🏳️ ناله واابتا مى رسد از سوخته اى
گر دل مادر گیتى ببرد صبر و قرار
▪️صد چو قمرى کند از ناله او نوحه گرى
مى چکد خون دل از دیده منقار هزار
▪️شررى زهره زهرا زده در خرمن ماه
که نه ثابت به فلک ماند و نه دیگر سیار
▪️جورها دید پس از دور پدر در دوران
نه مساعد ز مهاجر نه معین از انصار
▪️بت پرستى به در کعبه مقصود و امید
آتشى را که برافروخته تا روز شمار
▪️شرر آتش آن صورت مهوش عجب است
نور حق کرده تجلى مگر از شعله نار
▪️طور سیناى تجلى متزلزل گردید
چون بدان سینه بى کینه فرو شد مسمار
▪️نه ز سیلى شده نیلى رخ صدیقه و بس
شده از خیل سیه روى جهان تیره و تار
▪️بشنو از بازو و پهلو که چه دید آن بانو
من نگویم چه شد اینک در و اینک دیوار
▪️دل سنگ آب شد از صدمه پهلو که فتاد
گوهرى از صدف بحر نبوت به کنار
▪️بسکه خستند و شکستند ز ناموس اله
بازوى کفر قوى پهلوى دین گشت نزار
▪️محتجب شد به حجاب ازلى وقت هجوم
گر شنیدى که نبودش بسر روى خمار
▪️قوه باصره شمس حقیقت آرى
چون کند جلوه در او خیره بماند ابصار
▪️بند در گردن مردافکن عالم افکند
بت پرستى که همى داشت به گردن زنار
▪️منکر حق شد و بیعت ز حقیقت طلبید
آن که ز اول به خداوندى او کرد اقرار
▪️رفت از کف فدک و ناله بانو به فلک
یا چو آهى که در آید ز درون بیمار
▪️روز او چون شب دیجور و تن او رنجور
لاله سان داغ به نرگس همه شب را بیدار
▪️غیرتش بسکه جفا دید ز امت نگذاشت
که پس از مرگ وى آیند به گردش اغیار
✍🏻 ایت الله محمد حسین غروی اصفهانی( کمپانی)
〰🔹〰🔹〰🔹〰🔹〰🔹〰🔹〰🔹
#حضرت_فاطمه
@ahlevela
┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄
🟩 اعتماد به رزّاقیّت خـــدا
🔻 لینک فایل صوتی: قطعهای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - سهشنبه ۱۴۰۳/۰۸/۲۲
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلّا عَلَى اللهِ رِزْقُها
هیچ جنبندهای روی زمین وجود ندارد، مگر آنکه خدا عهدهدار رزق او شده است.
✔️ رزّاق خداست و خود را به روزی دادن متعهّد کرده است.
✔️ رزق و کم و زیاد شدن آن، ثمره، نتیجه و پیامد تقلّاهای ما نیست.
✔️ هم اصل رزق، کار خداست و هم مقدار رزق از جانب خدا تنظیم میشود و تنظیم آن هم به اقتضای شرایطِ مناسبِ رشد معنوی و روحانی انسان است.
✔️ اگر به رزّاقیّت خدایی که غنی، جواد، کریم، صادقالوعد و صادقالقول است و رزق تمام جنبندگان را متکفّل شده و بر عهده گرفته، یقین و اعتماد کنیم، آیا نگرانی و اضطراب خواهیم داشت؟
✔️ تلاش و کار نباید به انگیزۀ به دست آوردن رزق باشد؛ چرا که رزق را خدا تضمین کرده و بر عهده گرفته است. تلاش ما باید با انگیزههای دیگر مثل کمک به برطرف کردن نیاز دیگران باشد...
#جلسات_هفتگی
@ahlevela
4_5886589804035971681.mp3
10.03M
🔻 قطعهای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - سهشنبه ۱۴۰۳/۰۸/۲۲
@ahlevela
🏴 اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ فاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ، حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَنَبِيِّكَ، وَأُمِّ أَحِبَّائِكَ وَأَصْفِيائِكَ
#حضرت_زهرا_عليها_السلام
🌐@ahlevela
🏴 💫 در یک روایت امام صادق عليه السّلام راجعبه حضرتزهرا سلام الله عليها فرمودند:
كانَتْ اِذا قامَتْ فِی مِحْرابِها زَهَرَ نُورُها لِاَهْلِ السَّماءِ كَما يَزْهَرُ نُورُ الْكَواكِبِ لِاَهْلِ الْاَرْضِ:
وقتی فاطمهي زهرا سلام اللهعليها در محراب خویش، قیام میکردند و به نماز میایستادند، نور فاطمه زهرا سلام اللهعليها برای اهل آسمان میدرخشید؛ همانگونه که نور ستارگان آسمان، در شبها برای زمین میدرخشد. معنی اهل آسمان هم ساکنان کُرات دیگر نیست؛ به هرچیز بلندی، سماء گفته میشود. سماءِ کرات آسمانی، سماء دنیاست، که
اِنّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِزينَةٍ الْكَواكِبِ؛
سماوات بالاتر، آنها سماوات مادّی نیست، آسمانهای ملکوت و جبروت است و ساکنان آن آسمانها، یعنی ملکوتیان و جبروتیان.
💫 وقتی فاطمه زهرا سلام اللهعليها در محرابشان به نماز میایستادند، نور فاطمه زهرا سلام اللهعليها، برای آسمانیان میدرخشید، یعنی ملکوتیان و جبروتیان، همانگونه که نور ستارگان آسمان در شبها برای زمین میدرخشد؛
كانَتْ اِذا قامَتْ فِی مِحْرابِها زَهَرَ نُورُها لِاَهْلِ السَّماءِ كَما يَزْهَرُ نُورُ الْكَواكِبِ لِاَهْلِ الْاَرْضِ.
💫 لذا كسانيكه در مراتب سلوک، حجاب عالم طبع را پشت سر گذاشتهاند، به آسمانهای ملکوت، حالا چه ملکوت اسفل، چه ملکوت اعلی و چه آسمان جبروت، راه پیدا كرده اند، در هرمرتبه از این مراتب، با مرتبهای از تجلّیات نورانی حضرت زهرا سلام الله عليها ملاقات میکنند و آشنا میشوند؛ آن را میبینند؛ از آن نور، استضائه میکنند و مثل ستاره برای آنها میدرخشد؛ همانطور که ستارگان آسمان دنیا، در شبها برای اهل زمین درخشندگی و تلألؤ دارند، نور فاطمه زهرا سلام الله عليها، برای سالکانی که به فضا و سماء ملکوت و جبروت گام نهادهاند، چنین درخشندگییی دارد.
🎤استاد مهدی طیّب
#حضرت_فاطمه
🌐@ahlevela
🏴 ✨بشارتی بر دوستان و شیعیان فاطمهیزهراعلیهاالسّلام
پیغمبر اکرمصلّیاللهعلیهوالهوسلّم به سلمان فارسی فرمودند فردای قیامت، وقتی فاطمهیزهراسلاماللهعلیها وارد بهشت میشوند و مقامات عظیم خودشان را مینگرند، حمد و سپاس الهی را به جا میآورند. در این هنگام خدای متعال به فاطمه وحی میکند که:
«يا فاطِمَةُ سَلِينِی اُعْطِكِ»
ای فاطمه، از منِ خدا درخواست کن! هرچه بخواهی به تو عطا میکنم. «وَ تَمَنَّیْ عَلَیَّ اُرْضِكِ» و چیزهایی را پیش من آرزو کن و از من بخواه! منِ خدا، با برآوردن آن آرزوها، تو را خشنود و راضی میکنم.
🔹 فاطمهیزهراسلاماللهعلیها در برابر این لطف و عنایت حقّ متعال عرضه میدارند:
«الهي اَنْتَ الْمُنىٰ وَ فَوْقَ الْمُنىٰ»
ای خدای من! آرزوی من تویی و فوق آرزوی من هم تویی! فاطمه آرزویی جز تو ندارد؛ همهی آرزوی من و فوق آرزوی من تویی. ولی چون امر کردهای چیزی درخواست کنم،
«اَسْاَلُكَ اَنْ لا تُعَذِّبَ مُحِبِّی وَ مُحِبِّی عِتْرَتِی»:
از تو درخواست میکنم که دوستداران من و دوستداران عترت من را عذاب نکنی. این درخواست فاطمهسلاماللهعلیها از خدای متعال است.
🔸 از جانب خداوند پاسخ میآید:
«يا فاطِمَةُ وَ عِزَّتِی وَ جَلالِی وَ ارْتِفاعِ مَكانِی»
ای فاطمه! سوگند به عزّت و اقتدارم (خودِ خدا سوگند میخورد!)، سوگند به جلال و شکوهم و سوگند به مرتبهی بلندم (خدای متعال چه قسمهایی میخورد!)
«لَقَدْ آلَيْتُ عَلىٰ نَفْسِی مِنْ قَبْلِ اَنْ اَخْلُقَ السَّماواتِ وَ اْلاَرْضَ بِاَلْفَیْ عامٍ اَنْ لا اُعَذِّبَ مُحِبِّيكِ وَ مُحِبِّي عِتْرَتِكِ بِالنّارِ»:(۱)
دو هزار سال پیش از آنکه آسمانها و زمین را بیافرینم، به خودم قسم خوردم که دوستداران تویِ فاطمه و دوستداران عترت تو را عذاب نکنم.
🔹 این هم بشارتی برای دوستداران و عاشقان و دلدادگان و سوگواران، در ایّام مصیبت فاطمهیزهراسلاماللهعلیها.
📝 استاد مهدی طیّب (۹۲/۱/۲۹)
#سیره_تاریخ #حضرت_فاطمه سلاماللهعلیها
---------------------------------------
📚 ۱. مجلسی، بحار، ج ۲۷، ص ۱۴۰ و بحرانی، البرهان، ج ۴، ص ۵۵۳.
@ahlevela
💠 قرآن و عترت عاقبت نزد حوض کوثر به هم میرسند. در وجود شما قرآن و عترت به هم میرسند و یکی میشوند. عاقبت خودتان قرآن و عترت میشوید.
💠تربت، دفع بلا میکند و همهی تبها و طوفانها و زلزلهها با یک سر سوزن از آن آرام میشود. مؤمن سرانجام تربت میشود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور میکند.
💠نمازخوان نهایتاً خودش حقیقت نماز میشود، یعنی عابد و عبادت فانی در معبود میشود. عالم و علم هم به معلوم، و عارف و معرفت هم به معروف منجر میشود.
💠 عبد کامل، فعلش به امامان و صفاتش به پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و ذاتش به خدا ملحق میشود.
💠هر کس محبوب و معلوم و معروف خود را پیدا کند، به قیامت و معرفت نائل گشته است.
💠سنگ پس از سالها تحمّل فشار یک قطعه دُر یا عقیق میشود و زینت دست مؤمن میشود. ما هم اگر سختیهای راه را تحمّل کنیم، زینت امامان خود میشویم.
✍🏻 #مصباح_الهدی، ص ١٩٣ و ١٩٤
🎤شرح مبحث بيستم و یکم:
مبحث مسیر سلوک الیالله ٩ | استاد مهدی طيّب
🔗 فايل pdf كتاب مصباح الهدی
@ahlevela
✍🏻 مصباحالهدى، در نگرش و روش عرفانی اهل محبّت و ولاء
حاوی چکیدهی مطالبی که استاد مهدي طيّب، طیّ قریب ۲۰ سال، از محضر عارف بزرگ معاصر شیعی، مرحوم حاج میرزا محمّد اسماعیل خان احمد دولابی، استفاده نموده و اولین مجلّد آن را ذیل قریب ۸۰ عنوان، که در برگیرندهی اساسیترین موضوعات در شناخت جهانبینی عرفانی شیعه و نحوهی سلوک الیالله به شیوه اهل محبّت و جذبه است، تنظیم و دستهبندی کردهاند.
🔗شیوهای که رعایت آن میتواند سبب گردد مطالعهی این مجموعه بیشترین بهره را در سیر الیالله و طی طریق کمال نصیب خواننده سازد، مطالعهی مکرّر هر نکته است، به نحوی که هم معانی عمیقتر عبارات درک شود و هم آموزههای مزبور در دل و جان نفوذ کند و جزئی از وجود مطالعه کننده شود؛ زیرا به فرمودهی خود ایشان [حاج محمد اسماعیل دولابی]
مشکل ما در ندانستن نیست، کمبود و کاستی ما در باور و یقین است و راه نیل به یقین و باور، تکرار و تلقین به خویش است
.
↩️ لذا باید از سریع خواندن کتاب با هدف تمام کردن آن جدّاً پرهیز نمود. جا دارد خوانندهی طالب کمال، پس از یک بار مطالعهی دقیق تمام کتاب، به منظور دستیابی به یک تلقّی کلّی از مجموعهی مطالب، چند فراز از هر مبحث را با تأمّل و دقّت مطالعه کرده و در مورد مفاهیم آن به تفکّر و اندیشه بپردازد و این کار را در مورد همین فرازها، روز بعد و روزهای بعد، تا ده روز و حتّی چهل روز، تکرار کند، به نحوی که کاملاً بر جان و روح و قلب و فکر وی بنشیند. پس از آن، چند فراز دیگر از کتاب را به همین ترتیب مورد مطالعه قرار دهد.
✍️ استاد مهدی طیّب
#تأليفات_استاد #مصباح_الهدی
@ahlevela
💫 #کلیپ: حضرت زهرا سلام الله علیها
ستاره فروزان آسمان معنا
🔺در آپارات:👇👇👇
https://www.aparat.com/v/KeF46
🟧 تحلیل دعـــا
خدای متعال منتظر خواست ما نمیشود؛ مثل پزشک حاذقی که سراغ یک بیمار بیهوش آمده است؛ بیمار را معاینه میکند و سِرُم و دارویش را تزریق میکند و منتظر خواستن بیمار نمیشود. ازهمین جهت حضرت ابراهیم علیه السّلام به جبرئیل علیه السّلام فرمودند:
عِلْمُهُ بِحالِی حَسْبِی مِنْ سُؤالِی:
آگاهی خدا به حال من، مرا از درخواست بینیاز میکند. در دعاها نیز میخوانیم:
اِلـٰـهی کَفیٰ عِلمُکَ عَنِ الْمَقالِ وَ کَفیٰ کَرَمُکَ عَنِ السُّؤال:
خدایا آگاهی تو بر نیازهایم مرا از گفتن و کرم تو مرا از خواستن، بینیاز میکند. پس هرآنچه خدا عطا کرده، بهترین است. خدا برای عطا کردن منتظر سؤال بنده نمیشود:
یا مَن یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْألْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَۀً:
ای کسی که به آنکه نه از او درخواستی دارد و نه او را میشناسد، از سر مهر و محبّت عطا میکند. خدا به کسی که نه درخواست زبانی دارد، و نه حتّی درخواست وجودی، عطا میکند.
یا مُبتَدِءً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها:
ای کسی که پیش از استحقاق انسان، نعمت دادن به او را آغاز میکنی. خدا منتظر طلب ذاتی هم نمیشود. بنابراین آنچه خداوند هماکنون داده، بهترین است.
دعاکننده تأمّل میکند و میبیند، خدا نه فقیر است و نه بخیل؛ و نه از التماس ما لذّت میبرد و نه برای عطا کردن منتظر درخواست میشود. وقتی این نکته را فهمید، یک درجهی دیگر بالاتر میرود و درمییابد آنچه خیر من بوده، خدا بهدرستی تشخیص داده و با جود و سخاوت و فضل خود عطا کرده و هماکنون عملی شده است و همین که هست، بهترین چیز است.
در این مرحله دعاکننده فکر میکند، اشکال کار کجاست؟ متوجّه میشود اشکال درهمین است که نفهمیدم آنچه دارم، بهترین چیز است؛ اشکال از درون من است؛ نه آنچه در بیرون است. بیرون هرچه هست، بهترین است. لذا دعا را بهسمت درون خویش برمیگرداند. ابتدا با دعا میخواست بیرون را درست کند؛ اکنون دریافت که بیرون درست است؛ درون خراب است. میاندیشد، من با این تصمیمها و انتخابهای آزادی که گرفتم، درونم را خراب کردم؛ باید با دعا درونم را درست کنم. میگوید: خدایا به من ایمانی عطا کن که در پرتو آن تو همواره در قلب من حضور داشته باشی؛ یقینی عنایت کن که درک کنم غیر تو کسی در زندگی من کارهای نیست و معرفتی عطا کن که زیبایی مقدّرات تو را بفهمم. خدایا مرا از صابران قرار ده؛ از اهل تسلیم، از اهل رضا، اهل شکر و اهل تقویٰ قرار ده. درصدد برمیآید با دعا درون خود را اصلاح کند و بدینترتیب دعایش یک درجه بالاتر میآید.
از این بالاتر هم ممکن است و آن وقتی است که درون دعاکننده اصلاح شده و او در دعا میگوید: خدایا نه بیرون و نه درون؛ اصلاً چیزی از تو نمیخواهم. خدایا خودت را میخواهم؛ دیدارت را میخواهم. خدایا لقاءت و وصالت را میخواهم.
گـر از دوسـت چـشمـت بر احـســان اوســت
تــو در بـنــد خـویـشـی نـه در بـنـد دوســـت
*
خـــــلاف طـــریـــقـــت بــــود کـاولـــــیـا
تـمــنّـــا کـنـــنـد از خـــــدا جـــــز خـــــدا
*
ما زدوست غیراز دوست مقصدی نمیخواهیم
حـور و جـنّـت ای زاهــد بر تـو بــاد ارزانــی
*
ما را نه غم دوزخ و نه حـرص بـهشـت اســت
بــردار ز رخ پـــرده کـه مـشـــتـاق لـقـاییـــم
*
آرزومـنـــد وصـالـیـــم خــــدا را مپـــسنـــد
مــا چـنیـن تـشنــه و دریـای کــرم مــالامــال
در دعا از خدا، خود خدا را میخواهد؛ چیز دیگری نمیخواهد. درنتیجه چیزی که میخواست، همان کسی شد که از او درخواست میکرد؛ یعنی دو رأس مثلث دعا بر هم منطبق شدند و مثلّث به یک خط تبدیل شد.
✍🏻استاد مهدی طیّب، #طبیب_عشق،
@ahlevela