از بهر دیدن تو گیرد دلم بهانه بر هر دری زنم تا یابم ز تو نشانه در جستجویت ای گل آواره گشته ام من گو در کدام گلستان کردی تو آشیانه ای آشنای دردم بنگر تو روی زردم منما ز خویش تردم ای در کرم یگانه بنگر که از فراقت،از درد اشتیاقت دیگر نمانده طاقت ای منجی زمانه ای مژده رهایی مردم من از جدایی کی چهره می  نمایی زان ملک بی نشانه #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

صبح می خندد و من گریه کنان از غم دوست ای دم صبح چه داری خبر از مقدم دوست صبحتون بخیر   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

میثم ابراهیمی بنام گردنبند   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت151 سوار ماشین شدیم و راه افتادیم. گلها رو به بینیم نزدیک کردم و بو کشیدم، آرش نیم نگاهی به من انداخت وگفت: – چرا با خودت آوردیشون؟ دوباره بو کشیدم و گفتم: – چون قشنگن، چون تو برام خریدی...می ترسم تا برگردم عمرشون تموم شده باشه و نتونم سیر نگاهشون کنم. می خوام جلوی چشمم باشن. میزارم تو اتاقت. لبخندی زدو گفت: – اتاقم که فعلا اشغاله. اخمی کردم و گفتم: – پس ما کجا میریم؟ ــ اتاق مامان. می دونستم که مژگان اتاق آرش رو اشغال کرده ودلم نمی خواست به اتاق مادر آرش بروم. پرسیدم: –پس این چند شب کجا خوابیدی؟ ــ توی سالن. اصلا دلم نمی خواست مژگان در اتاق آرش بماند. باید کاری می کردم..."باید فکر کرد" چند دقیقه به سکوت گذشت و من در افکار خودم غرق بودم. در ذهنم چند راه را حلاجی می کردم تا ببینم کدام بهتر به نتیجه می رسد. آرش سکوت را شکست و گفت: –ناراحت شدی؟ بالاخره یکی از راهها را انتخاب کردم و گفتم: –آرش. ــ جانم. ــ میشه یه خواهشی ازت کنم؟ ــ تو جون بخواه، قربونت برم. ــ من رو برگردون خونمون. ناگهان پایش را روی ترمز گذاشت. ماشین ها با صدای ممتد وگوش خراش بو قهایشان از کنارمان گذشتند. با ترس به آرش نگاه کردم. ماشین را کنار زدوبا چشم های گرد شده و دهان باز گفت: –چرا؟ ــ من نمی تونم توی اتاق مامانت باشم، سختمه، اصلا راحت نیستم. با تعجب گفت: –چرا؟ اونجا هم قشنگ تره هم بزرگتره. ــ می دونم. موشکافانه نگاهم کردو گفت: –پس موضوع چیه؟ دوباره سکوت کردم. باید حرفی می زدم که نه سیخ بسوزد، نه کباب...بنابراین گفتم: – معذبم، بعدشم دلم میخواد توی اتاق همسرم بخوابم. روی تختش، روی بالشتش، برای مژگان چه فرقی می کنه، خب بره اون یکی اتاق، ولی برای من خیلی فرق میکنه. سرش را به صندلی ماشین تکیه دادو گفت: –پس باید خودت بهش بگی...یه جوری بگو ناراحت نشه. با عصبانیت گفتم: – فکر نمی کنی زیادی داری ملاحظه اش رو می کنی؟ ــ آخه اون حاملس، خونه ی ما مهمونه، کیارش اونو به من... حرفش رو بریدم و گفتم: – من رو ببر خونمون... به رو به رو چشم دوخت و گفت: –باشه خودم بهش می گم. ماشین رو روشن کردو گفت: –فکر می کردم بیشتر از این ها گذشت داشته باشی... حرفش عصبیم کردو گفتم: –موضوع گذشت نیست، موضوع اینه که کار اشتباه، اشتباهه... بعد از چند لحظه سکوت آرام گفت: –راحیل جان، من می دونم اون کارهاش، رفتاهاش اصلا درست نیست. اون خودشم می دونه...ولی الان وقتش نیست که بهش بگم... بعد آب دهانش را قورت داد. –یه چیزی بهت بگم، بین خودمون میمونه؟ با سر تایید کردم. ــ اون الان منتظره من یا تو حرفی بهش بزنیم قهر کنه بره، بعد به کیارش بگه دیدی داداشت از وقتی زن گرفته چقدر عوض شده، صدتا هم بزاره روش تحویل کیارش بده وتو رو مقصر رفتارهای من جلوه بده. کیارشم بیاد بگه نتونستی یه هفته دندون رو جیگر بزاری و مواظب زن و بچه ی من باشی و اونوقت با تو هم دشمن تر بشه. اینجوری من خیلی شرمنده داداشم میشم، کیارش برام خیلی مهمه، وقتی ازم چیزی می خواد هر طور شده باید انجامش بدم. بعد از فوت بابا، کیارش خیلی کمکم کردو پشتم بود، تنها جایی که مخالفت کردازدواجم بود، که اونم کوتاه امد که این برام خیلی ارزش داره. ما خانواده کوچیکی هستیم، به جز کیارش که پشتیبانمه کسی رو ندارم. نزار بینمون شکرآب بشه. نمی خوام بهانه دستشون بدم تا عروسی کنیم و بریم سر خونه زندگیمون، اونوقت دیگه خیالم راحت میشه... ببین حتی اون مهمونی که براش مهم بود رو به خاطر من کنسل کرد. اولش از حرف هایش ناراحت شدم. یعنی برادرش از من هم برایش مهم تراست...ولی وقتی حرف هایش را سبک سنگین کردم و خوب بهشان فکر کردم، دیدم اگر حسادت و احساساتم را کنار بگذارم و منطقی فکر کنم، آرش درست می‌گوید. بخصوص که خودش هم کارهای مژگان را تایید نمی‌کرد.درسته که من نامزدش هستم، ولی خانواده هم خیلی مهم هستند، وآرش می‌خواهد با سیاست خودش بین این دوتا را مدیریت کند و مثل آدم های ناپخته عشقش را نمی‌گیرد بقیه را رها کند...او هنوز هم می ترسد که اتفاقی بیفتد و ما نتوانیم با هم عقد کنیم. –پیاده شو. نگاهی به اطراف انداختم، دیدم رسیدیم. یعنی اینقدر غرق فکر بودم متوجه نشدم؟ پیاده شدم، آرش از صندلی عقب ساکم رو برداشت و دستم رو گرفت. –با همه ی حرفهایی که زدم، اگر تو بخوای حاضرم برم با مژگان حرف بزنم، با این که می دونم عواقب خوبی نخواهد داشت. سرم پایین بود. وارد آسانسور شدیم، با انگشت سبابه ی خم شده اش چانه ام را بالا داد. –نگام کن...عاشق این تکه کلامش بودم. نگاهش کردم و آرامش و محبتی که در چشم هایش بود باعث شد تمام ناراحتی‌هایم فراموش شود. لبخندی زدم و گفتم: –میریم اتاق مامانت... چشم هایش خندیدند. سرش را به طرفم خم کردولبهاش را نزدیک صورتم آورد، همان لحظه در آسانسور باز شد. 🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

دل خوشم از اینکه کنارمی از اینکه عشقم تویی از این که زندگیم تویی 😍😘💕❣💕   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

بترس از آنکه در دنیا ندارد جز خدا یاری که نابودت کند آهش اگر قلبی به درد آری   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

#عزیزدلم از وقتی که باهمیم ؛ شدی ...❣ همه وجودم همه دنیام ❣ همه دلخوشیام ...❣ شدی همه کسم همه دارو ندارم ❣ شدی صاحب قلبم ...❣ و در آخر شدی همه ی من ...❣ " #دیوونه‌وار‌دوستت‌دارم "😍🥰💕❣💕 @pictures_Text💖

این دعا تقدیم به اونایی که دوسشون دارم ♥️ بسیار زیباست، فروارد کنید واسه عزيزانتون   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

آدم ، ندیده عاشق دلبر نمیشود کشتی بدون آب ، شناور نمیشود دلبر زیاد بوده و امّا در این میان هر دلبری که "حضرت مادر" نمیشود❤️   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

زمین زیبا میشود با یاس های زیبا یاس هایی که حس و حال خوبی به آدم ها میدهند یاس هایی که حس ناب عاشقی دارند ✍ #پیمان_چینی_ساز   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

#این_دسته_گل_تقدیم_به_تک_تک_شماخوبان   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

موزیک 🎼 رضا صادقی   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

『♥️』 هرچیزی که همین الان باعث خوشحالیتون میشه رو برید دنبالش و بهش برسید ، چون ممکنه دیگه فردا خوشحالتون نکنه ...   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

❤️❤️❤️❤️❤️ *ایرانسل هم *۵# *ستاره 5 مربع* *۲ گیگابات اینترنت یک روزه* *بمناسبت روز جهانی ارتباطات*

کوروش معظمی به نام کابوس   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

وقتي شب میشہ یہ دنیا خاطره یه دنیا خیاڸ میاد تو دڸ آدم مڹ آرزو مي ڪنم امشب دلتوڹ آروم باشہ و خوابهاتون طلايي شبتون_سرشار_از_آرامش 🌹🌙💖🌟🌹🌙💖🌟

بسم الله الرحمن الرحیم الهی به امید تو 💖🌹🌻🦋❤️

من منتظرم، به انتظار تو نشستم، آقا! سالها در دل بغیر از تو ببستم آقا!   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

🍃🌼☀️سلام سلام سلام دوستان مهربان روزتون بخیر☀ 🍃🌷نیایش صبحگاهی🌷🍃 🍃🌴☀️خدایا روز دیگری ازراه رسید و باز من با شور و شوق فراوان از پنجره امید، زندگی با شکوهم را ادامه میدهم... 🍃🌴☀️امروز خوشحالم،چون توقعی از کسی ندارم ، میدانم پرتوقعی آغاز زودرنجی‌ست... 🍃🌴🌼قدرت بی نظیر تو ، یکایک ثانیه های امروز مرا برکت میدهد تا هم اکنون و همین جا به عالی‌ترین ثمرات نیکو  برسم... 🍃🌷سپاسگزارم‌‌‌‌‌🙏 🍃🌴🌼باخود تکرار کنیم：👇 🍃🌺امروز با امید به خدا به سمت اهدافم حرکت میکنم و میدانم باران رحمت و فراوانی بر سرم نازل میشود و همه چیز دگرگون میگردد.   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

در نزن رفته ام از خویش کسی منزل نیست   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

✐ کسی نیست بیا زندگی را بدزدیم آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم #سهراب_سپهری   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

تو را آرزو نخواهم کرد‌ ، هیچ وقت ! تو را لحظه ای می خواهم ، که با دل خود بیایی نه با آرزوی من ...   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

بخند جان‌دلم! لبخند تو دلخوشیِ روزهای کسل کننده‌ست☘   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت152 مادرش در را برایمان باز کرد. سلام کردیم. آرش دست مادرش را بوسید و به شوخی گفت: –مامان جان برای چند روز از اتاقت خداحافظی کن، اشغال گرها امدند. مادرش بی توجه به حرف آرش گفت: –چقدر دیر امدی، یه کم خرید دارم زودتر برو انجامشون بده. آرش دستش را روی چشمش گذاشت و گفت: –رو چششمم ننه... مادرش چهره اش را مشمئز کردو گفت: –ننه خودتی... آرش همانجور که می‌خندید و ساکم را به طرف اتاق مادرش می‌برد گفت: – الان میرم هر چی خواستی می گیرم. بعد با سر به من اشاره کرد که دنبالش بروم. مژگان از اتاق آرش بیرون امد و بادیدن آرش لبخندی بر لبش نشست و گفت: –چطوری آرش؟ من با دیدن لباسی که پوشیده بود یکه خوردم، یک تاپ و شلوار، تنش بود. آرش آرام جواب سلامش را داد و داخل اتاق شد. سعی کردم لبخند بزنم و به روی خودم نیاورم. وارد اتاق شدم و به آرش گفتم: –می خواهی بری خرید منم باهات میام. همانجور که مات زده گوشی‌اش را نگاه می‌کرد گفت: ــ میشه تنها برم؟ با تعجب نگاهش کردم و گفتم: ــ چرا؟ ــ آخه یه کاری دارم باید انجامش بدم، نمیشه توام بیای... با این که حرفهایش برایم گنگ بود ولی چیزی نگفتم. بعد از این که آرش از اتاق بیرون رفت، صدای ذوق و شوق مژگان می‌آمد که به آرش می گفت: ــ یه کم از این کارها به برادرتم یاد بده، خدا شانس بده این همه گل...حالا چرا پرتش کرده اینجا؟ سکوت شد و چند لحظه بعد صدای در ورودی امد، فهمیدم که آرش رفت. یادم افتاد که گلها را داخل گلدان نگذاشته‌ام. تا خواستم از اتاق بیرون بروم صدای پیامک گوشی‌‌ام بلند شد. برگشتم. پیام را باز کردم یک فرد ناشناس عکسی برایم فرستاده بود. خواستم حذفش کنم که دیدم پی‌ام داد. ــ عکس رو باز کن تا نامزدت رو بهتر بشناسی. با خواندن پیام انگار استرس را در تمام وجودم تزریق کردند. با دست های لرزان عکس را دانلود کردم. خدای من باورم نمیشد، آرش بود، کنار یک دختر... انگار در یک رستوران بودند. آرش روی صندلی دست به سینه نشسته بود. آن دختر هم پشت صندلی ایستاده بود و سرش را کمی خم کرده بود و کنار سر آرش نگه داشته بود. آرش لبخند کم جانی بر لب داشت، ولی دخترک می خندید. موهای های لایت و آرایشی که کرده بود باعث شده بودخنده اش هم خاص باشد. پروفایلش را چک کردم همین دختر داخل عکس بود. عکسش با یک تاپ و آرایش غلیظ روی پروفایلش بود. با دست های لرزانم صفحه ی گوشی‌ام را خاموش کردم و روی تخت دراز کشیدم. فکر های جور واجور با بی رحمی تمام به ذهنم هجوم آورده بودند. ولی باید آنها مبارزه می کردم. چشم هایم را بستم و شروع کردم به نفسهای آرام و عمیق کشیدن. بارها و بارها این کار را تکرار کردم تا این که آرام شدم. دیگر دستهایم نمی لرزید. با صدای در، چشم هایم را باز کردم. مژگان بود، با لبخند پهنی گفت: ــ اجازه هست من چندتا از این گلهارو بزارم توی اتاقم؟ من عاشق گل مریمم. نمی دانم در صورتم چه دید که جلو آمد و دستم را گرفت و گفت: ــ حالت خوبه؟ بلند شدم نشستم و گفتم: ــ خوبم، ممنون. ــ دستهات چرا اینقدر سرده؟ نکنه فشارت افتاده؟ بدون این که منتظر جواب من باشد، ادامه داد: ــ از بس که هیچی نمی خوری که هیکلت خراب نشه، حالا که دیگه خرت از پل گذشته، بخور دیگه. فقط سردنگاهش کردم. واقعا نمی‌فهمیدم چه می‌گوید. اصلا حوصله ی حرف زدن نداشتم. بلند شدو گفت: ــ می خواهی چیزی برات بیارم؟ ــ نه کمی بخوابم خوب میشم. او رفت و من دوباره دراز کشیدم و باز فکرهای مزاحم. چرا آرش نخواست همراهش بروم؟ چه کار داشت که گفت باید تنها باشم؟ "باید فکر کنم" کسی که این عکس را فرستاده حتما خواسته به آرش ضربه بزند یا بین ما اختلاف بیندازد. وگرنه دلش که برای من نسوخته. پس بهترین کار این است که فعلا به روی آرش نیاورم. گوشی را برداشتم و فرد ناشناس را مسدودش کردم. اصلا از کجا معلوم این عکس مال الانه؟ باید خودم را مشغول کنم. به آشپز خانه رفتم تا به مادرشوهرم کمک کنم. گلها درون گلدان روی کانتر بودند. با دیدنشان یاد آن عکس افتادم. یعنی برای او هم گل می خرید؟ ولی زود فکرم را پس زدم ورو به مادر شوهرم گفتم: ــ دستتون درد نکنه، گلها رو گذاشتید توی گلدون. همانجور که برنج پاک می کرد گفت: –من نذاشتم، مژگان گذاشته. مژگان روی کاناپه نشسته بودو در حال میوه خوردن بود. ــ دیدم تو اونقدر بی ذوقی انداختیشون اینجا، گفتم حیفه خراب میشن. چند تا شونم بردم تو اتاقم. به گفتن یک ممنون بی حال اکتفا کردم. چاقویی برداشتم و شروع به سالاد درست کردن کردم. ✍#به‌قلم‌لیلا‌فتحی‌پور #ادامه‌دارد...   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

💢 ایمان صدیقی 🎶 دوست دارم#جدید   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

‍ زیر امضاے تمام شعرهایم مینویسم"دل نوشت" تابدانند عشق را باید فقط با دل نوشت..... ‎‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌ ‎‌‌🍃🌺   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

به چشم ظاهر اگر رخصت تماشا نیست نبسته است کسی شاهراه دل ها را. صائب تبریزی   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋

#پیشنهاد_دانلود 💖🌹💖🌹💖🌹💖🌹💖

👏👏👏👏   @Aksneveshteheitaa               🦋💖🦋