موکبای‌کنارحرمم:»»»🤍🥲

کار دنیا رو می‌بینی پسرم؟ این موهایی رو که هرروز شونه می‌کردم، الان داره تو دستای شمر کشیده میشه اون پیراهنی رو که با دستای شکستم واست دوختم و تمام عشقمو پاش ریختم هم غارت شده. بمیرم واست، پهلوتم که نیزه خورده؟ می‌فهممت مادر جان، می‌فهممت، تازه وقتی اسب‌ها هم رو تنت تاختن، می‌فهممت، غریب مادر، منم استخون سینم مثل تو شکست. . منم مثل تو پسر ۶ ماهه‌مو از دست دادم، تو با تیر سه شعبه من با لگد. . من می‌فهممت پسر عزیزم. می‌فهممت‌. علی اکبرتو که از دست دادی، یاد خودم افتادم وقتی پدرم رفت‌‌. چقدر علی شبیه بابام بود. . نگران نباش عزیز دل مادر. قتیل العبرات من. پدرم به من وعده عزاداراتو داده، اونا میان تو هیئت‌ها و روضه های تو و جای من واست عزاداری می‌کنن. . الهی دورت بگردم مادر. الهی دور سرت بگردم. نگران نباش دلبندم، میوه دلم، من خواهرتو واسه همین روزا تربیت کردم، خواهرت غوغا به پا می‌کنه عزیز دل مادر، خواهرت یه تنه کاخ و تخت یزیدو به هم می‌زنه. . پس راحت و آروم بخواب پسرکم. آرومِ آروم‌. سرتو بذار تو دامن مادر، آخ یادم رفت، سرتو شمر برید. ‌. . الهی بمیرم. عزیز دل مادر.

من هم به عشقِ اشک محرم برای تو چله گرفته‌ام که امانم دهی حسین . .

یا رقیه خاتون ³¹⁵

کار از حنا و شانه کشیدن هم گذشته بود ، گویی به زیر ِمعجر صد پاره مو نداشت .

*