حرف ت 💠موضوع : تلاش و کوشش
ستایش کوشش و تلاش
- اگر کاری کنی، مزدی ستانی.
چو بیکاری، یقین بی مزد مانی
ناصر خسرو
- با اگر و مگر کار درست نمی شود.
- بنده رنج باش و راحت بین.
اوحدی
به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید.
حافظ
- به رنج اندر بود راحت ، به خار اندر بود خرما.
قطران
به کار اندر آ این چه پژمردگی است
که پایان بیکاری افسردگی است
نظامی
تا شب نروی، روز به جایی نرسی
برچسب : حرفه کار و كسب
- تا نکاری، تدروی.
- توقع مدارای پسر گر کسی
که بی سعی هرگز به جایی رسی
سعدی
- جهد بر توست و بر خدا توفیق
زانکه توفیق و جهد هست رفیق
سنائی
- خواهی که رسی به کام، بردار دو گام.
بایزید بسطامی
- درخت «اگر» را کاشتند سبز نشد.
- راه جستن ز تو هدایت از او
جهد کردن ز تو ، عنایت از او
سنائی
آیه شریفه : و الذین جاهدوا فینا
- سعی تو بنا و سعادت بناست.
پروین اعتصامی
- کار عمر آدم را زیاد می کند.
- کار ناکرده را مزد نباشد.
جامع التمثيل
- کوشش بیهوده به از خفتگی.
مولوی
- کی فتد صیدی به دامت تا نریزی دانه ای
میرعیسی یزدی
- گنج خواهی در طلب رنجی ببَر
خرمنی می بایدت تخمی بکار
- گهر ناید به کف بی غوص کردن.
سعدی
- نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن ،گرفت، جان برادر که کار کرد
سعدی
- نشود مرد پخته بی سفری
تا نکوشی، نباشدت ظفری
اوحدی
هر که چرد خورد و هر که خوسبد، خواب بیند.
هم مضمون : شتر در خواب بیند پنبه دانه
گهی لپ لپ خورد گه دانه دانه
هر که دانه نفشاند به زمستان در خاک
نا امیدی بود از دخل به تابستان
سعدی
به منزل رسید آنکه پوینده بود
بهی یافت، آن کس که جوینده بود
فردوسی
عاقبت جوینده یابنده بود.
- کار نشد ندارد.
که کرد و نیافت وکه خواهد کرد که نخواهد یافت
دولتشاه سمرقندی
گفت پیغمبر چو کوبی دری
عاقبت زان در برون آید سری
چون نشینی بر سر کوی کسی
عاقبت بینی تو هم روی کسی
چون ز چاهی می کنی هر روز خاک
عاقبت اندر رسی در آب پاک
مولوی
نیابد مراد، آن که جوینده نیست
که جویندگی، عین یابندگی است
خواجوی کرمانی
- هر که جویا شد، بیابد عاقبت.
مولوی
=
آدم پول را پیدا می کند نه پول آدم را.
- از آسمان کلاه می بارد اما بر سر انکه سر فرود آرد.
خواجه عبد الله انصاری
- از اسب دو از صاحبش جو.
از تو حرکت از خدا برکت.
- اگر گرسنه ای بار بیر به آسیا (برای تأمین معاش باید کار کرد).
به کسب کوش که کاسب بود حبیب الله !
- بیگاری به که بیکاری.
- روزی به پای خودش نمی آید به تو بگوید سلام !
- شتر که علف میخواهد گردن دراز می کند
- عیب باشد به خانه اندر مرد
مرد را کار و شغل باید کرد
سنایی
- کار، عار نیست.
- كاسب ، حبیب خداست.
- کسب کن ، تا کاهل نشوی و روزی از خدا خواه تا کافر نشوی.
جامع التمثيل
- گر کار کنی ، عزیز باشی .
ناصر خسرو
- نان را نمی جوند دهن آدمی بگذارند.
7 ـ هر چند مؤثر است باران
تا دانه نیفکنی نروید
سعدی
=
همت از تو، قوت از خدا.
- همیشه ز هر کار، پیشه است پیش.
فردوسی
- آدم باید با بال خودش پرواز کند.
تلاش و کوشش
- آدم باید دست به زانوی خودش بگیرد و بگوید یا علی!
- بار خود بر کس منه بر خویش نه.
مولوی
- خدا به آدم دست داده (کارهای خویش را نباید به گردن دیگران انداخت(.
- در ، به پاشنه خود می گردد.
- سرکه از دسترنج خویش و تره
بهتر از نان دهخدا و بره
سعدی
وابستگی
- کس نخارد پشتِ من ، جز ناخن انگشت من
- نان خود، بر سفره مردم مخور.
- هان تا سگِ نان کس نباشی
یا گربه خوان کس نباشی
نظامی
امید به دیگران
– هر که، به امید همسایه نشست گرسنه می خوابد.
هر که نان از عمل خویش خورد
منّتِ حاتم طائی نبرد
سعدى
https://eitaa.com/ahlebeyt4
