«بِسمِ او» خیلی زودتر باید این چنل دِولاگ رو میساختم احساس میکنم، هرچی یاد دارم رو باید بذارم کنار و از صفر شروع کنم💆🏻‍♂️🌱 در این کانال سعی میکنم از روزمرگی هام به خصوص در حوزه "توسعه دهندگی" بنویسم. اگر به نُطق های کوتاه اینجانب در این خلوَتِ مغشوش اجازت دهید، شمارا هم در لحظات خود سهیم کنند. 🍉

خب، یکم درمورد خودم بگم ✍️ احمدی نیت هستم. از بچگی خیلی بی آلایش و کمی هم ساکت با شیطنت های ساده بودم. 🏃🏻 بیش فعالی(ADHDحاد) باعث شد درسهام خیلی قوی برام مفهومی نباشه! تنها کساییکه درکم میکردن خانواده م بودن 👨‍👩‍👦‍👦 (سرمایه های من) کامپیوتر رو دوست داشتم، اما هیچوقت قوی پِی ش رو نگرفتم و از این بابت کمی پشیمونی دارم که قابل اغماضه 👋، چون انتخاب خودم بوده که تفننی بهش بپردازم. راستش تفننی نه، نیمه شغل 🤷‍♂️! گیم رو دوست داشتم، اما گیمر نبودم و خاطره های کمی باهاش دارم و باز هم از این بابت کمی پشیمونی دارم که باز هم قابل اغماضه 🙌. عوضش خیلی چیزهای دیگه از دنیا گرفتم. از سال پنجم دبستان بازیسازی رو شروع کردم، نه حرفه ای، نه خشک و ساده🤹🏻‍♀️. خودم رو انداختم توی هَچَل های مختلف! مسابقات فرهنگی-هنری، رشد، جشنواره خوارزمی، پژوهشسراها و و و ... هزار رویدادی که یکم خودی نشون میدادم و همینها بعدا رزومه م شدن 📰📑 متولد 82ام. شاید در سن من، به اندازه من، کسی زیاد نباشه که برنامه نویسی و بازیسازی وقت گذرونده باشه. اما مطمئنم هرکس به اندازه من وقت میگذروند، ده برابر من چیزی یاد داشت ... کماکان که همسن های خودم شاید پیرتر از من نباشن اما "رزومه شون پُرتره!" و بعضیاشون "اوستا ترن!" ⛷ بقدری که در دبیرستان مقام ناحیه، قطبی، استانی، کشوری و... دارم که خیلی ها نداشتند. اما خب، فهمیدم تجربه پدر همه چیزهاست دبیرستان درس میدم، یک شرکت داریم در حوزه صنایع خلاق، چندین بار داور و منتور بودم، رزومه مسابقات زیاد دارم. بهرحال تجارب خودم رو دارم. با هزار تلخی و شیرینی 🎭 یک تصمیم گرفتم. از صفر شروع میکنم، هرکاری که کردم، سعی میکنم با دیگران به اشتراک بگذارم اینطوری راحت ترم ❤️ ولی خب، درس و دانشگاه هست، کار هست، تدریس هست، کارهای شخصی هست، خیلی شاید وقتی روی یادگیری نتونم بذارم شما هم ظرف وجودی خودتون رو خالی تر کنید. اینطوری راحت ترید 🍂🍃 ...

✔️ وبسایتم: www.sajadahmadiniat.ir ✔️ کانال آموزشیم: @SajadAhmadiNiat ✔️ کانال devlog: @AhmadiNiat_Devlog