⁉️ چرا مذهب تشیّع را، خصوصاً اهل سنّت، به نام مذهب جعفری میشناسند؟ (قسمت پایانی)
🔹 بخش عمدهای از آموزههای مکتب تشیّع را امام صادق (ع)، در جلسات درس عظیمی که دایر میکردند، بيان فرمودند. حاصل اين آموزههای حضرت، چهارصد کتاب شد که شاگردان ايشان تألیف کردند. این چهارصد کتاب، «اصول أربَعَةُ مِأة» نام گرفت. بعدها نیز مطالب همان کتابها تدوین شد و کتابی مثل کافی و کتابهای حدیثی بعدی شیعه را شکل داد. به این لحاظ این مذهب را مذهب جعفری و امام صادق (ع) را رئیس اين مذهب ميدانند.
🔹 والاّ رئیس مذهب ما خود رسول الله (ص) و امیرالمؤمنین (ع) هستند و تشیّع چیزی جدا از اصل آموزههای پیغمبر (ص) و قرآن کریم نیست. منتها شیعه این آموزههای قرآن و سنن نبوی (ص) را از زلالترین، پاکترین و نابترین مَجرا، که اهل بیت پیغمبر اکرم (ع) هستند، دریافت کرده است.
🔹 بنا به ضرب المثلی که در بین عرب است؛ که «أهْلُ الْبَیتِ أدْریٰ بِما فِی الْبَیْتِ» اهل خانه بیشتر میدانند که در خانه چه میگذرد. شيعه معتقد است أهْلُ الْبَیتِ پیغمبر (ص) نسبت به آموزههای پیامبر (ص) أدْریٰ هستند و لذا اين آموزهها را مستقيماً از اهل بیت (ع) دریافت کرده است.
در محضر استاد مهدی طیب – 91/06/16
@ahlevela
#امام_صادق علیه السلام
💠🌙 تاکنون ما چقدر ماههای رمضان و ضیافت خدا را یکی پس از دیگری طی کردیم و پشت سر گذاردیم!
چه مناسب است انسان این جمله ی زیبایی را که در دعای بعد از زیارت امام رضا علیه السلام وجود دارد، بخواند:
✨ «سَيِّدِي، سَيِّدِي، سَيِّدِي» ای آقای من! ای خدای من! ای سرور من!
✨ «قَدْ تَكَرَّرَ وُقوفِي لِضِيافَتِكَ» من مکرّر در میهمانی تو حاضر شدم.
☘️ میهمان هنری ندارد. همه ی هنرها مال میزبان و صاحبخانه است. میهمان چیزی با خود نمی آورد؛ بلکه میآید از آنچه صاحبخانه آماده کرده است، استفاده کند. اگر مهمان چیزی با خود ببرد، شاید نوعی توهین به میزبان تلقّی شود؛ گویا میزبان آنقدر فهم ندارد، به فکر نیست و توجّه ندارد، که میهمانی که دعوت کرده است، باید مورد پذیرایی قرار گیرد؛ لذا میهمان با خود چیزی آورده است که مثلاً بخورد. این شاید نوعی توهین به میزبان تلقّی شود. دست خالی به میهمانی رفتن، خوب است.
☘️ دو بیتی منسوب به امیرالمؤمنین علیه السلام که حضرت روی کفن #سلمان رضی الله عنه نوشته اند هم همین را میگوید:
✨وَفَدْتُ عَلَى الْكَرِيمِ بِغَيْرِ زادٍ مِنَ الْحَسَناتِ وَ الْقَلْبِ السَّلِيم
ِمن بدون هیچگونه زاد و توشه ای بر خدای کریم وارد شدم. دست خالیِ دست خالی ام. نه عمل صالح و نه قلب پاکی دارم. هیچ چیز ندارم. نه حسنه ای دارم که پیش خدا ببرم، نه قلب سالمی که جز خدا در آن راه نداشته باشد.
بعد فرمودند:
✨ وَ َ حَمْلُ الزّادِ اَقْبَحُ كُلِّ شَيْءٍ اِذاكانَ الْوُفُودُ عَلَى الْكَرِيم
ِ
هنگامی که انسان می خواهد بر شخص کریمی وارد شود، توشه با خود بردن قبیح ترین و زشت ترین چیزهاست.
☘️ هرچه نیازداری، شخص کریم برای تو تدارک دیده است و قبل از اینکه تو به مهمانی بروی، همه ی آنچه را که مورد نیاز توست، مهیّا کرده است.
✨ «قَدْ تَكَرَّرَ وُقوفِي لِضِيافَتِكَ»
خدایا! مکرّر به ضیافت تو وارد شدم و در آن حضور پیدا کردم.
✨«فَلا تَحْرِمْنِي ما وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَسْاَلَتِكَ»
☘️ خدایا! مرا از آنچه به کسانیکه به درِ خانه ی تو آمده اند، مهمان توشده اند، از تو درخواست کرده اند و نزد تو ابراز نیاز کرده اند، وعده داده ای و به آنها عطا کرده ای و آنچه وعده کرده ای که به میهمانان و درخواست کنندگان از خودت بدهی، محروم نکن.
🎤 در محضر استاد مهدی طیب 92/04/20ْ
#ماه_مبارك_رمضان
@ahlevela
💠 دنیا سرازیری قبر است. در سرازیری قبر علی علیه السّلام به فریادمان برسد.
💠 عالَم خلق، محکوم عالَم امر است.
💠 عالَم خلق، یعنی دنیا، جهل در جهل است. عالم امر مربوط به خدا و پیامبر و ائمّه علیهم السّلام است و نور در نور است. عالم امر وادی امن است. هر جا با دل یعنی با محبّت و ولایت و ایمان وارد شدیم، وادی امن است. هر که به عالم امر وارد شد، صاحبالامر را ملاقات میکند. عالم خلق همهاش نمیدانم است، ولی عالم امر همهاش میدانم و میفهمم است. شما بین این دو عالم هستید.
💠 کوچههای دنیا، همه بنبست است و اهل دنیا همه سرشان به دیوار ته کوچه خورده؛ سر و دست شکسته برمیگردند و همین برای عبرت ما کافی است.
💠 دنیا کوچهی بنبست است، لذا هر که داخل کوچه شود، بالأخره برمیگردد. اِنّا ِللهِ وَ اِنّا الَیهِ راجِعُونَ.
💠 کوچههای دنیا بنبست است، ولی کوچههای آخرت انتهایش باز است. سخاوت از غنای خدا سر درمیآورد، شجاعت به قدرت خدا میرسد و .
💠 ریاست دنیا، مال دنیا و همه چیزِ دنیا عکس است. نکند دستت را دراز کنی که مقوّایی را که عکس خوراکیها روی آن است، برداری و بخوری.
💠 دنیا سرابی است که تشنه خیال میکند آب است و دنبال آن میرود. وقتی به آن رسید، میبیند آب نیست. تا مکث کند، رحمت خدا به صورت باران به او میرسد.
📘✍️ #مصباح_الهدي/ص ١٤٠
🎤شرح و توضيح #مصباح_الهدي مبحث سيزدهم: #دنيا_و_آخرت ١٢/ استاد مهدي طيّب 👇👇👇
http://ahlevela.ir/mp3-sort/mabahese-erfani/bazkhani-va-sharhe-mokhtasare-ketabe-mesbaholhoda/mesbah-13-DonyaVaAkherat/94%20Donia%20va%20Akherat%20140p2-141p2%20(85-10-07).mp3
🔗فايل pdf كتاب #مصباح_الهدي
http://ahlevela.ir/pdf/mesbah.pdf
@ahlevela
💠مصباح الهدی💠
حاوی چکیده ی مطالبی که استاد مهدي طيب، طیّ قریب ۲۰ سال، از محضر عارف بزرگ معاصر شیعی، مرحوم حاج میرزا محمّد اسماعیل خان احمد دولابی، استفاده نموده و اولین مجلّد آن را ذیل قریب ۸۰ عنوان، که در برگیرنده ی اساسی ترین موضوعات در شناخت جهان بینی عرفانی شیعه و نحوه ی سلوک الی االله به شیوه اهل محبّت و جذبه است، تنظیم و دسته بندی کرده اند.
#تأليفات_استاد #مصباح_الهدی
💠 📹 حضرت علی علیه السّلام اهل سنّتی را که نه محبّت او را دارند و نه عداوتش را و اخلاق و اعمال خوبی هم دارند، به درجهی هشتم بهشت که نازلترین مرتبهی بهشت است، میبرد. علی به همه فیض میدهد. دشمنان و معاندین، خودشان خود را کنار میکشند و محروم میکنند و الاّ علی علیه السّلام دشمن نمیشناسد. معاند میگوید: اَلنَّارُ وَ لاَ العَارُ: به آتش دوزخ تن میدهم؛ امّا به ننگ رفتن زیر بار علی تن نمیدهم. من در جهنّم میمانم و دنبال علی به بهشت نمیروم. ولی بقیه پشت سر ائمّه علیهم السّلام از جهنّم عبور میکنند و به بهشت وارد میشوند. نکند تو هم در دنیا بگویی فرمان علی را نمیبرم، چون آبرویم پیش اهل دنیا میرود.
📘 مصباح الهدی ص ۲۸۲
#امیرالمومنین
@ahlevela
💠 نقل شده كه وقتى امام جواد علیه السلام بيمار مى شدند، اين دوبيتى را مى خواندند:
💫 «أنت أمرضتنی و آنت طبيبى فتفصل بنظرة
يا حبيبى»
خدايا! تو مرا بيمار کردى و پزشک و درمانگر من هم فقط خودت هست، به یک نگاه و به يك گوشه چشمی به من تفضل كن اى محبوب و معشوق من!
💫 «واسقى من شراب و دى كاسا»
از شراب محبت و عشق خودت يك پیاله به من بنوشان!
💫 «ثم زد فى حلاوة التقريب»
آنگاه بر حلاوت نزديكى به خودت در وجود من بيفزا.
📘استاد مهدی طیب، شرح مصباح الهدی، مبحث دنیا و آخرت۴
@ahlevela
☀️ برای کسب و افزونی محبّت به حضرت مهدی ارواحنافداه به دو نکته باید توجّه داشت. نخست اینکه محبّت خالص به آن حضرت میوهی معرفت است؛ هرچه بیشتر به زیبایی و حسن و جمال و کمال حضرت ولیّعصرارواحنافداه معرفت پیدا کنیم، این جلوهی کامل حسن الهی از ما بیشتر دل میرباید و ما را واله و شیدای خویش میگرداند. پس برای دستیابی به محبّت حجّتخدا و افزونی آن، مؤمن باید در جهت کسب معرفت حضرت مهدی ارواحنا فداه تلاش کند.
↩️ دوم اینکه طبق قاعدهی سنخیّت ظرف و مظروف، گوهر پاک محبّت نیازمند ظرفی پاک است. اگر مؤمن میخواهد دلش به ظرف محبّت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تبدیل شود، باید دل را از آلودگیها بزداید تا شایستگی محبّت حضرت ولیّعصرارواحنافداه را به دست آورد.
آیینه شو جمال پریطلعتان طلب
جاروب زن به خانه و پس میهمان طلب
↩️ پیشتر گفتیم خودبینی مهمترین حجابی است که نمیگذارد انسان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را و خدای امام زمان را ببیند.
میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ، از میان برخیز
↩️ پس برای دیدن امام عصرارواحنافداه باید از خودبینی رهایی یافت.
برو تو خانهی دل را فرو روب
چو تو بیرون روی او اندر آید
مهیّا کن مقام و جای محبوب
به تو بی تو جمال خود نماید
برای نجات از خودبینی باید عاشق شد؛ چون حُبُّکَ لِلشَّیْءِ یُعْمِی وَ یُصِمُّ:محبّت تو به چیزی تو را کور و کر میکند. غیر محبوب را نمیبینی؛ از غیر معشوق نمیشنوی؛ حتّی خودت را هم نمیبینی؛ لذا با محبّت، خودت که حجاب بودی از میان برمیخیزی. آن وقت محبوبت را میبینی. پس به این لحاظ هم راه دیدار محبّت و عشق به آن حضرت است.
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید
ناخوانده درس مقصود از کارگاه هستی
خدایا محبّت امام عصرارواحنافداه را به خالصترین و در تمام عیارترین حد نصیب همهی ما بفرما و به برکت این محبّت، ما را از غیبت و حجاب رهایی و خلاصی ببخش و به وصال محبوب و گمشدهی همهی عالم وجود و محبوب قلبمان نائل بفرما.
📔✍️ استاد مهدی طیب، #جان_جهان ص۲۳۰-۲۳۲
@ahlevela
📔 لغزشهاي نظري و عملي در سلوك (1)
🔹 مقدّمه
اكنون كه در قالب دو بخش گذشته، اصالت عرفان اسلامي و مبتني بودن آن بر قرآن كريم و احاديث و سيره ی معصومين علیهم السلام تبيين و ناروا بودن ايرادات منكران و مخالفان عرفان تشريح شد، جا دارد با علاقمندان به عرفان اسلامي نيز سخني داشته باشيم و به اختصار به لغزشگاههاي نظري و عملي كه در مسير اين مقصد شريف قرار دارد اشارهاي نموده و به تذكّرات اشارهگونهاي براي مصون ماندن از غلتيدن در ورطههاي خطا و خلاف، كه دين و دنياي شخص را به تباهي ميكشاند، بپردازيم. توجّه به اين موارد براي طيّ درست طريق عرفان و نيل به مدارج و مقامات عالي آن امري ضروري است. پيش از ذكر موارد، توضيحاتي لازم به نظر ميرسد.
🔹 نخست اين كه مجموعه ی لغزشها و خطاهاي نظري و عملي كه در پي ميآيد، كمتر در يك شخص يا گروه از متصوّفه و عرفا مصداق يافته است. صرف نظر از عارفان حقيقي، كه در سلوك عرفاني خويش تنها به رهنمودهاي قرآن و عترت متّكي بوده و در سير عرفاني خود از مبتلا شدن به لغزشها و خطاهاي مزبور مصون ماندهاند و هيچ يك از آن لغزشها و خطاها در مورد ايشان مصداق ندارد؛ هر گروه يا شخص، ممكن است به تعدادي از آن لغزشها و خطاها دچار شده و از ديگر موارد مبرّا باشد. بنابراين جا ندارد كه به استناد گرايش شخص يا گروهي به عرفان و تصوّف، همة اين لغزشها و خطاها را به او نسبت داد.
🔹🔹 دوّم اين كه در طيّ طريق عرفان ابتلاء به چنين لغزشها و خطاهايي كاملاً قابل اجتناب است و ميتوان درعين سلوك عرفاني، از تمامي لغزشها و خطاهاي مزبور مصون ماند. اين مصونيّت مستلزم چند امر است.
1⃣ صدق و اخلاص: در سلوك طريق عرفان و نيل به قلّههاي معنويّت و كمال، صدق و اخلاص يكي از اساسيترين شروط است. سالكي كه صرفاً به خاطر عشق و محبّت به خدا و اولياء خدا و در مقام ايفاي شايستة وظايف عبوديّت و بندگي، گام در راه عرفان مينهد و از سير و سلوك خود، در پي اغراض نفساني، همچون كسب نام و شهرت، جلب و جذب مريد، جمعآوري و اندوختن ثروت، يا نيل به كشف و كرامات، نيست؛ همين صدق و اخلاص، ضامن سلامت سير و وصول او به مقصد غائي كمال است. خداي متعال بر اين حقيقت كراراً تأكيد فرموده است. از جمله ميفرمايد: والّذين جاهدوا فينا لنهدينّهم سبلنا و انّ الله لمع المحسنين: كساني را كه در راه ما به مجاهدت ميپردازند قطعاً به راههايمان هدايت ميكنيم و هر آينه خداوند با نيكوكاران است. و نيز ميفرمايد: فمن كان يرجوا لقاء ربّه فليعمل عملاً صالحاً و لايشرك بعبادة ربّه احداً: هر كس اميد و آرزوي ملاقات و ديدار پروردگار خويش را دارد پس بايد عملي شايسته به جاي آورد و در بندگي پروردگارش احدي را شريك نسازد.
استاد مهدی طیب، #سر_حق، ص 88-87
@ahlevela
⭕️ پرسش: چگونه میتوان از فكرهای منفی و تصوّر اتّفاقات ناگوار يا مرگ عزيزان رها شد و به آرامش ذهن و دل رسيد؟
🔹در زيارت #امين_الله، اوّلين دعايی كه میكنيد، اين است: «اللَّهُمَ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ» : خدايا نفس و جان مرا به مقدّرات خودت مطمئن کن؛ يعنی چنان کن که روح آرامی داشته باشم كه متلاطم نشود؛ هرچه مقدّر كردی و پيش آوردی، به هم نريزم و آرام باشم.
↩️ اين حالت ناشی از اعتماد به این نکته است كه آنچه میشود، خدا میكند و آنچه خدا میكند بهترين است، بهتر از آن اصلاً متصوّر نيست. در هر موقعيّت، خدا بهترين کار را انجام میدهد. «لا يَفعَلُ بِعِبادِهِ اِلاَّ الاَصلَحَ لَهُم» : خدا جز چيزی كه بيشترين مصلحت را دربر داشته باشد، برای عبادش انجام نمیدهد.
🔹 وقتی فرد اين نکته را دانست و به آن مطمئن شد، ديگر جایی برای نگرانی وجود ندارد؛ لذا هرچه پیش آید، عزيز من بميرد يا زنده باشد، چیزی که اتفاق می افتد، هم برای او و هم برای من بهترين است.
🔹 خدا وقتی كاری را میكند، فقط يك طرف را درنظر نمی گیرد. اتّفاقی كه میافتد، برای تمام كسانی كه تحت تأثير آن اتّفاق قرار میگيرند، بهترين است. پس چرا باید ناراحتی و ناگواری وجود داشته باشد؟ انسان خيالش راحت است.
🔹 جهان، جهان تصادف نيست. هيچ چیز اتّفاقی و تصادفی رخ نمی دهد. هم آنچه بايد اتفاق بیفتد، انديشيده شده و مبتنی بر حكمت الهی است و هم زمان و محلّ وقوع اين اتّفاق، هم شخصی كه اين اتّفاق براي او میافتد و هم ميزان شدّت اين اتّفاق؛ يك سرسوزن شديدتر يا خفيفتر از آنچه بهترين است، نخواهد بود؛ لذا انسان دیگر چه نگرانییی دارد؟ خيال انسان تخت تخت است و بنابراين به آن آرامش مطلوب میرسد.
استاد مهدی طیب - 89/04/17
#پرسش_و_پاسخ
#آرامش
@ahlevela