيْنِهِ وَ لَا النَّاهِيَ مِنْ غَيْرِهِ ▪️ و مِنْهَا أَنْ لَوْ جَازَ أَنْ يَكُونَ اثْنَيْنِ لَمْ يَكُنْ أَحَدُ الشَّرِيكَيْنِ أَوْلَى بِأَنْ يُعْبَدَ وَ يُطَاعَ مِنَ الْآخَرِ وَ فِي إِجَازَةِ أَنْ يُطَاعَ ذَلِكَ الشَّرِيكُ إِجَازَةُ أَنْ لَا يُطَاعَ اللَّهُ وَ فِي أَنْ لَا يُطَاعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْكُفْرُ بِاللَّهِ وَ بِجَمِيعِ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِثْبَاتُ كُلِّ بَاطِلٍ وَ تَرْكُ كُلِّ حَقٍّ وَ تَحْلِيلُ كُلِّ حَرَامٍ وَ تَحْرِيمُ كُلِّ حَلَالٍ وَ الدُّخُولُ فِي كُلِّ مَعْصِيَةٍ وَ الْخُرُوجُ مِنْ كُلِّ طَاعَةٍ وَ إِبَاحَةُ كُلِّ فَسَادٍ وَ إِبْطَالُ كُلِّ حَقٍّ ▪️ و مِنْهَا أَنَّهُ لَوْ جَازَ أَنْ يَكُونَ أَكْثَرَ مِنْ وَاحِدٍ لَجَازَ لِإِبْلِيسَ أَنْ يَدَّعِيَ أَنَّهُ ذَلِكَ الْآخَرُ حَتَّى يُضَادَّ اللَّهَ تَعَالَى فِي جَمِيعِ حُكْمِهِ وَ يَصْرِفَ الْعِبَادَ إِلَى نَفْسِهِ فَيَكُونُ فِي ذَلِكَ أَعْظَمُ الْكُفْرِ وَ أَشَدُّ النِّفَاقِ #اخلاق_اجتماعی #عینی_بودن_اخلاق #هنجارهای_اجتماعی_و_توحید 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🖌ترجمه: ⁉️ پس اگر شخصی سوال کند که چرا خدای متعال اقرار و معرفت به اینکه او واحدِ أحد ست را بر انسان ها واجب فرمود؟ در پاسخ گفته می شود به خاطر علل بسیاری که برخی از آن عبارتند از: 🔷 نخست: اگر این اقرار و معرفت بر ایشان واجب نبود جایز بود بر ایشان که گمان و توهم کنند که مدبّر و یا بیشتر از مدبر هستند، و هنگامی که این امر بر ایشان جایز باشد، به صانعی که غیر ایشان باشد هدایت نمی شوند، چون هیچ انسانی نمی داند که غیر آنکه او را خلق کرده عبادت کند و غیر آنکه به او امر کرده است را اطاعت کند، پس در این صورت بر حقیقت امر صانع و خالقشان نخواهند بود و در این صورت امر آمری و نهی ناهی ای نزد ایشان قرار پیدا نمی کند، چرا که آمر را بعینه و ناهی غیر را نمی شناسند. 🔷 دوم: اگر جائز باشد که خالق و صانع دو تا باشند، یکی از دو شریک اولی به پرستش و اطاعت از دیگری نخواهد بود، و چون اطاعت شریک دیگر جائز باشد در این امر جواز عدم اطاعت خدا و کفر به خدا و جمیع کتب و رسل و اثبات هر باطل و ترک هر حق و حلال کردن هر حرام و داخل شدن در هر معصیت و خروج از هر طاعت و مباح دانستن هر فساد و ابطال هر حقی نهفته است. 🔷 سوم: اگر جائز باشد که خالق و صانع بیش از یکی باشد برای ابلیس جائز خواهد بود که او آن خالق و صانع دیگر است تا با خدای متعال در تمامی احکامش مخالفت کند و بندنگان را به سوی خود جلب کند و در این امر بزرگترین کفر و شدید ترین نفاق نهفته است. 📚 بحار الأنوار، ج3، ص10 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#آیه_قرآن 📖 جعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ الله يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ. (المائدة/97) 📌«القيام: ما يقوم به الشيء» 🔰#حدیث_شماره2 🔺 أبِي رَحِمَهُ الله قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ الله قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ رِبْعِيٍّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ الله قَالَ: ⁉️ قلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ نَاساً مِنْ هَؤُلَاءِ الْقُصَّاصِ يَقُولُونَ إِذَا حَجَّ رَجُلٌ حِجَّةً ثُمَّ تَصَدَّقَ وَ وَصَلَ كَانَ خَيْراً لَهُ ▪️ فقَالَ كَذَبُوا لَوْ فَعَلَ هَذَا النَّاسُ لَعُطِّلَ هَذَا الْبَيْتُ إِنَّ اللهَ تَعَالَى جَعَلَ هَذَا الْبَيْتَ قِياماً لِلنَّاسِ. 🖌ترجمه: 🔺پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله از احمد بن محمّد، از حسين بن سعيد، از حمّاد، از ربعى، از عبد الرّحمن بن ابى عبد الله، وى مى‏گويد: ⁉️ محضر مبارك حضرت امام صادق عليه السّلام عرضه داشتم، گروهى از اين معركه‏ گيرها مى‏گويند: وقتى شخص يك بار حج بجا آورد و ديگر به حج نرود و به جاى آن پولش را صدقه داده و صله رحم كند از حج برايش بهتر است! 🔸 حضرت فرمودند: اگر مردم اين كار را بكنند، اين بيت (خانه ی خدا) تعطيل می شود در حالى كه خداوند متعال این خانه را مایه ی قوام مردم قرار داده است. 📚علل الشرائع، ج2، ص453 #اهمیت_توحید_و_شعائر_توحیدی_در_قوام_اجتماعی #بیت_الله #کعبه #قیاما_للناس 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره3 ⁉️ قالَ السَّائِلُ فَمَا الْفَرْقُ بَيْنَ أَنْ تَرْفَعُوا أَيْدِيَكُمْ إِلَى السَّمَاءِ وَ بَيْنَ أَنْ تَخْفِضُوهَا نَحْوَ الْأَرْضِ؟ ▪️ قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع ذَلِكَ فِي عِلْمِهِ وَ إِحَاطَتِهِ وَ قُدْرَتِهِ سَوَاءٌ وَ لَكِنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ أَوْلِيَاءَهُ وَ عِبَادَهُ بِرَفْعِ أَيْدِيهِمْ إِلَى السَّمَاءِ نَحْوَ الْعَرْشِ لِأَنَّهُ جَعَلَهُ مَعْدِنَ الرِّزْقِ فَثَبَّتْنَا مَا ثَبَّتَهُ الْقُرْآنُ وَ الْأَخْبَارُ عَنِ الرَّسُولِ ص حِينَ قَالَ ارْفَعُوا أَيْدِيَكُمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هَذَا تُجْمِعُ عَلَيْهِ فِرَقُ الْأُمَّةِ كُلُّهَا. 🖌ترجمه: ⁉️پس سوال کننده پرسید: (اگر خدای متعال احتیاج به مکان ندارد بلکه محیط به مکان که خلوق است می باشد) پس چه تفاوتی وجود دارد که هنگام دعا کردن دستان خود را به سوی آسمان بلند کنید یا به سوی زمین پایین بیاورید؟ 🔸 امام صادق علیه السلام پاسخ دادند: تفاوتی بین این دو در علم و احاطه و قدرت خدای متعال وجود ندارد و آسمان و زمین نزد او یکسان است لکن خدای متعال اولیاء و بندگانش را امر فرموده است تا دستان خود را به سوی آسمان و به سمت عرش بلند نمایند، چرا که خداوند آسمان را معدن رزق قرار داده است، پس ما نیز آنچه را قرآن کریم [1] و اخبار رسیده از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تثبیت می کنند، تثبیت می کنم، هنگامی که می فرماید: دستان خود را به سوی خداوند عز و جل بلند نمایید و این امری است که تمامی فرقه های امت اسلامی بر آن اجماع دارند. 📚بحارالأنوار، ج3، ص 30 به نقل از الاحتجاج طبرسی ج2، ص331 و مشابه این حدیث در توحید صدوق ص243 نیز آمده است. 📌[1] ظاهرا اشاره به آیه ی کریمه ی (و فی السماء رزقکم و ما توعدون) می باشد. #اهمیت_اجماع_امة #امة_واحدة #شعائر_توحیدی #ظاهر_باطن #وحدت_کلمه_وحدت_عمل_وحدت_کنش 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره4 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️ ... حَتَّى يُدْرِكَ فَإِذَا أَدْرَكَ وَ كَانَ ذَكَراً طَلَعَ الشَّعْرُ فِي وَجْهِهِ فَكَانَ ذَلِكَ عَلَامَةَ الذَّكَرِ وَ عِزَّ الرَّجُلِ الَّذِي يَخْرُجُ بِهِ مِنْ حَدِّ الصَّبَا وَ شِبْهِ النِّسَاءِ وَ إِنْ كَانَتْ أُنْثَى يَبْقَى وَجْهُهَا نَقِيّاً مِنَ الشَّعْرِ لِتَبْقَى لَهَا الْبَهْجَةُ وَ النَّضَارَةُ الَّتِي تُحَرِّكُ الرِّجَالَ لِمَا فِيهِ دَوَامُ النَّسْلِ وَ بَقَاؤُهُ ... ▪️وَ لَوْ لَمْ يَخْرُجِ الشَّعْرُ فِي وَجْهِهِ فِي وَقْتِهِ أَ لَمْ يَكُنْ سَيَبْقَى فِي هَيْئَةِ الصِّبْيَانِ وَ النِّسَاءِ فَلَا تَرَى لَهُ جَلَالَةً وَ لَا وَقَارا ... 🖌ترجمه: 🔸 تا هنگامی که به بلوغ می رسد، پس چون به بلوغ رسید و پسر بود، در صورت او مو می روید پس این روییدن مو نشانه ی مردانگی و موجب عزت مرد است که به وسیله ی آن از حد کودکی و شباهت با زنان خارج می شود، و اگر دختر باشد صورتش بدون مو باقی می ماند، تا بهجت و شادابی که موجب میل مردان به زنان است حفظ شود چرا که در این امر دوام نسل و بقاء بشر قرار داد. 🔸و اگر در زمان بلوغ در صورت مرد مو (ریش) نروید، در هیأت کودکان و زنان باقی خواهد ماند و در این صورت برای او جلالت و وقاری باقی نمی ماند ... 📚 بحار الأنوار، ج3، ص62 #جنسیت #مردانگی #زنانگی 📌 قابل توجه: مطلب بسیار مهمی که در مباحث علوم اجتماعی غربی در باب جنس و جنسیت و تحلیل جنسیت صرفا به صورت برساختی اجتماعی به چشم می خورد، حذف علت غایی از خلقت است. توجه به علت غایی زن و مرد و ورود به بحث جنسیت از این منظر یکی از قدم هایی است که انشاء الله بایستی در مطالعات اسلامی در این باب صورت گیرد. 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️و لَوْ كَانَ الْمَوْلُودُ يُولَدُ فَهِماً عَاقِلًا لَأَنْكَرَ الْعَالَمَ عِنْدَ وِلَادَتِهِ وَ لَبَقِيَ حَيْرَانَ تَائِهَ الْعَقْلِ إِذَا رَأَى مَا لَمْ يَعْرِفْ وَ وَرَدَ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَرَ مِثْلَهُ مِنِ اخْتِلَافِ صُوَرِ الْعَالَمِ مِنَ الْبَهَائِمِ وَ الطَّيْرِ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ مِمَّا يُشَاهِدُهُ سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ وَ يَوْماً بَعْدَ يَوْمٍ وَ اعْتَبِرْ ذَلِكَ بِأَنَّ مَنْ سُبِيَ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ وَ هُوَ عَاقِلٌ يَكُونُ كَالْوَالِهِ الْحَيْرَانِ فَلَا يُسْرِعُ فِي تَعَلُّمِ الْكَلَامِ وَ قَبُولِ الْأَدَبِ كَمَا يُسْرِعُ الَّذِي يُسْبَى صَغِيراً غَيْرَ عَاقِلٍ 🖌ترجمه: 🔸 و اگر کودک انسانی، فهیم و عاقل متولد می شد، عالم را هنگام ولادتش انکار می کرد و حیران و ضایع العقل باقی می ماند، چرا که - به صورت یک جا و ناگهانی - اختلاف صورت های کثیر عالم - از چهارپایان و پرندگان گرفته تا غیره- را مشاهده می کرد، اموری را که تاکنون ندیده است و اکنون لحظه ای بعد از لحظه ای و روزی بعد از روزی مشاهده می کند. در این امر عبرت بگیر از حال کسی که ار کشوری به کشور دیگر اسیر می شود در حالی که او عاقل است، در آغاز او واله و حیران است و به سرعت به آموزش کلام و قبول ادب آنجا مبادرت نمی ورزد و این به خلاف حال کودکی است که در حالت صغر سن و غیر عاقل به اسارت برده می شود. [1] 📚 بحار الأنوار، ج3، ص63 #انسان_شناسی #فرهنگ #ادب #زبان 📌 [1] این فراز ادامه دارد 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#ادامه_حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️ثمَّ لَوْ وُلِدَ عَاقِلًا كَانَ يَجِدُ غَضَاضَةً إِذَا رَأَى نَفْسَهُ مَحْمُولًا مُرْضَعاً مُعَصَّباً بِالْخِرَقِ مُسَجًّى فِي الْمَهْدِ لِأَنَّهُ لَا يَسْتَغْنِي عَنْ هَذَا كُلِّهِ لِرِقَّةِ بَدَنِهِ وَ رُطُوبَتِهِ حِينَ يُولَدُ ثُمَّ كَانَ لَا يُوجَدُ لَهُ مِنَ الْحَلَاوَةِ وَ الْوَقْعِ مِنَ الْقُلُوبِ مَا يُوجَدُ لِلطِّفْلِ فَصَارَ يَخْرُجُ إِلَى الدُّنْيَا غَبِيّاً غَافِلًا عَمَّا فِيهِ أَهْلُهُ فَيَلْقَى الْأَشْيَاءَ بِذِهْنٍ ضَعِيفٍ وَ مَعْرِفَةٍ نَاقِصَةٍ ثُمَّ لَا يَزَالُ يَتَزَايَدُ فِي الْمَعْرِفَةِ قَلِيلًا قَلِيلًا وَ شَيْئاً بَعْدَ شَيْ‏ءٍ وَ حَالًا بَعْدَ حَالٍ حَتَّى يَأْلَفَ الْأَشْيَاءَ وَ يَتَمَرَّنَ وَ يَسْتَمِرَّ عَلَيْهَا فَيَخْرُجَ مِنْ حَدِّ التَّأَمُّلِ لَهَا وَ الْحَيْرَةِ فِيهَا إِلَى التَّصَرُّفِ وَ الِاضْطِرَابِ إِلَى الْمَعَاشِ بِعَقْلِهِ وَ حِيلَتِهِ وَ إِلَى الِاعْتِبَارِ وَ الطَّاعَةِ وَ السَّهْوِ وَ الْغَفْلَةِ وَ الْمَعْصِيَةِ 🖌ترجمه: 🔸 سپس بدانکه اگر کودک انسان عاقل متولد می شد، هنگامی که خود را در آغوش دیگران و شیرخوار و پیچیده شده در لباس ها و خوابانیده شده در گهواره مشاهده می کرد، در خود احساس ذلت می کرد[1]، چرا که به خاطر لطافت و رطوبت بدن هنگام تولد از این امور بی نیاز نیست، به علاوه دیگر از آن شیرینی و دلربایی که خاص اطفال است بهره ای نداشت، پس به همین دلیل کودک هنگام تولد کم فهم و ناآگاه از آنچه در خانواده ی او می گذرد متولد می شود، پس اشیاء آرام آرام به ذهن ضعیف او وارد شده و او دارای معرفتی ناقص می گردد، سپس به صورت مداوم و تدریجی بر معرفت او افزوده می شود تا با اشیاء انس گیرد و بتواند با تمرین با آنها ارتباط مداوم برقرار کند، و به تدريج از حد تأمل و حيرت به مرتبه مى‏رسد كه به عقل خود تصرّف و تدبير و چاره امور معاش خود مى‏كند و عبرت مى‏گيرد از احوالى كه مشاهده مى‏نمايد و به سهو و غفلت مبتلا گردد و به طاعت و معصيت مكلّف مى‏شود. [2] 📚 بحار الأنوار، ج3، ص64 #انسان_شناسی #کودک #خانواده #معرفت 📌[1] ظاهرا این احساس غضاضت و دشواری و ذلت، فهم فطری عقل است، مستقل از هر فرهنگ و جامعه و خانواده ای [2] این فراز ادامه دارد 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#ادامه_حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️و فِي هَذَا أَيْضاً وُجُوهٌ أُخَرُ فَإِنَّهُ لَوْ كَانَ يُولَدُ تَامَّ الْعَقْلِ مُسْتَقِلًّا بِنَفْسِهِ لَذَهَبَ مَوْضِعُ حَلَاوَةِ تَرْبِيَةِ الْأَوْلَادِ وَ مَا قُدِّرَ أَنْ يَكُونَ لِلْوَالِدَيْنِ فِي الِاشْتِغَالِ بِالْوَلَدِ مِنَ الْمَصْلَحَةِ وَ مَا يُوجِبُ تَرْبِيَةً لِلْآبَاءِ عَلَى الْأَبْنَاءِ مِنَ الْمُكَلَّفَاتِ بِالْبِرِّ وَ الْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عِنْدَ حَاجَتِهِمْ إِلَى ذَلِكَ مِنْهُمْ ثُمَّ كَانَ الْأَوْلَادُ لَا يَأْلَفُونَ آبَاءَهُمْ وَ لَا يَأْلَفُ الْآبَاءُ أَبْنَاءَهُمْ لِأَنَّ الْأَوْلَادَ كَانُوا يَسْتَغْنُونَ عَنْ تَرْبِيَةِ الْآبَاءِ وَ حِيَاطَتِهِمْ فَيَتَفَرَّقُونَ عَنْهُمْ حِينَ يُولَدُونَ فَلَا يَعْرِفُ الرَّجُلُ أَبَاهُ وَ أُمَّهُ وَ لَا يَمْتَنِعُ مِنْ نِكَاحِ أُمِّهِ وَ أُخْتِهِ وَ ذَوَاتِ الْمَحَارِمِ مِنْهُ إِذَا كَانَ لَا يَعْرِفُهُنَّ وَ أَقَلُّ مَا فِي ذَلِكَ مِنَ الْقَبَاحَةِ بَلْ هُوَ أَشْنَعُ وَ أَعْظَمُ وَ أَفْظَعُ وَ أَقْبَحُ وَ أَبْشَعُ لَوْ خَرَجَ الْمَوْلُودُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَ هُوَ يَعْقِلُ أَنْ يَرَى مِنْهَا مَا لَا يَحِلُّ لَهُ وَ لَا يُحْسِنُ بِهِ أَنْ يَرَاهُ ▪️ أ فَلَا تَرَى كَيْفَ أُقِيمَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنَ الْخِلْقَةِ عَلَى غَايَةِ الصَّوَابِ وَ خَلَا مِنَ الْخَطَإِ دَقِيقُهُ وَ جَلِيلُهُ. 🖌ترجمه: 🔸حكمتهاى فراوان ديگرى نيز در پس اين امر نهفته است؛ از جمله: اگر كودك در گاه تولد، عقلى كامل داشت و مستقل و خودكفا مى بود، شيرينى فرزند دارى از ميان می رفت. پدر و مادر به مصالحى كه در تربيت كودك نهفته است نمی رسيدند؛ در نتيجه، تربيت، سرپرستى و رحم و شفقت بر آنان هنگام پيرى بر فرزند لازم نبود. [زيرا پدر و مادر در قبال او زحمتى نكشيده‏ اند كه او در سنّ كهنسالى و نياز، به آنان برسد. او از آغاز، مستقل و بى نياز از والدين بوده است‏]. همچنين با اين فرض، در ميان فرزندان و والدين هيچ پيوند و الفتى حاكم نبود؛ زيرا كودكان از تربيت و سرپرستى پدران بى نياز بودند و از زمان تولد از پدران خويش جدا مى‏ گشتند. او نيز پس از آن، پدر و مادرش را [و خواهر و برادرش را] نمى‏ شناخت و اين عدم شناخت باعث مى‏ شد كه بر سر راه ازدواج با مادر و خواهر و ديگر محارم مانعى پديد نيايد. و كمترين مفسده- و بلكه شنيعترين و قبيحترين زشتى- هنگامى است كه چنين طفل هوشمندى، در هنگام تولد بر چيزى نظر افكند كه رخصت اين عمل را از او ستانده‏ اند و سزاوار نيست كه چنين كند. 🔶 آيا نمی بينى كه چگونه هر چيز آفرينش در جاى مناسب خود استوار گشته و در ريز و درشت اجزاى هستى، اندك خلل و ناصوابى پيدا نيست؟ 📚 بحار الأنوار، ج3، ص64 #انسان_شناسی #کودک #اجتماعی_شدن #تربیت 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#آیه_قرآن 📖 ومَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (التوبة/122) 📖 ليَشهَدوا مَنافِعَ لَهُم وَيَذكُرُوا اسمَ اللَّهِ في أَيّامٍ مَعلوماتٍ عَلىٰ ما رَزَقَهُم مِن بَهيمَةِ الأَنعامِ ۖ فَكُلوا مِنها وَأَطعِمُوا البائِسَ الفَقيرَ (الحج/28) 🔰#حدیث_شماره6 📍#احادیث_فقهی ⁉️ فإِنْ قِيلَ فَلِمَ أُمِرَ بِالْحَجِّ؟ ▪️ قيلَ: لِعِلَّةِ الْوِفَادَةِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ طَلَبِ الزِّيَادَةِ وَ الْخُرُوجِ مِنْ كُلِّ مَا اقْتَرَفَ الْعَبْدُ تَائِباً مِمَّا مَضَى مُسْتَأْنِفاً لِمَا يَسْتَقْبِلُ ▪️ معَ مَا فِيهِ مِنْ إِخْرَاجِ الْأَمْوَالِ وَ تَعَبِ الْأَبْدَانِ وَ الِاشْتِغَالِ عَنِ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ وَ حَظْرِ النَّفْسِ عَنِ اللَّذَّاتِ شَاخِصاً فِي الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ ثَابِتاً عَلَيْهِ ذَلِكَ دَائِماً مَعَ الْخُضُوعِ وَ الِاسْتِكَانَةِ وَ التَّذَلُّلِ ▪️معَ مَا فِي ذَلِكَ لِجَمِيعِ الْخَلْقِ مِنَ الْمَنَافِعِ كُلَّ ذَلِكَ لِطَلَبِ الرَّغْبَةِ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّهْبَةِ مِنْهُ وَ تَرْكِ قَسَاوَةِ الْقَلْبِ وَ خَسَاسَةِ الْأَنْفُسِ وَ نِسْيَانِ الذِّكْرِ وَ انْقِطَاعِ الرَّجَاءِ وَ الْأَمَلِ وَ تَجْدِيدِ الْحُقُوقِ وَ حَظْرِ الْأَنْفُسِ عَنِ الْفَسَادِ ▪️معَ مَا فِي ذَلِكَ مِنَ الْمَنَافِعِ لِجَمِيعِ مَنْ [فِي‏] شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا وَ مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ مِمَّنْ يَحُجُّ وَ مِمَّنْ لَمْ يَحُجَّ مِنْ بَيْنِ تَاجِرٍ وَ جَالِبٍ وَ بَائِعٍ وَ مشتري [مُشْتَرٍ] وَ كَاسِبٍ وَ مِسْكِينٍ وَ مُكَارٍ وَ فَقِيرٍ وَ قَضَاءِ حَوَائِجِ أَهْلِ الْأَطْرَافِ فِي الْمَوَاضِعِ الْمُمْكِنِ لَهُمُ الِاجْتِمَاعُ فِيهِ ▪️معَ مَا فِيهِ مِنَ التَّفَقُّهِ وَ نَقْلِ أَخْبَارِ الْأَئِمَّةِ ع إِلَى كُلِّ صُقْعٍ وَ نَاحِيَةٍ كَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ» وَ «لِيَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُم‏» 🖌ترجمه: ⁉️ اگر گفته شود: چرا خلائق مأمور شده‏ اند حجّ بجا آورند؟ 🔸 در جواب گفته مى‏ شود: به خاطر وارد شدن بر خداى عزّ و جلّ و طلب فزونى و بيرون آمدن از گناهانى كه بنده مرتكب شده و توبه نمودن از اعمال زشت گذشته و از نو آغاز كردن اعمال در آينده 🔸 مضافا به صرف اموال و به رنج انداختن ابدان و منصرف شدن از اهل و فرزند و بازداشتن نفس را از لذّات و مسافرت نمودن در گرما و سرما و باقى ماندن بر آن مدّت مديدى زائد بر عبادات و طاعات ديگر با خضوع و خشوع و خاكسارى. 🔸و علاوه بر اين مصالح و حكم منافعى كه در اين عبادت بوده براى جميع خلق مى‏ باشد. آنچه گفته شد به خاطر آن است كه در بندگان رغبت و ميل به بارى تعالى پيدا شده و در عين حال خشيت و ترس نيز از جناب اقدس الهى در دل داشته و نيز قساوت از قلبشان برطرف شده و خساست و دنائت از نفسشان زائل گشته و نسيان ذكر و انقطاع رجاء و آرزو از او دور گشته و حقوق تجديد شده و نفوس از فساد ممنوع واقع شوند. 🔸 از اينها گذشته منافع در اين عبادت براى جميع بندگان مى‏ باشد، اهل مشرق و اهل مغرب، ساكنين در خشكى و انسانهاى در دريا، حاجى‏ ها و غير حاجى‏ ها، تجّار و غير تجّار، فروشنده و مشترى، كاسب و مسكين، مكارى و فقير و اداء شدن نيازمنديهاى اهل نواحى و اطراف در اماكنى كه ممكن است براى حج اجتماع نمايند مى‏ باشد 🔸 و از مهم‏تر اين است كه در برگزارى مراسم حج تفقّه در دين براى حاجى‏ ها پيدا شده و اخبار ائمّه هدى عليهم السّلام را به تمام مواضع و بلاد نقل مى‏ كنند و ديگران نيز از آنها منتفع مى‏ شوند چنانچه حقّ تعالى در قرآن فرموده است:«[و شايسته نيست مؤمنان همگى -براى جهاد- كوچ كنند.] پس چرا از هر فرقه‌اى از آنان، دسته‌اى كوچ نمى‌كنند تا [دسته‌اى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را -وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند- باشد كه آنان [از كيفر الهى ]بترسند؟» و همچنین می فرماید: «تا شاهد منافع گوناگون خویش در این برنامه ی حیات بخش [حج] باشند» 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب وجوبه علی کل مکلف مستطیع،حدیث15 ج8، ص7 به نقل از علل الشرائع ج1، ص274 #حج #منافع_اجتماعی_عبادات #دنیا_آخرت #ظاهر_باطن 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai