آقا امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام: انسان #زيرك، از هر چيزى پندى می‌گیرد... @alaviaat | غررالحکم،حدیث۷۳۳۸

سر به سلامت میبَرید؛ اگر سرتان به‌ #کار خودتان باشد... _علی‌بن‌ابی‌طالب‌علیه‌السلام @alaviaat | سلیم،ج۲،ص۹۳۴

نه؛ هر جوینده‌ای، یابنده نیست...! _علی‌بن‌ابی‌طالب‌علیه‌السلام [ممکن است مرگ مانع شود] @alaviaat | تحف‌العقول،ص۱۵۷

چه حق فرموده مولای ما؛ که چقدر راحتی به #سختی نزدیک است... @alaviaat | تحف‌العقول،حدیث۱۵۹

مولا امیرالمومنین‌علیه‌السلام: هرگاه #بيتابى و بیقراری شدّت گرفت؛ بايد به خدا پناه بُرد.... @alaviaat | تنبيه‌الخواطر،ج۲،ص۱۵۴

اما خدا را شکر، که آخرت آفریده شد! دنیا برای یکبار دوست داشتنِ علی و اولادش، اصلا‌ کافی نبود و نیست... #معشوق‌خدا

از جنگ جمل که به کوفه برگشت. اشراف و مردم به استقبالش رفتند. نماز خواند و به منبر رفت. فرمود: خبر دارم که عده‌ای از کوفیان در این جنگ مرا یاری نکردند، از آنها گله مندم و ناراحتم. از آنها دوری کنید و به آنها اعتراض کنید که بفهمند حزب خدا کدام طرف اند، و اهل تفرقه چه کسانی اند. "مالک‌بن‌حبیب" رئیس شرطیان کوفه بود. برخاست و گفت: یاامیرالمومنین دوری و اعتراض برای اینها کم است همه‌ی آنها را باید کُشت! حضرت سخنش را قطع کرد و فرمود: سبحان الله؛ مالک! تند رفتی و از حد تجاوز کردی و در آتش خشم غرق شدی. مالک توجیه کرد که: یا علی گاهی خشم لازم است تا بر دشمن ظفر یابیم. فرمود: اینطور هم نیست، ای مرد به ستوه آمده؛ فرمان خدا این است که کشتن فقط برای کشتن باشد و بس؛ نه نافرمانی. حتی خشم هم در چنین جایی لازم نیست... #امیرمسلمین‌علی‌علیه‌السلام | وقعه‌صفین،ج۱،ص۱

آقا امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام: #عهدها و پيمان‌ها قلاده‌هايى هستند؛ كه تا روز قيامت بر گردن شماست! @alaviaat | غررالحکم،حدیث۳۶۵۰

فرموده بود: _ که هر‌کسی رابطه‌اش را با #خدا اصلاح كند؛ خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود...! _علی‌بن‌ابی‌طالب‌علیه‌السلام @alaviaat | بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۶۶

وقت گذراندن به بطالت را خوش نمی‌داشت، و میفرمود: روز خود را با "چنین و چنان گفتیم" و "چنین و چنان کردیم" نگذرانید... _مولای‌متقین‌علی‌علیه‌السلام @alaviaat | تحف‌العقول،ص۱۶۵

آقا امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام: گناهان درد، استغفار دارو، و #درمان اين است كه؛ ديگر تكرار نشوند... @alaviaat | غررالحکم،حدیث۱۸۹۰

"محمد بن ابوبکر" هم فرماندار مصر بود، و‌ هم از کودکی در دامان خود امیرمومنان‌‌علیه‌السلام پرورش یافته بود. خبر شهادتش که رسید، تحمل داغ او برای همه از جمله خود حضرت سنگین بود. به مردم فرمود: غم ما در کشته شدن او، به اندازه‌ی شادمانی آنان [اهل شام] از این موضوع است. با این تفاوت که؛ آنها دشمن خود از میان برداشتند، و ما دوستی محبوب از دست دادیم.... | الغارات،ج۱،ص۳۹۴