🦋 آن سوی مرگ تجربیات سه نفر از افرادی که برای لحظاتی مرگ را تجربه کرده‌اند. 🔸جذابیت مطالب آنقدر بالا هست که بعد از جلسه اول و دوم خودتان پیگیر خواهید شد. به دلیل استقبال و درخواست بالای همراهان گرامی تمام فایل‌ها به صورت یک‌جا تقدیم می‌گردد. 🔈 #شرح_و_بررسی_کتاب_آن_سوی_مرگ #معرفی_کتاب #نشر_حداکثری https://eitaa.com/joinchat/2637299714C3c968e2ee4

مالکان ساختمان‌های آپارتمانی برای رفع نیازهای عمومی ساختمان، ناچار به انتخاب مدیر یا هیأت مدیره هستند با در نظر گرفتن این امر: 1. آیا با انتخاب اکثریت، تصرفات مدیر جایز بوده و تبعیت از تصمیمات وی حتی برای اقلیتی که او را انتخاب ننموده‌اند، واجب است؟ 2. بعد از اتمام زمان مدیریت و قبل از تعیین مدیر جدید، آیا مدیر سابق جایز است به مدیریت خود ادامه دهد یا تصرفات وی فضولی است؟ پاسخ این قبیل امور بسته به قوانین حاکم بر این‌گونه مجموعه‌ها و نیز توافق ساکنان ساختمان دارد، پس اگر قانون حکم دهد و یا همه مالکان، چنین توافق کنند که مدیر با رأی اکثر افراد تعیین گردد، پیروی از تصمیم‌های وی در محدوده مسئولیتش برای همه لازم است. هم‌چنین تصرف مدیر پس از اتمام زمان مدیریت وی، بسته به توافق و رضایت ساکنان دارد. البته اگر تصمیمات او فراتر از اختیارات قانونی باشد، پیروی از تصمیمات او واجب نیست. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): 1. اگر همۀ مالکین بر انتخاب مدیر با رأی‌گیری و تبعیت از نظر مدیر منتخب توافق کرده‌اند، تصمیم‌های مدیر نافذ است. 2. بستگی به توافق مالکین دارد. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): 1. در معمول موارد در این فرض همه باید تبعیت کنند. 2. بستگی به رضایت ساکنین دارد. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): 1و2. انتخاب مدیر ساختمان با اکثریت آراء مانعی ندارد، اما تصرف مدیر در امور ساختمان موکول به رضایت همه اهالی است و تبعیت از دستورات او واجب نیست. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): 1و2. بستگی به توافق طرفین دارد. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی): به مقتضای قوانین عرفیه عمل شود. ⚜ @Ahkaam ⚜

❓حکم دست زدن در مراسم عروسى چیست؟ 🌴آیات عظام بهجت، خامنه اى، صافى و مکارم شیرازی: اگر به طور متعارف و غیر لهوى باشد، اشکال ندارد. 🌴آیات عظام تبریزى، سیستانى و فاضل: دست زدن فى نفسه (به تنهایى)، اشکال ندارد. 🌴آیت الله نورى همدانی: اگر جلف و سبک نباشد، اشکال ندارد. 🌴آیت الله وحید خراسانی: احتیاط واجب در ترک آن است. ⚜ @Ahkaam ⚜

معنای «تکلیف» و «وظیفه» چیست؟ آیا فرقی میانشان وجود دارد؟ لطفاً دقیق جواب بدهید. پاسخ واژه «تکلیف»؛ در لغت به این معانی آمده است: «چیزی از کسی خواستن که در آن رنج باشد»، «کسی را در رنج انداختن»، «وظیفه‌ای که باید انجام داد»، «امری که انجام آن سختی و مشقّت دارد» و «آنچه که در معرض ثواب و عقاب است». معنای واژه «وظیفه» در لغت؛ یعنی آنچه اجرای آن شرعاً یا عرفاً در عهده کسی باشد؛ که تقریباً مترادف با همان معنای لغوی «تکلیف» است. بنابراین، میان «تکلیف» و «وظیفه» تفاوت چندانی وجود ندارد. در فقه و حقوق اسلامی نیز این دو واژگان به صورت مترادف مورد استفاده قرار می‌گیرد که ناظر به لزوم انجام و ترک افعالی است که خدا و در پی آن، قانون اسلامی به آنها امر و یا از آنها نهی کرده است. با این حال؛ با نگاهی دقیق‌تر شاید بتوان اندک تفاوتی میان این دو واژگان یافت: «وظیفه» بیشتر در حقوق اجتماعی و فلسفه اخلاق به‌کار می‌رود؛ اما «تکلیف» بیشتر به عنوان یکی از واژه‌های کلیدی نظام حقوقی اسلام مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته تکلیف با تحمیل تفاوت دارد: تحمیل جایی به کار می‌رود که افزون بر مشقت، از نظر روانی نیز کار بر انسان سنگین باشد؛ حال آن‌که تکلیف اگرچه دارای مشقت است، از نظر روانی ممکن است هیچ‌گونه احساس سنگینی نداشته باشد و یا حتی انجام دادن آن برای انسان شیرین نیز باشد؛ برای مثال، استغفار به درگاه خداوند برای شخص گناهکار تکلیف است؛ اما چه‌بسا شخص نادم از نظر روانی هنگام استغفار احساس سنگینی و مشقت نمی‌کند، بلکه احساس رضایت و بهجت درونی به وی دست می‌دهد، هرچند ممکن است فراهم نمودن شرایط استغفار برای وی دشوار باشد؛ همچنین تکلیف به جهاد، الزام به فعالیتی است که با خطرات جدی از جمله از دست دادن جان و مال همراه است؛ ولی با توجه به جایگاه ارزشی آن، برای افراد بسیاری، این تکلیف با شیرینی خاصی همراه بوده است و در صدر اسلام افراد برای انجام دادن آن با یکدیگر به رقابت می‌پرداختند. با این نگاه که «تکلیف» یک الزام است، با قواعد حقوقی و بایدها و نبایدها پیوند می‌خورد. به عبارت دیگر، بسیاری از قواعد حقوقی که جنبه الزام دارد، «تکلیف» محسوب می‌شود. نکته مهم این است که برای «تکلیف» به مبنای مشروعیت نیاز است. کسی می‌تواند دیگری را به کار برانگیزد که نسبت به او فرمانروایی داشته و اطاعت از او واجب باشد؛ از این‌رو، صدور فرمان از شخص دارای صلاحیت، عنصر سازنده تکلیف است. بنابراین، واژه تکلیف در حوزه الزام‌های ناشی از قرارداد میان اشخاص کمتر به کار می‌رود؛ زیرا این واژه درباره اشخاصی که مساوی‌اند و هیچ‌یک بر دیگری برتری و سلطنت ندارند و تنها با رضایت طرفین و انعقاد قرارداد، یکدیگر را به انجام دادن کاری متعهد می‌کنند، کاربردی ندارد و منشأ مشروعیت آن اراده طرفین است؛ به همین سبب در این‌گونه موارد بیشتر از واژه «وظیفه» و یا «تعهد» استفاده می‌شود. با این توضیح روشن می‌شود که در حقوق و فقه اسلامی واژه «تکلیف» درباره توصیه‌های خداوند به کار می‌رود و در حوزه روابط اجتماعی افراد صرف‌نظر از ارتباط آن با خداوند از واژه‌هایی مانند «وظیفه»، «حق» و «تعهد» استفاده می‌شود. اما چون در نظام حقوقی اسلام قواعد رفتاری میان مردم نیز منشأ مشروعیت الهی دارد و رعایت حقوق و اجرای تعهدات در مقابل دیگران به دستور خداوند است، ممکن است چنین الزام‌هایی نیز تکلیف نامیده شود. اصولیان و فقیهان مباحث بسیاری را درباره احکام، تقسیمات، شرایط فعلیت و تنجز تکلیف بیان نموده‌اند. از مجموع این سخنان چنین استفاده می‌شود که تکلیف در حوزه ارتباطی انسان با خدا است و فعلیت و تنجز آن نیازمند قدرت، عقل و آگاهی است. بنابراین، هرچند تکلیف و وظیفه در معنای لغوی تقریباً مترادف به‌کار می‌روند، ولی تکلیف به نوعی نظر به مقام شارع و دستور دهنده عالی دارد. ⚜ @Ahkaam ⚜

چرا حتماً باید ماه‌های حرام در چهار ماه باشد (ذی القعده ذی الحجه رجب و محرم) باشد؟ چرا ما با توجه به شرایط و فرهنگ جامعه خودمان این‌را تغییر نمی‌دهیم؟ مثلاً ماهی که عید نوروز درش قرار دارد، حرام اعلام شود؟ پاسخ ۱. قانون‌گذار واقعی خداوند است و کسی جز او از چنین حقی برخوردار نیست، مگر کسانی که خداوند این حق را به آنان اعطاء نموده باشد. ۲. احکام تابع مصالح و مفاسدی هستند که بسیاری از آنها بر ما پوشیده است. ۳. اگرچه زمان‌بندی‌های دیگر از سال منعی ندارد، ولی سال قمری مبنای تمام آموزه‌های اسلامی است. ۴. اگر تعیین ماه‌های حرام به مردم واگذار می شد، این ماه ها با توجه به عرف هر منطقه تغییر می‌یافت و عملاً دیگر فایده ای نداشت. ۵. حرام اعلام کردن هر ماه دلیل بر ارزشمندتر بودن آن از ماه های دیگر نیست، بلکه شاید دلایل دیگری داشته باشد. از سوره مبارکه قدر و حدیث زیر و ادله دیگر استفاده می‌شود که ماه مبارک رمضان از ماه‌های دیگر حتی ماه‌های حرام فضیلت دارد، امّا با این حال جزو ماه‌های حرام نیست. عباد بن صهیب نقل شده که محضر امام صادق(ع) عرض کردم: خبر دهید مرا از ابوذر آیا او افضل است یا شما اهل بیت؟ حضرت فرمودند: اى ابن صهیب ماه‌هاى سال چند تا است؟ عرض کردم: دوازده تا. فرمودند: چند تا از این ماه‌ها، ماه حرام مى‏باشد؟ گفتم: چهار ماه. فرمودند: آیا ماه رمضان داخل ماه‌هاى حرام است؟ گفتم: خیر. فرمودند: ماه رمضان افضل است یا ماه‌هاى حرام؟ گفتم: ماه رمضان افضل است.... بر این اساس، قرار دادن یک یا چند ماه به عنوان ماه حرام در اختیار ما نیست، علاوه بر این اگر ماهی به عنوان ماه حرام مطرح نشد، این دلیلی بر بی‌اهمیتی و یا کم ارزشی آن نیست. ⚜ @Ahkaam ⚜

آیا گرفتن ناخن در شب جایز است؟ پاسخ از کارهای مستحبی که دین اسلام بر آن تأکید می کند، گرفتن ناخن است به هر صورتی که باشد، البته بهتر است در روز جمعه باشد و از انگشت کوچک دست چپ آغاز و به انگشت کوچک دست راست تمام شود‏. در نتیجه در هر وقت از شب یا روز باشد جایز است، و بنا بر جست و جویی که صورت گرفت، روایتی مبنی بر کراهت گرفتن ناخن در شب یافت نشد. پس دیگر بحث از علّت کراهت مطرح شده، معنا ندارد. همچنین روایتی درباره به چاه انداختن ناخن یافت نشد. اما آنچه در روایات آمده این است که؛ مستحب است بعد از چیدن ناخن، آن‌را دفن‏ کرد. ⚜ @Ahkaam ⚜

من شنیده ام که می گویند احکام فقهی چرا ندارد؟! آیا خود این جمله چرا آور نیست؟ چرا چرا ندارد؟ این برای شما قابل قبول است که احکام فقهی چرا ندارند؟ پاسخ پاسخ سؤال در ضمن نکات ذیل بیان می شود: 1. با توجه به این که، تمام احکام الاهی بر اساس مصالح و مفاسد است؛ یعنی، هیچ چیزی بدون جهت، حلال و یا واجب نشده است، این طور نیست که احکام بدون حکمت و ملاک و معیار و آثار برای بشریت آورده شده و چرایی در آن راه نداشته باشد. 2.گفتنی است در آیات و روایات به صورت کلی و جزئی به برخی از حکمت ها (چرایی ها) اشاره شده است. در مواردی هم می توان از قرائن و روح کلی دستورات الاهی به این حکمت ها دست یافت. 3. این را باید توجه داشت که اگر در مواردی حکمت و چرایی احکام فقهی بیان نشده، این خود دارای چرا و حکمت و مصلحتی است و آن پرورش روح تعبّد و عبودیت و بندگی در انسان است. 4. عقل آدمی محدود است و نمی تواند به همه جزئیات احکام دسترسی پیدا کند و اگر عقل آدمی نتوانست به جزئیات و حتی برخی از کلیات احکام پی ببرد، نباید احکام الاهی را ناقص دانسته و آن را رد نماید؛ زیرا علم و حکمت خدای بزرگ ایجاب می کند که هیچ فرمانی را بدون رعایت مصالح بندگانش صادر نکند و چنین افرادی همیشه در صدد پیروی از دستورهای الهی هستند. ⚜ @Ahkaam ⚜

خانمایی که همسرای نون خور دارن و زیاد اهل برنج نیستن بیان آموزش ۵۰ جور غذای نونی و خوشخوراک گذاشتم 😍👇 ♡۵۰ مدل #کتلت باسیب زمینی وپیاز😍 ♡ ۲۰ مدل غذای سالم با #گوشت_ونخود_چرخی😍 ♡ آموزش غذاهای #نگینی و #رنده_ای با گوشت #مرغ😍 😍اولین کانال آشپزی با بهترین غذاهای دنیا 😋 https://eitaa.com/joinchat/3062956070C8e36d654c3 پخت کیک با پف عالی بدون فر با دَمکُنی😍 https://eitaa.com/joinchat/3062956070C8e36d654c3 #کانال_سفره_آرایی_افتتاح_شد☝️☝️☝️

موهای بلندی داری اما بخاطر موخوره مجبوری کوتاهشون کنی :(😞😭💇🏼‍♀ موهات همش گره میخوره چون بلد نیستی درست ببندی یا ببافیشون ~-~💆🏼‍♀💔 همه دوستات موهاشون نرم و لخته انگار اتو کردن🧝🏽‍♀💚 پس دختر جون آموزش نگهداری از مو بلند بلد نیستی😳👇🤦‍♀ https://eitaa.com/joinchat/1379860529C88b9a52059 موهاتو 2متر کن🤤👆🏻👆🏻

شرکت در مسابقات ورزشی رزمی مانند بوکس، چه حکمی دارد؟ پاسخ ملاک جواز یا عدم جواز در این‌گونه ورزش‌ها، میزان آسیب وارده به فرد است؛ پس اگر آسیبی مهم و قابل توجهی برای فرد نداشته باشد، اشکال ندارد و گر نه جایز نیست. البته برخی مراجع، خوف ضرر اساسی در برخی ورزش‌ها را مسلم گرفته و در مجاز ‌دانستن آن، تردید می‌کنند. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): در صورتی که ضرر قابل توجهی نداشته باشد، اشکال ندارد. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): اگر خوف ضرر اساسی به خود یا حریف مقابل باشد یا مسابقه مشروط به پرداخت جائزه‌ای از طرف بازنده باشد جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): اگر موجب اضرار به خود و یا دیگران باشد جایز نبوده و موجب دیه است. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): با توجّه به خطراتى که ورزش بوکس دارد مشروعیّت آن مشکل است، مگر در موارد ضرورت مثل کسانى که براى آمادگى رزمى این کار را مى‌کنند. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی): مانعی ندارد، مگر آن‌که ضرر معتنابه شود. ⚜ @Ahkaam ⚜

حکم آموزش اسب سواری برای زنان چیست؟ پاسخ اگر اسب سوارى دختران و بانوان مفسده ای نداشته و همراه عمل حرامی مثل لمس مرد نامحرم و یا بی حجابی نباشد، به خودی خود اشکالی ندارد، اما اگر شیوۀ برگزاری آن به گونه­ای باشد که همراه با عمل حرامی بوده و یا منافی با عفت بانوان باشد، لازم است ترک شود. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): به‌طور کلى اسب سوارى براى دختران و بانوان در مجامع عمومى و در منظر نامحرم، موجب جلب نظر مردان و در معرض فتنه و به فساد کشیده شدن اجتماع و منافى با عفت بانوان است و لازم است ترک شود و در صورتى که در منظر نامحرم نباشد، فى نفسه اشکال ندارد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): این کارها در محیط هاى مخصوص بانوان اشکالى ندارد. مشروط بر اینکه سبب ضرر و زیانى نگردد. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): چنانچه در معرض نامحرم نباشد فی نفسه مانعی ندارد. ⚜ @Ahkaam ⚜

آیا شرکت در همه برنامه های یک مدرسه سکولار لازم است؟ پرسش به تازگی یک پایه و یک بخش از دوره برنامه تحصیلی خود را (در مدرسه سکولارم) مبنی بر سازمان بخشیدن به فعالیت های روزانه تمام دانش آموزان مدرسه شروع کرده ام. از قبیل: قایق رانی با کایاک، ورزش های آبی و دیگر فعالیت های ناجور. اما به عنوان یک زن مسلمان باحیاء این گونه برنامه ها را علی الخصوص در این دهه آخر ماه رمضان تأیید نمی کنم. هر چند از طرف مدرسه عنوان شده است که این گونه برنامه ها اجباری است. و می بایست تیم خود را تشکیل داد و بدین واسطه با هر کسی آشنا شد. حال آن که این آشنایی در سر کلاس هم اتفاق می افتد. لازم به ذکر است که این جانب به این گونه فعالیت ها علاقه ای ندارم. اما با توجه به این که آموزشگاه آن را اجباری فرض کرده است، تکلیف چیست و به آنها چه باید بگویم؟ لطفا کمکم کنید. پاسخ دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): اصل حضور در چنین اماکن محل احتیاط است. دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): در فرض سوال چنانچه با رعایت موازین شرعی و حجاب اسلامی باشد اشکالی ندارد. دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): اصل ورزش برای زنان در صورتیکه نامحرم آنها را نبیند و همراه با رعایت شئون اسلامی باشد اشکال ندارد ولی اگر در معرض گناه و فساد باشد و با نامحرم اختلاط داشته باشند اشکال دارد و جایز نیست بنابراین بانوان متدین باید کاملاً تمام جوانب را در نظر داشته باشند و خدای نکرده به احکام اسلام توهین و جسارت نشود. ⚜ @Ahkaam ⚜

مدتی است که کاراته کار می کنم و گاهی اوقات ضربه ای شدید به من وارد می شود. آیا این نوع ورزش کردن اشکال دارد. هنگامی که من به دیگران ضربه ای وارد می کنم چه؟ آیا از آنها باید حلالیت بطلبم؟ پاسخ پاسخ های دریافتی از دفاتر مراجع عظام در خصوص سؤال مذکور به این شرح است: دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): اگر ضرر قابل توجهی نداشته و یا خوف خطر جانی در آن نباشد اشکال ندارد و در صورتی که موجب دیه محقق شود اگر فرد صدمه دیده رضایت دهد ضمانی برای دیه وجود ندارد و گرنه ضامن است. دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): اگر از مقررات بازی تجاوز نکنید اشکال ندارد. دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): این گونه ورزش ها در صورتی که جنبه ی دفاعی و آمادگی رزمی و بدنی در مقابل دشمن و مانند آن را داشته باشد مانعی ندارد و در صورتی که طرفین به آثار ناشی از آن رضایت داده باشند جلب رضایت آنها لازم نیست. دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): ورزش مذکور در سوال در صورتی که موجب ضرر بدنی باشد جایز نیست. و اگر در حین انجام فنون این ورزش صدمه به اشخاص وارد شود مانند اینکه جائی از صورت یا بدن طرف مقابل یا هر دو کبود یا سرخ یا سیاه یا مجروح می شود جایز نیست و دیه هم دارد. ⚜ @Ahkaam ⚜

آیا از نظر آیت الله بهجت، بوکس آماتور، که ممکن است در آن، ورزشکار مانند هر ورزش دیگری صدمه ببیند، جایز است؟ پاسخ به نظر ایشان، هر نوع ورزشی که در آن طرفین به هم صدمه می­رسانند، جایز ­نیست. ⚜ @Ahkaam ⚜

آیا هر گونه عملی که خلاف مقررات باشد حرام است؟ مثلاً قانون می‌گوید راننده، نباید از خط سفید وسط خیابان تجاوز کند، حال اگر در ساعتی که هیچکس در خیابان نباشد و مخل نظم و بر ضرر کسی نیست، فردی از روی عمد، مختصری از این خط تجاوز کند، مرتکب حرام شده و باید توبه کند؟ پاسخ تخلف از قوانین و مقررات جایز نیست و گناه محسوب می‌شود، مگر در مواردی که خود قانون‌گذار یا مسئولان مربوطه مسامحه کرده و عملاً آن قانون را قانونی نمی‌دانند که نباید به هیچ وجه از آن تخطی کرد. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): به طور کلی رعایت قوانین و مقررات لازم و تخلف از آن جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): مخالفت قانون فى حد ذاته حرام نیست، ولى حضرت آیة الله آن را اجازه نمى‌دهند، مگر در حدودى که دولت و مسؤولان مربوطه عملاً مسامحه مى‌کنند. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): در فرض سؤال، اگر خود قانون‌گذار، منع نکرده باشد، مانعی ندارد، در غیر این صورت بنابر احتیاط رعایت شود. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): بطور کلی مقررات دولتی که مخالفتی با شرع ندارد، تخلف از آن جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): باید مقررات راهنمایی را رعایت نماید. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی): تخلف از قوانین نظام اسلامی شرعاً جائز نیست. ⚜ @Ahkaam ⚜

در مورد بیماری کرونا، با توجه به توصیۀ مسئولان بهداشتی کشور مبنی بر عدم سفرهای غیر ضروری، آیا سفر کردن به شهرها و مناطقی که دولت سفر به آنجا را ممنوع اعلام کرده، جایز است؟ پاسخ با توجه به مسئولیت الهی که همه ما در قبال سلامت خود و دیگران داریم، در شرایط کنونی که ویروس کرونا گسترش یافته و متخصصان و مسئولان بهداشتی توصیه‌های أکید در مورد پرهیز از مسافرت دارند، لازم است این توصیه‌ها رعایت شود و چنانچه مقرراتی در این زمینه وضع گردد، تخلّف از آن جایز نیست. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): با توجه به مسئولیت الهی که همه ما در قبال سلامت خود و دیگران داریم، به طور کلی نباید از مقرراتی که توسط مسئولان در این زمینه ابلاغ میشود، تخطّی کرد و هر کاری که به سلامت جامعه و جلوگیری از شیوع این بیماری کمک کند، حسنه و آنچه به شیوع آن کمک کند، سیّئه است. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): در هر کجا که براى جلوگیرى از انتشار ویروس کرونا اینگونه تجمعات ممنوع است، باید این منع جدى گرفته شود. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): لازم است بر طبق قوانین و مقرّرات حکومت اسلامى عمل شود. حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی(مد ظله العالی): توصیه و ارشادات کارشناسان خبره و راستگویِ پزشکی و مسئولان بهداشتی را در نظر بگیرید. ⚜ @Ahkaam ⚜

من دو سال است که در سوئد هستم. اینجا برای پناهجویان زیر هجده سال پول ماهانه و خرج خوراک و خوابگاه رایگان و حق تحصیل مجانی در اختیارشان میگذارند. من از همان روز اول بالای هجده سال داشتم و به اداره مهاجرت دروغ گفتم که زیر هجده سال هستم. حکم این پولها چیست؟ حرام است؟ حکم نمازهایی که تو خوابگاه خواندهام چیست؟ همه آنها باطل است؟ پاسخ در فرض سؤال، عمل بر خلاف قوانین مربوطه جایز نیست، پس اگر طبق مقررات آن کشور، برگرداندن مبالغ دریافتی لازم باشد، باید آن مبالغ را برگرداند و در مورد نمازهای خوانده شده، برخی از فقها قضای آنها را - بنابر احتیاط - لازم دانسته‌اند. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): باید طبق مقررات محل عمل کنید، ولی نمازهای خوانده شده، صحیح است. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): جایز نیست پول بگیرید و نماز هم اشکال دارد. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): اگر مسئولین مربوطه رضایت به این تصرفات نداشته‌اند، باید این مبالغ را عودت دهید و بنابر احتیاط نمازهایتان را قضا کنید. بله؛ چنانچه - علی رغم عدم رضایت در حین تصرف - بعداً راضی شوند، ضامن نیستید. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): کار خلافی کرده است و الآن نسبت به گذشته وظیفه‌ای ندارد. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی): دروغ حرام است و باید توبه نمایید و در سائر امور مذکوره بر اساس قوانین آنجا عمل شود. ⚜ @Ahkaam ⚜

در برخی مدارس به خاطر این‌که زمان کافی برای اتمام درس وجود ندارد، برخی از درس‌ها نیمه تمام باقی می‌ماند و دانش آموزان هم به خاطر ندیدن آموزش مناسب رد می‌شوند. مدرسه‌ها هم در قبال دریافت پول، کلاس‌های تقویتی برگزار می‌کنند و در آن کلاس‌ها سؤالات را به ما می‌دهند و ما هم قبول می‌شویم. یعنی پول می‌گیرند و سؤال‌های خودشان را می‌فروشند. ما هم برای قبولی مجبوریم چنین مبلغی بپردازیم. البته چون امتحانات داخلی دست خود مدرسه است چنین کاری می‌کنند. آیا این‌کار آنان و هم‌چنین مبلغی که ما می‌پردازیم اشکال شرعی دارد؟ پاسخ شرکت در کلاس‌های تقویتی با پرداخت هزینه اگر خلاف مقررات نباشد اشکالی ندارد، ولی ارائه سؤالات امتحانی و پرداخت هزینه‌ای بابت آن، نوعی تقلب بوده و جایز نیست. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): باید طبق مقررات عمل شود. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): اگر خلاف مقررات آموزش و پرورش باشد جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): اگر مصداق تقلب باشد جایز نیست. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): کار آنها وجه شرعی ندارد. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی): تخلف از قوانین جائز نیست. ⚜ @Ahkaam ⚜

زمانی که تو ایتا توسط شخصی بلاک میشین😅 با ترفند زیر در کانال اطلاعات عمومی مهم به راحتی میتونید بهش پیام بدین، چکش کنید 👌 حتی اخرین بازدیدشو!!! حتی عکس هاشو😍 خودتون برید ببینید😉👇 https://eitaa.com/joinchat/3948675073C27475e7eda

وجود صنایع آلاینده در برخی شهرها موجب ایجاد بیماریهای کشنده؛ مانند سرطان و ام اس گردیده که توسط کمیته ملی سرطان ایران نیز تأیید گردیده است. 1. آیا کار کردن در مراکز آلاینده که باعث ایجاد و تسرّی بیماری و قتل عام خاموش انسانها میگردد، از لحاظ شرعی جایز است؟ 2. آیا به طور کلی ادامه کار صنایع که باعث امرار معاش عدهای از افراد جامعه و در عین حال نماد توسعه و پیشرفت ایران میباشد، و از طرف دیگر باعث بیماری و مرگ افراد دیگر میباشد، جایز است یا خیر؟ پاسخ در صورتی که منع قانونی وجود نداشته باشد، فعالیت و کار در این کارخانه‌جات و مراکز، برای کارگران اشکال شرعی ندارد. اما به طور کلی، بر مدیران و مسئولان امر لازم است که برای رفع این‌گونه مشکلات، اقدام نمایند. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): بطور کلى این گونه امور تابع قوانین و مقررات مربوطه مى‌باشد و تخلف از آن جایز نیست؛ و اگر منع قانونى نباشد، مانع ندارد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): کار کردن جایز است، ولی باید هر چه زودتر فکری برای جلوگیری از این آسیب‌ها کرد. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی): سزاوار است در این امور به مقتضای نظر ولی امر مسلمین عمل شود. ⚜ @Ahkaam ⚜

آیا تعطیل کردن کلاس درس دانشگاه دولتی، بدون دلیل منطقی (مثلاً به جهت بین التعطیلین)، ضایع کردن بیت المال حساب می‌شود و حق الناس است؟ پاسخ تعطیل کردن موقت برخی کلاسها توسط نهادهای مسئول می‌تواند حسب مصالح و تحت شرایطی آزاد باشد و اساتید نیز در صورتی که امکان جبرانی وجود داشته و نیز بر خلاف قانون دانشگاه نباشد می‌توانند به چنین کاری اقدام نمایند. اما اگر این تعطیلی‌ها خارج از ضوابط و مقررات باشد و باعث خساراتی شود، افراد دخیل در این کار، ضامن بوده و باید خسارات وارده را جبران نمایند. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): تابع اختیارات و ضوابط قانونی است. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): چنانچه بر خلاف مقررات دانشگاه نباشد فی نفسه مانعی ندارد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): این کار درستی نیست و نباید بی‌دلیل ساعات درسی را تعطیل کرد. ⚜ @Ahkaam ⚜

ورود مهمانان به خوابگاه دانشجویی، تابع قوانین خاص خوابگاه می‌باشد. اگر کسی با عدم رعایت این مقررات به اتاق دوستان دانشجوی خود برود، حکم هر یک از موارد زیر چیست؟ 1. آیا نماز خواندن وی در اتاقها یا نمازخانه خوابگاه باطل است؟ 2. آیا استفاده از امکانات خوابگاه برای وضو یا غسل، حکم غصب را داشته و غسل و وضو باطل است؟ 3. آیا این احکام برای مهمانی که دانشجو است یا غیر دانشجو، فرق می‌کند؟ پاسخ تخلف از قوانین و مقررات مذکور جایز نیست و در فرض سؤال که ورود مهمان به خوابگاه، خارج از مقررات مربوطه صورت گرفته، نماز خواندن و استفاده از آب و امکانات دیگر آنجا اشکال دارد و فرقی نمی‌کند که مهمان دانشجو باشد یا از سایر افراد. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): 1و2و3. تخلف از قوانین و مقررات مذکور جایز نیست؛ و در فرض سؤال نماز خواندن و استفاده از آب و امکانات آنجا اشکال دارد. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): 1. اشکال دارد. 2. باطل است. 3. پیرو مقررات است. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): اگر خلاف مقررات باشد، نماز و غسل و وضو بنابر احتیاط باطل است. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): به طور کلی مقررات دانشگاه را باید رعایت نمود و عمل بر خلاف آن اشکال دارد نسبت به مقررات و مسائل فوق هم از دانشگاه مربوطه سؤال کنید. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): 1و2و3.چنانچه بر خلاف قوانین و مقررات مربوطه باشد اشکال دارد و فرقی بین دانشجو و سایر افراد نیست. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی): باید به مقتضای قوانین عمل شود. ⚜ @Ahkaam ⚜

از نظر قانون وزارت بهداشت، هر پزشک می‌بایست برای هر بیمار حداقل 15 دقیقه وقت بگذارد، حال مطابق این قانون، اگر پزشکی تخلف کند و زودتر ویزیت کند آیا مبلغی که بابت ویزیت می‌گیرد حرام است یا خیر؟ پاسخ طبیعی است که مراد قانونگذار و روح قانون این نیست که حتی اگر پزشک در کمتر از این مدت به تشخیص رسیده باشد و بیمار نیز پرسشی نداشته باشد، پزشک موظف باشد که بیمار را 15 دقیقه در اتاق ویزیت خود نگهدارد! با این وجود لازم است عرفاً طبق مقررات عمل شود و پزشک برای هر بیمار وقت لازم و کافی را بگذارد. پس اگر پزشکی بر خلاف مقررات عمل نمود، با دو شرط، دستمزدی که می‌گیرد، اشکالی ندارد: 1. اگر پزشک در مطب شخصی خود بتواند در کمتر از وقت تعیین شده، مشکل بیمار را تشخیص داده و او را درمان کند. 2. اگر در مرکزی درمانی کار می‌کند، پرداخت حقوق به او مشروط به رعایت دقیق این قانون نباشد. به عبارتی، اگر نهاد استخدام کننده به دلیل مصالحی، با پزشک استخدام شده شرط کند که حتماً باید مدت ویزیت از زمان خاصی کمتر نباشد، پزشک نمی­تواند به بهانه تشخیص سریع، از ادامه پرس و جو و آزمایشات لازم در مورد بیمار کوتاهی کند، اما اگر نهاد استخدام کننده به همین مقدار راضی باشد که فرصت لازم برای پرس و جو و معاینه برای تمام بیماران فراهم شود، رعایت دقیق زمان خاصی لازم نیست. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): اگر قانون فوق بگونه‌ای است که متخلف، مستحق دریافت حقوق نمی‌گردد مبلغی که در مقابل کوتاهی می‌گیرد حرام است، اما اگر عدم رعایت این قانون، دخالتی به استحقاق حقوق نداشته باشد دریافت همه آن جایز است. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): چنانچه در کمتر از وقت تعیین شده پزشک بتواند مشکل بیمار را تشخیص داده و او را ویزیت کند ضمانتی متوجه او نخواهد بود. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): مقررات را باید رعایت کنند. ⚜ @Ahkaam ⚜

از کودکی شنیده‌ام که می‌گویند من مامورم و معذور، آیا این استدلال صحیح است؟ پاسخ اگر ماموریتی بر اساس قانون اسلام و شرع مقدّس باشد، آن مامور با توجه بر این‌که برای ماموریتش حجت شرعی دارد، معذور خواهد بود. امّا اگر ماموریتی غیر شرعی و بر خلاف مقرّرات و احکام اسلام باشد، این مامور معذور نخواهد بود؛ بر این اساس، هر ماموری معذور نخواهد بود و این عبارت در کلّیّت آن مورد پذیرش اسلام نیست. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: و مستضعفان به مستکبران می‌گویند: «وسوسه‌‏هاى فریب‌کارانه شما در شب و روز (مایه گمراهى ما شد)، هنگامى که به ما دستور می‌دادید که به خداوند کافر شویم و همتایانى براى او قرار دهیم»! و آنان هنگامى که عذاب [الهى] را می‌بینند پشیمانى خود را پنهان می‌کنند [تا بیشتر رسوا نشوند]! و ما غل و زنجیرها در گردن کافران می‌نهیم آیا جز آنچه عمل می‌کردند به آنها جزا داده می‌شود؟![1] اما برخی ماموران معذور هستند؛ به عنوان نمونه اگر فرماندهی در جنگ، به فردی ماموریت دهد که در گوشه‌ای کمین کرده و تنها به کنترل فعالیت‌های دشمن بپردازد و از هر درگیری خودداری کند، اگر فردی از دشمن از کنار او گذشته و به نیروهای خودی صدمه‌ای وارد سازد، آن مامور معذور خواهد بود. [1]. «وَ قالَ الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذینَ اسْتَکْبَرُوا بَلْ مَکْرُ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ اِذْ تَاْمُرُونَنا اَنْ نَکْفُرَ باللهِ وَ نَجْعَلَ لَهُ اَنْداداً وَ اَسَرُّوا النَّدامَهَ لَمَّا رَاَوُا الْعَذابَ وَ جَعَلْنَا الْاَغْلالَ فی‏ اَعْناقِ الَّذینَ کَفَرُوا هَلْ یُجْزَوْنَ اِلاَّ ما کانُوا یَعْمَلُون». سبا، 33. ⚜ @Ahkaam ⚜