سه سوال از شورای نظارت بر صداوسیما ‏سه شنبه نهم اردیبهشت اعلام شد که «شورای نظارت بر صداوسیما» به پرونده دستمزدهای نجومی مجریانی مثل علی ضیا و مهران مدیری و رضا رشیدپور و رضا گلزار و رامبد جوان وارد خواهد شد. ‏از اعضای شورای نظارت سه سوال دارم: سوال اول: یعنی ما باید واقعا باید باور کنیم که شما به عنوان ناظران صداسیما که هرکدام عضو نهادهای بالادستی قدرت هم هستید از دستمزدهای میلیاردی خبر نداشتید و از توییتر من یک لاقبای لندن‌نشین باخبر شدید؟ آنهم وقتی که دربان و آشپز صداوسیما هم قیمت دقیق درآمدهای این جماعت را میداند؟ سوال دوم: آیا شما به عنوان اعضای «شورای نظارت بر صداوسیما» برای اینهمه «بی‌خبر بودن» ‌تان از شورا حقوق هم میگیرید؟ حق جلسه هم میگیرد؟ چقدر حق جلسه میگیرید؟ اصلا سالی چند بار تشکیل جلسه میدهید؟ شما چرا باید با اینهمه شغل دیگر مسئول‌نظارت بر صداوسیما هم باشید؟ در یکسال گذشته هر کدامتان برای نظارت بر سازمان چند ساعت و دقیقتر بپرسم، چند دقیقه وقت گذاشتید؟ اصلا بودن و نبودنتان چه فرقی دارد؟ آیا نباید چنین شورایی را تعطیل کرد؟ ‏سوال سوم: هفده روز تمام از ادعای ورودتان به پرونده دستمزدهای نجومی صداوسیما گذشت. چرا یک خط اطلاع‌رسانی نمیکنید؟ مگر مردم نامحرمند؟ پانوشت: عکسهای اعضای شورا را در لینک اینستاگرام گذاشته‌ام. چون گمان کردم اصلا کسی نمیداند این شورای نظارت را جه کسانی تشکیل میدهند. دفعه بعد که از خودتان میپرسید چرا صداوسیما اینقدر بی در و پیکر است بدانید کدام ناظران کارشان را انجام نداده‌اند و باید یقه چه کسانی را بگیرید. علی علیزاده. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

خبرنگار از جاستین ترودو میپرسد نظرش درباره تهدید ترامپ به آوردن ارتش برای سرکوب مردم چیست؟ ترودو پانزده ثانیه مکث میکند و بعد برای اینکه متهم به دخالت در امور داخلی آمریکا نشود، خودش را برای دفاع از ترامپ روی مین میندازد، بحث را به داخل کانادا میکشد و میگوید ما هم در کانادا مشکل نژادپرستی داریم و باید روی مسایل خودمان تمرکز کنیم. این همان نخست وزیر کانادا است که هفته‌ای یکبار شوالیه شجاعی میشود که برای دفاع از حقوق بشر ونزوئلایی‌ها که هفت هزار کیلومتر دورترند و ایرانیان که ده هزار کیلومتر و یک اقیانوس و دو قاره دورترند شمشیر بیرون میکشد و بغض میکند و فریاد میزند و طلبکار میشود. اما جرات ندارد وحشیگری و جنابتهای علنی شده تنها همسایه‌اش را که با آن نه هزار کیلومتر مرز مشترک دارد، یک کلمه، حتی یک کلمه محکوم کند. این نظم جهانی آمریکایی است. نظمی که که در آن نخست وزیر کانادا مثل سگ از آمریکا میترسد. مثل سگ! به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

درباره مصاحبه اخیر آقای احمدی‌نژاد با شبکه آمریکایی آقای احمدی نژاد گفته دولتهای ایران و آمریکا یکدیگر را به رسمیت بشناسند و آمریکا استقلال ایران را به رسمیت بشناسد و ایران هم از تخریب آمریکا دست بردارد و دو دولت بنشینند در یک فضای سرشار از عدالت و احترام گفتگو کنند. از مواضع آقای احمدی‌نژاد جدا متاسف شدم. آقای احمدی‌نژاد آیا نمی‌بیند آمریکا حتی به حقوق مردم خودش هم احترام نمیگذارد؟ نمی‌بیند آمریکا حتی به قرارداد برجام امضا شده توسط خودش هم احترام نگذاشت و پاره‌اش کرد؟ آقای احمدی‌نژاد نمیداند سیاست جهانی جای بحثهای سانتیمانتال و شیک و مجلسی مثل «گفتگوی تمدن‌ها» و «تنش‌زدایی» نیست؟ آقای احمدی‌نژاد نمیداند سیاست جهانی بحث قدرت و‌ زور و منافع است. نمیداند با آمریکا تا وقتی از فروش سالانه صدها میلیارد دلار اسلحه به فاسدان سعودی و اماراتی و قطری سود میبرد، تا وقتی با هشتصد پایگاه نظامی زانویش روی گلوی جهانیان است، تا وقتی با دهها پایگاه نظامی در منطقه و حضور اشغالگرانه در عراق و افغانستان و خلیج فارس زانویش روی گلوی منطقه ماست و تا وقتی با تحریم زانویش روی گلوی ملت ماست،، نمیشود گفتگویی محترمانه و مساوی داشت؟ نمیدانید گفتگو در شرایط نابرابر عین تسلیم است؟ آقای احمدی‌نژاد! شما زمانی نماد مقاومت علیه آمریکا بودید. از کی شما هم به خیل اصلاح‌طلبان پیوستید و در رابطه با سلطه‌ستیزی تجدیدنظرطلب شدید؟ نه آقای احمدی‌نژاد! آمریکا فقط زبان زور و قدرت را میفهمد و ما هیچ چاره‌ای نداریم جز اینکه با افزایش توان نظامی و تلاش برای اخراج تیروهای آمریکایی از منطقه از یکسو و از سوی دیگر مبارزه با فساد و تبعیض در داخل قویتر شویم. راه یک چیز است آقای احمدی‌نژاد. مقاومت. مقاومت توامان علیه آمریکا و علیه تبعیض و فساد و اشرافیت داخلی. علی علیزاده به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

در ایران از چپ تا راست، از اصلاح‌طلب تا اصولگرا، از اپوزیسیون تا مدافع نظام، و به صورت نمادین از تاجزاده تا رائفی‌پور، همه باور کرده‌اند که ترامپ به مذاکره با ایران برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیاز دارد. فارغ از موافقت یا مخالفت با مذاکره، این باور اساسا غلط و محصول نشناختن سیاست آمریکاست. سیاست خارجی سهم ناچیزی در انتخابات دو هزار و بیست دارد و ایران جزو بیست موضوع اول مورد بحث افکار عمومی آمریکا هم نیست. ‏و جاییکه سیاست خارجی موضوع داغ انتخابات دوهزار و بیست میشود هم مربوط به چین است. چرا که آینده شغلی و معیشتی مردم آمریکا مستقیما متاثر از جنگ تجاری ترامپ و چین است. چرا که کشاورز ویرجینیا و کارگر اوهایو میداند هر توییت ترامپ درباره جنگ تعرفه‌ها با چین میتواند او را بیکار کند یا نکند. در زمینه امنیت ملی هم اگر بحثی بتواند افکار عمومی آمریکا را درگیر کند، که با این حجم از مشکلات داخلی آمریکا بعید میدانم، این سهم به کره شمالی و روسیه میرسد. پذیرش این امر برای مخاطب ایرانی از نظر روانی سخت است اما انتخابات دوهزار و‌ بیست انتخابات هزار و نهصد و هشتاد بین ریگان و کارتر نیست که اشغال سفارت سرنوشت انتخابات آمریکا را رقم زد. نه! اینبار موضوع ایران در حد چند توییت برای حالگیری از بایدن و اوباما ارزش دارد. نه آنقدر که کلیت نظام سیاسی آمریکا حاضر به مصالحه با ایران و امتیازدهی به تهران باشد. بله! ترامپ به مذاکره برای گرفتن چند عکس علاقه دارد. اما مساله مرگ و زندگیش نیست. مساله تغییر دهنده سرنوشت انتخاباتی‌اش نیست. در انتخابات دو هزار و بیست، ایران و اکثر بقیه کشورها (بجز چین) یک پاورقی هستند. انتخابات دو هزار و بیست درونگرایانه‌ترین انتخابات تاریخ آمریکاست. تحلیل اشتباه به مردم ندهیم. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

درباره بازی هوشمندانه غربگرایان و به تله افتادن طرفداران مقاومت بگذارید صریحتر بگویم: اینکه ترامپ محتاج گفتگو با ایران است «تز» ساخت اتاق جنگ روانی غربگرایان است. این تز غیرواقعی توسط این اتاق به رسانه‌ها و افکار عمومی تزریق شده تا مذاکره، مطالبه جدی جامعه شود. هر سایت خبری را باز میکنی این دروغ را تکرار کرده. آنقدر میگویند تا همه باورشان شود یک لحظه فکر کنید. گفتن اینکه رقیب «محتاج» مذاکره است چه تاثیری در ذهن مخاطب دارد؟ این تاثیر که الان، همین الان، موقعیتی «اکازیون» و بی‌همتا برای مذاکره است. موقعیتی که اگر از موعد انتخابات آمریکا بگذرد از دست میرود. این یعنی ایجاد «اضطرار کاذب» و هول شدن برای مذاکره. و اضطرار برای مذاکره در وضعیت اقتصادی امروز، یعنی ایجاد مطالبه حداکثری برای مذاکره توسط مردم جان به لب رسیده. خودتان را جای کسی بگذارید که ماههای گذشته هر روز فقیرتر شده. میشنوید که دشمن نه فقط آماده مذاکره با ما است بلکه «محتاج» مذاکره با ما است و این موقعیت ممکن است از دست برود آنهم مذاکره‌ای که میتواند مشکلات اقتصاد را حل کند. در چنین حالتی از شنیدن حرف مقاومت توسط یکسری تندرو چه حسی میکنید؟ اولین حس تان این است که این ها مزدوران حکومتند که توسط حکومت تامین مالی میشوند و دفاعشان هم از مقاومت از روی شکم سیری است. اما چرا این تز دروغین اینقدر فراگیر شده؟ چون خیلی هوشمندانه طراحی شده. این «تز» با بزرگنمایی احتیاج ترامپ به ایران، احساسات وطن‌دوستانه و خودبزرگ‌بینانه بسیاری از ارزشی‌ها را تحریک میکند و به گوش خیلی از طرفداران مقاومت شیرین می‌آید و باعث میشود آنها ناخوداگاه در تله بیفتند و منتشر کنندگان نادانسته این تز دروغ شوند. باید با صدای بلند فریاد زد. ترامپ به ایران در حال حاضر نیاز چندانی ندارد. در نبرد چهارساله با ترامپ ما فعلا دست پایین را داریم و او فعلا اوضاع بهتری دارد. او با تحریمهایش موفق شده اقتصاد ایران را متشنج کند. و تحریمها توانسته‌اند محرک دو شورش بزرگ تهیدستی در دی۹۶ و آبان ۹۸ باشند. ترامپ همینطور با مهندسی ناآرامیهای لبنان و عراق، نفوذ ایران درین دو کشور را تا حدی کاهش داد. اینها هیچیک به معنای شکست ایران نیست. یادآوری این موضوع ساده است که نشستن از روی استیصال پای میز مذاکره خودکشی است. به یاد بیاورید که از اوبامایی که به مذاکره با ایران نیاز مبرم داشت بعد از اینکه دو سال تمام تخم مرغ‌هایش را در سبد این مذاکرات گذاشته بود برجام درآمد. خودتان حدس بزنید اگر مذاکره‌ای با ترامپ شود چه فاجعه‌ای نتیجه‌اش خواهد بود. حرف ساده‌ای است اما باید روزانه دهها بار تکرار کرد: ایران قبل از هر مذاکره‌ای باید به ثبات حداقلی اقتصادی در داخل و ثبات نظامی در منطقه برسد و از منظر قدرت بر سر میز مذاکره بنشیند. وگرنه مذاکره چیزی جز شکست و خواری و خفت نخواهد بود. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

زمینه‌سازی بی‌بی‌سی برای حمله به هواپیمای ماهان پانزده اردیبهشت بی‌بی‌سی فارسی و عربی و انگلیسی به صورت همزمان گزارشی درباره نقش هواپیمایی ماهان در گسترش کرونا در خاورمیانه منتشر کردند و با شدت غیرعادی برای چند روز رویش مانور دادند. گزارشی که مدعی بود براساس تحقیقات مشترک خبرنگاران بخش فارسی و عربی انجام شده اما هم فکتها و مقدمات غیرواقعی و مساله دار داشت و هم تحلیلها و نتایجی رسما غلط. گزارشی که اعتبار و صدق ادعاهایش همان موقع توسط کاربران معمولی شبکه های مجازی ابطال شد. این گزارش اگرچه درباره کرونا بود اما پیامی که زیرپوستی‌ تکرار و تزریق میکرد نقش هواپیمایی ماهان در جنگ سوریه و حمل و نقل سلاح و نفرات جنگی توسط این هواپیمایی بود. وظیفه‌ی گزارش بی‌بی‌سی «زمینه‌سازی روانی» برای افزایش فشارهای آمریکا بر ماهان و توجیه پیشدستانه‌ی هرگونه تعرض و فشار غیرقانونی و غیرمشروع بود: با چنین زمینه‌سازی اگر جتهای آمریکا دیروزبه ماهان هم شلیک کرده بودند، بخشی از افکار عمومی منطقه و جهان در سطح ناخودآگاه خبر را «شلیک آمریکا به هواپیمای حامل سلاح و کرونا با حضور ۱۵۰ سپر انسانی» می‌دیدند و نه «شلیک آمریکا به هواپیمای مسافری و قتل ۱۵۰ شهروند غیرنظامی» مشابه چنین «زمینه‌سازی روانی» را سال گذشته هم دیدیم: در اسفند نود و هفت بی‌بی‌سی مستندی به نام «فرمانده‌ی در سایه» پخش کرد. مستندی درباره سردار سلیمانی و نقش سپاه قدس در منطقه. کمتر از دوماه بعد آمریکا سپاه را به لیست تروریستی اضافه کرد. متهم کردن بی‌بی‌سی به تولید پروپاگاندا از طریق «زمینه‌سازی روانی» از جنس تئوری توطئه‌‌ی متوهمان ‌غرب‌ستیز غرب‌نشناس نیست. جورج اورول نویسنده انگلیسی که طی جنگ دوم جهانی در ‌سرویس بی‌بی‌سی کار کرد این تکنیک «زمینه‌سازی» را در خاطرات چهارده مارس هزار و نهصد و چهل و دو دقیق توضیح داده:: «در گزارشهایم مرتب میگویم ژاپن میخواهد به روسها (متحد انگلیس) حمله کند. باورش ندارم اما محاسباتم اینگونه است: -اگر ژاپن آغاز کنند میگوییم ما که گفته بودیم -اگر روسها حمله کنند با زمینه‌ای که ساختیم ژاپن را آغازگر نشان میدهیم -جنگی نشود میگوییم ژاپن از قدرت روسیه میترسد» از نوشته جورج اورول هفتاد و هشت سال میگذرد. استانداردهای بی‌بی‌سی در این سالها در بسیاری موارد زیر فشار و اعتراض و مقاومت گروه‌های مختلف عوض شده. اما وقتی به اخبار ایران میرسد استانداردها همچنان همان است، چرا که هیچ کسی نیست که بی‌بی‌سی را براساس همان قوانین خودش به محکمه و دادگاه فرابخواند و از حقوق ملت ایران دفاع کند. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

نفیسه کوهنورد خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی در توییتر به انگلیسی نوشته: «اول باید [مقامات ایران] توضیح بدهند چرا اجازه دادند یک هواپیمای تجاری از کوریدور پروازی استفاده کند که میدانستند ممکن است مساله دار باشد» ‏کار کوهنورد دقیقا مصداق سرزنش کردن قربانی به جای تعرض کننده و متجاوز است. کوهنورد نمی‌پرسد چرا دو جت جنگی باید اصلا به هواپیمایی مسافری نزدیک شوند. کوهنورد ایرانیان را برای پرواز در منطقه‌ای که پنج هزار سال در آن زندگی و با مردمش هم‌زیستی کرده‌اند مقصر و مجرم میداند اما نمی‌پرسد چرا آمریکا نه هزار و چهارصد کیلومتر دورتر از مرزهایش در کشور مستقل سوریه برخلاف قوانین بین‌المللی پایگاه نظامی غیرقانونی دارد. ‏این یعنی ذهن خوگرفته به بردگی مقابل امپریالیسم. یعنی ذهن استعمارزده و نوکر صفت. و این تازه نفیسه کوهنورد است که به نسبت متوسط خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی خصومت و نفرت کمتری از ایران دارد. وای بر ما که هفتاد سال بعد از مبارزات استقلال خواهانه‌مان علیه استعمار انگلیس، به خاطر فساد و ناکارآمدی عمیق صداوسیما، اجازه دادیم بی‌بی‌سی فارسی، این استعماری‌ترین رسانه تاریخ ایران، تا این حد در ذهن ایرانیان نفوذ کند. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

چه کسانی در آزمون هفت تپه مردود شدند؟ اعتصابات اخیر هفت تپه در تاریخ اعتراض در ایران بیسابقه است: چهل و هشت روز اعتراض بیوقفه زیر آفتاب سوزان خوزستان بدون آنکه یک شیشه بشکند، قطره خونی از دماغی بیاید یا حتی یک شعار ساختارشکنانه داده شود. و برغم چهل و هفت روز بیتفاوتی طاغوتی مقامات مربوطه و سکوت صداوسیما و رسانه‌های داخلی یک کارگر اعتراض به بیگانه و اجنبی نبرده و به رسانه‌ دشمن التجا نکرده و کمک نخواسته. اعتصابات کارگران هفت تپه که مقاومت زیبایشان میتواند آغاز جنبش ملی لغو خصوصی‌سازی غارتی برای کل کشور باشد کلاس درس حق خواهی و اعتراض بومی و درونی و توام با استقلال و وطن دوستی و امنیت‌خواهی است. و واکنش افراد و گروه‌های سیاسی به این اعتصابات آزمون صداقت‌شان. و اولین مردودی صداوسیماست که هرروز ساعتها فریاد اعتراض جیمز و مایکل و مری و الیس آمریکایی در پورتلند و واشنگتن و سیاتل را پخش کرد و صدای صلح‌آمیز چهل و هشت روز اعتراض عباس و جواد و حسین خوزستانی در هفت_تپه را سانسور. و دومین مردودی، اصلاح طلبان و لیبرالها و سلبریتی‌ها. که اگر مطالبه همسران و دختران کارگران_هفت_تپه دوچرخه‌سواری یا ورود به ورزشگاه بود هزاران متن اعتراضی در اینستا و توییتر مینوشتند، اما چهل و هشت روز یک کلمه از مدنی‌ترین اعتصاب سالهای اخیر حمایت نکردند. که شکم سیر درد نان چه میفهمد. و سومین مردودی، اصولگرایان مدعی حفظ نظام. که اگر شکم گرسنه این کارگران مظلوم را به درگیری با نهادهای حافظ امنیت میکشاند یا اگر بی‌بی‌سی و اینترنشنال لاشخورانه اعتراضات‌شان را مصادره میکردند سریع وارد میشدند و از بر خورد امنیتی دفاع میکردند و از اهمیت حفظ امنیت سخن میگفتند ولی چهل و هفت روز چشم بر اعتراض نجیبانه هفت تپه بستند. و کسی اگر واقعا خواهان حفظ نظام باشد دنبال مرهم گذاشتن بر زخم‌های مردم و منابع ایجاد نارضایتی است نه اینکه بگذارد زخم‌ها چرک کنند و مگس‌ها جمع شوند و آنوقت راه بیفتد دنبال حمله به مگسها. و البته چهل و هشت روز سکوت بیشرمانه چپ داخل کشور. از دانشجویانی که از سوسیالیسم فقط سبیل به ارث برده‌اند. و راستی، تشکل‌های دانشجویی مورد اعتماد نظام مثل دانشجویان عدالتخواه و بسیج دانشجویی چرا این چهل و هشت روز به شوش نرفتند و صدای کارگران مستضعف و مظلوم هفت_تپه نشدند؟ پانوشت: امروز صبح چند نماینده مجلس به هفت تپه رفتند و صداوسیما هم بالاخره خبری اندک منتشر کرد. اگر هل من ناصر ینصرنی‌ شان را نشنویم و منعکس نکنیم، مقامات عکسی میگیرند و به تهران میگردند. همانطور که چند ماه پیش در غیزانیه‌ای که هنوز آب ندارد هم عکس گرفتند و به تهران برگشتند. نه. نمیتوان آرام نشست تا نمایندگان مساله را حل کنند. ما شهروندان و مردم عادی هم مسئولیم. مسئول رساندن فریاد هفت‌ تپه به مقامات من و تو ایم. مسئول به تحرک درآوردن مجلس و دولت و قوه قضاییه من و تو ایم. امروز صداوسیمای ملی من و تو ایم. و فردا که نوبت حق خواهی ما شد کارگران هفت تپه کنار ما خواهند بود. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

دو توئیت از علی علیزاده به نظرم زمانش فرارسیده که سیدحسن نصرالله به پاریس برود و در میان معترضین جلیقه‌زرد سخنرانی کند و به فرانسه ضرب‌الاجل بدهد که وضعیت نابسامان اقتصادی را اصلاح کنند. کلماتش آبی بر آتش بود، مرهمی بر روان ملتهب لبنان. با صبر و آرامشی باورنکردنی، خیر لبنان را بر اثبات حقانیتش و امتیازگیری حزبش ترجیح داد. آنهم وقتی میتوانست دشمنان کذاب را به اسم رسوا کند. تاریخ او را نه فقط رهبر مقاومت شیعه که دلسوز و امین‌ترین رهبر همه ملت لبنان معرفی خواهد کرد. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

از میدان پارلمان تا قلب مقاومت مرداد هشتاد و پنج بود. روبروی پارلمان لندن جمع شده‌بودیم به فراخوان ائتلاف ضدجنگ. جمعیت حدود بیست هزار و همه‌مان سرشار از نفرت از حمله ضدانسانی اسراییل. چرخی زدم. بسیاری را میشناختم. دوستان و همرزمان جنبش ضدجنگ که از زمان اشغال عراق صدها هزار جوان را جذب کرده بود. رایان را در ابتدای خیابان وایت‌هال دیدم. پسر بیست و سه چهارساله‌ای که بارها با هم به در و دیوار شهر پوستر دعوت به تظاهرات چسبانده بودیم و چندباری هم با هم از پلیس کتک خورده بودیم. و پرچم زردرنگ مقاومت در دستش. جا خوردم. شعار علیه جنگ و علیه استعمار اسراییل یک چیز بود و دیدن پرچم‌های مقاومت دست دوستان انگلیسیم چیز دیگر. این یکی را نمی‌توانستم قبول کنم. شش سالی از مهاجرتم به انگلیس میگذشت، گرچه هر تابستان برای دیدن خانواده برمیگشتم. مثل امروز ضد امپریالیسم و عدالتخواه بودم. اما اسم مقاومت لبنان برایم یادآور کسانی بود که در ایران خودشان را حزب خدا مینامیدند و بارها در خیابانهای تهران بی علت یا به خاطر آستین کوتاه و موی بلند دستگیر و تحقیرم کرده و در نهایت به مهاجرت واداشته بودند. و حالا پرچم حزب هم‌نام شان وسط لندن دست دوستان انگلیسی چپگرای خودم بود. کمی با رایان بحث کردم و با چند نفر دیگر. بی نتیجه بحث را رها کردیم و روی نفرت مشترکمان از اسراییل تمرکز کردیم تا دعوایمان نشود. شب در آشپزخانه، هم‌خانه‌ام، مارکو، که پسری ایتالیایی بود و در سواس اقتصاد سیاسی خاورمیانه میخواند و عربی میدانست، برایم آهنگی گذاشت از زنی مسیحی. لابلایش کلمات آشنا را تشخیص میدادم. صدایش داشت نفوذ میکرد و مقاومت در برابرش ممکن نبود. و بار دوم گوش کردم. و بار سوم. دیرتر، متنش را در اینترنت جستجو کردم و ترجمه‌ انگلیسی غیردقیقی از متن را. فردا شبش موقع شام، که با هم میخوردیم، با هیجان از اینکه معنی ترانه را پیدا کردم گفتم و مارکو با لبخند مکارانه‌ فاتحانه‌ای گفت که ترانه نیست و متن کلمه‌ به کلمه‌ی ‌نامه‌ی سید مقاومت است به سربازانش. و گفت دیروز این را نگفته تا با کینه و غرض آهنگ را از پیش قضاوت نکنم. و چه خوب کرده بود. و چه مهری را سبب شده بود. و چه غیرمنتظره‌. و چه عجیب که یک زن مسیحی و یک پسر ایتالیایی باید وساطت کنند تا بین من و سیدی که خودی‌ترین است آشتی و وصلت برقرار شود. و تو که در ظواهر مانده‌ای چه میدانی این وصلت چیست. و چه مهری است. فردا سالگرد یکی از بزرگترین شکستهای اسراییل است.همان اسراییلی که امروز برای مقاومت خوابهای پیچیده‌تر دیده. و ما ایمان داریم که باز هم شکست خواهد خورد. سالگرد پیروزی حزب الله در جنگ سی و سه روزه بر همه مبارک. به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal

در مورد طرح #پیش_فروش_نفت به مردم من در مورد ابعاد اقتصادی و فنی طرح پیش فروش نفت نظری ندارم، چون از تخصص کافی در این خصوص برخوردار نیستم، اما یکی از اشکالات اساسی این طرح رودررو کردن مستقیم مردم با تحریم‌ها است. تاکنون مردم دولت را مسئول مشکل تحریم می‌دانستند، اما وقتی به مردم نفت فروخته شد، انتظار ندارند که نفت آنها تحریم باشد. پیامدهای تحریم نفتی که ملک شخصی مردم باشد واضح است. 💬 محمد #قربانی_مقدم 🚩 پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 http://eitaa.com/joinchat/1042808834C1d4becaa06

ذوق کرده‌اند که امارات اسراییل را به رسمیت شناخته. امارات که ناکشور است و هیچ، اما حتی اگر روزی جمهوری اسلامی هم رژیم اشغالگر را به رسمیت بشناسد، باز تاثیری در سرنوشت نهایی اسراییل ندارد. اسراییل یک نظام آپارتاید است و پاسگاه برون‌مرزی استعمار غرب در منطقه ما و شک نکنید که نابودیش قطعی است. این وعده‌ی منطق تاریخ است. و بگذار بلند بگوییم که فلسطین نه نیازی به حمایت شیخ‌های نفتی دارد نه نیازی به اداهای مصنوعی اردوغان. فلسطین با پاره‌سنگها احیا خواهد شد. پاره سنگهای دست کودکان امروز و کودکانی که هنوز به دنیا نیامده‌اند. ‏عاشت عاشت فلسطين! به کانال علی علیزاده در #ایتا بپیوندید👇 ✅ @Jedaaal ✅ @jedaaal