پرچم ِ سرخت بشه آسایشم :)

زندگی چنان بر من غَضَب دارد ؛ که انگار در مجلسِ ختمِ پدرش خندیده‌ام .

باهم بمونیم,همین.

بغلت کجاست ؟ غم دارم :)

همونی که دوسم داشت

با این همه دلتنگی، دیگه از حالا تا هروقت که بیای، دیره.

من از خوش باوري هايم به ويراني رسیدم.

سلام ؛ پشت آینه ها گم شده‌ام ، ترک خورد‌ه‌ام. رنگ چشمهایم ، در رفته. حنجره‌ام ، خالی‌ست. صدایم ، دیگر نیست. یک پرنده ، بر شانه ام لانه کرده است و من میدانم هرروز ، از آفتاب ترانه‌ای میخواند که نمی‌شنوم .

هم‌صحبتیِ آنی را که دوست می‌داری ، از دست بدهی .

تا فردا صبح حق.

یه روزی اونی که می‌ترسی نباشه رو خودت حذف می‌کنی.

‏از ما چه مانده غیر از آرزو؟